Czy można jeść melona, ​​jeśli masz wrzód żołądka: argumenty za i przeciw, przeciwwskazania

Czy możesz jeść melona, ​​jeśli masz wrzód żołądka? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, eksperci mają różne zdania. Owoc korzystnie wpływa na cały organizm i może tłumić stany zapalne. Melon szybko i na długo nasyca, usuwa odpady i toksyny, poprawia motorykę jelit i zwiększa funkcjonalność układu nerwowego. Jest to dobry przeciwutleniacz.

Argumentami przeciwko temu jest fakt, że melon ze względu na zawartość w składzie różnych kwasów może powodować zaostrzenie wrzodów żołądka, zwiększać poziom kwasowości i pobudliwości żołądka oraz spowalniać procesy regeneracyjne. Rozważmy korzyści i szkody melona dla organizmu z wrzodami żołądka i dwunastnicy, zasady stosowania w chorobach układu trawiennego oraz środki ostrożności.

Czy można jeść melona, ​​​​jeśli masz wrzód i czy w ogóle jest to przydatne?

Melon to nie tylko cenny produkt spożywczy, ma szerokie zastosowanie w leczeniu i profilaktyce chorób somatycznych.

Aby potwierdzić przydatność owocu dla organizmu, wyróżnia się następujące główne cechy:

• wzmacnia układ odpornościowy;
• poprawia perystaltykę jelita, normalizuje metabolizm, bilans wodny;
• usuwa odpady i toksyny z organizmu;
• poprawia kondycję skóry, włosów, paznokci, oczu;
• łagodzi depresję, uspokaja układ nerwowy;
• witaminy, mikro- i makroelementy w składzie pozytywnie wpływają na zdolności intelektualne;
• wapń zawarty w miąższu owocu jest ważny dla zdrowia kości i zębów;
• magnez i potas poprawiają transmisję nerwowo-mięśniową, zapobiegają lub łagodzą skurcze;
• cynk zwiększa u mężczyzn produkcję testosteronu, który odpowiada za libido i zdrowie seksualne;
• Witamina A, jako dobry przeciwutleniacz, zapobiega powstawaniu komórek nowotworowych;
• błonnik roślinny przyspiesza proces rozkładu tłuszczu, sprzyja szybkiemu i długotrwałemu nasyceniu, dzięki czemu nie ma potrzeby podjadania, a dodatkowe kilogramy zostają utracone;
• Kwas foliowy zapewnia prawidłowy wzrost i rozwój układu odpornościowego i krążenia.

Melon może przynieść organizmowi zarówno korzyści, jak i szkody. Opinia, że ​​może on niekorzystnie wpływać na ogólne samopoczucie i funkcjonalność poszczególnych narządów i układów, kojarzona jest ze spożyciem owoców przez osoby, u których zdiagnozowano cukrzycę, wrzody żołądka i dwunastnicy, nieżyt żołądka o wysokiej kwasowości, kamicę moczową i kamicę żółciową. W takich przypadkach lepiej jest zrezygnować z produktu ze względu na to, że melon jest trudny i długo trawiony oraz ma kwaśne środowisko, które powoduje mechaniczne i chemiczne podrażnienie błony śluzowej.

Biorąc pod uwagę korzystne właściwości i możliwe szkody dla organizmu, zdrowym ludziom zaleca się włączenie melona do swojej diety z umiarem i przy braku przeciwwskazań. Lepiej jeść owoce samorosnące żadnych pestycydów.

Jeśli nie jest to możliwe, ważne jest, aby nauczyć się wybierać odpowiednie owoce:

• kup melona w sklepie lub na dobrym targu, przejedź obok przydrożnych straganów;
• poproś sprzedawcę o zaświadczenie potwierdzające, że owoc uprawiany jest bez azotanów;
• wybieraj tylko całe owoce bez uszkodzeń i podejrzanych plam, o czysto żółtej barwie, o przyjemnym zapachu i suchym „ogonie”.

Na wrzody żołądka

Korekta diety na wrzody żołądka jest integralną i ważną częścią kompleksowej terapii. Nie ma specjalnej diety jako takiej, ponieważ nie jest ona taka sama w różnych okresach choroby.

Można jednak z całą pewnością stwierdzić, że niezależnie od stopnia zaawansowania patologii, ważne jest wykluczenie z diety silnych środków pobudzających wydzielanie oraz substancji drażniących błony śluzowe. Melon to jeden z produktów, który Zaleca się ograniczenie lub całkowite wyeliminowanie z diety.

Zawiera kwasy askorbinowy i foliowy, które powodują chemiczne podrażnienie błony śluzowej oraz gruboziarniste włókno roślinne, które działa mechanicznie. Takie warunki nie sprzyjają leczeniu wrzodów żołądka, spowalniają proces regeneracji błony śluzowej i zakłócają pracę żołądka.

Na wrzód dwunastnicy

Pacjenci z chorobą wrzodową dwunastnicy również potrzebują łagodnej diety, z której należy wykluczyć substancje drażniące błonę śluzową. W tym przypadku melon działa mechanicznie i chemicznie na błonę śluzową, co może powodować zaostrzenie choroby.

Na przykład. Oprócz melona, ​​agrestu, winogron, daktyli, rodzynek, porzeczek, rzodkiewki i innych warzyw i owoców zawierających dużo grubego błonnika są przeciwwskazane w ostrym okresie wrzodów żołądka i dwunastnicy.

Melon w ostrej postaci wrzodu trawiennego

W okresie zaostrzenia wrzodu żołądka melon jest bezwzględnie przeciwwskazany, ponieważ zawiera gruby błonnik i kwaśne środowisko, które podrażnia błonę śluzową. W tym okresie należy maksymalnie ograniczyć czynniki oddziaływania mechanicznego i chemicznego.

Potrawy przygotowywane są w postaci płynnej i galaretki. Unikaj pokarmów niestrawnych, takich jak grzyby, warzywa, owoce i wszelkie środki wydzielające (buliony, produkty z fermentowanego mleka, kwaśne napoje).

Zasady stosowania w przypadku wrzodów

Aby nie zaszkodzić organizmowi, ważne jest, aby spożywać melon w ograniczonych ilościach poza okresem zaostrzenia choroby wrzodowej żołądka i całkowicie wykluczyć go z diety w ciągu pierwszych 5-7 dni od momentu ataku. Biorąc pod uwagę, że melon zajmuje dużo czasu i jest trudno trawiony w jelitach, dietetycy zalecają spożywanie go 2-3 godziny po głównym posiłku. Optymalnie jest włączyć melon do menu na drugie śniadanie. Owoce są przeciwwskazane na czczo.

Nie można zjeść za dużo melona na raz. Dla osoby dorosłej wystarczą 2-3 średnie plasterki. Melona nie można łączyć z mlekiem, gorącymi napojami ani alkoholem. Spożywa się go jako samodzielny produkt lub jako składnik sałatek owocowych. W przeciwnym razie istnieje duże ryzyko wystąpienia luźnych, częstych stolców (biegunky).

Rada. Koniecznie włącz do swojej diety dania zbożowe, niskokaloryczne produkty mleczne, omlety gotowane na parze i zupy niezagęszczone. Aby wrzód goił się szybciej, zwiększ ilość pokarmów białkowych.

Korzyści i szkody melona dla ludzi

Melon jest cennym produktem spożywczym. Zawiera szereg witamin, mikro i makroelementów, które korzystnie wpływają na cały organizm, poprawiają kondycję i funkcje układu krążenia, nerwowego i trawiennego.

Retinol (witamina A) zwiększa ochronę błon śluzowych, odbudowuje i utrzymuje tkankę nabłonkową, spowalnia proces starzenia, bierze udział w tworzeniu nowych komórek, jest ważny dla zdrowia zębów i kości. Kwas askorbinowy (witamina C) bierze udział w tworzeniu kolagenu, reguluje syntezę hormonów steroidowych, działa przeciwalergicznie, hamuje procesy zapalne.

Regularnie spożywany melon w pewnym stopniu zaspokaja zapotrzebowanie organizmu na witaminę E.. Jego naturalną funkcją jest utrzymanie prawidłowej aktywności gonad. Chroni także przed powstawaniem wolnych rodników, poprawia krążenie krwi, wspomaga metabolizm w mięśniach szkieletowych i mięśniu sercowym, zapobiega rozwojowi zaćmy oraz łagodzi objawy i przebieg zespołu napięcia przedmiesiączkowego.

Witamina b12 zapewnia odporność na stres. Jest niezbędny dla zdrowia układu nerwowego i wzmacnia obronę immunologiczną organizmu. Wraz z jego niedoborem pogarsza się stan kości i zębów.

Witamina B6, odpowiedzialny za wchłanianie nienasyconych kwasów tłuszczowych, metabolizm białek i tłuszczów, działa jako naturalny środek moczopędny, poprawia kurczliwość mięśnia sercowego.

Zawiera witaminę B2 w małych ilościach. Jej niedobór negatywnie wpływa na stan skóry, włosów, oczu i może prowadzić do opóźnienia wzrostu i rozwoju umysłowego.

Mikro- i makroelementy w melonie pełnią szereg ważnych funkcji:

1. Magnez zwiększa odporność na infekcje dróg moczowo-płciowych, łagodzi lub zapobiega skurczom mięśni, rozszerza naczynia krwionośne, co ułatwia przepływ krwi.
2. Wapń bierze udział w budowie tkanki kostnej, mineralizacji zębów, przekazywaniu impulsów nerwowych i procesach krzepnięcia krwi.
3. Żelazo stymuluje wewnątrzkomórkowe procesy metaboliczne i zapewnia prawidłowe funkcjonowanie układu rozrodczego i odpornościowego.
4. Mangan aktywuje procesy utleniania, reguluje pracę narządów rozrodczych, uczestniczy w tworzeniu tkanki łącznej i kostnej.
5. Miedź poprawia gospodarkę wodno-mineralną, pobudza pracę gruczołów dokrewnych, dostarcza tlen do tkanek organizmu.

Błonnik zawarty w miąższu owocu ma szczególną wartość dla organizmu. W naturalny i bezpieczny sposób usuwają odpady i toksyny, nie zakłócając jakościowego i ilościowego stanu biocenozy jelitowej.

Ponadto substancje pektynowe normalizują procesy trawienne, powlekają błonę śluzową ścian przewodu pokarmowego, poprawiają motorykę jelit, zapewniają regularne wypróżnienia i dobrze zapobiegają zaparciom.

Na przykład. Pektyna jest szczególnie niezbędna osobom chcącym schudnąć. Błonnik roślinny daje długotrwałe uczucie sytości, co wynika ze zdolności włókien pektynowych do pęcznienia i zmniejszania wolnej objętości żołądka. Eliminuje to potrzebę podjadania i zmniejsza wielkość porcji, co sprzyja utracie wagi.

Melon usuwa szkodliwe substancje z organizmu, obniża poziom cholesterolu, dzięki czemu stosuje się go profilaktycznie przy chorobach związanych z nadmiarem cholesterolu w organizmie: patologiach układu krążenia, nadciśnieniu i kamicy żółciowej.

Owoc korzystnie wpływa na naczynia krwionośne i serce: poprawia stan ścian naczyń krwionośnych, zwiększa ich elastyczność, utrzymuje prawidłową pracę mięśnia sercowego, chroni przed miażdżycą, hamuje syntezę hormonów stresu, co korzystnie wpływa na kondycję serca.

Pomimo swoich dobroczynnych właściwości melon ma także „drugą stronę medalu”. Jedzenie owoców w dużych ilościach może powodować wzmożone tworzenie się gazów, uczucie ciężkości i dyskomfort w żołądku. Melon jest niebezpieczny dla osób z chorobami układu pokarmowego, zwłaszcza w czasie zaostrzeń, cukrzycy i obecności kamieni w nerkach, pęcherzyku żółciowym lub drogach żółciowych.

Skład chemiczny

Melon składa się w 90% z wody. Pozostałe 10% to:

• beta karoten;
• witaminy z grupy B: B1, B2, B3, B5, B6, B9, B12;
• witaminy C (kwas askorbinowy), A, E, D, K, PP;
• pierwiastki śladowe: bor, żelazo, glin, wanad, jod, mangan, lit, kobalt, nikiel, rubid, miedź, molibden, mangan, selen, stront, fluor, cyrkon, chrom, cynk;
• makroelementy: sód, magnez, wapń, potas, krzem, siarka, fosfor, chlor.

Miąższ zawiera także skrobię, sacharozę, fruktozę, glukozę, nasycone kwasy tłuszczowe, kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6, cukier i pektynę.

KBZHU

Właściwości odżywcze i wartość energetyczna melona zależą od odmiany. Na przykład 100 g zwykłego melona zawiera 35 kcal, tłuszcz – 0,3 g, białko – 0,6 g, węglowodany – 7,4 g.

Przeciwwskazania

Melon jest przeciwwskazany w przypadku indywidualnej nietolerancji produktu. Do przeciwwskazań względnych zalicza się choroby i stany takie jak:

• cukrzyca;
• wrzody żołądka i dwunastnicy w ostrej fazie;
• kamica żółciowa;
• powstawanie dużych kamieni solnych w nerkach;
• zapalenie żołądka o wysokiej kwasowości.

Środki ostrożności

Zaleca się ograniczenie ilości melona lub całkowite wykluczenie go z diety kobiet karmiących piersią. Produkt może działać drażniąco na przewód pokarmowy dziecka, powodując kolki i wzmożone tworzenie się gazów.

Melon wprowadza się do diety stopniowo, zaczynając od jednego plasterka. W przypadku braku skutków ubocznych i reakcji alergicznych dzienną normę stopniowo zwiększa się do 2-3 sztuk.

Przeczytaj także:

Korzyści i szkody nasion melona dla organizmu.

Co jest zdrowsze - arbuz czy melon: porównanie składów i właściwości.

Czy można mieć melona podczas karmienia piersią, jak prawidłowo go wybrać i ile jeść.

Wniosek

W ostrym okresie wrzodów żołądka i dwunastnicy melon jest bezwzględnie przeciwwskazany. W fazie remisji owoce są dozwolone w małych ilościach. W przeciwnym razie zamiast przyjemności i leczniczego działania na organizm możliwe jest zaostrzenie choroby i pogorszenie ogólnego samopoczucia.

Jeśli chcesz cieszyć się melonem, postępuj zgodnie z umiarem. Lub całkowicie zastąp go pieczonymi jabłkami, niekwaśnymi owocami i jagodami, gruszkami i jagodami.