Jaka jest różnica między rutabagą a rzepą

Powszechnie przyjmuje się, że rutabaga i rzepa to to samo warzywo. Są podobne pod względem wyglądu i smaku i są z powodzeniem uprawiane przez domowych ogrodników na swoich działkach. Są to jednak różne warzywa o specyficznych cechach i właściwościach. Jaka jest różnica między rutabagą a rzepą?Wyjaśnimy szczegółowo poniżej.

Opis i charakterystyka roślin uprawnych

Rzepa i brukiew należą do rodziny kapustowatych., choć wcale nie przypominają kapusty.

Rzepa

Rzepa - roślina wieloletnia. W pierwszym roku wzrostu tworzy się podstawna rozeta i roślina okopowa okrągły lub wydłużony kształt o średnicy 3-7 cm.

W drugim roku roślina tworzy pęd kwiatowy ― wytwarza długą łodygę o długości 1,5 m z szypułką. Z szypułki wychodzi owoc - strąk - i kwiatostany w postaci tarczy z jasnożółtymi płatkami, która zawiera nasiona.

Warzywo jest bezpretensjonalne. Uprawia się 2 rodzaje rzepy: rzepę zwykłą i rzepę pastewną., który nazywa się rzepą. Korzenie są płaskie lub spłaszczone, o masie od 700 do 900 g.

Ciekawy! Rzepę uprawiano już w starożytnym Rzymie. Jej żniwa były nie mniej wartościowe niż żniwa pszenicy. Niektóre warzywa korzeniowe osiągały imponujące rozmiary i wagę do 16 kg. Uważa się, że to z form o dużych owocach pojawiły się później odmiany pastewne.

Rośliny okopowe są płytko zagłębione w glebę i mają jasnożółty, różowy lub zielonkawy kolor. Miąższ jest soczysty, słodkawy, lekko cierpki, a przy braku wilgoci zwykle ma gorzki smak. Wierzchołki są niskie, obfite, w kolorze fioletowym lub miedzianym.

Szwed

Szwed to hybryda rzepy i kapusty. Należy do tej samej rodziny i rodzaju co rzepa. Rozwój rośliny przebiega według tego samego schematu: pierwszego lata zyskuje masę liści i tworzy jadalny okopowy, drugiego lata tworzy szypułkę i nasiona.

Roślina okopowa jest gęsta, ma kolor zielony lub czerwonawyowalne, cylindryczne lub okrągłe, przypominające buraki. W grządce wokół rośliny okopowej rozwija się rozeta liści podstawowych.

Ważny! Rutabaga ma cenniejszy skład mineralny i przewyższa rzepę zawartością żelaza, fosforu, potasu i siarki. Zawiera karoten i witaminę C, dzięki czemu jest odporny na długotrwałe przechowywanie.

Pod grubą skórką kryje się to, co najsmaczniejsze w warzywie korzeniowym - soczysty, mięsisty miąższ Istnieją dwa rodzaje jasnych odcieni: jasnożółty trafia na stoły ludzkie, a biały na paszę dla zwierząt gospodarskich.

Smak warzyw korzeniowych jest łagodniejszy niż rzepy, bez wyraźnej goryczy. Ogrodnicy często preferują rutabagę, ponieważ oprócz smaku ma wysoką wartość odżywczą i właściwości lecznicze.

Czym rzepa różni się od brukwi?

Na pierwszy rzut oka podobne Warzywa różnią się pod wieloma względami.

Wygląd

Główną różnicą zewnętrzną między tymi warzywami jest wielkość i kolor warzyw korzeniowych.. Rutabaga jest podobna do buraków, jest jednakowa okrągła, z czerwonawą skórką u góry, u nasady liścia, z obfitą rozetą liściową. Jednak owalne i cylindryczne kształty nie są rzadkością. Miąższ jest ciemny, intensywnie żółty.

Smak jest łagodny, bez goryczy. Rzepa ma mniej delikatny smak i twardszy miąższ, często też ma lekką goryczkę. Warzywo korzeniowe jest mniejsze, jasnożółte, mleczne lub czarne („rzepa szwedzka”).

Ciekawy! Co roku w Szwajcarii nad brzegiem Jeziora Zuryskiego odbywa się festiwal brukwi.Wiele figurek wykonanych z rutabagi, do produkcji których rocznie potrzeba około 30 ton wyselekcjonowanych warzyw korzeniowych i 50 tysięcy świec, oświetla okolice miasta Richterstvil. W dniu uroczystości, tradycyjnie o godzinie 20:00, gasną światła miasta, a całe miasto rozświetlają latarnie wykonane z wydrążonej brukwi z rzeźbionymi wzorami. Ta kolorowa parada przemieszcza się ulicami miasta, czemu towarzyszy muzyka i taniec.

Skład chemiczny

Wartość każdego produktu jest zwykle określana na podstawie jego składu chemicznego. Rzepa i brukiew są pod tym względem prawie identyczne, ale istnieją różnice.

Wapń jest dominującym minerałem w rzepie.. W przeciwieństwie do rutabagi zawiera kwas bursztynowy, cukry i witaminę PP. Nieco mniej pożywna jest rzepa: kaloryczność warzywa korzeniowego wynosi 32 kcal na 100 g produktu, a brukwi 34 kcal na 100 g.

Rutabaga jest chemicznie bogatsza w minerały i witaminy. Jego miąższ zawiera pektyny, witaminy z grupy B i karoten. Jest w niej mniej wapnia niż w rzepie, za to jest żelazo, magnez i siarka. Kwas askorbinowy w rutabagi nie jest tracony nawet podczas długotrwałego przechowywania i może wytrzymać długotrwałe gotowanie.

Aplikacja

Rzepa ma działanie przeciwbólowe i antyseptyczne, może zapobiegać przedwczesnemu siwieniu i łysieniu. Dania z rzepy stosowany w celu spowolnienia rozwoju chorób oczu. Surowe warzywo jest źródłem wapnia.

Rzepa łagodzi objawy reumatyzmu i zapalenia stawów. Ze względu na niską zawartość cukru i obecność glukorafaniny jest przydatny dla diabetyków. Odwar z rzepy łagodzi ból zęba i łagodzi ból zęba. choroby układu oddechowego. Dzięki działaniu moczopędnemu rzepa łagodzi obrzęki.

Uwaga! Nie zaleca się spożywania rzepy na surowo osobom z problemami żołądkowo-jelitowymi i moczowo-płciowymi.

Pomimo swojego przeznaczenia spożywczego brukiew stała się popularna wśród ludności właśnie jako produkt spożywczy.. Opcją paszową pozostaje rzepa, która jest uprawiana w tym celu na całym świecie.

Oprócz tego, że jest pożywna, rutabaga ma wiele korzystnych właściwości.. Na jego bazie sporządza się nalewki wykrztuśne i moczopędne. Szczególnie popularnym smoothie leczniczym jest zmielone w blenderze warzywa korzeniowe z miodem i cytryną. Aby złagodzić kaszel, weź 1 łyżkę. l. 3 razy dziennie popijając szklanką ciepłej wody. Sok z rutabagi wyciśnięty w sokowirówce, zmieszany z naparem z dzikiej róży lub sokiem żurawinowym pomaga na suchy kaszel.

Świeży sok z rutabagi stosuje się także do gojenia ran, oparzeń i krostkowych zmian skórnych.. W medycynie ludowej brukiew stosuje się w profilaktyce chorób trzustki, obrzęków, miażdżycy, chorób wątroby i nerek.

Uwaga! Nie należy jeść surowej brukwi, jeśli cierpisz na zapalenie jelit i pęcherzyka żółciowego oraz ostrą postać zapalenia wątroby.

Sałatki z surowych warzyw korzeniowych pozytywnie wpływają na procesy metaboliczne w organizmie i usuwają cholesterol. Surowa rutabaga pomaga oczyścić naczynia krwionośne i zapobiega rozwojowi miażdżycy. Ze względu na wysoką zawartość wapnia brukiew jest przydatna dla osób cierpiących na rozmiękanie tkanki kostnej, spożywana jest w celu wzmocnienia zębów.

Rutabagas, jak rzepa, używać także pieczone, gotowane i duszone. Świeże blaty rutabagi dodaje się do sałatek, a suszone do zup i sosów.

Pochodzenie

Do XVIII wieku rzepa w naszym kraju gościła na co dzień na stole zarówno biednych, jak i bogatych.. Ale potem rośliny okopowe zostały całkowicie zastąpione ziemniakami zagranicznymi.Francuzi i Włosi nadal wykorzystują rzepę w kuchni codziennej i wykwintnej. Jest smażona, spożywana pieczona i surowa, nie tylko jako warzywa korzeniowe, ale także jako zielone blaty.

Rutabaga pojawiła się przez przypadek, krzyżując dziką kapustę z jedną z odmian rzepy. Za miejsce pochodzenia uważa się Morze Śródziemne. Pierwsza wzmianka o tej kulturze pochodzi z 1620 roku. W tym roku słynny szwedzki naukowiec K. Baugin w swoich pracach po raz pierwszy wspomina o warzywie, które następnie otrzymało drugą nazwę - „szwedzka rzepa”.

Według innej wersji rutabaga pochodzi z Syberii, skąd później trafił na Półwysep Skandynawski. Fakt ten potwierdza jego naturalna mrozoodporność. W naturze to warzywo korzeniowe rośnie jako chwast tylko na niektórych obszarach Afryki Północnej.

Wniosek

W Rosji rzepa i brukiew są praktycznie zapomniane jako produkty spożywcze ze względu na ich prosty i niezwykły smak. Dania z rutabagi i rzepy to najczęściej sałatki i nalewki lecznicze.

Wraz z odejściem rosyjskich pieców do historii, rzepa gotowana na parze na stałe zagościła na naszych stołach. Choć jest to produkt wyjątkowo zdrowy, po upieczeniu jest łatwo wchłaniany przez organizm. W niektórych przepisach rutabaga jest nawet zalecana do żywności dla niemowląt.