Odmiana ziemniaka Golubizna o niesamowitym smaku

Odmiana Golubizna zawdzięcza swoją nazwę jasnoniebieskiemu kolorowi kwiatów w okresie kwitnienia. Ze względu na duże owoce i późny termin zbioru, odmiana bardziej nadaje się do uprawy własnej niż komercyjnej. Bulwy mają doskonały smak, nie ulegają degeneracji przez długi czas i służą do smażenia, gotowania, pieczenia oraz produkcji skrobi i alkoholu.

Wszystkie przydatne informacje o ziemniakach golubińskich wraz z opisem odmiany i zdjęciami otrzymasz w tym materiale.

Opis odmiany

Ziemniak średniopóźny Golubizna to odmiana wyhodowana przez biologów Ogólnorosyjskiego Instytutu Hodowli Ziemniaków, nazwana im. A.G. Lorkha” poprzez skrzyżowanie hybrydy 128-6 z odmianą Gatchinsky. Kultura została wpisana do Państwowego Rejestru Federacji Rosyjskiej w 1993 roku.

Patent na sprzedaż materiału siewnego posiadają:

• LLC „Agrocentrum Korenevo”;
• Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością „Im. Pryakhina V.G.”;
• Gospodarstwo chłopskie „Egorsha”;
• SA „Tepliczny”;
• LLC „Zielone Linie – Kaługa”;
• LLC „Zakład szklarniowy „Elite-Ziemniak”;
• LLC „Firma rolno-przemysłowa Redkinskaya”;
• LLC FH „SeDeK”;
• FSBEI HE RGAU-MSHA nazwany na cześć K. A. Timiryazeva.”

Na zdjęciu - ziemniaki Golubizna.

Tabela podsumowuje główne cechy odmiany.

Skład chemiczny

Tabela przedstawia kompleks witamin i minerałów zawartych w 100 g surowych bulw.

Regiony uprawy

Uprawa uzyskała pozwolenie na uprawę w następujących regionach:

• Centralny;
• Wołgo-Wiatsky;
• Centralna Czarna Ziemia;
• Północno-kaukaski.

Zalety i wady

Zalety kultury:

• odporność na suszę - korzenie wrastają głęboko w glebę w poszukiwaniu wilgoci;
• odporność na zmiany temperatury powietrza i długotrwałe zimno;
• przystosowanie do warunków bliskiego występowania wód gruntowych;
• silna odporność;
• wysoka produktywność, rosnąca wraz z kiełkowaniem bulw;
• doskonały smak;
• zwiększona zawartość aminokwasów;
• brak tendencji do degeneracji bulw.

Wada - odmiana jest podatna na infekcję nicieniami złotego ziemniaka.

Cechy sadzenia i uprawy

Odmiana Golubizna uprawiana jest w technologii standardowej w redliny lub redliny. Ziemniaki są odporne na suszę bez utraty plonów, jednak przy braku wilgoci bulwy ulegają deformacji. Jeśli występuje nadmiar wilgoci i azotu, możliwa jest pustka (pustka wewnątrz bulw).

Przygotowanie bulw

Bulwy odmiany Golubizna przechowuje się długo w chłodnym miejscu i nie kiełkują, gdy temperatura wzrośnie o +1-2°C. Dlatego nasiona wybrane do sadzenia wypuszcza się na światło w celu wernalizacji (dostosowania do warunków klimatycznych) 35-40 dni przed sadzeniem, jeśli zapewniona jest tradycyjna metoda kiełkowania w skrzynkach. Bulwy myje się, suszy i moczy przez 20 minut w roztworze kwasu borowego (10 g/10 l). Następnie umieszcza się je w czystych pudełkach i pozostawia w jasnym miejscu o temperaturze powietrza co najmniej +15°C.

Aby przyspieszyć pojawienie się sadzonek, stosuje się metodę wernalizacji w wilgotnym środowisku. Bulwy zanurza się w „Epinie” lub „Cyrkonie”. Dno pudełka wyłożone jest folią, a na wierzch wylewa się wilgotne, luźne podłoże lub trociny. Bulwy układa się w jednej warstwie i przykrywa tym samym podłożem na wierzchu. Głównym celem jest utrzymanie stale wilgotnego środowiska. Sadzonki pojawią się za 20-25 dni.

Przygotowanie gleby

Ziemniaki tej odmiany uprawia się na każdym rodzaju gleby. Najlepsze rezultaty osiąga się uprawiając na glebach gliniastych, gliniastych i piaszczysto-gliniastych.

Jesienią działkę wykopuje się, spulchnia i nawozi nawozem, a wiosną wysiewa nawozem zielonym. Ziemniaki najlepiej rosną po łubinie, owsie, pszenicy, roślinach strączkowych i rzepaku. Po miesiącu sadzonki wkopuje się w ziemię w celu wzbogacenia ich w związki mineralne, spulchnienia i zapobiegania rozwojowi mikroorganizmów chorobotwórczych.

Terminy, schemat i zasady sadzenia

Termin sadzenia ziemniaków zależy od regionu uprawy: w regionach północnych sadzenie rozpoczyna się w drugiej dekadzie maja, w regionach centralnych - na początku maja, na południu - pod koniec kwietnia. Doświadczeni rolnicy zalecają, aby nie opóźniać sadzenia, w przeciwnym razie bulwy nie będą miały czasu na dojrzewanie lub okres przechowywania zostanie skrócony. Kiedy późno lądowanie W przegrzanej glebie zmniejsza się zawartość skrobi i wzrasta poziom azotanów.

Materiał siewny odmiany Golubizna jest duży, dlatego przed sadzeniem bulwy są cięte na kawałki, pozostawiając na każdej trzy lub więcej oczek. Cięcie posypuje się popiołem drzewnym.

Sadzenie odbywa się w suchej glebie ogrzanej do +6...+8°C. Otwory formuje się na głębokość do 10 cm, do każdego dołka umieszcza się garść łupin popiołu i cebuli w celu ochrony przed drutowcami i stonką ziemniaczaną. Otwory zasypuje się ziemią i wyrównuje grabiami.

Dla odmiany zaleca się sadzenie pogrubione. Pomiędzy dołkami utrzymuje się odległość 25 cm, a między rzędami 60-65 cm.

Opieka

Zasady pielęgnacji nasadzeń:

1. Łóżka są podlewane co najmniej 3 razy w sezonie. W czasie suszy ilość podlewania zwiększa się do 2 razy na 10 dni.
2. Po każdym podlewaniu gleba jest poluzowana. Zapewnia to dodatkowy dopływ powietrza do systemu korzeniowego i przyspiesza powstawanie bulw.
3. Chwasty odchwaszcza się raz w tygodniu, zapobiegając ich zakorzenieniu.
4. Krzewy pęcznieją w miarę wzrostu. Pierwszy zabieg przeprowadza się tydzień po posadzeniu, gdy nad powierzchnią pojawiają się pędy o wysokości 5-10 cm, drugi raz wypuszcza się je po kwitnieniu. Posypanie krzaków ziemią sprzyja tworzeniu się dodatkowych rozłogów i chroni młode guzki przed mrozem.
5. Ziemniaki karmi się dwukrotnie: podczas sadzenia i kwitnienia. Roślina otrzymuje większość składników odżywczych z gnijącego zielonego nawozu.Dodatkowo grządki nawożone są dziewanną (1 litr świeżego roztworu/10 litrów) lub odchodami kurzymi (1 łyżka suchej masy/10 litrów). W okresie kwitnienia krzewy zasilane są roztworami dolistnymi. Wynika to ze zdolności ziemniaków do aktywnego wchłaniania składników odżywczych przez liście. Za najlepsze nawozy uważa się nitrofoskę (40 g/10 l) i humat sodu (2 g/10 l). Zużycie na krzak - 3-4 litry.

Zwalczanie chorób i szkodników

Odmiana Golubizna jest odporna na nowotwory, choroby wirusowe i zarazę późną, ale jest podatna na infekcję przez ukrytego wroga - nicienia złocistego ziemniaka. Problemu nie można rozpoznać na wczesnym etapie. Najczęściej nasadzenia zarażają się na obszarach bez płodozmianu (ziemniaki sadzi się przez 3-4 lata z rzędu). Straty w plonach wahają się od 30 do 80%.

Odniesienie. Nicień złocisty to mały robak o wielkości do 1 cm, rozmnażający się z prędkością światła, nie tonie w wodzie i nie pali się w ogniu. Szkodnik jest odporny na chemikalia, promieniowanie i suszę. Utrzymuje się w glebie do 15 lat i aktywnie rozwija się na ziemniakach.

Oznaki:

• spowolnienie wzrostu krzewów;
• dolne liście kiełków żółkną i opadają;
• roślina stopniowo zmienia kolor na całkowicie żółty;
• system korzeniowy wygląda jak gąbka, korzenie stają się mniejsze;
• bulwy są małe lub nieobecne;
• na krzakach nie ma kwiatów.

Nadal nie ma leków chemicznych przeciwko nicieniu złotemu, dlatego wszelkie wysiłki powinny być ukierunkowane na zapobieganie infekcjom i zmniejszanie populacji:

• płodozmian;
• sadzenie ziemniaków po łubinu, koniczynie, pszenicy, grochu, fasoli, lnie;
• staranny dobór materiału siewnego;
• nawożenie gleby mocznikiem przed sadzeniem (nawozy zawierające kwas azotowy są toksyczne dla nicieni);
• usuwanie chwastów;
• dezynfekcja bulw nadmanganianem potasu (0,5 g/10 l wody);
• stworzenie korzystnych warunków do rozmnażania się dżdżownic – naturalnych wrogów nicienia – poprzez zwiększenie żyzności gleby.

Oprócz nicienia złocistego na sadzonki ziemniaków wpływa stonka ziemniaczana. Metod walki z nim jest całkiem sporo. Doświadczeni rolnicy zalecają naprzemienne stosowanie środków chemicznych z naparami ziołowymi, sadzenie w grządkach silnie pachnących roślin w celu odstraszenia szkodników (nasturcja, tytoń kwitnący, waleriana, nagietki, mattiola), wabiących jerzyki, szpaki, bażanty, perliczki i biedronki.

Środki ludowe:

• 100 g wiórków mydlanych, 200 g popiołu drzewnego/10 l wody;
• 50 g musztardy w proszku, 100 ml 9% octu / 10 l wody;
• 300 g konopi kwitnących zalać 5 litrami wody, gotować przez 10 minut, dodać 50 g wiórków mydlanych;
• 100 g suszonej ostrej papryki zalać 10 litrami wody i gotować na małym ogniu przez 2 godziny, dodać 50 g wiórków mydlanych.

Skuteczne chemikalia:

• "Iskra";
• "Dowódca";
• „Korado”;
• "Inspektor";
• „Sonet +”;
• „Anti-bug”;
• „Śmierć robakom”;
• "Prestiż";
• „Dilor”.

Zbiór i przechowywanie

Dwa tygodnie przed kopaniem wierzchołki są odcinane. Zbiór odbywa się pod koniec sierpnia lub na początku września. Bulwy sortuje się, ziemię oczyszcza i pozostawia do wyschnięcia w ciemnym, suchym miejscu na 3-4 dni. Ziemniaki wybrane do sadzenia w przyszłym sezonie układa się równą warstwą pod słońcem w celu kształtowania krajobrazu.

Magazyny i pojemniki są wstępnie myte i dezynfekowane. Bulwy umieszcza się w oddychających pudełkach, workach lub siatkach. Optymalna temperatura w pomieszczeniu to +2...+4°C, wilgotność 70-80%.

Borówka ze względu na wysoką zawartość skrobi ma szerokie zastosowanie w kuchni, do produkcji przekąsek i fast foodów, skrobi suchej i alkoholu.

Peeling w toku gotowanie pęka, ale miąższ zachowuje swój kształt.Surowe ziemniaki nie ciemnieją po pokrojeniu.

Cechy i możliwe trudności w uprawie

Do uprawy odmiany stosuje się dwie metody:

1. Grzebień. Nadaje się na gleby wilgotne i ciężkie. Za pomocą łopaty wrzuca się rzędy o wysokości 20 cm, tworzy się w nich wgłębienia o średnicy 4 cm i w odstępach co 30 cm wysadza się bulwy sadzonkami ku górze.Zaletą tej metody jest wzbogacenie gleby w tlen o 70% więcej niż przy sadzeniu w głębokich dołach.
2. Gryadovyi - na suchą glebę. Nasiona wysiewa się na grządki o szerokości 120 cm, ułożone w dwóch rzędach. Rozstawa rzędów 90 cm Bulwy sadzi się na głębokość 4-5 cm Zaletami tej metody jest zatrzymanie wilgoci w glebie, co zmniejsza ryzyko wymywania gleby przez wodę deszczową oraz większa objętość gleby na roślinę .

Opinie

Na forach ogrodniczych można znaleźć wyłącznie pozytywne recenzje na temat odmiany Golubizna.

Maria, Klintsy: «Ze wszystkich odmian, które próbowałem, ziemniak Golubizna jest rekordzistą w tworzeniu bulw. Na jednym krzaku dojrzewa zwykle 20-25 ziemniaków. Wszystkie są gładkie, duże, z małymi niebieskawymi oczami. Smak jest doskonały. Co nowy sezon sadzę ziemniaki w nowym miejscu.”

Taras, Georgiewsk: „Niebieski to dla mnie osobiście nieporównywalny i najsmaczniejszy ziemniak. Plon jest wysoki, wystarczający, aby wyjechać na zimę i sprzedać. Smak jest doskonały, trochę się rozgotował, ale to jest w porządku. Daje bardzo smaczne, puszyste puree.”

Przeczytaj także:

Późno dojrzewająca odmiana ziemniaka „Cardinal”.

Wcześnie dojrzewająca, odporna na suszę odmiana ziemniaka „Red Lady”.

Wczesne dojrzewanie i bezpretensjonalna odmiana ziemniaków „Molly”.

Wniosek

Ziemniak Golubizna nie stracił pozycji lidera od czasu jego wprowadzenia na początku lat 90-tych XX wieku.Odmiana charakteryzuje się wysoką produktywnością, odpornością na główne choroby psiankowatych, znosi okresy suche i zimne. Bulwy zawierają 17-19% skrobi i mają doskonały smak.

Przestrzeganie zasad techniki rolniczej (podlewanie, odchwaszczanie, spulchnianie, Hilling) i środków zapobiegawczych (płodozmian, dezynfekcja bulw, usuwanie resztek roślinnych) pozwoli zachować zdrowie rośliny i chronić przed nicieniem złocistym i stonki ziemniaczanej .