Partenokarpiczna hybryda ogórków „Claudine f1” od holenderskich hodowców

Ogórki Claudine f1 to wcześnie dojrzewająca hybryda partenokarpiczna, charakteryzująca się wysoką produktywnością, długim okresem owocowania i bezpretensjonalnością warunków uprawy. Jest to ulepszona forma popularnej wcześniej holenderskiej hybrydy Claudius f1. Drobne owoce o orzeźwiającym smaku i cienkiej skórce – „holenderska koszula” z białymi kłującymi kolcami – idealnie nadają się do spożycia na świeżo.

W tym artykule porozmawiamy o podstawowych metodach uprawy ogórków, ich zaletach i wadach.

Opis hybrydy

Ogórek Claudine f1 to produkt wybiórczej pracy biologów holenderskiej firmy Monsanto. Hybryda została wpisana do Państwowego Rejestru Selektywnych Osiągnięć Rosji w 2008 roku. Odmiana nadaje się do uprawy we wszystkich rejonach kraju w otwartym terenie, szklarniach i tunelach.

Roślina nieokreślona, ​​średniej wielkości, o gęstym ulistnieniu, kwitnieniu typu żeńskiego i pęczkujących jajnikach. W jednym węźle tworzy się do siedmiu greenów. Zapłodnienie i rozwój owoców odbywa się bez udziału pyłku – czyli owady nie są potrzebne do zapylania kwiatów.

Na zdjęciu hybryda Claudine f1.

Charakterystyczne cechy hybrydy przedstawiono w tabeli.

Skład, wartość odżywcza i korzystne właściwości

Wartość odżywcza ogórków (w 100 g):

• zawartość kalorii – 14 kcal;
• białka – 0,8 g;
• tłuszcze – 0,1 g;
• węglowodany – 2,5 g;
• woda – 95 g;
• błonnik – 1 g.

Tabela składu witamin i minerałów

Korzyść:

• gasi pragnienie;
• łagodzi ataki zgagi;
• poprawia funkcjonowanie przewodu żołądkowo-jelitowego;
• przywraca funkcję tarczycy;
• łagodzi obrzęki;
• wybiela skórę twarzy.

Technologia uprawy ogórków

Uprawa odbywa się poprzez sadzonki i metody siewu. Siew bezpośredni do gruntu przeprowadza się pod koniec maja lub na początku czerwca.

Ze względu na słabą tolerancję na kiszenie, sadzonki uprawia się bezpośrednio w doniczkach torfowych. Ta metoda eliminuje uraz korzeni. Sadzonki sadzi się w przygotowanej glebie na początku czerwca.

Opieka nad rośliną jest prosta. Wystarczy zapewnić umiarkowane podlewanie na początku sezonu wegetacyjnego, a częste w okresie owocowania. Kultura reaguje z wdzięcznością na nawozy organiczne, azotowe, potasowo-fosforowe.

Sadzenie przez sadzonki

Nasiona hybrydowe nie wymagają dodatkowego traktowania stymulantami kiełkowania i roztworami dezynfekującymi. Podczas produkcji poddawane są wszelkim niezbędnym obróbkom.

Zrywanie sadzonek ogórka jest bolesne, dlatego nasiona umieszcza się w pojedynczych 0,5-litrowych doniczkach torfowych lub papierowych.Żyzna i luźna gleba nadaje się do uprawy silnych sadzonek. Do jego przygotowania potrzebne będą 2 części humusu, 2 części torfu i 1 część trocin lub piasku rzecznego. Składniki miesza się w głębokim pojemniku i zalewa ciemnym roztworem nadmanganianu potasu, następnie dodaje się 25 g nitrofoski.

Doniczki wypełnia się wilgotną ziemią, nasiona sadzi się na głębokość 1,5-2 cm, a na wierzch wylewa się centymetrową warstwę torfu. Pojemniki przykrywa się polietylenem i umieszcza w ciepłym, ciemnym miejscu.

Po wschodach folię usuwa się, a pojemniki umieszcza się na parapecie od strony południowej.

Do nawadniania używaj osiadłej wody o temperaturze pokojowej. Częstotliwość podlewania – raz w tygodniu.

Do karmienia sadzonek stosuje się gotowe nawozy „Aquarin” lub „Kemira”.

Sadzonki są gotowe do przeniesienia na miejsce stałe po wytworzeniu 2-3 prawdziwych liści.

Siew bezpośredni do gruntu

Glebę do siewu nasion zaczyna się przygotowywać jesienią: kopią ją i dodają wiadro krowiej próchnicy. Wiosną glebę rozluźnia się i zasila azotanem amonu - 20 g, superfosfatem - 30 g, siarczanem potasu - 15 g na 1 m² na dwa tygodnie przed siewem.

Optymalna temperatura gleby nie jest niższa niż +8°C, temperatura powietrza nie jest niższa niż +10°C. Schemat siewu – 50x30 cm, głębokość sadzenia nasion – 2-3 cm.

Gleba pokryta jest czarną agrofibrą, która chroni ją przed mrozem.

Rada. Nasiona wysiewamy w wilgotnej glebie, aby przyspieszyć kiełkowanie.

Opieka

Zasady pielęgnacji ogórków:

• przerzedzanie sadzonek i usuwanie słabych pędów;
• w początkowej fazie sezonu wegetacyjnego rośliny podlewa się raz w tygodniu, od momentu owocowania częstotliwość zwiększa się do 3-4 razy, 2,5-3 litrów na 1 m²;
• po każdym podlewaniu gleba jest poluzowana i usuwane chwasty;
• jeśli rozwój jest opóźniony, krzewy karmi się nawozami zawierającymi azot;
• oprócz nawozów azotowych ogórki nawożone są materią organiczną, potasem i fosforem;
• Zbiór odbywa się w miarę dojrzewania warzyw, co zapewnia obfite owocowanie.

Schemat karmienia:

• pierwszy - 14 dni po siewie (posadzeniu): roztwór obornika kurzego 1:15;
• drugi - w okresie kwitnienia: 10 g azotanu amonu, 10 g superfosfatu, 10 g soli potasowej/10 l wody;
• 3. – w okresie owocowania: 25 g azotanu potasu/10 l lub 50 g mocznika/10 l.

Odniesienie. Napar z popiołu drzewnego (300 g na 10 l) można stosować do dokarmiania dolistnego przez cały sezon wegetacyjny ogórków.

Niuanse uprawy i możliwe trudności

Hybryda Claudine f1 nazywana jest ulepszoną formą ogórka Claudia f1. Kultura jest łatwa w pielęgnacji i odporna na ciepło i zimno.

Jak każdy ogórek pęczkowy, roślina wymaga odpowiedniego ukształtowania krzewów:

• Wszystkie pędy i kwiaty są usuwane z kątów liści;
• w kątku piątego liścia pozostaje jeden jajnik;
• w kątach 7-10 liści pozostają dwa jajniki;
• łodyga jest przerzucona przez kratę;
• Czubek głowy unieś 1 m nad ziemię.

Ta procedura nazywa się „oślepianiem”. Przeprowadza się go w celu wydłużenia okresu owocowania i poprawy odporności na choroby.

Od połowy sierpnia krzewy są uziemiane, aby pobudzić wzrost nowych korzeni. Do uzupełnienia stosować: serwatkę 1 litr i jod 25-30 kropli, roztwór kwasu borowego (10 g/10 litrów gorącej wody).

Choroby i szkodniki

Ogórki Claudine są odporne na mączniaka prawdziwego i wirusa mozaiki tytoniowej oraz tolerancyjne na mączniaka rzekomego (peronospora).

Oznaki:

• drobne brązowawe i żółte plamki na liściach;
• fioletowo-szara powłoka na odwrotnej stronie;
• żółknięcie i opadanie liści.

Powoduje:

• nadmierna wilgotność i temperatura powietrza poniżej +9°C;
• podlewanie zimną wodą;
• zwiększona zawartość alkaliów w glebie.

W celu zapobiegania:

• gleba jest wykopywana i dezynfekowana siarczanem miedzi lub „Fitosporyną”;
• zakażone krzewy są wykopywane z korzeniami i spalane;
• łóżka są regularnie rozluźniane i odchwaszczane;
• przestrzegaj zasady płodozmianu.

Jeśli nie można uniknąć infekcji, w leczeniu stosuje się:

• chemikalia: 0,5% roztwór mieszaniny Bordeaux, Oxychom;
• środki ludowe z popiołem, nadmanganianem potasu, serwatką i jodem.

Przepisy na środki ludowe:

1. 10-15 kropli jodu, 1 litr serwatki, 9 litrów czystej wody. Krzewy są traktowane raz na 1-1,5 tygodnia.
2. Do 1 litra gorącej wody dodać 500 g popiołu drzewnego i pozostawić na 3-4 godziny. Następnie mieszaninę przesącza się przez gazę i objętość doprowadza do 10 litrów. Krzewy są nawadniane raz na siedem dni.
3. Do 10 litrów wody dodać 1 g nadmanganianu potasu i spryskać krzaki roztworem raz na 15 dni.

Insektycydy pomagają zwalczać mszyce melonowe, krety świerszcze, mączliki i przędziorki na stronie: „Fitoverm”, „Dowódca”, „Aktara”, „Nemabaktin”.

Ślimaki zbiera się ręcznie w nocy, z puszek po piwie zastawia się pułapki, na grządkach rozrzuca się kudły tytoniowe i ostrą paprykę, a krzaki traktuje się roztworem amoniaku (4 łyżki stołowe/10 l).

Zbiór i zastosowanie

Zbiór rozpoczyna się około 40 dni po pojawieniu się pierwszych pędów. Hybryda jest niesamowicie wydajna. Owoce nie beczą się, nawet jeśli na krzakach przejrzały.

Ogórki nadają się do spożycia na świeżo, ale zupełnie się do tego nie nadają marynowanie I marynowanie ze względu na cienką skórę. W słoiczku bardzo miękną.

Po zebraniu ogórki można przechowywać w chłodnym miejscu do trzech tygodni.

Zalety i wady

Tabela pokazuje zalety i wady hybrydy Claudine.

Opinie

Wrażenia ogrodników z uprawy „holenderskiej” są w większości pozytywne. Zauważają zewnętrzne podobieństwo do hybrydy Klaudiusza, ale oceniają walory smakowe znacznie wyżej.

Olga, Bałaszow: „Ogórek Claudine jest moim ulubionym. Lubię tę kulturę za jej mało wymagającą warunki uprawy, łatwą pielęgnację i doskonały smak. Sadzonki wydają się słabe, jednak po nawożeniu azotem aktywnie zyskują zieloną masę. Ogórki są smaczne, soczyste, a skórka cienka.”

Aleksander, Stary Oskoł: „Tę holenderską hybrydę uprawiam na swojej działce od trzech lat. Przez cały ten czas nie było z nim żadnych problemów. W zeszłym roku lato było zimne i deszczowe, a krzaki dotknięte zostały mączniakiem rzekomym. Ja uporałam się z problemem stosując serwatkę z jodem.”

Wiktor, Bałabanowo: „Claudine to doskonała hybryda do uprawy w szklarni. Formuję krzewy w miarę ich wzrostu, usuwam pędy i kwiaty i sadzę je w jednej łodydze. Do karmienia używam obornika kurzego, amofosu, potasu i fosforu. Wydajność utrzymuje się na niezmiennie wysokim poziomie aż do nadejścia mrozów. Minusem jest to, że ogórki nie nadają się do marynowania. Ze względu na cienką skórkę bardzo miękną.”

Przeczytaj także:

Wczesna hybryda ogórków „Grasshopper” od krajowych hodowców.

Dlaczego liście buraka czerwienieją i co z tym zrobić?

Jak uprawiać pieprz Bogdan na własnej działce.

Wniosek

Ogórki hybrydowe Claudine zyskały zasłużoną popularność ze względu na doskonały smak, łatwość uprawy i późniejszej pielęgnacji, wysoką produktywność i długi okres owocowania. Partenokarpiczny nie wymaga dodatkowego zapylenia przez owady, ponieważ jest rośliną o żeńskim typie kwitnienia. Proces zapylania nie jest zależny od komórek męskich.

Roślina jest odporna na główne choroby „ogórkowe”, a po zakażeniu mączniakiem prawdziwym na ratunek przyjdą preparaty zawierające miedź, popiół, serwatka z jodem i nadmanganianem potasu.

Owoce nie są podatne na przerost, mają przyjemny słodkawy smak, chrupiący miąższ i cienką skórkę.