Jak przygotować nasiona owsa do siewu, prawidłowo je posadzić i uzyskać bogate zbiory

Na początku XXI wieku powierzchnia zajmowana przez owies na świecie znacznie się zmniejszyła. Jednak w Federacji Rosyjskiej sytuacja stopniowo się stabilizuje. Krajowi producenci ponownie zintensyfikowali ten obszar dzięki sankcjom. Dały one impuls do rozwoju rosyjskiej hodowli zwierząt, w efekcie czego wzrosło zapotrzebowanie na pasze pełnoporcjowe. W ciągu ostatnich 10 lat Rosja zajmowała 1. miejsce na świecie pod względem zbiorów owsa brutto. Powiemy Ci szczegółowo, jak przygotować nasiona owsa do siewu i uzyskać bogate zbiory.

Zastosowanie owsa

To zboże uprawiane głównie na zboże. Ale jego wartość polega również na tym, że wytwarza wysokiej jakości zieloną masę, dzięki czemu można ją zbierać na zimę jako siano i wykorzystywać do wzbogacania gleby i zwalczania chwastów.

Jako zboże

Około 70 odmian owsa przeznaczonych jest do produkcji wysokobiałkowych, pożywnych ziaren bogatych w witaminy i mikroelementy. Może być jadalne i pasza.

Owies jest cenny w żywieniu człowieka, ponieważ zawiera wolne węglowodany, które dają długotrwałe uczucie sytości. Owies jest niezbędny w diecie osób chorych i osłabionych, dzieci i sportowców.

Ziarno to podawane jest zwierzętom hodowlanym i ptakom jako główne pożywienie.. Jest niedrogi i ma długi termin przydatności do spożycia. Jest stosowany jako monokultura w żywieniu, ponieważ zawiera wszystkie niezbędne składniki odżywcze.

Owies wytwarza bogatą, delikatną zieloną masę, która nadaje się jako pasza przeżuwaczy zimą, dlatego rolnicy przechowują je na siano.

Jako zielony nawóz

Owies jest niezbędny na ugorach, w okresie zagospodarowania dziewiczych terenów, do wzbogacania gleby w mikroelementy i minerały. W tym przypadku wysiewa się ją wczesną jesienią, a przy pierwszych śniegach, w fazie wrastania zielonej masy, wpycha się ją do gleby. Wiosną takie pole jest gotowe do siewu wszelkich roślin, zwłaszcza zbóż i warzyw.

Jako zielony nawóz owies można sadzić od wiosny do jesieni 2-3 razy w sezonie. Po uzyskaniu wysokości 20-25 cm rośliny przycina się i zaoruje lub pozostawia na powierzchni gleby.

Jeśli siejesz wczesną wiosną, to w maju, po odcięciu zielonego nawozu, pole nadaje się pod każdą uprawę - chwasty zostaną zmiażdżone przez potężny system korzeniowy owsa.

Gdzie rośnie owies?

To cenne zboże uprawia się wszędzie – w Europie, Azji, Ameryce, Australii, Afryce.

Wiodący producenci:

• Rosja;
• Kanada;
• Polska.

Najwięksi importerzy:

• USA;
• Chiny;
• Meksyk.

USA również uprawiają własny owies, jednak nie wystarcza on na potrzeby rolników.. Ich głównym dostawcą jest Kanada. Chiny z roku na rok dynamicznie zwiększają wolumen zakupów tego zboża, a jego głównym dostawcą jest Australia. Jeśli rosyjscy producenci będą w stanie zaopatrzyć nie tylko rynek krajowy, ale także zagraniczny, Chiny będą kupować od nas owies. Federacja Rosyjska zajmuje 9. miejsce na liście eksporterów tej uprawy.

Odniesienie. W naszym kraju obszar uprawy tej rośliny rozciąga się od regionów centralnych po Daleki Wschód, od terytoriów polarnych po Północny Kaukaz.

Rodzaje nasion owsa

Zgodnie z naturą ziarna i strukturą wiechy wysiewającej zdarza się owies:

• rozpościerający się;
• nagi;
• jednogrzywy

Państwowy rejestr odmian dopuszczonych do użytku obejmuje więcej niż 100.

Na nim uprawia się owies karmić i zboże spożywcze, masa zielona, ​​siano, jak nawóz zielony.

Zima

Główną cechą tych odmian jest to, że ich sezon wegetacyjny trwa 2/3 roku.. Owies ozimy wyróżnia się wczesnym i szybkim kiełkowaniem, zbiór kończy się w połowie lata.

Najlepsze odmiany, ich cechy i średni plon przedstawiono w tabeli:

Wiosna

Najczęściej jest to owies pastewny, nie wymagający ciepła, o szerokim położeniu geograficznym.

Najlepsze odmiany i ich cechy opisano w tabeli:

Wybór odmiany owsa jest określony warunki pogodowe i klimatyczne, kwasowość gleby, kierunek uprawy. Najlepiej jest używać strefowych odmian hodowlanych.

Przygotowanie owsa do sadzenia

Nasiona dzieli się na pierwsze ziarna (dające dobrą krzaczastość i duże plony) i drugie ziarna (mniej produktywne). Aby zwiększyć energię kiełkowania i kiełkowanie, podgrzewa się je na słońcu w temperaturze +15...+20°C przez 3-4 dni, stosując wentylację. Tę procedurę można również wykonać w suszarkach. Jest to szczególnie ważne na tych obszarach, gdzie owies nie ma czasu na pełne dojrzewanie w kłosie przed zbiorem.

Akwaforta

Zaprawianie ma na celu zniszczenie patogenów chorób grzybowych i bakteryjnych ziarna. Istnieją dwie metody trawienia: sucha i półsucha. Pierwszą przeprowadza się z nasionami o wilgotności nie wyższej niż 14% i nie później niż 2-3 miesiące przed siewem. W ten sposób ziarno otrzymuje pełną ochronę i pozostaje żywotne.

Jeśli wilgotność osiągnie 17%, trawienie przeprowadza się metodą półsuchą. 2-3 dni przed siewem. Ziarno traktuje się płynnym roztworem zawierającym kleje dla lepszego otoczenia.

Zatwierdzone leki:

• „Granozan” – 1,5-2 kg/t nasion na 8-10 litrów wody;
• przeciwko luźnej głowni – 1 część 40% formaldehydu, 80 części wody, 30 litrów powstałego roztworu na 1 tonę nasion;
• „Vitavax” – 2,5-3 kg/t nasion.

Czas siewu

Termin siewu owsa ozimego przypada bezpośrednio po zbiorach, pod koniec sierpnia i do pierwszych dni października. (w zależności od regionu). Następnie, przed silnymi przymrozkami, rośliny mają czas na wyhodowanie wystarczającej ilości zielonej masy.

Kiedy sadzić owies jary? Wiosenne nasadzenia przeprowadza się natychmiast po stopieniu śniegu.. Dzięki temu ziarno lepiej wchłania wilgoć i lepiej się zakorzenia na ciężkich, wilgotnych glebach.

W regionach południowych i u podnóża Północnego Kaukazu siew rozpoczyna się już pod koniec lutego - na początku marca. W centralnych regionach Federacji Rosyjskiej strefy stepowe i leśno-stepowe - w połowie kwietnia. Na Uralu Trans-Ural i Syberii - w maju.

Ważny! Przede wszystkim sadzi się obszary, w których nasiona dojrzewają. Prace realizujemy w możliwie najkrótszym czasie – 2-3 dni, aby zapewnić polubowny zwrot zbiorów.

Najlepsi poprzednicy zgodnie z zasadami płodozmianu

Gleba nadaje się do sadzenia po uprawach rzędowych, zwłaszcza kukurydzy i ziemniaków. Owies dobrze rośnie po pszenicy jarej i ozimej oraz roślinach strączkowych.

Wysiew tej rośliny po burakach jest wysoce niepożądany., ponieważ istnieje duże ryzyko uszkodzenia przez pospolite szkodniki. Nie należy sadzić owsa w tym samym miejscu przez dwa lata z rzędu.

Ten zboże jest rośliną zamykającą płodozmian. Nie jest wybredna w stosunku do gleby, skutecznie zwalcza chwasty, dobrze reaguje na nawozy. Owies radzi sobie z rolą pierwszego plonu na dziewiczych terenach i torfowiskach.

Notatka! Owies daje dobre plony, gdy jest uprawiany jako pierwszy lub drugi ugór i jest uważany za idealnego prekursora zbóż i zbóż.

Siew zboża

We współczesnej agronomii przyjmuje się trzy optymalne sposoby siewu zboża::

• przechodzić;
• solidny prywatny;
• wąski rząd.

Ten ostatni jest uważany za najbardziej postępowy - z szerokością rzędów 7-8 cm. Najważniejsze jest utrzymanie równomiernego rozmieszczenia nasion. W przeciwnym razie istnieje duże prawdopodobieństwo zagęszczenia poszczególnych obszarów, wylegania roślin i utraty znacznej części plonu lub jego jakości.

Ceny siewu

Wskaźniki zależą od warunki glebowe, pogodowe, klimatyczne i agrotechniczne.

Przybliżone dawki wysiewu na 1 ha w kg:

• Region inny niż Czarna Ziemia, Daleki Wschód – 220–280;
• Centralny Region Czarnej Ziemi – 200-260;
• Region Wołgi, Ural Południowy - 180-240;
• Zachodnia Syberia – 240-260;
• Syberia Wschodnia – 200-240.

Pod względem masy normy są wskazane z dużymi odchyleniami, ponieważ zależą one od masy ziarna i jego kiełkowania

Głębokość sadzenia

Najważniejszym parametrem jest wilgotność gleby. Dlatego w obszarach suchych głębokość zakotwienia jest większa niż w obszarach umiarkowanie i silnie wilgotnych. Rolnicy na Kołymie uprawiają owies nawet w warunkach wiecznej zmarzliny. Jednocześnie sadzi się go nie głębiej niż 1,0-1,5 cm.

Przybliżone wartości w zależności od regionu (w cm):

• Region nieczarnozemski: gleby gliniaste – 2-3, iły – 3-4, gleby lekkie – 5-6;
• Region środkowego Czarnoziemu, region Wołgi, Ural Południowy – 6-8;
• Syberia Zachodnia i Wschodnia – 4-8;
• Daleki Wschód: glina – 4-5, glina piaszczysta – 5-6.

Gdy gleba jest lekko rozgrzana W pierwszych dniach siewu głębokość siewu zmniejsza się, a w kolejnych dniach zwiększa się w miarę nagrzewania się gleby.

Technologia uprawy

Owies jest wymagający, jeśli chodzi o technologię rolniczą. Pielęgnacja upraw:

1. Wałowanie – dla lepszej przyczepności ziarna do gleby.
2. Bronowanie przed kiełkowaniem - w celu podważenia chwastów i rozluźnienia skorupy glebowej.
3. Bronowanie po kiełkowaniu - w celu zniszczenia roślin jednorocznych.

W okresie krzewienia, gdy roślina jest odporna na herbicydy, chwasty leczy się lekami: „Lontrel-300” 30% – 0,15-0,65 l/ha, „Dialen” – 3 l/ha. Jednocześnie, aby zapobiec wyleganiu roślin, traktuje się je opóźniaczem „TseTseTse460” w dawce 3-4 kg/ha.

Aby uzyskać obfite zbiory, terminowe zwalczanie szkodników i chorób owies, zapobiegają uszkodzeniom upraw.

Cechy wzrostu i rozwoju

Owies kiełkuje bardzo szybko. Najpierw tworzą się korzenie zarodkowe, które po tygodniu osiągają długość 15-20 cm.Trzon jest skręcony przy wynurzaniu się nad ziemię; rozkładając, daje pierwszy arkusz. Faza kiełkowania kończy się pojawieniem się 3-4 liści.

Kolejnym etapem jest krzewienie. Jeśli obszar żerowania jest duży, owies tworzy do 6 łodyg, ale wpływa to na jakość ziarna - okazuje się mniejszy, wiecha jest słaba. Kiedy w dolnej części rośliny pojawia się pogrubiony węzeł, rurowanie rozpoczyna się od jednoczesnego wzrostu wiechy. Porusza się szybko wewnątrz liścia.

Zamiatanie jest ustalane tak, że 1/3 wiechy wychodzi, kwitnienie rozpoczyna się w ciągu tygodnia i trwa maksymalnie 7-10 dni. Ziarna tworzą się nierównomiernie: gdy pierwsze już się zapełnią, dolna część wiechy może jeszcze zakwitnąć. Napełnianie owocami kończy się, gdy wilgotność wynosi 20-25%. Średnio proces ten trwa 25-30 dni.

Choroby i szkodniki

Owies jest smaczną rośliną dla wielu owadów i bakterii.. Wdrożone w odpowiednim czasie środki ochrony roślin nie tylko chronią plony, ale także poprawiają jakość ziarna.

Powszechne choroby owsa:

• rdza brązowa i żółta;
• septoria;
• mączniak;
• rdza łodygowa;
• czerwono-brązowa plama.

Do walki z chorobami stosuje się leki „Rex”, „Bayleton”, „Zderzak”, „Impact”, „Folikur”. Ważne jest, aby wykryć chorobę na czas i mieć czas na leczenie roślin przed fazą zamiatania.

Szkodniki:

• chrząszcz chlebowy;
• larwy chrząszcza ziemnego;
• mucha zbożowa;
• pijący chleb

W zwalczaniu szkodników leki wykazały największą skuteczność „DecisExtra”, „Karate”, „Senpai”, „BI-58”, „Almetrin”.

Wydajność

Owies ma gorsze plony niż inne zboża. Średnio wynosi 20-25 c/ha. Natomiast nowoczesne odmiany hodowlane, przy odpowiedniej technologii uprawy, dają plon dochodzący do 70-80 szt./ha.Jednak w wielu gospodarstwach sieje się stare odmiany owsa. Na wskaźniki plonów wpływają cele uprawy: w wielu regionach owies wysiewa się jako nawóz zielony, na siano, na zielonkę, nie osiągając dojrzałości technicznej.

Zbiór owsa

Gdy wilgotność ziarna osiągnie 17-20%, przeprowadza się łączenie bezpośrednie. Każdy owies zbierany jest w krótkim czasie – maksymalnie 4-5 dni. W przeciwnym razie ziarno zacznie się szybko kruszyć, ponieważ plon tego zboża jest jednolity.

Pod koniec zbiorów owies suszy się do wilgotności 14% w temperaturze nie wyższej niż +45°C, aby zapobiec gniciu, przerostowi i uszkodzeniom grzybiczym. Dopiero po wysuszeniu ziarno jest przechowywane.

Wniosek

Owies dostarcza pożywienia ludziom i paszy zbożowej dla zwierząt gospodarskich. Koszty produkcji owsa są niskie, a popyt na niego na rynkach towarowych stabilny.

W zależności od technologii przygotowania, siewu, pielęgnacji i zbioru zboże to pozwala na uzyskanie wysokich plonów z jednostki powierzchni. Owies jest podatny na choroby i szkodniki, dlatego ważne jest dokładne monitorowanie czystości upraw i, jeśli to konieczne, przeprowadzanie terminowego przetwarzania.