Czym jest owies – pełny opis i cechy biologiczne

Owies to zboże szeroko stosowane w rolnictwie. Uprawia się go na całym świecie – od Rosji po USA i Australię. Ziarna owsa wykorzystywane są w kuchni i medycynie, jako pasza dla zwierząt gospodarskich, nawóz zielony i naturalny nawóz.

Co to jest owies

Owies to jednoroczna roślina uprawna z rodziny Poaceae (Poaceae, True Grasses).. Jest szeroko stosowany w rolnictwie od kilku tysięcy lat. Swoją popularność zyskała dzięki zdolności przystosowania się do różnych warunków naturalnych i wysokiej zawartości składników odżywczych.

Ważny! Jest to najbardziej odporna na zimno roślina wśród zbóż. Nasiona owsa mogą kiełkować w temperaturze +1...+2°C, a rośliny wytrzymują mrozy do -9°C.

Kultura sięga początków. Ojczyzną owsa jest północno-wschodnia prowincja Chin i Mongolii.

Na polach sadzi się owies ozimy lub jary.

Owies zimowy

Cenne ziarno nawóz zielony, mrozoodporne ziarno spożywcze. W środkowej Rosji siew rozpoczyna się na początku września. Głębokość siewu wynosi 3,5 cm Zużycie wynosi 14 g na 1 m2. m. Gdy rośliny osiągną 30-40 cm, pokrywa się je warstwą ściółki. Zbiór następuje, gdy roślina osiągnie 60 cm wysokości.

Wiosenne płatki owsiane

Zielna roślina jednoroczna. W środkowej Rosji siew rozpoczyna się w połowie maja. Ze względu na mocną łodygę nadaje się do sadzenia z roślinami pnącymi. Nasiona należy obniżyć na głębokość 4-5 cm.Owies dojrzewa nierównomiernie, dlatego zbiór następuje wtedy, gdy 60% ziaren jest w fazie dojrzałości woskowej. Nie zaleca się wysiewania rośliny w tym samym miejscu przez dwa lata z rzędu - prowadzi to do niskich plonów z powodu chorób i zubożonej gleby.

Odniesienie. Federacja Rosyjska jest liderem w uprawie owsa. Powierzchnia, jaką zajmuje to 8,5 miliona hektarów.

Cechy biologiczne i morfologiczne

Owies składa się z korzenia, łodygi, liści i wiechy. Łodyga jest prosta, cienka, przypominająca słomkę. Długie liście ze spiczastymi końcami są umieszczone naprzemiennie wzdłuż łodygi.

Jaki rodzaj kwiatostanu ma owies pospolity i pospolity? W obu kulturach nazywa się to wiechą. Składa się z dużych wiszących kłosków z 2-3 kwiatami. Dolne łuski kwiatowe nacięte na wierzchołku, dwustronne lub dwuzębne, z mocną markizą na grzbiecie, rzadziej bez markizy. Na szczycie znajduje się owłosiony jajnik. Owocem owsa jest ziarno owłosione na całej powierzchni.

System korzeniowy jest włóknisty, dobrze rozwinięty i może wnikać w glebę na głębokość do 120 cm. Posiada zdolność dobrego wchłaniania słabo rozpuszczalnych pierwiastków z gleby. Około 80-90% kłączy owsa znajduje się w warstwie ornej. Powierzchnia systemu jest zwiększona ze względu na dużą liczbę włośników.

Kultura jest mało wymagająca do ogrzewania. Już +1…+2°С wystarczy, aby nasiona zaczęły kiełkować. Okres od siewu do wschodzenia zależy od temperatury i wynosi 20 dni w temperaturze +5°C i tydzień w temperaturze +15°C. Dobrze, jeśli w okresie wschodzenia i początku zawiązywania pędów temperatura powietrza wynosi +12...+16°C, a w okresie kwitnienia i wypełniania ziaren - nie więcej niż +22°C.

Uwaga! Młode siewki wytrzymują mrozy do -8°C, jednak w okresie kwitnienia temperatura -2°C może już zniszczyć roślinę.

Dzięki temu, że system korzeniowy rozwija się szybko i silnie chłonie wilgoć z gleby, owies jest bardziej odporny na wiosenną suszę, Jak jęczmień i pszenica jara. Wręcz przeciwnie, gorzej znosi letnie susze. Temperatury +38…+40°C są już dla niego destrukcyjne.

Owies nie jest wybredny w stosunku do gleby, ale do jego uprawy nadal preferowane są gleby piaszczysto-bielicowe i gliny lekkie.. Wynika to z faktu, że do prawidłowego rozwoju system korzeniowy wymaga dużej ilości tlenu. System korzeniowy owsa ma dużą zdolność wchłaniania ze względu na dużą liczbę wysoce aktywnych włośników. Zajmują 90% całej powierzchni systemu korzeniowego.

Do dobrego wzrostu i pełnego rozwoju owies potrzebuje potasu, fosforu i azotu.. Zapotrzebowanie na fosfor jest największe we wczesnych stadiach rozwoju i wzrostu. Potas jest potrzebny na wszystkich etapach.

Owies - roślina o długich godzinach dziennych. Na początkowym etapie wystarczy mu trochę światła. W fazie kwitnienia długość dnia powinna wynosić co najmniej 13 godzin dziennie. Nieprzestrzeganie tej zasady spowoduje, że owies będzie nadal rósł, ale nie nastąpi okres kwitnienia. W przyszłości dla normalnego rozwoju ważne jest, aby liczba godzin dziennych wynosiła od 14 do 16 godzin. Po zakończeniu owocowania dalszy wzrost nie zależy od długości dnia.

Skład chemiczny ziarna

Skład chemiczny ziaren zależy od odmiany i warunków uprawy. Średnie:

• 9-19,5% białek;
• 65-89% węglowodanów;
• 3-12% tłuszczu;
• 0,5-2% disacharydów;
• 10-15% błonnika;
• 8-12% hemicelulozy;
• 0,15-0,2% monosacharydów;
• 33-45% skrobi.

Minerały:

• 355 mg potasu;
• 340 mg fosforu;
• 130 mg magnezu;
• 80 mg wapnia;
• 8 mg sodu;
• 5,8 mg żelaza;
• 3,2 mg cynku;
• 3,1 mg manganu;
• 0,42 mg miedzi;
• 7 mcg selenu.

Ciekawe rzeczy na stronie:

Właściwości lecznicze owsa

Płatki owsiane i jakie są ich zalety

Korzyści i szkody kiełkującego owsa

Witaminy:

• 2400 mcg niacyny (B3);
• 960 mcg witaminy B6_;
• 840 mcg witaminy E;
• 710 mcg kwasu pantotenowego (B5);
• 675 mcg tiaminy (B1);
• 170 mcg ryboflawiny (B2);
• 35 mcg kwasu foliowego.

Aminokwasy:

• 1020 mg leucyny;
• 850 mg argininy;
• 790 mg waliny;
• 700 mg fenyloalaniny;
• 560 mg izoleucyny;
• 550 mg lizyny;
• 490 mg treoniny;
• 450 mg tyrozyny;
• 270 mg histydyny;
• 230 mg metioniny;
• 190 mg tryptofanu.

Odnośnie kalorii: Najbardziej kaloryczne nieprzetworzone ziarno. Zawierają 389 kcal w 100 g. Płatki owsiane błyskawiczne – 369 kcal. Za najmniej kaloryczne uważa się długo gotowane płatki owsiane (62 kcal) i otręby owsiane (40 kcal).

Okres ważności i warunki przechowywania

W optymalnych warunkach przechowywania owies zachowuje jakość nasion przez 3 lata. Kiełkowanie może trwać do 7-10 lat, ale co roku zmniejsza się o 1%. Nie zaleca się przechowywania przetworzonych płatków owsianych dłużej niż 1,5 roku.

Po zbiorze i wymłóceniu ziarno dostarczane jest do kompleksów suszących ziarno, gdzie jest suszone i filtrowane. Dzięki temu wilgotność ziarna nie przekracza 12-14%. Następnie ziarno schładza się do temperatury +10…+15°C.

Owies przechowywany jest w suchym, czystym spichlerzu z dobrą wentylacją. Przechowywanie odbywa się nie tylko w warunkach suchych, ale także w warunkach chłodniczych lub szczelnie zamkniętych. Pozwala to zatrzymać wewnętrzne procesy nasion i przedłużyć ich żywotność.

Wniosek

Owies to bezpretensjonalna roślina, uważana za lidera wśród zbóż pod względem zawartości witamin i aminokwasów. Nie bez powodu ta uprawa zbóż była jedną z najważniejszych dla naszych przodków.A dania przygotowane z płatków owsianych od wielu stuleci stanowią podstawę diety ludności rosyjskiej.