Najlepsze odmiany pszenicy jarej: cechy Uralosibirskiej, Darii, Omskiej i innych

Pszenica jara jest bardzo cenną rośliną uprawną. Ziarno zawiera 25% białka, 30% glutenu - są to doskonałe właściwości do wypieku chleba. Odmiany Durum wykorzystywane są jako baza do makaronów, a także do produkcji kaszy manny, makaronów, klusek, mąka. Odpady w postaci otrębów wykorzystywane są do karmienia zwierząt gospodarskich.

Roślina jest odporna na niekorzystne warunki klimatyczne, co pozwala na jej uprawę zarówno w większości Rosji, jak i na całym świecie.

Cechy odmian pszenicy jarej

Pszenica jara to roślina zielna z rodziny Poa (trawy). Jest jedną z najważniejszych roślin uprawnych w rolnictwie i na świecie. Istnieje aż 20 odmian pszenicy jarej. Dzielą się na miękki i twarde.

Niektóre kraje, takie jak Indie, Pakistan i Etiopia, uprawiają własne odmiany roślin wiosennych.

Historia pochodzenia

Pszenica jara pochodzi z krajów Bliskiego Wschodu – za jej ojczyznę uważa się Armenię. To zboże było jednym z pierwszych kultywować ludzie 6-10 tysięcy lat temu.

Podczas procesu selekcji wyhodowano około 200 odmian pszenicy, ale obecnie uprawia się tylko najbardziej produktywne i odporne odmiany.

Jakie są zalety

Odmiany pszenicy jarej mają szereg zalet:

1. Bezpretensjonalny dla warunków pogodowych. Uprawia się je w Rosji, Ukrainie, Kazachstanie i wielu innych krajach.
2. Wysokiej jakości zbiory zbóż.
3. Wysoka odporność na szkodniki i choroby.
4. W okresie napełniania ziarna pszenica wykazywała dużą odporność na suche wiatry i odporność na ciepło.

Jednak w porównaniu do pszenicy ozimej pszenica jara charakteryzuje się mniejszym plonem. Średnio 45 centów na hektar. Natomiast plon pszenicy wynosi 60 kwintali z 1 ha.

Charakterystyka i opis roślin jarych

System korzeniowy pszenicy jarej składa się z kilku guzków zarodkowych i korzeni, które tworzą pędy przybyszowe. Kończy swoje tworzenie do czasu kwitnienia rośliny. Osiąga długość 1,5 m.

Łodyga jest słomą, osiąga 0,5 m wysokości. Kwiatostany to kłoski podzielone na segmenty i pręciki. Składają się z kilku kwiatów pokrytych łuskami.

Owoce pszenicy jarej to ziarna o różnej masie i kolorze.

Odporność na suszę

Główną zaletą pszenicy jarej jest jej bezpretensjonalność w stosunku do warunków uprawy. Odmiany rosną zarówno w regionach deszczowych, jak i suchych, na przykład w Etiopii.

Ważny. Odporność pszenicy jarej na suszę zależy od jej odmiany.

Niektóre odmiany (Voevoda, Annushka) zostały wyhodowane specjalnie dla suchych regionów stepowych, gdzie jesienią jest mało opadów, a zimą praktycznie nie ma śniegu.

Przy braku wilgoci plon pszenicy spada. Przykładowo Voevoda jest w stanie wyprodukować 25 c/ha. W suche lata - 11 c/ha.

Oporność na choroby

Przy odpowiednio zorganizowanej pielęgnacji pszenica jara jest wysoce odporna na choroby, zarówno grzybicze, jak i wirusowe. Jest nawet stosowany jako odmiana ubezpieczeniowa na ryzykownych obszarach rolniczych.

Jako środek zapobiegawczy rośliny są traktowane:

• rdza żółta i brązowa;
• mączniak;
• rdza łodygowa;
• Septoria.

W tym celu zgodnie z instrukcją stosuje się następujące środki grzybobójcze:

• „Przechylenie” – 0,4 kg/ha;
• „Fundazol” – 0,6 kg/ha;
• „Bayleton” – 0,5 kg/ha.

Zabieg przeprowadza się w fazie krzewienia. Po wykryciu pierwszych oznak choroby powtórz czynność.

Jak radzić sobie z zimnem?

Odmiany są odporne na umiarkowane spadki temperatur. Jednak miękka pszenica jara lepiej znosi zimno niż pszenica twarda.

Nasiona mogą kiełkować już w temperaturze +1°C. Gdy tylko gleba na głębokości sadzenia ogrzeje się do +5°C, sadzonek należy spodziewać się 21 dnia. Komfortowa temperatura do rozpoczęcia aktywnego wzrostu wynosi +13°C.

Roślina wiosenna jest w stanie wytrzymać krótkie przymrozki. W okresie kiełkowania ziarna - do -12°C. W okresie krzewienia - do -10°C.

Uwaga. Przymrozki działają destrukcyjnie podczas kwitnienia i wypełniania ziaren.

Odporność na wyleganie

Najmniej podatna na wyleganie jest pszenica jara durum. Rośliny podlegają maksymalnemu wyleganiu w regionach o dużej wilgotności i silnych podmuchach wiatru. Stopień narażenia na ten czynnik zależy od odmiany. Na przykład Rosinka i Czerniawa są bardzo odporne na wyleganie.

Odporność na zrzucanie

Zależy od czasu dojrzewania. Pszenica miękka jest bardziej podatna na linienie - gdy tylko dojrzeje. Aby tego uniknąć, należy ściśle przestrzegać czasu czyszczenia.

Twardy jest stabilniejszy. Jeśli jednak stanie się przejrzała, jej łodyga odłamuje się u nasady.

Ważny. Wyleganie pszenicy utrudnia zbiór i zmniejsza jego ilość o połowę.

Zakwaterowanie nie jest typowe dla odmian takich jak Daria i Irgina.

Charakterystyka plonu

Pszenica jara charakteryzuje się wysokim plonem. Zatem w środkowej Rosji wynosi średnio 13 c/ha. Dokładne liczby zależą od warunków klimatycznych – temperatury i poziomu opadów.

W regionach Non-Czarnozem i Central Czarnoziem plony osiągają 3,5 t/ha ziarna, co spełnia najwyższe standardy.

Najlepsze odmiany pszenicy jarej dla strefy środkowej

Klimat środkowej Rosji nadaje się do uprawy dowolnej odmiany pszenicy jarej. Wysiewa się wczesną wiosną bez wstępnego przygotowania gleby.

Następujące odmiany najlepiej nadają się do regionów środkowych.

Uralosibirska

Miękka pszenica jara. Roślina jest wysoka - do 1 m wysokości. Słoma jest słaba, kolec piramidalny, gęstość ziaren średnia. 1000 ziaren waży 35 g. Pozytywnie reaguje na podlewanie i nawożenie. Cechą charakterystyczną tej odmiany jest wysoki plon – do 45 szt./ha. Ma wysoką odporność na choroby (rdza, mączniak prawdziwy, fusarium). Odporny na wyleganie. Terminy dojrzewania są wczesne – do 90 dni od daty siewu.

Daria

Popularna miękka pszenica jara. Wczesna hybryda, uzyskana ze skrzyżowania mieszańca G18 i odmiany białoruskiej.

Roślina ma słabą łodygę, skłonną do wylegania i jest wyprostowana. Uszy są piramidalne, okrągłe, w kolorze jasnomlecznym. Ziarna są złociste, owalne lub okrągłe. Odmiana wcześnie dojrzewa, od dnia siewu do dojrzewania mija około 80 dni. Nadaje się do uprawy zarówno w środkowej Rosji, jak i na południu.

Daria charakteryzuje się wysokim plonem wynoszącym 30 c/ha. Najwyższej jakości ziarno. Ma wysoką odporność na septorię i słabą - na rdzę.

Omsk

Miękka pszenica jara. Roślina wysoka - 106 cm, ziarna duże, okrągło-owalne, o dobrych właściwościach wypiekowych. Masa 1000 ziaren wynosi 50 g. Odmiana jest w połowie sezonu - od dnia siewu do pełnego dojrzewania mija 88 dni. Wysoka wydajność - do 65 c/ha.

Ma silną odporność na choroby (fusarium, mączniak prawdziwy, rdza). Jest również odporny na suszę, ciepło i nie jest podatny na wyleganie. Zachowuje wysoką jakość, gdy stoi.

Bojewczanka

Roślina osiągająca wysokość do 1 m. Ziarna są duże, silnie wydłużone, owalne. Mają wysoką zawartość glutenu, co sprawia, że ​​nadają się do wypieku chleba. Masa 1000 ziaren wynosi 35 g.

Odmiana pszenicy mocnej. Odporna na wyleganie, choroby (septoria, mączniak prawdziwy) i zmiany pogody. Stosowana jako zabezpieczenie w późnych okresach siewu. Boyevchanka charakteryzuje się wysokim plonem - 53 c/ha.

Irgina

Jest to pszenica jara miękka, przeznaczona do uprawy zarówno w strefie środkowej, jak i południowej. W ciepłym klimacie daje 100% wydajności. Irgina to roślina wcześnie dojrzewająca o przyspieszonym tempie wzrostu - do 75 dni.

Plon jest średni - około 35 c/ha. Irgina jest odporna na wyleganie i mączniaka prawdziwego.

Importowane odmiany pszenicy jarej

Wśród odmian pszenicy jarej popularne są nie tylko krajowe, ale także zagraniczne.

Chrupać

Niemiecka odmiana pszenicy jarej. Późne dojrzewanie - do 98 dni od daty siewu. Rośliny osiągają wysokość 75 cm, ziarna są średnie, szkliste lub półszkliste. Masa 1000 sztuk wynosi od 40 do 50 g. Posiada wysokie właściwości wypiekowe ze względu na znaczną zawartość białka (17%) i glutenu (40%).

Odmiana odporna na wyleganie. Ma wysoką odporność na mączniaka prawdziwego i niską odporność na zarazę głowową septorii. Wydajność wynosi 65 c/ha.

Bunty

Odmiana średnioroczna (do 80 dni), wyhodowana w Polsce. Ziarno drugiej grupy jakościowej.

Wydajność jest wysoka - 66 c/ha. Odporna na mączniaka prawdziwego, mniej odporna na zarazę septorialną.

Sternik

Kolejna popularna odmiana pochodząca z Polski.Dojrzewanie średnio późne (około 86 dni). Ziarna są duże i okrągłe. Masa 1000 nasion wynosi około 45 g. Posiada wysokie właściwości wypiekowe.

Dojrzewanie jest równomierne, plon wynosi 60 c/ha. Dobrze reaguje na stymulatory wzrostu.

Importowane odmiany pszenicy jarej mają wiele zalet w porównaniu z odmianami krajowymi:

1. Wysokie właściwości wypiekowe dzięki zawartości glutenu w ziarnie.
2. Odporny na wyleganie.

I szereg wad:

1. Niska odporność na zarazę głowy septoria.
2. Mniej bezpretensjonalne dla klimatu, w którym rosną.

Cechy uprawy pszenicy jarej

Pszenica jara wymaga technologii rolniczej. Aby uzyskać wysokie plony, będziesz musiał włożyć dużo wysiłku.

Ceny siewu

Ilość wysiewu nasion pszenicy jarej zależy od wielu czynników:

• odmiany;
• region wzrostu;
• gleba;
• metoda siewu.

Średnia liczba wynosi 5 milionów żywotnych nasion na 1 hektar. W odmianach nisko rosnących, bardzo odpornych na wyleganie i uprawianych na glebach żyznych wynosi 6 mln/ha.

W wilgotnych rejonach Wołgi – 5 mln/ha.

W gęstych glebach regionów stepowych - 4 mln/ha.

Technologia uprawy

Aby uzyskać wysokie i wysokiej jakości zbiory pszenicy jarej, przestrzegana jest technologia uprawy. Obejmuje następujące działania:

• zgodność z płodozmianem;
• wdrożenie niezbędnej technologii rolniczej.

Rośliny prekursorskie

Odmiany jare sadzi się po roślinach strączkowych, rzędowych i ozimych.

Jeśli poprzednia roślina jest pszenica ozima, wtedy w glebie możliwa jest akumulacja chorób i szkodników charakterystycznych dla upraw. Wpłynie to niekorzystnie na przyszłe wiosenne zbiory.

Nawozy

Odmiany tego gatunku (szczególnie twarde) preferują gleby żyzne, wzbogacone w potas, fosfor i azot. Aby uformować 1 tonę ziarna, potrzebujesz:

1. fosfor - 11 kg;
2. azot - 30 kg;
3. potas - 22 kg.

Ważne jest przestrzeganie harmonogramu stosowania nawozów.

Podczas siewu do rzędów na głębokość 15 cm dodaje się:

• superfosfat w granulkach – 14 kg/ha;
• fosfor (w złożonych preparatach diamofosu i amofosu) – 11 kg/ha.

Ilość nawozu organicznego zależy od zawartości próchnicy. Przy wysokich poziomach wymagane będzie do 15 ton materii organicznej na 1 hektar. Przy niskim - 35 t/ha.

W okresie kłosowania (kwitnienia):

• nawożenie azotem (mocznikiem) – 30 kg/ha;
• mikronawozy (bor, cynk, miedź) - 20 kg/ha.

Rośliny pozytywnie reagują na związki azotu i azotu i fosforu, na przykład azofoskę, nitofoskę, azotan wapnia, wodę amoniakalną.

Odniesienie. Dawki stosowania zależą od rośliny poprzedzającej, warunków pogodowych i składu gleby.

Przygotowanie miejsca przed siewem

Rozpoczyna się natychmiast po usunięciu poprzednika. Wykonuje się talerzowanie, następnie bronowanie i wyrównywanie.

Przygotowanie nasion

Przed siewem materiał siewny jest starannie selekcjonowany, oczyszczany z ewentualnych zanieczyszczeń i sortowany według wielkości. Przede wszystkim sadzi się duże, waga 1000 ziaren wynosi 40 g.

Następnie są traktowane specjalnymi środkami aktywującymi wzrost:

• „Lignohumat” – 45 g/t;
• „Rexolin ABC” – 100 g/t.

Przetworzenie materiału siewnego przed sadzeniem może zwiększyć bezpieczeństwo plonu o 15%. Jest to niezbędny środek chroniący rośliny przed szkodnikami i chorobami.

Jako środki dezynfekcyjne stosuje się kompozycje na bazie flutriafolu, tritikonazolu, benomylu, karboksyny i wielu innych. Są to leki takie jak:

• „Vitavax” – 3 kg/t;
• „Fundazol” – 3 kg/t;
• „TMTD” – 1,5 kg/t.

Materiał siewny dezynfekuje się środkami chemicznymi co najmniej na dwa tygodnie przed siewem.

Ziarno przetwarza się na jeden z następujących sposobów:

1. Trawienie na sucho. Najłatwiejszy sposób. Używa się do tego specjalnych maszyn.
2. Półwytrawne. Na 1 tonę nasion zużywa się do 5 litrów wody. Odbywa się przy użyciu specjalistycznego sprzętu.
3. Mokry, poprzez opryskiwanie. Materiał siewny nasącza się lub podlewa związkami rozpuszczonymi w wodzie. Po przetworzeniu ziarna są suszone.
4. Hydrofobizacja. Obróbka substancjami polimerowymi, które tworzą film na powierzchni nasion. W metodzie tej stosuje się środki grzybobójcze (fundazol). Zaprawa utrzymuje się na powierzchni ziarna, zapewniając maksymalną ochronę.

Siew

Pszenicę jarą wysiewa się wcześnie, w pierwszej połowie wiosny. Po ogrzaniu gleby do +5°C. Wybierz metodę wąskich rzędów (rozstaw rzędów nie większy niż 7 cm) i głębokość sadzenia do 5 cm.

Ważny. Przy nadmiernym pogłębianiu kiełkowanie nasion jest znacznie zmniejszone.

Cechy pielęgnacji i zbioru

Do pielęgnacji pszenicy jarej stosuje się następujące techniki:

• walcowanie;
• wstrząsający;
• karmienie;
• kontrola chwastów.

Bronowanie odbywa się na głębokości do 3,5 cm, jednocześnie usuwając młode chwasty. Do niszczenia chwastów stosuje się specjalne związki chemiczne - herbicydy (Semazin 80% - 0,5 kg/ha; Illoxan 30% - 3 l/ha). Główne nawożenie przeprowadza się w fazie kwitnienia zbóż.

Do zwalczania szkodników i chorób stosuje się środki chemiczne:

• „Bayleton” – 0,5 kg/ha;
• „Tilt” (emulsja) – 0,4 kg/ha.

Opryskaj nasadzenia herbicydami:

• „Dialen” – 0,3 l/ha;
• sól aminy - 1,5 l/ha.

Podlewanie odbywa się umiarkowanie i tylko w suchych obszarach.

Po wypełnieniu ziarna (czas zależy od rodzaju pszenicy, od 75 do 98 dni), ważne jest, aby zebrać plon w terminie. Wiele odmian jest podatnych na wyleganie i zrzucanie, przejrzałe lub pękanie winorośli.Do zbioru stosuje się dwie metody: oddzielne i bezpośrednie łączenie.

Drugi realizowany jest w dwóch etapach:

1. Rośliny są koszone.
2. Suszony i młócony.

Maksymalny czas zbioru — 10 dni przy dobrej pogodzie.

Wniosek

Pszenica jara jest najważniejszą uprawą zarówno w naszym kraju, jak i na świecie. Wybierając odmianę, biorąc pod uwagę cechy klimatyczne regionu, przestrzegając technologii uprawy i terminów zbiorów, uzyskuje się ziarno wysokiej jakości.