Berberys Thunberg Aurea – opis i zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Berberys Thunberg Aurea świetnie prezentuje się w każdej kompozycji krajobrazowej, ozdabia każdy rodzaj terenu, dostosowuje się do różnych rodzajów gleby i jest mało wymagający dla jakości powietrza. Krzew popularnie nazywany jest berberysem aurelijskim.
Berberys Aurea - krótka historia selekcji
Berberys zwyczajny to krzew ozdobny występujący w Chinach i Japonii. W tych krajach roślina jest szeroko rozpowszechniona i rośnie głównie w górach. Warunki klimatyczne stwardniały berberys: roślina jest odporna na zimno, wiatr i suszę.
W Rosji krzew rośnie na południu i północy. Ogrodnicy zwracają uwagę przede wszystkim na atrakcyjny wygląd, odporność na wirusy i bakterie.
Opis, cechy
Berberys Thunberg Aurea służy do kształtowania działek ogrodowych. Krzewy wyglądają efektownie dzięki oryginalnemu kwitnieniu. Jeśli posadzisz Aureę w słonecznym miejscu, liście zachwycą Cię wspaniałym żółto-cytrynowym kolorem.
Opis berberysu aurea:
- jasny kolor liści po posadzeniu w nasłonecznionym miejscu;
- wysokość krzewu - 80 cm;
- kompaktowy rozmiar;
- szerokość korony - do 1,5 m;
- umiarkowana siła wzrostu;
- jesienią liście przebarwiają się na pomarańczowo;
- młode pędy pokryte są cierniami w kolorze liści;
- okres kwitnienia rozpoczyna się w marcu i zanika latem;
- bogate, żółte kwiatostany;
- szkarłatne owoce;
- całoroczny efekt dekoracyjny dzięki jagodom.
Owoce berberysu Thunberg są pokarmem dla ptaków, ale nie dla ludzi.Ptaki lubią ucztować na szkarłatnych jagodach, pomimo gorzkiego smaku.
Na tle innych odmian berberysu wyróżnia się on wytrzymałością, jest odporny na zmienne warunki atmosferyczne, niedobory i nadmiary wilgoci, przeciągi i brudne powietrze. Doświadczeni ogrodnicy nie zalecają sadzenia krzewu w cieniu, w przeciwnym razie straci on swój efekt dekoracyjny: liście będą ciemne i wyblakłe.
Zalety odmiany:
- kształt krzewu, kompaktowy rozmiar, jasne liście, schludna korona - wszystko to pozwala wykorzystać berberys do poprawy okolicy;
- świetnie wygląda jako pojedyncza roślina;
- nie koliduje z innymi krzewami w przypadku nasadzeń grupowych;
- ma silny system korzeniowy;
- ma silną odporność;
- łatwy w pielęgnacji;
- nieatrakcyjny dla owadów;
- szybko regeneruje się po przycięciu.
Wśród niedociągnięć są ciernie. Podczas pracy przy krzakach należy zachować ostrożność i chronić ręce rękawicami ogrodniczymi.
Pomimo dużej zimotrwałości rośliny istnieje ryzyko przemarznięcia pędów. Problem rozwiązuje się poprzez usunięcie zamarzniętych gałęzi.
Ciekawe rzeczy na stronie:
Najlepsze odporne na zimę odmiany róż pnących, które kwitną przez całe lato
Jak sadzić
Berberys żółty Aurea jest łatwy w uprawie. Najpierw musisz określić miejsce lądowania i oczyścić teren. Berberys uwielbia słońce, dlatego miejsce sadzenia powinno być dobrze oświetlone. Krzewy można sadzić także w półcieniu, jednak w zbyt ciemnym miejscu roślina traci swój efekt dekoracyjny.
Każda gleba jest odpowiednia, pod tym względem berberys Aurea jest bezpretensjonalny. Gleba musi być zasadowa i dobrze przepuszczalna dla wilgoci. Lepiej unikać sadzenia na nizinach, aby uniknąć gnicia systemu korzeniowego.
Nie zaleca się sadzenia krzewów w miejscach narażonych na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, ponieważ na liściach pojawią się oparzenia. Z tego powodu obszar półcienisty jest idealnym miejscem do uprawy berberysu.
Sąsiedzi mogą być różnymi przedstawicielami. Aby utworzyć żywopłot, krzewy sadzi się w odstępach 4-5 sadzonek na 1 m. Krzewy wyjmuje się z pojemników wraz z kawałkiem ziemi i sadzi w przygotowanych dołkach. Zabieg wykonuje się wiosną po stopieniu śniegu lub jesienią po opadnięciu liści.
Procedura sadzenia berberysu:
- Gleba na miejscu jest poluzowana i sprawdzana jest kwasowość. Optymalne pH wynosi 6-7,5.
- Glebę gliniastą rozjaśnia się piaskiem, kompostem i darnią w równych proporcjach.
- Aby zmniejszyć kwasowość, dodaj popiół i wapno do gleby w ilości 200-300 g na roślinę.
- Krzewy 3-letnie sadzi się w miejscu stałym na głębokość 500 cm.
- Na dnie otworu umieszcza się piasek, próchnicę i darń, tworząc warstwę drenażową.
- Przygotowaną sadzonkę umieszcza się w dołku i przysypuje ziemią.
- Glebę zagęszcza się, podlewa i ściółkuje sianem lub trocinami.
Jak dbać
Lista zabiegów pielęgnacyjnych obejmuje podlewanie, nawożenie, przycinanie, przygotowanie do zimy i zapobieganie chorobom.
Podlewanie i nawożenie
Po posadzeniu berberys Thunberg Aurea jest obficie podlewany. Chochoł zatrzymuje wilgoć i zmniejsza częstotliwość podlewania. W przyszłości ogrodnik jest zobowiązany jedynie do monitorowania stanu gleby i szybkiego reagowania, szczególnie przy suchej pogodzie. Jeśli lato okaże się deszczowe, berberys podlewa się raz na 7 dni. Pod każdym krzakiem wlewa się wiadro wody.
Rok po posadzeniu berberys jest karmiony azotem. 25 g mocznika rozpuszcza się w 10 litrach wody i wlewa pod korzeń. Zabieg wykonuje się raz na 3 lata.
Po podlaniu gleba jest powierzchownie spulchniana i w razie potrzeby teren jest ściółkowany.
Lamówka
Krzewy przycina się 3 lata po posadzeniu. Zabieg najlepiej przeprowadzić wiosną. Nierozwinięte pędy, suche i zamrożone łodygi są usuwane. W razie potrzeby przeprowadza się przycinanie sanitarne.
Aby utworzyć schludną koronę, przycinanie dekoracyjne odbywa się dwa razy w roku - w czerwcu i sierpniu.
Poniższe zdjęcie przedstawia procedurę przycinania berberysu.
Przygotowania do zimy
Berberys Aurea zimuje bez strat, ale w regionach północnych krzewy są izolowane agrofibrą lub gałęziami świerkowymi. Wraz z nadejściem mrozu powstaje schronienie przed złomem. Pojedyncze krzaki owinięte są w płótno i plandekę i związane liną.
Choroby, ich leczenie i zapobieganie
Berberys Thunberg Aurea posiada silny układ odpornościowy, dzięki czemu roślina rzadko zapada na choroby grzybowe i nie jest narażona na ataki owadów. Należy jednak monitorować stan krzaków. Dzięki temu możliwe jest wykrycie choroby we wczesnym stadium i daje większe szanse na wyleczenie.
Najczęstsze choroby berberysu:
- mączniak;
- plamienie;
- rdza na liściach.
Jasne liście są atakowane przez mszyce i motyle, a ćma kwiatowa żeruje na owocach.
Mączniak prawdziwy pojawia się w postaci białawego nalotu na liściach. Zainfekowane obszary są przycinane, krzewy opryskiwane środkami grzybobójczymi (Fundazol, HOM, Skor). Te same produkty są stosowane w celu zapobiegania mączniakowi prawdziwemu.
Szkodniki zwalcza się środkami owadobójczymi (Aktellik, Fufanon, Kinmiks, Karbofos, Iskra). Środki ludowe są nieskuteczne.
Metody reprodukcji
Berberys Thunberg Aurea rozmnaża się przez nasiona i sadzonki, które można kupić w sklepach ogrodniczych.Najskuteczniejszy jest siew jesienny, z nasion powstaje duży odsetek sadzonek.
Nasiona zebrane ręcznie przed siewem poddaje się stratyfikacji:
- Owoce są suszone, a nasiona ekstrahowane.
- Ziarna płucze się i przechowuje w słabym roztworze nadmanganianu potasu.
- Następnie wysiewa się je w spulchnionej i wilgotnej glebie na głębokość 1 cm.
Jeśli ogrodnik nadal planuje sadzenie wiosenne, nasiona należy rozwarstwiać przez 3 miesiące.
Berberys można rozmnażać dzieląc krzew. W tym celu wykopuje się dorosłą roślinę, oddziela ją sekatorami i przesadza w nowe miejsce. Ta metoda jest rzadko stosowana.
Najczęściej spotykane są sadzonki: młode pędy z dwoma węzłami i międzywęźlami wycina się w sadzonki i ukorzenia w doniczkach wypełnionych piaskiem i torfem w równych proporcjach. Sadzenie na stałe miejsce odbywa się po 1-2 latach.
Przeczytaj także:
Cechy uprawy i wykorzystania fasoli hiacyntowej
Pielęgnacja jęczmienia grzywiastego i jego wykorzystanie w projektowaniu krajobrazu
Zastosowanie berberysu Thunberg w projektowaniu krajobrazu
Berberys Aurea jest często wykorzystywany do tworzenia kompozycji krajobrazowych. Żółte liście przyciągają wzrok i sprawiają, że krzew staje się centrum zestawu.
Aurea współgra z innymi odmianami berberysu i różnymi rodzajami roślin. Krzew nadaje się do dekoracji drzwi wejściowych, ogrodów skalnych (ogrodów skalnych), sztucznych stawów, ścian, ścieżek i ogrodzeń. Regularne przycinanie pozwala zachować schludny wygląd krzewów.
Wniosek
Berberys Aurea jest popularny wśród ogrodników i projektantów krajobrazu. Żółte liście i szkarłatne jagody przyciągają uwagę i dobrze komponują się z innymi roślinami. Krzew jest łatwy w pielęgnacji i rośnie na każdym typie gleby, pod warunkiem, że ma ona odczyn zasadowy.
Roślina kocha słońce, dlatego najlepszym miejscem do sadzenia jest oświetlony teren lub półcień. W zbyt ciemnym miejscu liście wyblakną. Pielęgnacja roślin polega na regularnym podlewaniu i nawożeniu azotem po posadzeniu, przycinaniu oraz profilaktyce chorób grzybowych.