Czerwona papryka i papryka: czym się różnią?

Przyprawę mieloną, która jest sprzedawana w dziale przypraw, przywykliśmy nazywać papryką, a gdy mówimy o papryce, wyobrażamy sobie słodkie, mięsiste owoce o charakterystycznym aromacie.

Wiele osób kojarzy czerwoną paprykę z długimi, ognistymi strąkami. Jaka jest między nimi różnica i czy w ogóle istnieje? W tym artykule porozmawiamy o rodzajach papryki, jej korzystnych właściwościach, zagrożeniach dla zdrowia i od czego zależy stopień pikantności.

Pochodzenie papryki

Co to jest papryka? Roślina ma kilka innych nazw: papryka węgierska, bułgarska czy słodka.

Pojawiła się w bezmiarze Europy dzięki Kolumbowi, który pewnego razu udał się do Indii po czarny pieprz, ale trochę przegapił i wylądował u wybrzeży Ameryki Środkowej. Po spróbowaniu ostrej papryki nawigator zdecydował, że jest w stanie zastąpić czerń ziarnka pieprzuco w tamtych czasach było na wagę złota.

Po powrocie Kolumba do Hiszpanii mnisi rozpoczęli uprawę tej rośliny. Aby zamienić owoce w przyprawę, zbierano je i suszono dymem z ognisk. Pieprz ostatecznie nabrał wędzonego aromatu i smaku.

W innych krajach europejskich paprykę suszono w inny sposób. Owoce ułożono na dużych tacach, lekko wysuszono, a następnie nawleczono na jutę i wywieszono do wyschnięcia na słońcu.

Odniesienie. W nowoczesnej produkcji stosuje się duże wentylatory, które znacznie skracają czas produkcji przyprawy.

Nazwa "papryka„Paprykę uzyskano dzięki bułgarskim hodowcom. W oparciu o warzywo przywiezione przez Kolumba opracowano inną odmianę o grubszym, słodkim miąższu, któremu brakowało ostrości. Z Bułgarii pieprz przybył do południowych regionów Rosji. Od XVII wieku zaczęto aktywnie uprawiać go w ciepłych strefach klimatycznych.

Z czasem pojawiły się nowe odmiany, które dobrze tolerują zimno. W regionach północnych paprykę uprawia się w pomieszczeniach zamkniętych. Kultura jest bezpretensjonalna dla warunków uprawy, mimo że potrzebuje wystarczającej ilości światła słonecznego. W nowoczesnych warunkach osiąga się to za pomocą sztucznych źródeł światła.

Korzystne funkcje

Papryka to niezwykle zdrowe warzywo, posiadające unikalny zestaw witamin i minerałów. W 1937 roku Alfred Szent-Györgyi (laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny), badając negatywny wpływ papryki na organizm człowieka, odkrył w owocach ogromną ilość witaminy C.

Jak się okazało, warzywo zawiera pięć razy więcej kwasu askorbinowego niż cytryny. 100 g papryki zawiera 150 mg witaminy C, a dzienne zapotrzebowanie człowieka wynosi 60 mg. Co więcej, przedawkowanie jest niemożliwe. Nadmiar opuszcza organizm z moczem.

Oprócz kwasu askorbinowego papryka zawiera:

• witaminy A, B1, B3, B2, B6, B5, B9, E, K, P, C;
• cynk;
• jod;
• fosfor;
• żelazo;
• wapń;
• sód;
• potas.

Przy regularnym spożywaniu słodkiej czerwonej papryki następuje:

• zwiększenie odporności;
• poprawa ciała jako całości;
• lepsze wyniki badań krwi;
• wzmocnienie układu sercowo-naczyniowego;
• normalizacja procesów trawienia żywności i wchłaniania składników odżywczych;
• zmniejszenie ryzyka zachorowania na raka;
• normalizacja metabolizmu;
• lepsze widzenie (szczególnie w przypadku krótkowzroczności);
• zwiększenie produkcji endorfin (przydatnych przy stresie, depresji, utracie sił);
• poprawa pamięci;
• wzmocnienie włosów i paznokci;
• redukcja nadwagi i obrzęków;
• normalizacja układu mięśniowo-szkieletowego w osteoporozie;
• regulacja ciśnienia krwi.

Papryka zawiera substancję zwaną kapsaicyną, która rozrzedza krew i zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów. Błonnik wspomaga usuwanie odpadów i toksyn, poprawia motorykę jelit.

Rodzaje papryki

Odmiany papryki różnią się kształtem owoców i ostrością. Ostrość zależy od ilości kapsaicyny. Papryka ostra zawiera około 1% substancji, papryka słodka – 0,01%.

Na przykład na Węgrzech warzywo dzieli się na siedem rodzajów, ale pod ogólną nazwą „papryka”:

• szlachetna słodka, ciemnoczerwona barwa o delikatnym aromacie;
• delikatny z lekką pikantnością;
• delikatny, nie ostry, o przyjemnym smaku;
• półsłodki;
• różowy średnio ostry, koloru bladoczerwonego o intensywnym zapachu;
• kolor żółty i palący smak;
• specjalna słodka czerwień.

Przeciwwskazania i szkody papryki

Papryki nie zaleca się stosować jeżeli:

• zaburzenia nerek i trzustki;
• nieżyt żołądka;
• procesy zapalne w przewodzie żołądkowo-jelitowym;
• wrzodziejące i erozyjne zmiany w żołądku i dwunastnicy;
• dusznica bolesna;
• reakcje alergiczne;
• zapalenie okrężnicy;
• niedokrwienie mięśnia sercowego;
• częstoskurcz;
• zwiększona kwasowość soku żołądkowego.

Co to jest czerwona papryka

Ostra czerwona papryka pochodzi z Ameryki. To ta sama uprawa, którą przywieźli hiszpańscy żeglarze, którzy poszukiwali indyjskich przypraw, ale przez przypadek odkryli nowy kontynent.

Kształt nie jest tak różnorodny jak np słodkie papryczki. Często owoce są okrągłe lub wydłużone. Kolor jest żółty, czerwony lub ciemnooliwkowy.W Rosji najczęstszą papryką jest czerwona, przypominająca trąbę.

Kultura kocha słońce i ciepło. Idealnym środowiskiem do wzrostu są szklarnie. W razie potrzeby roślinę można uprawiać w domu na parapecie.

Substancja kapsaicyna nadaje owocom charakterystyczny palący smak. Im więcej, tym ostrzejsza czerwona papryka. Owoce zawierają:

• karotenoidy;
• wapń;
• oleje stałe;
• siarka;
• żelazo;
• witaminy z grupy B;
• kwas askorbinowy.

Dzięki bogatemu składowi chemicznemu papryka czerwona ma silne działanie na organizm i wzmacnia działanie leków.

Ostre papryczki Przeciwwskazane dla osób cierpiących na choroby serca, nerek, wątroby i przewodu pokarmowego.

Jaka jest różnica między papryką a czerwoną papryką?

Czy papryka i czerwona papryka to to samo? Nasza odpowiedź brzmi: tak! Przyprawy produkowane są z jednej rośliny. Jedyną różnicą jest stopień pikanterii. Owoce słodkiej papryki nie są ostre i mają lekką ostrość. Po wysuszeniu pieprz zamienia się w proszek lub płatki. Smak przyprawy zależy od sposobu suszenia.

W sprzedaży dostępna jest papryka wędzona o wyraźnym aromacie. Do słodkiej papryki w proszku często dodaje się ostrą czerwoną paprykę. Podkręca to smak i dodaje pikanterii.

Z ostrej papryki wytwarza się mieloną czerwoną paprykę. Przyprawa stosowana jest w kuchni, medycynie i kosmetologii.

Jaka jest różnica między papryką a papryką

Papryka, słodka papryka, papryka to nazwy tej samej kultury. Paprika oznacza po węgiersku „pieprz”. Na świecie istnieje wiele odmian papryki o różnych kolorach, kształtach i rozmiarach, o różnych cechach smakowych i stopniu pikanterii.

W Rosji najpopularniejsza jest papryka o grubej skórce i miąższu. We Włoszech wolą słodkie owoce Peperoncino lub Cubanelle, o cienkiej skórce i pachnącym aromacie. Hiszpanie uwielbiają ostre papryczki Piquillo w kształcie stożka lub słodkie papryczki Pimento za ich pyszny aromat i cienką skórkę.

Odniesienie. Do przygotowania przypraw w formie proszku lub płatków nadają się wszystkie odmiany papryki.

Czym zastąpić paprykę

Jeśli mówimy o papryce jako przyprawie, to w razie potrzeby można ją zastąpić mielonym czerwonym lub cayenne pieprzem. Tylko w tym przypadku będziesz musiał regulować ilość, ponieważ te przyprawy mają palący smak.

Słodka papryka w proszku często nie ma ostrości. Kupując torebki z przyprawami, zwróć uwagę na skład. Niektórzy producenci dodają do niego ostrą paprykę, aby poprawić smak.

Zwykłą przyprawę w proszku zastąpimy płatkami wędzonej papryki. Alternatywnie użyj cynamonu, gałki muszkatołowej, czarnej lub ziela angielskiego i przyprawy curry.

Wniosek

Aby zrozumieć różnicę między papryką a mieloną czerwoną papryką w przyprawach, wystarczy ich raz spróbować. Słodka papryka jest aromatyczna i praktycznie pozbawiona ostrości, a mielona czerwona papryka ma palący smak.

Na tym kończą się różnice między nimi, gdyż obie przyprawy produkowane są z tej samej rośliny, mają różny stopień ostrości, ale te same dobroczynne właściwości. Dotyczy to owoców zarówno świeżych, jak i suszonych.