Jakim rodzajem robaków jest nicień cebulowy i jak z nim walczyć
Nicienie to niebezpieczny szkodnik, który hamuje rozwój roślin i prowadzi do ich śmierci. Ten malutki robak wyrządza ogromne szkody zarówno w prywatnych ogrodach, jak i dużych gospodarstwach.
Nicienie cebulowe powodują gnicie główek cebuli, śmierć systemu korzeniowego i łodyg. Zainfekowane rośliny stają się niezdatne do spożycia. Z artykułu dowiesz się, czym jest nicienie łodygowe cebuli i czosnku i jak z nim walczyć.
Co to jest nicienie cebulowe?
Nicienie powodują uszkodzenia nie tylko łóżek cebuli. Szkodnik ten jest niebezpieczny dla pietruszki, pomidorów i rzodkiewki. Jak to rozpoznać?
Opis i charakterystyka
Nicienie cebulowo-czosnkowe to biały, nitkowaty robak. Długość szkodnika wynosi 1-1,5 mm, a grubość 0,05 mm.
W przedniej części ciała znajduje się ostry organ w kształcie igły, za pomocą którego nicień wysysa soki komórkowe roślin. Tył ciała jest spiczasty. Samice są większe od samców.
Larwy różnią się od osobników dojrzałych gorszym układem rozrodczym i miniaturowymi rozmiarami - długość zaledwie 0,3 mm. Jaja pasożyta są absolutnie maleńkie – 70×30 mikronów.
Uwaga. Na suchych łuskach cebuli pasożyt pozostaje żywy przez ponad dwa lata, a w suszonym, zakażonym czosnku - do pięciu lat.
Robak zimuje w główkach cebuli i ząbkach czosnku, a także w glebie i materiale siewnym. Rozpowszechniany wszędzie. W Rosji występuje głównie na glebach ciężkich.
Osobliwości
Jakim rodzajem robaka jest nicień? Szkodnikiem jest duża rodzina pasożytniczych glisty. Niedawno toczyły się dyskusje na temat tożsamości gatunkowej robaka. Wcześniej nicienie łodygi cebuli i Ziemniak sklasyfikowano jako jeden gatunek. Jednak następnie naukowcy odkryli, że produkty spożywcze tych pasożytów są różne, co powoduje pewne różnice fizjologiczne.
Nicienie żyjące w glebie cierpliwie czekają na pojawienie się rośliny żywicielskiej. Mogą przetrwać bez źródła pożywienia do 18 miesięcy. W poszukiwaniu pożywienia robaki wynurzają się z głębokości 1,5 m. Postacie dorosłe infekują łodygi, liście i cebule.
Ważny. Masowa inwazja prowadzi do zniszczenia tej części rośliny, w której osiedliły się pasożyty. Następnie opuszczają martwą tkankę i przechodzą do następnej rośliny.
Szkodnik jest niezwykle odporny. Jaja i larwy nicieni wytrzymują temperatury do -80°C przez 20 minut. Dlatego mroźne zimy mają niewielki wpływ na liczbę szkodników żyjących w glebie.
Kiedy wilgotność spada, robaki wchodzą w stan zawieszenia, w którym mogą przebywać do 20 lat.
Okres lęgowy
Nicienie cebulowe rozmnażają się wewnątrz liści i cebul, składając jaja. Z jaj wylęgają się larwy, które przechodzą cztery etapy rozwoju.
Cykl życiowy pasożyta trwa około 45 dni. Zatem w ciągu jednego sezonu ogrodniczego trzy lub cztery pokolenia mają czas na wzrost.
Tysiące osobników żyje na jednej roślinie w tym samym czasie. Dojrzałe płciowo osobniki łączą się w pary bezpośrednio w roślinie żywicielskiej. Każda samica składa do 400 jaj (8-10 jaj dziennie).
Optymalna temperatura do rozmnażania się pasożytów wynosi +13…+18°C.Jednak nawet w zakresie od +1°C do +35°C rozmnażanie się robaków nie kończy się.
Po kilku dniach z jaj wylęgają się larwy. Młode osobniki zaczynają aktywnie żerować, pożerając tkankę roślinną. Dorosłe larwy mogą przemieszczać się na sąsiednie rośliny.
Nawyki żywieniowe
Nicienie przebijają tkankę roślinną mandrynem – spiczastym narządem znajdującym się z przodu ciała – i wysysają soki komórkowe. Enzymy pasożytów uwalniane podczas żerowania hamują rozwój zieleniny i cebuli.
Po pewnym czasie roślina najgęściej zasiedlona przez pasożyty obumiera. A nicienie wrażliwe na jakość odżywiania pozostawiają martwą tkankę i przenoszą się na sąsiednie rośliny.
Objawy zakażenia nicieniami cebuli
O infekcji mogą świadczyć objawy takie jak niedorozwój i deformacja liści, ich żółknięcie i wysuszenie, rozluźnienie cebulki i jej pękanie. Dno gnije, odpada, a żarówka ulega całkowitemu zniszczeniu.
U cebuli poddanej wczesnej infekcji nicieniami, pierwszy pojawiający się liść jest zakrzywiony i spuchnięty, później w miarę wzrostu coraz bardziej zauważalne jest skrzywienie liści i zgrubienia, zlokalizowane głównie w ich dolnych partiach .
Jeśli sadzonki zostały zakażone w późniejszym etapie rozwoju, chore rośliny mogą być prawie nie do odróżnienia od zdrowych, ale na cebulach często pojawiają się białe plamy.
Rozcięcie tych cebul ujawnia ziarniste, luźne, mięsiste łuski, które są nierównomiernie pogrubione. W początkowej fazie zmiany są białe, później przybierają kolor szary lub brązowy. Pomiędzy wewnętrznymi łuskami tworzą się zagłębienia, bańka staje się miękka w dotyku, a jej spód i boki mogą pękać.
Jeśli nicienie cebulowe kolonizują czosnek, jego łodyga gęstnieje i pęka. Liście zwijają się, wyginają w fale, wysychają i żółkną. Żarówka rozluźnia się i staje się wilgotna w dotyku, jej spód może zgnić i odpadnąć.
Jakie jest niebezpieczeństwo nicieni cebulowych i łodygowych?
Inwazja nicieni cebulowych grozi znacznym zmniejszeniem ilości i jakości plonów.
Pasożyt przenosi wiele chorób, które z kolei spowalniają wzrost roślin lub prowadzą do ich śmierci. Robaki uszkadzają system korzeniowy, naruszając jego integralność. W ten sposób chorobotwórcze mikroorganizmy – wirusy i bakterie – przedostają się do wnętrza roślin.
Ponadto rośliny zakażone nicieniem mają zmniejszoną odporność na inne pasożyty, takie jak bzygi, roztocza i muszki cebulowe.
Choroby cebuli i czosnku wywołane przez nicienie osiągają swój największy rozwój w okresie zbiorów. Główki cebuli zakażone robakami zaczynają gnić po przechowywaniu. Jeśli w pomieszczeniu panuje duża wilgotność, robaki mogą przenosić się z zakażonych głów na zdrowe sąsiednie.
Metody zwalczania szkodników
Zwalczanie szkodników odbywa się na kilka sposobów:
- przestrzeganie zasad płodozmian – plony dotknięte nicieniem wracają na pierwotne miejsce nie wcześniej niż po 4-5 latach;
- dobór zdrowego materiału do siewu – sewok przed sadzeniem dokładnie sprawdź, usuwając okazy z oznakami infekcji nicienia cebulowego;
- utrzymanie optymalnych warunków przechowywania - niska temperatura (0...+2˚С) i niska wilgotność (50-60%) w magazynie ograniczają aktywność szkodnika.
Ponadto wśród metod zwalczania nicieni wyróżnia się środki ludowe i chemikalia.
Tradycyjne metody
Stosowanie tradycyjnych metod walki z nicieniem cebulowym jest nieskuteczne. Środki te mogą zniszczyć tylko niewielką część dorosłej populacji.
Mieszkańcy lata ćwiczą następujące metody:
- Obróbka materiału sadzeniowego gorącą wodą. Pędy i nasiona moczy się przez godzinę w gorącej wodzie o temperaturze 45˚C. Następnie są suszone i sadzone w ziemi.
- Dezynfekcja materiału siewnego w naparze popiołu drzewnego przez dwie godziny. Po namoczeniu nasiona lub zbiory są dokładnie suszone.
- Dzień wcześniej należy rozgrzać nasiona w temperaturze 42-45˚C lądowania.
- Leczenie nasiona w roztworze nadmanganianu potasu, formaliny lub 1% roztworze soli fizjologicznej - pozostawić na 30 minut.
Chemikalia
Preparaty chemiczne wykazują maksymalną skuteczność.
Jedna z popularnych substancji chemicznych nazywa się „Perkalcyt”. Jest to preparat zawierający tlen, który niszczy cysty nicieni wraz z jajami i larwami w glebie.
Produkt stosować przy suchej pogodzie. Lek rozprowadza się po powierzchni zasiewu na 5-10 dni przed siewem. Na jeden metr kwadratowy użyć 200-300 g substancji. Następnie preparat uszczelnia się łopatą lub grabiami na głębokość 10-15 cm.
Innym skutecznym lekarstwem jest karbamid (mocznik). Stosuje się na 30 dni przed siewem w dawce 100 g na metr kwadratowy. M.
Środki zapobiegawcze
Jednym z najbardziej niezawodnych sposobów ochrony upraw przed infekcjami jest zapobieganie. Regularne stosowanie środków zapobiegawczych ogranicza do minimum ryzyko inwazji nicieni cebulowych.
W profilaktyce stosuje się następujące metody:
- regularna zmiana miejsca sadzenia roślin – naprzemienne sadzenia m.in. poprawia żyzność gleby;
- obróbka materiału siewnego przed sadzeniem za pomocą wysokiej temperatury lub środków chemicznych;
- niszczenie resztek roślinnych po zbiorach – szczególną uwagę zwraca się na niszczenie porażonych roślin i chwastów;
- regularne stosowanie nawozów nieorganicznych.
Odmiany odporne na nicienie
Selekcja nie opracowała jeszcze odmian cebuli, które byłyby całkowicie odporne na uszkodzenia nicieni cebulowych. Istnieje jednak wiele odmian, które są mniej podatne na uszkodzenia przez szkodniki. Należą do nich Bamberger, Exhibition, Centurion.
Do osób szczególnie podatnych na infekcję należą Bessonovsky, Arzamassky i Kaba.
Wniosek
Nicienie cebulowe to pasożyty obniżające jakość i ilość plonu cebuli. Szkodnik jest nieustępliwy i może długo czekać na roślinę żywicielską w glebie lub na nasionach. Dlatego podczas uprawy cebuli szczególną uwagę zwraca się na środki zapobiegające zakażeniu nicieniami.
W przypadku wykrycia szkodnika stosuje się chemikalia, ponieważ środki ludowe są nieskuteczne.