Wcześnie dojrzewająca odmiana kapusty Krautkaiser F1, nadająca się do długotrwałego przechowywania

Nazwę hybrydy Krautkaiser f1 można przetłumaczyć jako „król kapusty”. Nazwę tę uzasadniają doskonałe walory handlowe i smakowe główek kapusty, wysoka wydajność hybrydy oraz jej bezpretensjonalność dla klimatu i gleby. W artykule szczegółowo opisano zalety i wady kapusty Krautkaiser, wymagania pielęgnacyjne i praktyki rolnicze.

Co to za kapusta

Krautkaiser to hybryda kapusty białej, charakteryzująca się zdolnością do przystosowania się do różnych warunków klimatycznych i każdego rodzaju gleby.

Zbiór odbywa się we wrześniu poprzez kopanie kapusty łopatą. Następnie główki kapusty, które nie mają uszkodzeń ani oznak choroby, suszy się pod baldachimem, zawija w folię spożywczą, umieszcza w drewnianych lub plastikowych skrzynkach i umieszcza w dobrze wentylowanym pomieszczeniu o temperaturze 0... +3°C i wilgotność powietrza 80-90%. W takich warunkach warzywo przechowuje się przez 4-7 miesięcy.

Historia pochodzenia i dystrybucji

Hybryda Krautkaiser została wyhodowana w Holandii przez hodowców firmy rolniczej Bejo Zaden B.V.

Wpisany do rejestru państwowego Rosji w 1993 roku z pozwoleniem na uprawę w regionach północnym, północno-zachodnim, środkowym, Wołgi-Wiatki, Dolnej Wołgi, Uralu, Zachodniej Syberii, Dalekiego Wschodu i Wschodniej Syberii.

Charakterystyka i opis

Jest to hybryda dojrzewająca średnio późno - od momentu sadzonek do dojrzewania zbiorów mija 127-161 dni. Średni plon handlowy wynosi 574-1055 c/ha.

Odniesienie. Maksymalny plon odnotowano na terytorium Krasnojarska – 1284 c/ha.

Wygląd i smak

Jest to silna, nie wylegająca roślina z słabo ulistnionymi, zwartymi, wzniesionymi rozetami liści. Liście mają gładkie krawędzie, lekko pomarszczoną powierzchnię, są średniej wielkości, odwrotnie jajowate, lekko wklęsłe, niebieskozielone i pokryte woskowym nalotem o średniej do silnej intensywności.

Główki kapusty są owalne lub płasko zaokrąglone, wyrównane, częściowo przykryte, zwarte, w przekroju białe. Ważą średnio 3,2-4,8 kg, niektóre okazy dorastają do 6,5 kg. Łodyga zewnętrzna jest krótka, łodyga wewnętrzna średniej długości.

Odniesienie. Ze względu na szybki wzrost główki kapusty o wadze około 2,5 kg zbiera się już po 100 dniach od wschodów.

Kapusta jest soczysta i słodkawa w smaku.

Odporność na temperaturę

Utwardzone siewki tolerują krótkotrwały spadek temperatury powietrza do -2...-4°C, dorosłe rośliny wytrzymują mrozy do -4...-6°C.

Odporność na wilgoć i suszę

Jest to roślina kochająca wilgoć - przy braku wilgoci główki kapusty stają się małe i luźne. Jednocześnie nadmierne podlewanie i podlewanie gleby prowadzi do gnicia systemu korzeniowego i śmierci roślin. Optymalny poziom wilgotności gleby wynosi 80%.

Przeczytaj także:

Co to jest Anguria i jak ją uprawiać

Co to jest Momordica charantia

Odporność na choroby i szkodniki

Krautkaiser jest stosunkowo odporny na szarą i białą zgniliznę, bakteriozę naczyniową i śluzową, więdnięcie Fusarium i martwicę plamistą.

Przy niewłaściwej pielęgnacji i ciągłych zmianach temperatury na hybrydę może wpływać kiła i mączniak rzekomy.

Do niebezpiecznych szkodników zaliczają się pchły, mszyce i muchówki kapuściane.

Zakres zastosowania tej hybrydy kapusty

Kapusta krautkaiser spożywana jest na świeżo, dodawana do sałatek i dań gorących, marynowana i fermentowana.

Odniesienie. Ze względu na wysoką zawartość witaminy C liście Krautkaisera stosowane są w medycynie ludowej w profilaktyce i leczeniu przeziębień.

Zalety i wady

Główne zalety hybrydy:

• przyjazna formacja żniwna;
• duże owoce;
• bezpretensjonalność w stosunku do składu gleby;
• umiejętność przystosowania się do różnych warunków pogodowych;
• wysoka wydajność;
• dobre walory handlowe i doskonały smak główek kapusty;
• możliwość transportu i utrzymanie jakości;
• długotrwałe (4-7 miesięcy lub dłużej) przechowywanie;
• brak tendencji do pękania.

Wady kapusty Krautkaiser:

• średni stopień mrozoodporności;
• niska odporność na wiele chorób;
• zapotrzebowanie na podlewanie.

Technologia uprawy

Sadząc kapustę krautkaiser należy odpowiednio wybrać i przygotować miejsce oraz materiał do sadzenia, przestrzegać terminów siewu oraz zapewnić uprawie odpowiednią pielęgnację.

Optymalne warunki

Pomimo bezpretensjonalności składu gleby Krautkaiser preferuje pożywną, lekką, luźną glebę o średnim lub neutralnym poziomie kwasowości.

Najlepszą opcją jest gleba gliniasta lub czarna. Jesienią teren jest spulchniany, wykopywany łopatą i karmiony nawozami mineralnymi, humusem lub kompostem.

Miejsce sadzenia powinno być słoneczne, otwarte, chronione przed przeciągami i zimnymi wiatrami. Najlepszymi poprzednikami są rośliny strączkowe, ogórki i ziemniaki.

Ważny! Na nizinach nie można sadzić kapusty - stagnacja wilgoci prowadzi do gnicia systemu korzeniowego.

Przed siewem nasiona owija się w gazę na 20-25 minut. odstawiamy w ciepłe miejsce (+45…+50°C), a następnie na 2-3 minuty. do zimnej wody.Następnie materiał do sadzenia moczy się przez 12 godzin w roztworze stymulatora wzrostu (Kornevin, Epin), po spęcznieniu ponownie zawija się w gazę i wkłada do lodówki na noc. Przez 2-3 dni nasiona trzyma się w ciągu dnia w temperaturze pokojowej, a na noc umieszcza w zimnie.

Do uprawy sadzonek należy zastosować podłoże składające się z równych części gleby próchnicznej i darniowej z dodatkiem popiołu drzewnego. W celu dezynfekcji należy go wcześniej kalcynować przez pół godziny w piekarniku w temperaturze +180°C lub polewać bladoróżowym roztworem nadmanganianu potasu.

Daty i zasady lądowania

Nasiona do sadzonek wysiewa się w połowie kwietnia. Przygotowane podłoże wylewa się do pojemników warstwą 7-8 cm, na powierzchni wykonuje się wgłębienia o wielkości 1-1,5 cm, umieszcza się w nich nasiona, przysypuje z wierzchu ziemią i obficie podlewa za pomocą butelki z rozpylaczem.

Przykryj pojemnik polietylenem i umieść w jasnym miejscu o temperaturze +18…+23°C. Po 5-7 dniach, gdy pojawią się pędy, schronienie usuwa się i na 13-15 godzin sadzonki przenosi się do chłodniejszego miejsca o temperaturze +15...+19°C.

Kiedy na sadzonkach uformują się dwa pełnoprawne liście, sadzonki sadzi się, zakopując liścienie w glebie.

15 dni przed przesadzeniem sadzonek do ziemi zaczynają je utwardzać. Aby to zrobić, pojemniki z sadzonkami są codziennie wynoszone na ulicę lub balkon, najpierw na 5-6 godzin, stopniowo zwiększając ten czas.

30-35 dni po wysianiu nasion sadzonki sadzi się na otwartym terenie. W zależności od klimatu regionu czas ten przypada na początek, środek lub koniec maja.

Zasady lądowania:

1. Na przygotowanym obszarze uformuj rzędy w odległości 50-60 cm od siebie.
2. Kopiemy w nich dołki do sadzenia co 40-50 cm.
3. Podlewaj je obficie ciepłą (+18…+20°C) wodą.
4. Wyjmij sadzonki z pojemnika wraz z kawałkiem ziemi i umieść je w dołkach.
5. Przykryj rośliny pożywną ziemią i obficie podlewaj.

Optymalna gęstość sadzenia Krautkaisera wynosi 30-35 tys. na 1 hektar.

Dalsza opieka

W ciągu 2-3 tygodni po przesadzeniu sadzonek do ziemi podlewa się 2-3 razy w tygodniu. Następnie podlewanie odbywa się raz na pięć dni, w przypadku gorącej i suchej pogody - co trzy dni.

Gleba musi być stale nawilżana co najmniej 80% - jest to konieczne do tworzenia dużych główek kapusty. W okresie dojrzewania główek podlewanie wstrzymuje się, aby uniknąć ich pękania.

Gleba jest poluzowana co tydzień. Najpierw do głębokości 4-5 cm, potem 7-8 cm, co poprawia dostęp tlenu i wilgoci do korzeni, wzbogaca glebę w składniki odżywcze, aktywizuje wzrost zieleni i zapobiega tworzeniu się suchej skorupy na powierzchnię gleby.

Kapusta jest kopana dwa razy w sezonie - po utworzeniu małych główek i 2-3 tygodnie później. Zabieg przeprowadza się po deszczu lub podlewaniu, grabiąc glebę aż do pnia do poziomu pierwszych pełnoprawnych liści. Glebę między rzędami posypuje się popiołem drzewnym.

Odniesienie. Krautkaiser jest w stanie zahamować rozwój chwastów, co ogranicza potrzebę odchwaszczania do minimum.

Nawozy stosuje się co najmniej dwa razy w sezonie:

• 15 dni po przesadzeniu sadzonek - roztwór azotanu amonu (10 g na 10 litrów wody);
• okres wiązania głów - 8 g siarczanu potasu, 5 g podwójnego superfosfatu i 4 g mocznika rozcieńczonego w 10 litrach wody.

Możliwe problemy, choroby, szkodniki

Na kapustę mogą wpływać:

• Clubroot to choroba grzybicza atakująca korzenie roślin, powodując pojawienie się na nich narośli;
• peronosporoza (mączniak rzekomy) – na spodniej stronie liści kapusty pojawiają się białe plamy, które z czasem rozprzestrzeniają się na całą powierzchnię blaszek liściowych.

Aby zapobiec chorobom, gleba na tym terenie jest wapnowana, regularnie spulchniana i odchwaszczana, monitorowany jest poziom wilgotności gleby i traktowany preparatami grzybobójczymi - „Fitosporin”, „Oxychom”, „Abiga-Peak”.

Szkodnikami niebezpiecznymi dla Krautkaisera są pchły, mszyce i muchówki. Aby pozbyć się owadów, nasadzenia traktuje się wywarem z popiołu i środkami owadobójczymi, na przykład „Bazudin”, „Iskra-M”, „Senpai”, „Fufanon”, „Inta-Vir”.

Cechy uprawy tej hybrydy w zależności od regionu

Wymagania, jakie stawia kapusta krautkaiser w uprawie i pielęgnacji, nie zmieniają się radykalnie w zależności od warunków klimatycznych regionu. Różni się jedynie termin przesadzania sadzonek na otwarty teren, dlatego kierują się warunkami pogodowymi - nie powinno być ryzyka nawrotu nocnych przymrozków, a minimalna dopuszczalna temperatura gleby wynosi +5...+7°C.

Częstotliwość podlewania roślin zależy również od pogody - im cieplejsza i bardziej sucha pogoda, tym częściej przeprowadza się nawadnianie.

Recenzje letnich mieszkańców

Na specjalistycznych forach ogrodnicy pozytywnie wypowiadają się o hybrydzie Krautkaiser:

Władimir, Woroneż: „Do marynowania i marynowania zawsze sadzę trzy odmiany kapusty: Krautkaiser, Atria i Krautman. Wszystkie mi się podobają, ale Krautkaiser skorzysta na tym, że jest mało wymagający dla gleby, a nawet sam walczy z chwastami, praktycznie nie ma potrzeby odchwaszczania gleby. O przechowywaniu nic nie mogę powiedzieć, bo zbiory zawsze przetwarzam od razu – nikt w naszej rodzinie nie je surowej kapusty. Ale myślę, że główki kapusty na pewno przeleżą w piwnicy przez sześć miesięcy.”

Walentyna, Briańsk: „W zeszłym roku po raz pierwszy posadziłem Krautkaisera i w porównaniu do innych odmian, które uprawiałem wcześniej, spisał się znakomicie. Wydajność jest wysoka, główki kapusty są bardzo piękne, soczyste i słodkie. Jednocześnie nie mogę powiedzieć, że opieka nad tą kapustą jest trudna, ogólnie rzecz biorąc, wszystko jest jak zwykle. Próbowałem fermentować kilka główek kapusty i podobały mi się rezultaty. Teraz posadzę więcej Krautkaisera, żeby wystarczyło na fermentację i solenie.”

Marina, Krasnojarsk: „Do Krautkaisera nie mam żadnych zastrzeżeń – zbiory są obfite, główki kapusty są duże, gęste i słodkie, dojrzewają razem. Gdybym miał szukać mankamentów, to zauważyłbym, że kapusta jest bardzo „rozłożysta” i zajmuje dużo miejsca na działce.”

Przeczytaj także:

Kapusta ozdobna: cechy kulturowe

Siew i cechy uprawy kapusty japońskiej

Wniosek

Krautkaiser f1 to jedna z najlepszych średnio-późnych mieszańców kapusty białej. Charakteryzuje się bezpretensjonalnością w pielęgnacji, warunkami klimatycznymi i składem gleby, wysokim plonem i dużymi główkami kapusty o soczystości i przyjemnym słodkim smaku. Zbiory są dobrze przechowywane, a główki kapusty nadają się do uniwersalnego zastosowania.