Wcześnie dojrzewająca odmiana ziemniaka „Nandina” o dobrej jakości przechowywania

Ziemniak ultrawczesny Nandina to odmiana stołowa selekcji niemieckiej, hodowana specjalnie w celu uzyskania 2-3 zbiorów w sezonie. Uprawa nie wymaga dodatkowego nawożenia azotem w okresie tworzenia masy zielonej i bulw oraz nie wymaga przestrzegania reżimu nawadniania, co znacznie ułatwia pielęgnację.

W artykule zebraliśmy szczegółowe informacje na temat ziemniaków Nandina: opis odmiany, niuanse technologii rolniczej, metody zwalczania zarazy ziemniaczanej, stonki ziemniaczanej i wireworm.

Opis odmiany

Ziemniak Nandina to ultrawczesna odmiana wyhodowana przez hodowców niemieckiej firmy Europlant Pflanzenzucht GmbH. Wpisany do Państwowego Rejestru Rosji w 2015 roku. Uprawa wykazuje maksymalną produktywność w regionach Wołgi-Wiatki, Środkowego i Północnego Kaukazu.

Na zdjęciu ziemniaki Nandina.

Tabela zawiera główne cechy odmiany.

Skład chemiczny ziemniaków

Tabela pokazuje kompleks witamin i minerałów, zawarty w 100 g surowych bulw.

Różnice w stosunku do innych odmian

Tabela różnic w stosunku do innych wczesnych odmian ziemniaki.

Zalety i wady

Zalety odmiany Nadina:

• wczesne dojrzewanie;
• możliwość zebrania 2-3 plonów;
• odporność na większość chorób psiankowatych;
• wysoka wydajność;
• łatwość opieki;
• miąższ nie ciemnieje podczas krojenia i po ugotowaniu;
• utrzymanie jakości wynosi 93%, co pozwala na przechowywanie zbiorów do wiosny.

Wada - predyspozycja do zarazy wierzchołków i bulw.

Cechy sadzenia i uprawy

Różnorodność Nandina jest łatwa w pielęgnacji. Do uprawy roślin stosuje się standardowe techniki agrotechniczne: podlewanie w razie potrzeby, zasypywanie krzewów, odchwaszczanie, spulchnianie wierzchniej warstwy gleby, nawożenie minerałami.

Przygotowanie bulw do sadzenia

Aby uzyskać wczesne zbiory i możliwość wykonania trzech zbiorów, wstępnie wybrane bulwy kiełkować. Materiał siewny wyjmuje się z piwnicy na światło słoneczne, ponownie sortuje, zgniłe okazy odrzuca, przemywa bieżącą wodą, suszy i moczy w roztworze dezynfekującym. W tym celu stosuje się siarczan miedzi, nadmanganian potasu, „Prestige”, „Fitosporin-M”. Następnie bulwy umieszcza się w skrzynkach z otworami i czeka na pojawienie się sadzonek. Optymalna temperatura w pomieszczeniu to +14…+16°C.

Przed posadzeniem w ziemi nasiona traktuje się stymulatorami wzrostu. „Epin-Extra”, „Cyrkon”, „Albit”, „Immunocytophyte” i ponownie posortowane.

Przygotowanie gleby

Nandina najlepiej rośnie na szarych, jasnych glebach leśnych, torfowiskach, glinach piaszczystych. Czarnoziem i ciężka gleba dla tej odmiany nie są najlepszą opcją.

Jesienią wykonuje się kopanie, bronowanie i spulchnianie gleby. Aby zwiększyć żyzność, obszar nawożony jest obornikiem w ilości 5 kg na metr kwadratowy. m, sieją len, łubin, żyto, owies i pszenicę. Po 30 dniach koszenie tych zielonych nawozów zakopuje się w glebie, aby wzbogacić ją w azot i zapobiec rozwojowi chorobotwórczej mikroflory.

Terminy, schemat i zasady sadzenia

Idealna temperatura podłoża do sadzenia ziemniaków +8…+10°С. Do obliczania czasu służy kalendarz księżycowy:

• w regionie Północnego Kaukazu ziemniaki sadzi się w kwietniu;
• w Środkowej - na początku maja;
• w Wołgo-Wiackim - od 10 maja do 15 maja.

Schemat sadzenia:

• głębokość - 8-12 cm;
• szczelina między otworami wynosi 30-35 cm;
• Rozstawa rzędów wynosi 70-90 cm.

Do każdego otworu umieszcza się 200 g popiołu drzewnego i 25 g nitrofoski.

Opieka

Zasady opieki:

1. Podlewanie. Przy normalnych opadach Nandina nie potrzebuje regularnego podlewania. Jednak podczas suszy krzewy podlewa się raz na 10 dni.Do nawadniania rąk należy podlewać po zachodzie słońca, aby zapobiec poparzeniom słonecznym liści. Podczas korzystania z systemu nawadniania kroplowego gleba jest nawilżana w dowolnym momencie.
2. Spulchnianie gleby. Procedura ta zapobiega tworzeniu się gęstej skorupy ziemnej i zapewnia swobodny dostęp tlenu do systemu korzeniowego i bulw.
3. Pielenie. Usuwanie chwastów odbywa się w miarę wzrostu roślin, zapobiegając ukorzenianiu.
4. Hilling przeprowadza się dwukrotnie: po osiągnięciu przez pędy wysokości 10-15 cm oraz w okresie kwitnienia. Pomaga to wzmocnić kłącze, chroni przed nocnymi przymrozkami i stymuluje tworzenie bulw.
5. Najlepszy opatrunek. Odmiana nie wymaga dodatkowego nawozu organicznego w okresie wzrostu. Obornik i popiół wprowadzone jesienią podczas sadzenia są wystarczające do harmonijnego wzrostu wierzchołków i bulw. Nadmiar azotu powoduje wzrost zielonej masy i kurczenie się bulw. Jeśli wierzchołki żółkną i wysychają, na miesiąc przed zbiorem krzewy dodatkowo spryskuje się roztworem mineralnym: 35 g azotanu amonu, 20 g superfosfatu na 10 litrów wody.
6. Ściółkowanie. Jest to zabieg obowiązkowy, jednak przykrycie grządek słomą lub sianem zatrzyma wilgoć w glebie i zahamuje rozwój chwastów.

Choroby i szkodniki

Według pomysłodawcy odmiana Nandina jest podatna na zarazę wierzchołków i bulw. Chorobę wywołuje grzyb zaraza późna - niższy organizm grzybni, który pasożytuje na tkankach roślinnych.

Objawy choroby:

• brązowe plamy na dolnych liściach;
• biała powłoka z tyłu arkusza;
• podłużne brązowe paski na łodygach;
• przygnębione brązowe plamy z szarym odcieniem na bulwach;
• rdzawe, martwicze zmiany miazgi;
• sucha lub mokra zgnilizna bulw.

Sposoby walki:

1. 200 g suszonego grzyba hubki na 2 litry wrzącej wody.Owinąć pojemnik ciepłą ściereczką, pozostawić do całkowitego ostygnięcia, następnie odcedzić. Traktuj krzaki raz na 10 dni.
2. 500 g popiołu drzewnego, 100 g wiórów mydlanych smołowych na 10 litrów wody. Sadzenie procesowe w dowolnym momencie.
3. Chemikalia systemowe: Quadris, Ridomil Gold, Thanos, Infinito, Ordan, Acrobat MC. Traktuj rośliny co 10–12 dni.
4. Chemikalia kontaktowe: „Antrakol”, „Azofos”, „Ditan”, „Zummer”. Traktuj krzaki co 7–8 dni.
5. Substancje zawierające miedź: „Oxychom”, „HOM”, „Polychom”, „Mieszanka Bordeaux”. Na 40 g substancji weź 10 litrów wody. Zużycie na 100 mkw. m - 6-8 l.
6. Przeciwdrobnoustrojowy lek farmaceutyczny „Trichopol”. Stosuje się go w przypadku wykrycia pierwszych objawów choroby. Na 10 litrów wody weź 10 tabletek i 40 kropli brylantowej zieleni. Częstotliwość zabiegów: raz na 14 dni, co 10 dni.

Zapobieganie zarazie późnej:

• sadzenie zdrowych nasion;
• dezynfekcja bulw przed kiełkowaniem;
• leczenie stymulatorami wzrostu w celu zwiększenia odporności roślin - „Epin”, „Cyrkon”;
• sortowanie bulw po kiełkowaniu;
• płodozmian;
• sadzenie ziemniaków z dala od innych upraw psiankowatych;
• nawozy fosforem i potasem.

Do zwalczania stonki ziemniaczanej używają:

• grzybobójcze: "Prestiż", „Aktara”, „Fury”, „Alatar”, „Cleanmix”, „Iskra Zolotaya”, „Dowódca”, „Aktelik”, „Korado”;
• produkty biologiczne: „Akarin”, „Fitoverm”, „Bitoxibacillin”, „Antonem-F”;
• roztwór mydła do prania (100 g wiórów, 1 litr puszki popiołu na 10 litrów wody);
• roztwór smoły brzozowej (30 ml smoły, 30 g wiórów mydlanych na 10 l);
• pył tytoniowy (500 g na 10 litrów wody), pozostawić na 2 dni, rozcieńczyć w stosunku 1:2, dodać 40 g wiórków mydlanych;
• piołun (300 g świeżych ziół, 200 g popiołu drzewnego na 10 litrów wrzącej wody);
• glistnik (1,5 kg na 10 litrów wody, pozostawić na 3 dni);
• korzenie omanu (100 g suchego surowca na 5 litrów wrzącej wody, pozostawić na 2 godziny).

Zapobieganie występowaniu Stonka ziemniaczana:

• wysokie zagęszczenie łóżek;
• ściółkowanie terenu czarną agrofibrą;
• traktowanie roślin preparatem „Uniwersalny Humat”;
• sadzenie roślin o silnym aromacie (nagietki, waleriana, nasturcja), roślin strączkowych, cebuli, czosnku;
• regularne odchwaszczanie.

Pojawienie się wirewormów na stronie powoduje wiele problemów ogrodnicy. Niezbyt przyjemnie jest widzieć robaki na bulwach ziemniaka po zbiorach.

Stosowany do zwalczania szkodników:

• chemikalia: „Zemlin”, „Barguzin”, „Aktara”, „Provotox”, „Pochin”, „Medvetox”, „Tabu”, „Prestige”, „Force”;
• preparaty biologiczne „Metarizin”, „Entotsid”;
• napar z pokrzywy (500 g ziela na 10 l);
• napar z piołunu i glistnika (150 g ziela na 5 l);
• napar z podbiału (100 g na 5 l);
• liście orzecha włoskiego i skórki cebuli w dziurach;
• proszek musztardowy do odkostniania bulw przed sadzeniem;
• przynęta wykonana z kawałków marchwi i ziemniaków nasączonych dowolnym środkiem owadobójczym.

Zapobieganie występowaniu wireworm:

• przestrzeganie zasad płodozmianu;
• zmniejszenie zakwaszenia gleby: dodanie kredy, mąki dolomitowej, wapna gaszonego;
• przyciąganie do grządek szpaków, wron, drozdów, gołębi, gawronów, pliszek, sikorek, biedronek i biegaczków;
• sadzenie ziemniaków po pomidorach, bakłażanach, papryce, fasoli, cukinii, ogórkach, lnie, żyto, lucernie.

Zbiór, zastosowanie i przechowywanie plonów

Zasady zbioru ziemniaków ultra wczesnych:

1. Pierwszy kopią 35–40 dni po pełnym wschodach, ostatni pod koniec sierpnia.
2. Na tydzień przed zbiorem wierzchołki są wycinane i usuwane z miejsca.W tym okresie skórka staje się gęsta, co pozwala na dłuższe przechowywanie plonów.
3. Po wykopaniu bulwy pozostawia się na 1–2 tygodnie w suchym, ciemnym miejscu, a następnie sortuje i przechowuje w piwnicy. Materiał siewny pozostawia się na słońcu w celu kształtowania krajobrazu.
4. Magazyny i pojemniki są myte i suszone. Bulwy umieszcza się w wentylowanych pojemnikach: plastikowych lub drewniane pudełka, siatki, juta. Optymalna temperatura przechowywania wynosi +3...+4°C, wilgotność 70-80%.

Odniesienie. Po zbiorze w bulwach zachodzą złożone procesy biochemiczne, którym towarzyszy usunięcie nadmiaru wilgoci, zagęszczenie zewnętrznej łupiny i zagojenie uszkodzeń.

Umiarkowana zawartość skrobi w ziemniakach Nandina pozwala na ich wykorzystanie do smażenia, gotowania, pieczenia, duszenia. Miąższ nie ciemnieje po ugotowaniu i pokrojeniu na surowo. Odmiana uprawiana głównie z myślą o młodych ziemniakach.

Cechy uprawy i możliwe trudności

Różnorodność Nadina jest bardzo wrażliwa na zimno. Temperatury powietrza poniżej -4°C prowadzą do więdnięcia wierzchołków i śmierci bulw. W ziemniakach tworzą się kryształki lodu, niszcząc komórki. Zamrożone bulwy zaczynają gnić. Z tego powodu ziemniaki sadzi się po minięciu zagrożenia nocnymi przymrozkami. Dla bezpieczeństwa przez pierwsze dwa tygodnie grządki pokrywane są czarną agrofibrą.

Wskazówki i recenzje

Recenzje odmiany Nandina są w większości pozytywne. Uprawa jest ceniona za wczesne dojrzewanie, możliwość wykonania 2-3 kopnięć i łatwość pielęgnacji.

Wiera, Zawołże: „Sadząc wczesne odmiany ziemniaków, skupiam się na temperaturze gleby. Jeśli gleba rozgrzała się do +10°C, można bezpiecznie sadzić bulwy.Nandina to jedna z tych odmian, które boją się nocnych przymrozków, dlatego dla bezpieczeństwa przykrywam grządki folią i usuwam je, gdy nastanie stabilna ciepła pogoda. Lubię tego ziemniaka za jego niskie wymagania konserwacyjne. Nawożę miejsce jesienią humusem, a wiosną popiołem drzewnym. Jak pokazuje moje doświadczenie, wystarczy to, aby uzyskać zieloną masę i uformować bulwy”.

Dmitrij, Piatigorsk: „Uprawiam ziemniaki odmiany Nandina, aby uzyskać wczesne zbiory. Jego produktywność jest wysoka, a smak doskonały. Zauważyłam, że ziemniaki najsmaczniejsze stają się bliżej sierpnia. Używam obornika kurzego jako nawozu, napełniam go wodą na jeden dzień, a następnie dodaję popiół. Mieszam i rozcieńczam wodą w proporcji 1:10. Podlewam teren tą mieszanką przed sadzeniem. W okresie kwitnienia podlewam go raz i karmię nitrofoską. Bulwy powstają duże, w dużych ilościach”.

Wniosek

Odmiana Nandina jest w stanie szybko dostosować się do warunków uprawy, z zastrzeżeniem zasad sadzenia i pielęgnacji. Sadzenie odbywa się na lekkiej, pożywnej glebie, z bulwami wcześniej wykiełkowanymi i traktowanymi roztworem dezynfekującym.

Uprawa nie wymaga ścisłego przestrzegania reżimów podlewania i nawożenia. W okresie suszy glebę nawilża się raz na 10 dni, a przed sadzeniem stosuje się nawozy, biorąc pod uwagę wygląd wierzchołków. Uschnięte krzewy zasila się minerałami, unikając materii organicznej, której nadmiar prowadzi do szybkiego przyrostu zielonej masy i siekania bulw.