Co to jest zaraza ziemniaka: opis choroby i metody leczenia

Zaraza ziemniaka jest niebezpieczną chorobą grzybową, trudną w leczeniu ze względu na zdolność patogenu do nabywania oporności na środki grzybobójcze. Rolnicy w walce z zarazą późną skupiają swoje główne wysiłki na działaniach zapobiegawczych, obejmujących przedsiewne zaprawianie nasion, selekcję odmian odpornych na grzyba oraz opryskiwanie preparatami zawierającymi miedź.

W tym artykule omówimy zarazę ziemniaka z opisem choroby i metod leczenia.

Co to jest zaraza późna

Zaraza późna to choroba wywoływana przez grzyba zarazy późnej. Organizmy niższe grzybni prowadzą pasożytniczy tryb życia, niszcząc tkankę roślinną.

Odniesienie historyczne. W latach 1845-1849 grzyb Phytophthora infestans spowodował znaczne rozprzestrzenianie się zarazy późnej, co doprowadziło do Wielkiego Głodu w Irlandii.

Na zdjęciu ziemniaki dotknięte zarazą późną.

Opis i charakterystyka choroby

Chorobę po raz pierwszy odkryto praktycznie jednocześnie w USA i Europie w latach 1842-1843. Prawdopodobnie zaraza późna została przywieziona z Peru podczas eksportu chilijskiej saletry na początku lat czterdziestych XIX wieku. Niemiecki naukowiec de Bary, który opisał patogen, nazwał go „phytophthora”, co dosłownie oznacza „roślistożerca”.

Na sadzonki ziemniaków wpływa grzyb Phytophthora infestans Mont. de Bary, nazwany na cześć tego samego naukowca.Patogen aktywuje się od końca maja do sierpnia i rozprzestrzenia się błyskawicznie w warunkach dużej wilgotności powietrza i gleby, nagłych zmian temperatur w dzień i w nocy, porannej rosy i mgły. Mówiąc najprościej, mokra i chłodna pogoda to optymalne środowisko dla rozwoju zarazy. W regionach południowych rozprzestrzenia się na obszary obficie nawadniane.

Ziemniaki cierpią na zarazę wierzchołków i bulw. Uszkodzenia zieleni obserwuje się na 20-50% nasadzeń, a na bulwach - na 8-23%. Straty w plonach wynoszą 30-50%.

Zaraza późna, sprowadzona do Europy w XIX w., aż do lat 80. XX w. była jedyną przyczyną choroby o tej samej nazwie. W Szwajcarii i innych krajach europejskich odkryto nowy genotyp grzyba - A2, który różni się od poprzednich agresywnością i zdolnością łatwego przystosowania się do niesprzyjających warunków.

W wyniku wspólnego rozwoju obu form powstały nowe struktury płciowe - oospory. Mają grubą dwuwarstwową skorupę, długo zachowują żywotność w niskich temperaturach i zimują na bulwach, wierzchołkach szczątków i w ziemi.

Choroba zaczęła być wykrywana na pędach 1-4 tygodnie wcześniej niż zwykle, a stopień porażenia bulw wzrósł.

Odniesienie. Wraz z pojawieniem się formy grzyba A2 chorobę rozpoznaje się w fazie kiełkowania. Oospory zachowują żywotność przez 4 lata, gromadzą się w glebie i w sprzyjających warunkach powodują wybuch choroby.

Objawy zarazy ziemniaka

Objawy zarazy liści:

• brązowe plamy na dolnych liściach;
• biała tablica jest wynikiem życiowej aktywności grzyba, który dokładnie identyfikuje chorobę;
• suche liście;
• podłużne brązowe paski na łodygach.

Wilgotna i ciepła pogoda sprzyja intensywnemu rozprzestrzenianiu się zarazy późnej.W ciągu zaledwie 3-5 dni warzywa zamieniają się w ciemną, zgniłą masę. Podczas suszy rozwój grzyba zatrzymuje się, plamy wysychają, a liście stają się łamliwe. Jeśli grzyb rozprzestrzenia się szeroko, roślina umiera.

Zaraza szybko przechodzi z chorego krzewu na zdrowy, tworząc nowe ogniska choroby.

Objawy zarazy bulw:

• twarde, przygnębione szarobrązowe plamy na powierzchni;
• rdzawobrązowa, nierówna martwica miazgi;
• mokra lub sucha zgnilizna ziemniaków.

Odniesienie. Zarodniki kiełkują w kroplach wody lub rosy w temperaturze powietrza +4...+30°C i są przenoszone przez prądy powietrza.

Przyczyny infekcji

Cykl rozwojowy zarazy późnej przebiega dwutorowo: infekcja rozwija się na pędach porażonych nasion lub na ziemniakach odrzuconych po wykopaniu. Po początkowej infekcji krzaków na tym terenie następuje kilka powtarzających się fal infekcji, które są bezpośrednio zależne od warunków pogodowych.

Zakażenie następuje w trakcie zbioru – kiedy bulwy stykają się z wierzchołkami ziemniaków. W magazynie cykl infekcyjny zamyka się.

Metody walki

Aby zwalczyć zarazę ziemniaka, stosuje się leczenie chemikaliami i środkami ludowymi.

Tradycyjne metody

Jak walczyć z zarazą ziemniaczaną za pomocą środków ludowych?

Ogrodnicy stosują następujące rozwiązania lecznicze:

1. Serwatkę lub mleko o zawartości tłuszczu 1% rozcieńczyć wodą w stosunku 1:1. Roztworem stosować do opryskiwania krzewów począwszy od lipca co 2-3 dni. Dla wzmocnienia efektu dodać 15 kropli jodu na 1 litr płynu.
2. Paczkę „żywych” drożdży (100 g) rozpuścić w 10 litrach wody. Traktuj rośliny przy pierwszych oznakach zarazy 2 razy w tygodniu.
3. Przepuścić 200 g strzałek czosnku przez maszynę do mięsa, zalać 200 ml szklanki ciepłej wody i pozostawić na 24 godziny.Napar przecedzić i rozcieńczyć 10 litrami wody. Do cieczy dodać 1 g nadmanganianu potasu. Spryskuj sadzonki co 10 dni.
4. 1 kg pokrzywy i piołunu zalać 10 litrami wody i pozostawić na 24 godziny. Następnie odcedź i dodaj 50 g wiórków mydlanych. Spryskaj zieleń raz na 10-12 dni.
5. Przed kwitnieniem potraktuj krzaki roztworem siarczanu miedzi (2 łyżki proszku na 10 litrów wody).
6. Zmieszaj 1 litrową puszkę popiołu drzewnego z 200 g wiórów mydlanych smołowych i dodaj 10 litrów wody. Przetwarzanie może nastąpić w dowolnym momencie.
7. Napar z dziewanny 1 litr, zalać 10 litrami wody, pozostawić na 1 godzinę. Opryskaj rośliny przed kwitnieniem.
8. 100 g suszonej krzesiwa posiekać ostrym nożem, umieścić w niemetalowym pojemniku i zalać 1 litrem wrzącej wody. Pozostawić do całkowitego ostygnięcia, odcedzić i stosować do zaprawiania nasadzeń ziemniaków raz na 10 dni.

Produkty na bazie naturalnych składników są bezpieczne dla roślin, ludzi, ptaków i pszczół. Łączne stosowanie i płodozmian zwiększa ich skuteczność i zapobiega stratom w plonach.

Chemikalia

Najskuteczniejsze są leki skojarzone zawierające substancje ogólnoustrojowe i kontaktowe. Leczenie nimi pozwala zatrzymać rozwój grzyba na 20-30 dni i zmniejszyć straty w plonach.

Pierwszy i drugi oprysk zapobiegawczy preparatami kombinowanymi przeprowadza się na etapie zamykania wierzchołków w rzędach, nie czekając na pojawienie się pierwszych objawów.

W przypadku wczesnych objawów choroby najpierw stosuje się leki ogólnoustrojowe, a następnie opryskuje się krzaki środkami kontaktowymi zgodnie z następującym schematem:

• chemikalia ogólnoustrojowe: „Ridomil Gold”, „Quadris”, „Thanos”, „Infinito”, „Tattu”, „Ordan”, „Acrobat MC” - co 10-12 dni;
• kontakt: „Antrakol”, „Azofos”, „Ditan”, „Zummer” - co 7-8 dni.

W wilgotne i ciepłe dni odstęp między zabiegami skraca się do 5 dni.

Na tydzień przed zbiorami opryskiwanie zostaje zatrzymane, wierzchołki ziemniaków są odcięte i całkowicie usunięte z miejsca. Gdy część nadziemna zostanie zebrana późno, grzyb gromadzi się i następuje masowe zakażenie bulw.

Kopanie ziemniaków odbywa się przy suchej pogodzie. W przypadku konieczności zbioru w deszczową pogodę bulwy są przechowywane pod baldachimem lub w wentylowanych zatokach. W ciągu 2-3 tygodni ziemniaki są sortowane, uszkodzone i chore okazy są odrzucane i przekazywane do magazynu.

„Epina”

„Epin” to analog naturalnego stymulatora wzrostu roślin, który działa antystresowo. Zwiększa siły ochronne i produktywność roślin, stymuluje rozwój korzeni i rozłogów, przyspiesza dojrzewanie ziemniaków, zmniejsza ilość azotanów i pestycydów. Produkt służy do oprysku zielonej masy i moczenia nasion przed sadzeniem.

Odniesienie. Ze względu na powszechne podrabianie, w 2003 roku zaprzestano produkcji leku Epin, ale zastąpiono go lekiem Epin-Extra o większym stopniu ochrony przed fałszerstwami.

Lek zawiera syntetyzowaną substancję epibrassinolid, która odpowiada za przyspieszanie procesów biologicznych w roślinach i zwiększanie odporności na stres.

Produkt jest produkowany w ampułkach po 0,25 mg i stosuje się go ściśle według instrukcji, unikając przedawkowania. Roztwór dokładnie wymieszać i zużyć w dniu przygotowania. Wskazane jest dodanie kwasu cytrynowego do wody kranowej na czubku noża – zawarte w nim zasady osłabiają działanie substancji aktywnej.

Tabela pokazuje schemat korzystania z Epin.

Opryskiwanie krzewów ziemniaka odbywa się rano lub wieczorem ze względu na zmniejszenie aktywności substancji czynnej w bezpośrednim świetle słonecznym. Liście są opryskiwane po obu stronach. W warunkach stresowych - susza, niedobór światła, pierwsze oznaki zarazy - leczenie przeprowadza się raz w tygodniu aż do całkowitego wyzdrowienia. Zaleca się opryski profilaktyczne 3 razy w sezonie.

„HOM”

„HOM” to środek grzybobójczy zawierający miedź do zwalczania zarazy ziemniaczanej, zawierający tlenochlorek miedzi (861 g/kg). Analogi - „Oxychom”, „Polychom”, „Mieszanka Bordeaux”.

Ziemniaki przetwarzane są w okresie wegetacyjnym. Aby przygotować roztwór roboczy, weź 40 g substancji na 10 litrów wody. Zużycie na 100 mkw. m - 6–8 l. Ilość zabiegów – 5, okres ważności – 28-30 dni.

Roztwór wlewa się do butelki ze spryskiwaczem i rano lub wieczorem opryskuje się liście od góry i od dołu.

„Trichopol”

«Trichopol» to farmaceutyczny lek przeciwdrobnoustrojowy i przeciwpierwotniakowy zawierający metronidazol. Aktywny składnik wpływa na komórki DNA, powodując śmierć mikroorganizmów.

Doświadczeni ogrodnicy zalecają stosowanie leku razem z 1% roztworem zieleni jaskrawej, który leczy rany na liściach, zatrzymując rozwój zarazy.

Odniesienie. „Trichopol” z jaskrawą zielenią stosuje się wyłącznie w celach profilaktycznych i we wczesnych stadiach choroby. Produkt jest nieskuteczny w leczeniu masowej inwazji roślin.

Przepis na rozwiązanie:

• 10 tabletek „Trichopol”;
• 35-40 kropli jaskrawej zieleni;
• 10 litrów wody.

Tabletki zmielić na proszek, zalać wodą i dodać brylantową zieleń. Dokładnie wymieszaj, wlej do pojemnika i potraktuj krzaki opryskiwaczem. Częstotliwość zabiegów: raz na dwa tygodnie, co 10 dni.

Środki zapobiegawcze

Zapobieganie zarazie ziemniaka obejmuje:

• hodowla odmian odpornych;
• dobór zdrowego materiału siewnego;
• dezynfekcja bulw środkami grzybobójczymi przed sadzeniem;
• ogrzewanie i kiełkowanie nasion;
• ponowne sortowanie ziemniaków po kiełkowaniu (w temperaturze +15...+17°C nawet najmniejsze plamy zarazy pojawiają się w ciągu 15-25 dni);
• utylizacja resztek ziemniaków po wiosennym sortowaniu;
• płodozmian;
• sadzenie ziemniaków z dala od pomidorów, bakłażanów i papryki;
• stosowanie zbilansowanych nawozów organicznych i mineralnych.

Przeczytaj także:

Jak walczyć z zarazą pomidorów w szklarni tradycyjnymi metodami.

Jak radzić sobie z zarazą pomidorów: najlepsze metody i praktyczne wskazówki.

Odmiany ziemniaków odporne na zarazę późną

W tabeli znajdują się odmiany odporne na zarazę późną.

Czy można jeść ziemniaki dotknięte zarazą?

Ziemniaki z oznakami zarazy są bezpieczne dla człowieka.Można to zjeść, ale najpierw trzeba odciąć zgniłe części ziemniaków.

Odniesienie. Obróbka cieplna całkowicie zabija zarodniki grzybów.

Wniosek

Ogrodnicy wiedzą z pierwszej ręki o zarazie ziemniaka. To jedna z najczęstszych chorób, z którą walka często trwa cały sezon. Niebezpieczeństwo zarazy wynika z błyskawicznego rozprzestrzeniania się zarodników grzybów przez wiatr. Wysoka wilgotność i wysokie temperatury powietrza są idealnym środowiskiem do rozwoju zarazy późnej.

Prace mające na celu zapobieganie chorobie mają na celu dezynfekcję bulw przed sadzeniem, traktowanie ich stymulatorami wzrostu w celu zwiększenia odporności oraz preparatami miedzi „Hom”, „Oxychom”. Do leczenia rośliny stosuje się środki grzybobójcze: Ridomil Gold, Quadris, Thanos, Infinito, Tattu, Ordan, Acrobat MC, Azofos, Ditan.