Dlaczego liście bakłażana więdną i co zrobić, aby je uratować

Zazwyczaj zażółcenie liści roślin jest oznaką niewłaściwej pielęgnacji lub rozwoju choroby grzybiczej. W przypadku braku właściwych działań ze strony letniego mieszkańca sadzonki umrą. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, dlaczego liście blakną i jak temu zapobiec. Właśnie o tym jest nasz dzisiejszy artykuł.

Przyczyny więdnięcia liści bakłażana

Zielona część sadzonek więdnie z wielu powodów. Znając je, możesz zrozumieć, jak rozwiązać problem.

Nadmiar światła słonecznego

Bakłażany wymagają światła słonecznego, ale nadmiar często prowadzi do więdnięcia liści. Łatwo to wykryć, jeśli zielona część roślin zacznie „ożywać” przy pochmurnej pogodzie. Aby uniknąć takiego problemu, bakłażany uprawia się w miejscach, do których bezpośrednie światło słoneczne dociera tylko rano lub wieczorem.

Zakwaszenie gleby

Zakwaszenie gleby występuje przy częstym podlewaniu. W rezultacie wilgoć zatrzymuje się na powierzchni, co powoduje więdnięcie roślin. Aby zapobiec problemowi, glebę regularnie spulchnia się i dodaje do niej mąkę dolomitową - obniża to kwasowość gleby i zmniejsza ryzyko rozprzestrzeniania się zgnilizny i pleśni.

Zmiany temperatury

Jednym z głównych błędów początkujących ogrodników jest wczesne sadzenie sadzonek do gruntu. Przy gwałtownej zmianie temperatury rośliny warzywne zaczynają więdnąći ginie podczas nocnych przymrozków. Dlatego sadzonki sadzi się w ogrodzie, gdy nastanie stabilna ciepła pogoda i gleba nagrzeje się do +15°C.

Choroby

Najczęściej bakłażany są dotknięte chorobami grzybiczymi.:

1. Verticillium więdnie. Zwykle wywoływane przez duże ilości nawozów azotowych. Oznaki choroby - więdnięcie od krawędzi liści stopniowo przesuwa się do środka.
2. Fusarium więdnie. Liście więdną i wysychają, wówczas proces ten obejmuje całą roślinę. Przyczynami są podwyższona wilgotność, zakwaszenie gleby i temperatury powyżej +25°C.

Jeśli dotknięta jest większość upraw, usuń chore roślinyaby choroba nie rozprzestrzeniła się na inne krzaki.

Więdnięcie natychmiast po przesadzeniu sadzonek

Proces więdnięcia bezpośrednio po zerwaniu sadzonek związane z adaptacją kultury do nowych warunków. Aby pomóc bakłażanom normalnie tolerować przeszczep bez stresu, prace wykonuje się w ciepłą, ale pochmurną pogodę. Sadzonki są wstępnie utwardzane poprzez wyniesienie ich na świeże powietrze.

Dlaczego liście bakłażana więdną w szklarni?

Wielu ogrodników uprawia bakłażany w szklarni: nie ma przeciągów ani nagłych wahań temperatury. Mimo to liście roślin często zaczynają więdnąć. Dzieje się tak z różnych powodów:

1. Wysoki poziom wilgotności. Ponieważ przestrzeń w szklarni jest bardzo ograniczona, parowanie wody stopniowo zwiększa poziom wilgotności do poziomu nieakceptowalnego dla uprawy (powyżej 75%).
2. Niewłaściwe podlewanie. Jeśli poziom wilgotności w szklarni jest wysoki, bakłażany będą potrzebować mniej wody.
3. Brak powietrza. Ze względu na ograniczoną przestrzeń w szklarni młode sadzonki po prostu nie mają wystarczającej ilości tlenu. Dlatego zapewniają wysokiej jakości wentylację poprzez regularne wietrzenie pomieszczenia.

Przeczytaj także:

Dlaczego liście bakłażana żółkną?

Co zrobić, żeby bakłażany nie stały się gorzkie

Jakie są zalety i szkody bakłażanów?

Na otwartym terenie

Podczas uprawy Warzywa na otwartym terenie więdną, jeśli nie są odpowiednio pielęgnowane.: brak światła, zbyt częste lub rzadkie podlewanie, nieprzestrzeganie płodozmianu.

Rada. Bakłażany sadzi się tylko tam, gdzie wcześniej uprawiano byliny, groszek i ogórki, i dopiero po co najmniej trzech latach.

Choroby grzybicze prowadzą do więdnięcia liści. W tym przypadku zielona masa najpierw powoli zmienia kolor na żółty, następnie więdnie i odpada, a same krzaki umierają.

Dlaczego liście sadzonek więdną?

Jeśli liście więdną w ciągu dnia, ale rano lub wieczorem są w normalnym stanie, oznacza to, że roślina tak reaguje na promienie słoneczne. Jeżeli proces opóźnia się pomimo dobrego podlewania, regularnego nawożenia i warunków pogodowych, więdnięcie jest wywoływane przez takie czynniki:

1. Zimna ziemia. Bakłażany pobierają wodę z gleby poprzez korzenie. Jeśli temperatura gruntu jest zbyt niska, proces wchłaniania zostaje zakłócony, co prowadzi do przesuszenia krzewów.
2. Brak wilgoci. Świadczą o tym cienkie i wiotkie liście opadające na ziemię. Aby rozwiązać problem, zmień reżim podlewania.
3. Stres. Często po zerwaniu liście więdną z powodu braku przystosowania się do nowych warunków. Przy odpowiedniej pielęgnacji problem zostanie szybko rozwiązany.
4. Hipotermia. Występuje, gdy plon twardnieje. W tym przypadku sadzonki obficie podlewamy ciepłą wodą (+28…+30°C).
5. Brak powietrza. Zwykle spowodowane jest zbyt ciężką glebą lub brakiem otworów drenażowych w pojemniku.

Jak uratować zbiory

Metody kontroli zależą od przyczyny wystąpienie więdnięcia:

1. Jeśli więdnięcie rozpoczyna się po posadzeniu, jest to zwykle spowodowane adaptacją rośliny. W ciągu 1-2 tygodni bakłażany staną się silniejsze.
2. Uprawy sadzi się, gdy na zewnątrz jest ciepło, ale pochmurno. Aby zmniejszyć stres krzaków, początkowo łóżko jest zacienione.
3. Bakłażany boją się nagłych wahań temperatury, dlatego sadzi się je, gdy minie zagrożenie mrozem.
4. Problem stojącej wody rozwiązuje się poprzez regularne spulchnianie gleby i dodawanie do niej mąki dolomitowej.

Inne metody pomogą w walce z infekcjami grzybiczymi. Aby zwalczyć więdnięcie Verticillium, często odchwaszczają łóżka, usuwają chwasty i nie przekarmiają nasadzeń nawozami azotowymi. Aby uniknąć uszkodzeń przez fusarium, uprawę należy umiarkowanie nawilżać.

Jeśli sadzonki nadal są chore, są leczone „Vitaros” lub „Previkur”.

Może się przydać:

Jak przechowywać bakłażany w domu do zimy

Czy muszę obierać bakłażany?

Środki zapobiegawcze

Aby zapobiec więdnięciu liści przestrzegać podstawowych zasad technologii rolniczej przy uprawie roślin:

1. Sadzonki sadzi się wyłącznie w glebie dobrze ogrzanej i oczyszczonej z resztek roślinnych. Gleba jest wzbogacana nawozami mineralnymi i organicznymi.
2. Postępuj zgodnie z harmonogramem nawozów i podlewania.
3. Przed sadzeniem na otwartym terenie lub w szklarni sadzonki utwardza ​​się przez dwa tygodnie. W tym celu sadzonki codziennie wyprowadza się na zewnątrz, codziennie zwiększając czas spędzany na świeżym powietrzu.
4. W celu zapobiegania rośliny opryskuje się emulsją mydlano-miedzianą. Aby go przygotować, zmieszaj 10 litrów wody z 1 łyżeczką. siarczan miedzi i 2 łyżki. l. starte mydło do prania.
5. Nie dopuść do wyschnięcia gleby, a podczas podlewania używaj ciepłej i osiadłej wody.
6. Sadząc sadzonki w szklarni, należy utrzymywać temperaturę +25...+28°C i regularnie wietrzyć pomieszczenie.

Nasadzenia są regularnie kontrolowane, aby w porę wykryć oznaki uszkodzeń.. Po wykryciu objawów chorób grzybiczych rośliny traktuje się specjalnymi preparatami.

Rada. Bakłażan jest rośliną dość wymagającą, dlatego ważne jest stworzenie komfortowych warunków do jej uprawy.

Wskazówki od letnich mieszkańców

Wybór odmiany bardzo pomaga uniknąć więdnięcia liści., nadające się do uprawy w regionie, biorąc pod uwagę panujące tam warunki klimatyczne i pogodowe.

Ten uprawa jest wymagająca dla gleby: Najlepiej rośnie na glebach piaszczystych lub gliniastych. W pozostałych przypadkach rośnie wolniej, daje niewielkie plony i wymaga bardziej starannej pielęgnacji.

Wielu letnich mieszkańców nie uprawia sadzonek w doniczkach torfowych: pomimo tego, że dostarczają roślinom składników odżywczych, sadzonki w nich często więdną.

Sadząc bakłażany na otwartym terenie, nie powinieneś:

• zagęścić rośliny: doprowadzi to nie tylko do więdnięcia liści, ale także znacznie zmniejszy plon;
• przesuszyć krzaki;
• głęboko poluzować glebę, aby nie uszkodzić korzeni.

W celu zapobiegania wszystkie narzędzia i pojemniki są dezynfekowane do przechowywania sadzonek.

Wniosek

Więdnięcie liści jest częstym problemem w uprawie bakłażanów. Związane jest to z niewłaściwą pielęgnacją roślin kapryśnych (niedostateczne zacienienie nasadzeń, częste podlewanie, nadmiar nawozów, nieodpowiedni skład gleby) oraz chorobami.

Ważne jest przestrzeganie praktyk rolniczych związanych z uprawą roślin i regularne kontrolowanie sadzonek, aby w odpowiednim czasie rozpocząć działania „reanimacyjne”.