Przyczyny rdzy pszennej i metody jej zwalczania

Według ekspertów rdza jest uważana za jedną z głównych i najniebezpieczniejszych chorób pszenicy. Dotknięte są wszystkie nadziemne części rośliny: liście, łodygi, kłosy. Przyczyn infekcji jest wiele, dlatego aby zachować plony, eksperci stale opracowują nowe, skuteczne metody zwalczania szkodliwego patogenu.

Cechy choroby

Rdza pszeniczna jest powodowana przez grzyba basidiomycete Puccinia recondita.. Choroba objawia się w postaci żółtych, czarnych i brązowych małych pęcherzy (krost) na liściach i łodygach rośliny, w których rozwijają się zarodniki grzybów.

Początkowo krosty są pokryte naskórkiem. W miarę postępu choroby pękają i uwalniają żółty lub pomarańczowy proszek – zarodniki – które rozprzestrzeniają się i infekują pobliskie rośliny.

Dlaczego jest niebezpieczny dla pszenicy?

Zewnętrznie zarodniki przypominają rdzę. Hamują proces fotosyntezy w tkankach roślinnych i prowadzą do zmniejszenia zdolności pszenicy do wytwarzania ziarna.. Wnikając do komórek rośliny, patogenny grzyb nie zabija jej, ale zaczyna odbierać składniki odżywcze niezbędne do rozwoju i wzrostu.

Takie destrukcyjne procesy nie mogą nie osłabić kultury. Oprócz:

1. Uszkodzone liście przedwcześnie zamierają, a łodygi łamią się i opadają.
2. System korzeniowy jest słabo uformowany i dlatego nie zapewnia roślinie wystarczającej ilości wilgoci.
3. Z powodu pęknięcia naskórka w dotkniętych obszarach równowaga wodno-oddechowa rośliny zostaje zakłócona.
4. Kultura traci odporność na suszę i mróz.
5. Rozwój ziarna w kłosie jest opóźniony – jego ilość i masa ulegają znacznemu zmniejszeniu.

Zarażona roślina staje się słaba i wątłaW związku z tym wydajność maleje.

Ciekawe rzeczy na stronie:

Pszenica miękka: czym różni się od pszenicy twardej i gdzie jest używana

Pszenica durum: opis, zastosowanie i różnice

Co to jest pszenica paszowa i gdzie się ją stosuje?

Rodzaje

Do najpowszechniejszych i najniebezpieczniejszych rodzajów rdzy pszennej zalicza się:

• łodyga (liniowa);
• liściaste (brązowe).

Łodyga może zainfekować do 300 gatunków zbóż uprawnych i dzikich. W pierwszej kolejności cierpią łodygi i międzywęźla. Później wpływa na zatoki (pochwy) rośliny, rzadziej na liście i części ucha.

Rdza liściowa poraża pszenicę ozimą i jarą, a także inne zboża. Dotknięte są głównie liście i kąty roślin. W okresie wegetacyjnym roślin rozwija się kilka pokoleń zarodników grzybów, które rozprzestrzeniając się, infekują coraz większą liczbę roślin, przez co mogą powodować ogromne szkody w uprawach.

Rdza liściasta powoduje największe szkody w pszenicy ozimej. Rośliny zakażone jesienią nie przeżywają dobrze zimy. Wraz z nadejściem wiosny zauważalna jest zauważalna różnica między rzadkimi, zardzewiałymi nasadzeniami a zdrowymi, które bezpiecznie przetrwały okres zimowy.

Powoduje

Główną przyczyną powszechnego uszkodzenia pszenicy przez rdzę jest wysoka żywotność zarodników grzybów oraz ich szybkie i powszechne rozprzestrzenianie się.

Źródła infekcji i sprzyjające warunki rozwoju

Źródłami rozprzestrzeniania się choroby są pozostałości roślinne, zakażone chwasty lub rośliny zbóż pastewnych. i pośrednie, zwłaszcza bazyliszek i leszczyna. Dodatkowe ogniska infekcji mogą dotyczyć żyta, jęczmienia, bluegrass, kostrzewy łąkowej i innych dzikich zbóż. Zarodniki przenoszone są także przez podmuchy wiatru z odległych, silnie zakażonych upraw.

Zimę na zakażonym ściernisku przeżywają nie tylko zarodniki łodyg i liści, ale także wiele innych rodzajów rdzy, które wiosną powodują nową falę choroby.

Ważny! Wiele odmian grzybów rozwija się także na padlinie zbóż w okresie od zbioru do wschodzenia roślin ozimych. Dlatego opadłe ziarna stanowią duże zagrożenie dla upraw ozimych i są pośrednim nośnikiem infekcji.

Warunki sprzyjające grzybom również przyczyniają się do rozprzestrzeniania się rdzy.:

1. Obecność tła zakaźnego (padlina, zakażony ściernisko, resztki roślin itp.).
2. Wczesne wysiewy pszenicy ozimej i późnej wiosny przyczyniają się do rozwoju rdzy łodygowej.
3. Stosowanie dużych dawek nawozów azotowych.
4. Chłodna i mokra pogoda w sierpniu i wrześniu, łagodna zima, chłodna wiosna i pierwsze dziesięć dni lata.
5. Intensywne opady w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego i w okresie kłoszenia.
6. Obecność kapiącej wilgoci (rosa lub wieczorne deszcze).
7. Zagęszczanie i porażenie upraw przez chwasty zbożowe.

Grzyb rdzy pszenicy może infekować uprawy w szerokim zakresie temperatur — od +2°С do +30°С. Maksymalne tempo rozwoju i rozprzestrzeniania się choroby obserwuje się w temperaturze +15…+24°C.

Ważny! Częściej do ognisk infekcji dochodzi po długotrwałych deszczach przy temperaturze powietrza +20...+25°C.

Geografia dystrybucji

Grzyb jest szeroko rozpowszechnionyDlatego uprawa pszenicy zawsze wiąże się z niebezpieczeństwem masowego zakażenia upraw. W regionach północnych i na Syberii, gdzie lata nie są tak gorące, zarodniki zachowują się lepiej, dlatego wzrasta niebezpieczeństwo choroby.

Liniowa rdza łodygowa zbóż jest szczególnie powszechna w regionach o wilgotny, ciepły klimat. Najbardziej podatne obszary to Kaukaz Północny, Daleki Wschód, kraje bałtyckie, zachodnia Ukraina i Białoruś.

Rdza liściasta lub brązowa pszenicy występuje we wszystkich regionachgdzie są pola pszenicy.

Przeczytaj także:

Dlaczego szwedzka mucha jest niebezpieczna dla pszenicy ozimej?

Dlaczego głownia pszenna jest niebezpieczna i jak sobie z nią radzić?

Objawy uszkodzenia

Rdza łodygowa pojawia się najczęściej na zbożach po przekwitnięciu, rzadziej jesienią lub wiosną na sadzonkach roślin ozimych. Zewnętrznie chorobę określają podłużne paski lub linie powstałe z połączenia skupisk jednokomórkowych pomarańczowych uredospor na dotkniętych organach rośliny. Dlatego rdza macierzysta nazywana jest również rdzą liniową. Choroba powoduje wzmożoną transpirację (parowanie wilgoci) oraz prowadzi do wysuszenia i opadania liści.

Rdza liściowa ma postać rdzawobrązową, okrągłą lub owalną, zakurzoną, rozmieszczoną chaotycznie krosty o średnicy 1-1,5 mm. Nie łączą się w stałe plamy, jak w przypadku infekcji łodygi. Później krosty stają się czarne z błyszczącym odcieniem. Przy ciężkim rozwoju choroby wpływa to na prawie całą blaszkę liściową, następuje oparzenie i zwijanie się liści.

Pierwsze objawy choroby na uprawach ozimych można zauważyć jesieniąjednakże stają się one wyraźnie widoczne wiosną przed fazą kłosowania.Szczyt rozwoju rdzy przypada na okres mleczno-woskowej dojrzałości ziarna.

Metody walki

Istnieją trzy główne rodzaje walki z tą chorobą.

Biologiczny

Te metody ochrony są całkowicie nieszkodliwe z punktu widzenia ochrony środowiska (w przeciwieństwie do metod chemicznych). Lista działań:

1. Tworzenie odmian odpornych na rdzę przez specjalistów.
2. Analiza próbek roślin i gleby z zakażonego pola w celu identyfikacji konkretnego szczepu patogenów i doboru odpowiednich środków grzybobójczych.
3. Kolonizacja gleby korzystną mikroflorą za pomocą preparatów mikrobiologicznych „Fitostim”, „Agrovitastim”.
4. Środki do rozkładu zakażonych resztek roślinnych za pomocą preparatu bakteryjnego „Stimix”, który tłumi patogenną mikroflorę, zachowując w glebie wszystkie cenne mikroelementy ścierniska.
5. Regularne monitorowanie poprzez analizę próbek mikroflory glebowej w celu szybkiego zapobiegania infekcji grzybiczej.

W początkowej fazie rozwoju choroby konieczne jest opryskiwanie upraw preparaty biologiczne „Planriz” i „Agat”.

Agrotechniczne

Podstawowe środki zwalczania rdzy:

1. Zniszczenie źródeł infekcji.
2. Izolacja przestrzenna upraw pszenicy jarej i ozimej. Źródłem choroby są zakażone rośliny ozime, które następnie rozprzestrzeniają się na uprawy jare.
3. Zastąpienie odmian bardziej odpornymi: pszenica Timofeeva, Bezostaya 1, Bezostaya 2, Kaukaz.
4. Stosowanie dodatkowych dawek nawozów fosforowo-potasowych pod uprawy zbożowe, które zwiększają stabilność plonu.
5. Nawożenie połączone z rozluźnieniem rozstawy rzędów skutecznie poprawia zdrowotność nasadzeń.
6. Optymalne terminy siewu pszenicy jarej i ozimej.W europejskiej części Rosji najlepsze efekty daje siew wiosenny przeprowadzany wcześnie (zwykle w kwietniu), gdy gleba nagrzewa się do +5...+6°C. W przypadku pszenicy ozimej korzystne warunki do siewu występują, gdy średnia dobowa temperatura powietrza wynosi +14...+15°C (w przybliżeniu od 25 września do 5 października). W tym przypadku rośliny mają czas na przejście przez wczesne fazy rozwoju w warunkach niesprzyjających rdzy.
7. Terminowy zbiór zboża. W późniejszych stadiach przejrzałe ziarno, w którym mogą znajdować się zakażone okazy, wysypuje się z kłosów i pozostaje na glebie, a wiosną staje się źródłem infekcji.

Chemiczny

W przypadku wykrycia objawów rdzy uprawy są opryskiwane z samolotów grupowymi środkami grzybobójczymi:

• strobiluryny: „Uniform”, „Altruist”, „Triaktiv”, „Amistar”.
• triazole: tebukonazol, tetrakonazol, propikonazol.
• benzimidazole: „Fundazol”, „Benazol”, „Alternatywa”, „Benomil”.

W wyniku narażenia na leki grzybobójcze zarodniki grzybów giną zdolność do kiełkowania.

Środki zapobiegawcze

Aby zapobiec rozwojowi infekcji wywołanej przez grzyby rdzy łodygowej i liściowej, podejmuje się działania:

1. Regularnie sprawdzaj stan liści roślin, szczególnie w okresie tworzenia kłosów.
2. Materiał siewny traktuje się środkami grzybobójczymi „Baktofit”, „Fitosporin-M”, „Dividend Star” i „Viatsit”. Zabieg zwiększa stabilność plonu oraz zmniejsza szkodliwość rdzy i innych chorób.
3. Przestrzegaj zasad płodozmianu. Korzystnymi poprzednikami są rośliny strączkowe (koniczyna, lucerna, groch) i rośliny rzędowe (kukurydza, bawełna, ziemniaki, buraki cukrowe itp.).
4. Używają odpornych na rdzę odmian pszenicy: Brigantina, Obriy, Moskovskaya 35 itp.
5. Następnie ściernisko jest obierane (w trakcie żniw odwraca się wierzchnią warstwę gleby), a następnie jesienna orka.

Wniosek

Pomimo tego, że rdza sama w sobie nie niszczy ziarna, szkody, jakie powoduje, są niezwykle duże. Do zakażenia zbóż dochodzi przez cały sezon wegetacyjny, co znacząco wpływa na plon. Tylko badając przyczyny infekcji na określonym obszarze i kompetentnie opracowując zestaw środków zwalczania grzyba, możesz pozbyć się niebezpiecznego szkodnika pszenicy ozimej i jarej.