Seler dla niemowlaka: jak prawidłowo wprowadzać go do pokarmów uzupełniających

Seler to wyjątkowa uprawa, która praktycznie nie ma przeciwwskazań do stosowania. Korzenie, łodygi i zielone liście służą do celów spożywczych. Produkt charakteryzuje się bogatym składem witaminowo-mineralnym, przyjemnym smakiem i aromatem.

Z artykułu dowiesz się, czy można podawać seler niemowlęciu, od czego zacząć wprowadzanie pokarmów uzupełniających, jak przygotować produkt i w jakim przypadku należy z niego zrezygnować.

Skład chemiczny i wartość odżywcza

Seler ma zrównoważony skład chemiczny, zawiera prawie wszystko znane witaminy i minerały.

Wartość odżywcza selera ogonkowego (w 100 g):

• zawartość kalorii - 13 kcal;
• białka - 0,9 g;
• tłuszcze - 0,1 g;
• węglowodany - 2,1 g;
• błonnik - 1,8 g;
• woda - 94 g.

Wartość odżywcza warzyw korzeniowych (w 100 g):

• zawartość kalorii - 34 kcal;
• białka - 1,3 g;
• tłuszcze - 0,3 g;
• węglowodany - 6,5 g;
• błonnik - 3,1 g;
• woda - 88 g.

Ciekawe rzeczy na stronie:

Jak przygotować kaszę gryczaną do pierwszego karmienia

W jakim wieku można podawać cebulę małemu dziecku?

Korzystne funkcje

Seler ma dobroczynne właściwości dla organizmu dziecka:

• eliminuje procesy zapalne;
• przyspiesza gojenie się ran i oparzeń;
• zapobiega rozwojowi komórek nowotworowych;
• usuwa toksyny i radionuklidy;
• zwiększa obronę organizmu;
• poprawia trawienie;
• zwiększa hemoglobinę;
• ma działanie antyalergiczne, antyseptyczne;
• ma łagodne działanie przeczyszczające;
• zmniejsza obrzęk;
• reguluje metabolizm;
• uśmierza ból;
• usuwa sole kwasu moczowego;
• budzi apetyt;
• pomaga leczyć zapalenie nerek;
• uspokaja układ nerwowy i działa hipnotycznie.

Kiedy wprowadzić seler do diety dziecka?

W jakim wieku można podawać dzieciom seler? Warzywa korzeniowe, ogonki i warzywa nie wywołują alergii, a nawet pomagają sobie z nimi radzić. Pediatrzy zalecają rozpoczęcie wprowadzania produktu po 7 miesiącu życia, kiedy w diecie pojawiają się już cukinia, kalafior, brokuły i ziemniaki. Wcześniej nie zalecano wprowadzania produktu do jadłospisu niemowląt ze względu na ryzyko zaburzenia pracy przewodu pokarmowego i brak enzymów rozkładających gruboziarnisty błonnik.

Za pierwszym razem wystarczy odciąć mały kawałek korzenia i dodać go do bulionu warzywnego.. Seler ma wyraźny smak i aromat i może nie spodobać się małym wybrednym smakoszom.

Rada. Nowy produkt zacznij od dawki 50 g. Obserwuj reakcję dziecka przez 2 dni.Jeśli nie ma reakcji, stopniowo zwiększaj porcję do 100 g. Niektóre dzieci odmawiają jedzenia o nowym, nieznanym smaku. Nie rozpaczaj - zaproponuj wypróbowanie tego samego dania za tydzień.

Korzenie, warzywa i łodygi selera są stosowane jako żywność uzupełniająca.. Produkt należy poddać obróbce cieplnej, ponieważ układ trawienny niemowlęcia nie jest w stanie poradzić sobie z grubym błonnikiem pokarmowym.

Lepiej dodać warzywa pod koniec gotowania - w ten sposób zostanie poddany minimalnej obróbce cieplnej i zachowa przydatne substancje.

Ogonki i korzeń umieszcza się w zupach warzywnych i mięsnych, następnie ubijaj blenderem zanurzeniowym na puree. Dzieciom po pierwszym roku życia nie należy rozdrabniać jedzenia. W tym czasie są w stanie przeżuć małe kawałki jedzenia.

Może się przydać:

Sadzenie selera ogonkowego

Sadzenie korzenia selera

Instrukcje dotyczące uprawy selera

Jak prawidłowo wprowadzać pokarmy uzupełniające

Do pierwszego karmienia dziecka nadają się warzywa o neutralnym smaku, białe lub zielone. - kalafior, brokuły, cukinia, ziemniaki. Od około 7 miesiąca dietetycy zalecają zapoznawanie dziecka z nowymi smakami.

Opinie pediatrów w różnych krajach na temat wprowadzenia selera do diety różnią się nieznacznie. We Francji seler wprowadza się jednocześnie z brokułami, gdyż produkt nie powoduje reakcji alergicznej. W Rosji eksperci radzą wstrzymać się z wprowadzaniem selera i zacząć dodawać go do potraw po zapoznaniu się z mięsem drobiowym. Wszystkie potrawy muszą być puree, aż będą gładkie.

Do 1-1,5 roku korzeń, ogonki i warzywa muszą zostać poddane obróbce cieplnej. Jeżeli dziecko doceni smak i aromat produktu, można stopniowo przejść na spożywanie go na surowo.Świeżo wyciśnięty sok miesza się z sokiem z marchwi lub jabłka. Napój pobudza pracę układu trawiennego, normalizuje apetyt i uzupełnia witaminy.

Gdy dziecko nauczy się dokładnie przeżuwać pokarmy stałe, do sałatek warzywnych i owocowych dodaje się surowy korzeń i łodygi selera. Z reguły dzieje się to nie wcześniej niż 2 lata. Produkt łączy się z jabłkami, suszonymi morelami, suszonymi śliwkami, rodzynkami i orzechami. Do sałatek używaj niskotłuszczowego jogurtu naturalnego bez cukru i oleju roślinnego.

Drobno posiekane liście dodaje się do bulionów, zup i sałatek.

Korzeń selera gotuje się na parze lub w wodziew połączeniu z innymi warzywami i mięsem.

Dania z selera dla małych dzieci

Menu dla niemowląt nie jest zbyt różnorodne. W tym wieku ważne jest, aby prawidłowo rozpocząć wprowadzanie delikatnego układu trawiennego do nowych pokarmów. Z selera przygotowuje się zupy-kremy, przeciery i zapiekanki.

Do przygotowania zupy potrzebne będą następujące składniki::

• ziemniaki - 1 szt .;
• korzeń selera - 200 g;
• marchewki - 100 g;
• kalafior - 200 g.

Produkty dokładnie umyj i włóż do wrzącej wody. Dodaj trochę soli do bulionu i gotuj warzywa, aż będą całkowicie ugotowane. Łyżką cedzakową przenieś składniki do osobnego pojemnika i zmiksuj na puree. Wlać 1-2 chochle bulionu warzywnego do pożądanej konsystencji.

Aby przygotować puree z korzenia selera, weź:

• miazga z białego bochenka - 10 g;
• korzeń selera - 50 g;
• mleko - 1 łyżka. l.;
• masło 82,5% - ½ łyżeczki;
• sól dla smaku.

Korzeń umyj, usuń skórkę, pokrój w kostkę i ugotuj w osolonej wodzie. Namoczyć bochenek w mleku. Seler wymieszać z bułką tartą, dodać masło i puree.

Zapiekanka z selera jest odpowiednia dla dzieci powyżej 1. roku życia. Przygotuj następujące produkty:

• twarożek 5% - 100 g;
• Seler ogonkowy - 100 g;
• jajko - 1 szt .;
• mąka - 1 łyżka. l.;
• twardy ser - 25 g.

Ser zetrzeć, wymieszać z twarogiem, dodać jajko i mąkę, ubić blenderem na jednolitą masę. Drobno posiekaj ogonki, włóż je do ciasta i umieść w silikonowej formie. Piec 40-45 minut w piekarniku nagrzanym do 180°C.

Ziemniaki duszone z selerem są bardzo sycące i atrakcyjne dla małych dzieci.. Danie przystosowane jest dla dzieci od 1,5 roku życia.

Składniki:

• ziemniaki - 1 szt .;
• korzeń selera - 100 g;
• ½ cebuli;
• marchewki - 1 szt.

Warzywa obierz, pokrój w kostkę, włóż do rondla, dodaj drobno posiekaną cebulę. Zalać przegotowaną wodą tak, aby przykryła warzywa, dodać sól, zalać 1 łyżką. l. olej lub 1 łyżeczka. masło. Gotować pod przykryciem na małym ogniu, aż będzie gotowe. W razie potrzeby gulasz można zmiksować.

Świeża i chrupiąca sałatka z selera i jabłka podawane dzieciom po dwóch latach:

1. Jabłko obierz, zetrzyj, skrop sokiem z cytryny, żeby nie ściemniało.
2. Drobno posiekaj jedną łodygę i dodaj do jabłka.
3. Doprawić 1 łyżką. l. jogurt naturalny.

Szkodliwość i przeciwwskazania selera dla małych dzieci

Oprócz oczywistych korzyści, seler może zaszkodzić delikatnemu ciału dziecka przy chorobach układu pokarmowego (wrzody i nadżerki żołądka, zaburzenia rozkładu pokarmu). Produkt jest przeciwwskazany w przypadku zaostrzenia zapalenia nerek i odmiedniczkowego zapalenia nerek, chorób układu moczowo-płciowego.

Lepiej unikać wprowadzania selera do diety dziecka, jeśli krwotoczne zapalenie naczyń (zwiększona przepuszczalność naczyń krwionośnych), epilepsja (produkt wywołuje drgawki), wysokie ciśnienie krwi, indywidualna nietolerancja.

Wniosek

W jakim wieku można podawać seler niemowlętom? Kwestię tę omawia się podczas bezpośredniej wizyty u pediatry. Większość ekspertów zaleca wprowadzenie do diety dzieci selera korzeniowego i ogonkowego już od 7-8 miesiąca życia, a po roku zielonych liści. Produkt nie powoduje alergii, pomaga poprawić trawienie, wzmocnić układ odpornościowy i uspokoić układ nerwowy dziecka.

Żywność uzupełniająca powinna składać się z żywności poddanej obróbce cieplnej i przecierów. Seler jest przeciwwskazany dla niemowląt w postaci surowej ze względu na dużą ilość błonnika, który jest trudny do strawienia.