Pytanie, które niepokoi wielu: dlaczego arbuz jest jagodą?

Arbuzy znane są jako duże zielone owoce, leżące na półkach sklepowych w tym samym dziale co dynie, cukinia i ananasy. Czy zatem powinniśmy traktować to jako owoc czy warzywo?

Otwierając podręcznik do biologii, widzimy szokującą odpowiedź: arbuz, pomidor i porzeczka to jagody. Warto dowiedzieć się, dlaczego arbuz jest jagodą i jak znalazł się w tej samej kategorii, co pomidory i porzeczki.

Określanie rodzaju owocu arbuza

Gatunek Arbuz pospolity (Citrullus lanatus) należy do rodzaju Arbuz (Citrullus) z rodziny Dyniowatych (Cucurbitaceae))Dlatego czasami owoc tej rośliny nazywany jest dynią. Rodzaj Arbuz ma kilka gatunków: pastewny, gorzki, śluzówkowy, w każdym gatunku wyhodowano kilka odmian.

Definicja rolnicza

W rolnictwie stosuje się klasyfikację owoców:

1. Warzywo - niesłodzony lub słodkawy owoc, korzeń lub bulwę stosowane jako żywność. Zarośnięta część łodygi, taka jak seler i szparagi, jest również uważana za warzywo. Warzywa spożywa się ze skórką lub bez.
2. Owoc - pojedynczy słodki owoc lub owocostan zebrany z drzew lub krzewów.
3. Jagoda - owoce słodko-kwaśne lub owoce zebrane z roślin zielnych, drzew, winorośli lub krzewów. Jagody można jeść ze skórką, podobnie jak wiśnie i winogrona.
4. Orzech - suszony, niesłodzony owoc pokryty twardą skorupką. To wyjaśnia, dlaczego nasiona sosny nazywane są orzechami, chociaż cedr nie produkuje owoców takich jak okrytozalążkowe.
5. kukurydza - suche ziarno, pokryte miękką łupiną lub bez niej.

Pracownicy rolnictwa uważają arbuza za fałszywą jagodę.

To jest interesujące:

Niebezpieczny cukier: czy jest w arbuzie?

Co oznaczają białe żyłki w arbuzie?

Jak prawidłowo kiełkować nasiona arbuza

Definicja botaniczna

W dziedzinie nauki przyjęto inną klasyfikację. Nie uwzględnia rodzaju pędów owocujących i sposobu spożycia. Są owoce suche (ziarna, niełupki, orzechy) i soczyste. Sukulenty dzielą się na jednoziarniste i wielonasienne.

Jednonasienne:

• pestkowiec – pojedyncze ziarno pokryte twardą skorupką, tworzące pestkę i soczystą owocnią (morela, wiśnia, brzoskwinia);
• pestkowiec fałszywy - podobny do pestkowca, ale owocnia jest sucha (orzech włoski, kasztan).

Polispermiczny:

• jagoda ma soczystą owocnię i mnóstwo nasion rozproszonych w miąższu (pomidor, bakłażan, arbuz, banan);
• jabłko - soczysta owocnia, jest wiele nasion, znajdują się pośrodku i są oddzielone od miąższu przegrodą (gruszka, pigwa, jabłka);
• granat – owocnia jest sucha, każde nasionko pokryte jest soczystą łupiną (charakterystyczną tylko dla granatu);
• dynia - owoc o twardej skórce, soczystej owocni i nasionach znajdujących się w pustej wnęce pośrodku owocu (melon, dynia, cukinia, ogórek);
• jagoda fałszywa (cinnarodium) – z szypułki wyrasta soczysty miąższ, nasiona mogą znajdować się wewnątrz lub na zewnątrz miąższu (truskawka, owoc dzikiej róży);
• polidrupe - zbiór nasion, z których każdy pokryty jest soczystym miąższem (maliny, jeżyny);
• fasola - owocnia sucha z otwieranymi klapkami (fasola, groszek).

Z botanicznego punktu widzenia arbuz to prawdziwa jagoda.

Oznaki owoców typu „jagodowego”.:

• skórzasta skorupa;
• soczysty miąższ;
• w środku 1, 2 lub wiele gęstych nasion;
• nasiona nie są oddzielone od miąższu, czasem słabo z nim związane;
• nasiona nie mają twardej skorupy i nie tworzą nasion.

Opis botaniczny pospolitych gatunków arbuza

Arbuzy, do których wszyscy przywykli późnym latem i jesienią, - są to owoce jednorocznej rośliny zielnej, która rozprzestrzenia się po ziemi i nazywa się lianą. Hodowcom udało się uzyskać odmianę arbuza stołowego, którego pędem jest krzak.

Łodyga rośliny jest owłosiona. Liście są pokryte woskowym nalotem, osadzone na długich ogonkach, z kątów liści wychodzą wąsy, blaszka liściowa jest pocięta na płaty, ale zdarzają się odmiany z całymi liśćmi. Rodzaj systemu korzeniowego arbuza to korzeń palowy, wnikający w glebę na głębokość 1 m.

Arbuz ma 3 rodzaje kwiatów: mężczyzna, kobieta i biseksualista. Kwiaty mają kształt szerokiego lejka, kolor jest żółty lub zielonkawożółty.

Owocem jest jagoda wielonasienna, może być okrągła, wydłużona, spłaszczona lub gruszkowata. Skórka jest gładka lub lekko grudkowata, kolor w zależności od odmiany może mieć różne odcienie zieleni, wzór jest siatkowy, pasiasty lub nakrapiany. Miąższ owocu może być różowy, czerwony, karmazynowy lub żółty.

Historia pochodzenia arbuza

Ojczyzną arbuza jest tropikalna Afryka. Dzikie arbuzy nadal rosną na pustyni Namib i półpustyni Kalahari.

W 2000 roku p.n.e. Egipcjanie znaleźli te gorzkie owoce nie większe niż średnica grejpfruta i zaczęto je hodować. Dzięki ich pracy arbuz nabrał znajomego wyglądu i smaku.

W VIII-XX wieku arbuzy sprowadzono do Rosji z Indii.. Najpierw kultura ta zakorzeniła się w regionie Wołgi, następnie zaaklimatyzowała się, a do XVII wieku rozprzestrzeniła się nie tylko na południu, ale także w środkowej części kraju.

Przeczytaj także:

Korzyści z soku z arbuza i jak prawidłowo go przygotować

Jak zrobić dżem z miąższu arbuza

Cechy uprawy melonów

Arbuzy rosną na neutralnych glebach piaszczystych. Jest to roślina odporna na suszę, jednak w okresie wzrostu zużywa dużo wody. Suche lub umiarkowanie wilgotne powietrze w połączeniu z obfitym podlewaniem gleby jest podstawą uzyskania słodkich plonów. Im więcej wilgoci i mniej słońca, tym bardziej wodniste i mdłe będą owoce.

Nasiona arbuza zachowują żywotność do 10 lat. Sadzenie odbywa się w ziemi, gdy gleba ogrzeje się do głębokości 10 cm, po wschodach sadzonki przerzedza się, pozostawiając najsilniejsze pędy w odległości około 1 m od siebie.

Sadzonki arbuza można podlewać raz w tygodniu, ale obficie (3 wiadra na 1 m² gleby). W okresie kwitnienia podlewanie staje się częstsze do 2 razy w tygodniu. Kiedy owoce dojrzewają, podlewanie zostaje zatrzymane.

Uwaga! Rośliny nie tolerują zimna. Gdy temperatura spadnie do +15°C, przykrywa się je 2 warstwami: gazą (do zbierania kondensatu) i folią (do izolacji).

Jeśli pogoda nie sprzyja i są słoneczne dni w okresie kwitnienia, owady przestają zapylać rośliny. W tym przypadku sztuczne zapylanie przeprowadza się poprzez dotknięcie pręcików jednego kwiatu słupkami kilku innych kwiatów.

Aby uzyskać większe owoce, należy odciąć wierzchołki pędów, wówczas roślina wkłada swoją energię w rozgałęzianie się i wytwarzanie owoców.

Przydatne właściwości arbuzów

Arbuzy uważane są za produkt dietetyczny, 100 g jadalnej części owocu zawiera zaledwie 27 kcal. Według zawartości składników odżywczych:

• białka – 0,7 g;
• tłuszcze – 0,1 g;
• węglowodany – 5,8 g;
• kwasy organiczne – 0,1 g;
• błonnik pokarmowy – 0,4 g;
• woda – 92,6 g;
• sole nieorganiczne – 0,3 g.

Miąższ arbuza jest źródłem witamin:

• retinol – 17 mcg (1,6% dziennej wartości);
• beta-karoten – 0,1 mg (0,9%);
• witamina B1 – 0,04 mg (0,2%);
• witamina B2 – 0,06 mg (2,6%);
• witamina B5 – 0,221 mg (2%);
• witamina B6 – 0,09 mg (4,1%);
• witamina E – 0,1 mg (1,9%);
• witamina K – 0,1 mcg (2%);
• witamina PP – 0,3 mg (2,7%);
• niacyna – 0,2 mg (3,3%);
• foliany – 8 mcg;
• kwas askorbinowy – 7 mg;
• cholina – 4,1 mg;

Spośród makroelementów miąższ arbuza zawiera potas, wapń, krzem, magnez, sód, siarka, fosfor i chlor. Pierwiastki śladowe obejmują glin, bor, wanad, żelazo, jod, kobalt, lit, mangan, miedź, selen, fluor, chrom i cynk.

Arbuz jest przydatny dla osób z chorobami układu moczowo-płciowego i przewodu pokarmowego w remisji łagodzi ataki zgagi. Jako produkt niskokaloryczny polecany jest pacjentom z nadmierną masą ciała. Nie zaleca się spożywania arbuzów w dużych ilościach przy cukrzycy i chorobach trzustki.

Wniosek

W rolnictwie arbuz nazywany jest fałszywą jagodą, ale nie warzywem ani owocem. Botanicy definiują arbuzy jako jagody wielonasienne.

Bez względu na to, jak arbuz nazywa się z punktu widzenia klasyfikacji, ludzie kochają go nie ze względu na nazwę, ale ze względu na słodki, przyjemny smak. Oprócz smaku zaletą arbuza jest różnorodność zawartych w nim składników odżywczych, witamin, makro- i mikroelementów oraz niska zawartość kalorii.