Komu i po co potrzebne są buraki pastewne, jak prawidłowo je uprawiać i czy można je jeść?

Burak to jedna z najbardziej poszukiwanych i popularnych roślin warzywnych. Tradycyjnie wyróżnia się buraki stołowe, buraki cukrowe i buraki pastewne. W artykule omówiono główne zagadnienia z nim związane z uprawą i wykorzystania warzyw pastewnych.

Opis i charakterystyka buraków pastewnych

Burak pastewny - roślina techniczna, czyli uprawiana na techniczne potrzeby człowieka. Pomimo wielu podobieństw z innymi odmianami - stołową i cukrową - różni się od nich zastosowaniem i właściwościami odżywczymi.

Historia pojawienia się tej odmiany buraków

Za ojczyznę dzikiego przodka warzywa uważa się Morze Śródziemne i Azję. Jako roślina uprawna już w VIII wieku p.n.e. mi. Na terytorium starożytnego Babilonu znane były buraki liściaste, których wierzchołki wykorzystywano nie tylko do celów gastronomicznych, ale także leczniczych.

Stopniowo kultura rozprzestrzeniła się po całej współczesnej Europie. Jednak do XVI w. nie istniał podział buraków na stołowe i pastewne. Odpowiadając na potrzeby rozwoju hodowli zwierząt, w Niemczech rozwinęła się uprawa zwana boćwiną. Roślina okopowa tego bliskiego krewnego buraka pastewnego była niejadalna. W XVII wieku buraki cukrowe oddzielono od hybrydowych form buraków pastewnych.

Odniesienie! Obecnie istnieje ogromna różnorodność odmian buraków pastewnych przystosowanych do uprawy w niemal każdych warunkach.

Uprawia się ją w wielu krajach Europy, Ameryce Północnej i Południowej, Australii i Nowej Zelandii oraz Afryce Północnej.

Znaczenie i zalety buraków pastewnych dla zwierząt i ptaków

Buraki pastewne odgrywają ważną rolę w żywieniu zwierząt domowych, wykorzystuje się do tego całą roślinę – zarówno wierzchołki, jak i rośliny okopowe.

Nabiera szczególnego znaczenia w diecie zwierząt mlecznych – krów i kóz. Burak pastewny dzięki dużej zawartości błonnika zwiększa wydajność mleczną.

Warzywo zapewnia zwierzętom niezbędną energię i składniki odżywcze. 1 kg warzyw korzeniowych zawiera:

• 0,11-0,15 g jednostek karmy (1 jednostka karmy = 1414 kcal);
• 9 g strawnego białka;
• 0,4 g wapnia;
• 0,49 g fosforu.

Wartość odżywcza buraków jest jeszcze większa (9 g jednostek paszowych i 2,1 białka w 1 kg liści), dlatego stanowi doskonałą paszę wspomagającą zarówno świeżą, jak i zakiszaną.

Ważny! Przewagą buraków nad innymi paszami jest ich wysoka strawność i zdolność do poprawy wchłaniania składników odżywczych z innych produktów stosowanych w diecie.

Jako roślina polowa burak pastewny zwiększa żyzność gleby i zapobiega rozwojowi chwastów, dlatego jest uważany za doskonałego prekursora roślin zbożowych.

Dla jakich zwierząt uprawia się buraki pastewne?

Warzywo służy do karmienia różnych zwierząt gospodarskich:

• krowy;
• owce;
• konie;
• wieprzowy;
• króliki.

Buraki pastewne ze względu na swoje właściwości mleczne są najbardziej poszukiwane w żywieniu krów. Aby jednak uniknąć spadku zawartości tłuszczu i smaku mleka, ilość warzyw korzeniowych spożywanych dziennie nie powinna przekraczać 35 kg.Dzienna norma buraków dla owiec wynosi 5 kg, dla koni - około 15 kg, dla świń - w ilości 7 kg na każde 100 kg masy ciała zwierzęcia.

Uwaga! Prosiętom podaje się warzywa gotowane lub gotowane na parze i dodaje je do owsianki z otrębów. Pozostała część bydła otrzymuje surową paszę. Warzywa korzeniowe są kruszone bezpośrednio przed karmieniem.

Kozłom podaje się świeże wierzchołki z dodatkiem kredy, aby zneutralizować kwasowość pokarmu.

Technologia uprawy buraków pastewnych

Uprawa buraków pastewnych pod wieloma względami przypomina uprawę innych odmian. Istnieje jednak wiele niuansów.

Wymagania glebowe

Burak pastewny jest szczególnie wymagający pod względem żyzności gleby. Preferuje czarnoziem lekko kwaśny lub obojętny o pH 6,2-7,5. Zgodnie z zasadami płodozmianu dobrze rośnie na gruntach obsianych wcześniej zbożami (pszenica, żyto) lub roślinami strączkowymi (kukurydza, groch).

Uwaga! Buraków nie sadzi się na tym samym obszarze przez 2 lata z rzędu.

W ramach przygotowań do sadzenia do gleby dodaje się kompost lub gnijący obornik, a także popiół drzewny jako nawóz. Mile widziane nawozy mineralne zawierające fosfor, azot i potas.

Buraki uwielbiają luźną glebę, dlatego przed sadzeniem należy przekopać teren.

Daty i zasady lądowania

Optymalne warunki do sadzenia buraków pastewnych w otwartym terenie powstają zwykle na przełomie marca i kwietnia.

Zasady lądowania:

1. Buraki pastewne sadzi się do gruntu, gdy temperatura gleby osiągnie +5...+8°C.
2. Aby ograniczyć wschody chwastów, zaleca się wstępne traktowanie gleby herbicydami.
3. Głębokość sadzenia nasion wynosi 3-4 cm, między rzędami zachowana jest odległość 40-45 cm.
4. Gleba w łóżkach powinna być lekko wilgotna, bez skorupy - w tym celu rośliny są rozbijane.
5. Pierwsze liście pojawiają się po 8-14 dniach. Sadzonki mogą przetrwać mrozy do -2°C.

Odniesienie! W przypadku wczesnego ocieplenia, przy temperaturach dziennych +15...+20°C, rośliny mogą kiełkować już po 2-3 dniach od posadzenia.

Pielęgnacja upraw

Technologia uprawy buraków pastewnych nie stwarza żadnych trudności dla ogrodników na każdym poziomie przygotowania:

1. Aby zapewnić normalną cyrkulację wilgoci i powietrza w glebie, glebę rozluźnia się 48 godzin po posadzeniu. W przyszłości konieczne jest regularne poluzowanie gleby między rzędami.
2. Gdy tylko pojawią się pierwsze 2 liście, przeprowadza się przerzedzanie, pozostawiając najsilniejsze i najbardziej żywotne pędy. Zalecane zagęszczenie buraków pastewnych to nie więcej niż 4-5 sadzonek na 1 m2, przy odległości między roślinami 25 cm, co zapewni zdrowy wzrost roślin okopowych.
3. Po przerzedzeniu rośliny nawozi się nawozami mineralnymi. Procedurę powtarza się drugi raz po miesiącu.
4. W warunkach niedostatecznej wilgotności buraki pastewne wymagają regularnego nawożenia Glazura. Jest to szczególnie istotne w okresie zagęszczania roślin okopowych i wzrostu młodych wierzchołków.
5. Regularne odchwaszczanie odbywa się aż do zamknięcia wierzchołków buraków.

Ważny! Warzywo nie wymaga oświetlenia i daje obfite plony nawet w zacienionych miejscach.

Choroby i szkodniki

Buraki są podatne na różne choroby i ataki szkodników. Aby chronić warzywa, konserwację zapobiegawczą przeprowadza się za pomocą nawozów mineralnych - nitroammofosforanu i potażu. Aby uniknąć infekcji wirusowych i grzybiczych, zaleca się dodawanie popiołu drzewnego do nawozów.

Wśród najczęstszych chorób:

1. Korożerca - powstaje w wyniku zakażenia rośliny kompleksem patogenów, grzybów i bakterii w glebie, rzadziej - w materiale siewnym.W rezultacie na korzeniach pojawiają się szkliste lub brązowe plamy i paski martwicy tkanek. Wkrótce dotknięte sadzonki umierają, zanim dotrą do powierzchni gleby.
2. Cercospora - choroba grzybicza objawia się małymi, jasnobrązowymi, okrągłymi plamami z czerwono-brązową obwódką i szarym aksamitnym nalotem na liściach. Choroba jest nieprzyjemna, ponieważ atakuje wierzchołki, powodując wypuszczenie przez roślinę nowych pędów, które zużywają cukier z roślin okopowych.
3. Mączniak rzekomy, lub mączniak rzekomy, pojawia się w postaci szaro-fioletowego puszystego nalotu na spodniej stronie liścia. Dotknięte części rośliny stają się kruche i obumierają.
4. Mączniak różni się od peronosporozy kolorem płytki nazębnej - jest biała i tworzy się po obu stronach liścia.
5. Fomoz - duże jasnobrązowe plamy na pędach rośliny i sucha zgnilizna roślin okopowych.
6. Rdza. Na liściach często pojawiają się małe wypukłe formacje w kolorze jasnożółtym lub pomarańczowym.
7. Miejsce bakteryjne liście powodują żółknięcie, a następnie martwicę dotkniętych narządów.
8. Mozaika - wirus, w którym na liściach pojawia się wzór siatki przeplatany jasnozielonymi i żółtymi plamami.

Niebezpieczne szkodniki buraków pastewnych:

1. Liść buraka lub fasola, mszyca uszkadza pędy i przenosi choroby wirusowe.
2. Błąd buraka wysysa sok z liści, pozostawiając na wierzchołkach przezroczyste plamy, następnie czerniejące i deformujące się wierzchołki. Powoduje opóźnienie rozwoju roślin.
3. Ryjkowce zwyczajne i szare zjadają korzenie boczne i uszkadzają roślinę okopową, powodują zaburzenia rozwojowe, zmniejszając wagę i zawartość cukru w ​​warzywie.
4. Chrząszcze pchły buraczanej Wyjadają małe pestki i dziury w liściach oraz gryzą wierzchołkowy pączek.
5. Muchy buraczane, których larwy poważnie uszkadzają wierzchołki, powodując ich więdnięcie i śmierć.

Do zwalczania szkodników stosuje się przemysłowe środki ochrony „Samurai Super”, „Bi-58”, „Karbofos-500”, „Decis Pro”.

Zbiór i przechowywanie

Oznaki dojrzewania warzyw:

• pożółkły liście na tle braku nowych wierzchołków w zakładzie;
• roślina okopowa osiąga średnicę charakterystyczną dla danej odmiany.

W okresie gromadzenia suchej masy przez roślinę okopową (na miesiąc przed zbiorem) zaprzestaje się podlewania.

Ważne jest, aby zbiór zbierać przed pierwszymi przymrozkami i długotrwałymi deszczami, aby zapobiec zepsuciu się roślin okopowych (skraca to trwałość buraków). W zależności od regionu zbiórka planowana jest na początek września, październik lub nawet listopad.

Odniesienie! Do zbioru buraków pastewnych wykorzystuje się kopaczki do ziemniaków, kombajny do zbioru ziemniaków lub kombajny do buraków. Podczas ręcznego zbioru rośliny okopowe wykopuje się widłami.

Aby zapewnić dłuższe przechowywanie, usuwa się wierzchołki i rośliny okopowe oczyszcza się z przylegającej gleby. Warzywa są lekko suszone i sortowane.

Ważny! Uszkodzone okazy i odcięte wierzchołki są w pierwszej kolejności wykorzystywane jako pasza dla zwierząt.

Buraki przechowywać w pryzmach lub w innych magazynach z wentylacją i utrzymywaną w temperaturze od 1 do 5 °C.

Plon buraków pastewnych z 1 ha

Pod względem plonu buraki pastewne przewyższają buraki stołowe i cukrowe. Przy odpowiedniej pielęgnacji z hektara nasadzeń można zebrać 900-1100 centów roślin okopowych i wierzchołków. Takie wskaźniki osiąga się dzięki względnej bezpretensjonalności warzywa i jego odporności na niekorzystne warunki środowiskowe.

Najpopularniejsze rodzaje i odmiany buraków pastewnych

Wybierając nasiona do sadzenia, ogrodnicy preferują następujące odmiany i hybrydy:

1. Brygadier - odmiana śródsezonowa, odporna na kwitnienie, suszę i mróz (wytrzymuje temperatury do -5°C). Małe (o wadze około 3 kg) pomarańczowo-zielone warzywa korzeniowe mają owalny, cylindryczny kształt i zawierają dużo cukru. Wydajność - 150 t/ha.
2. Łada - odmiana odporna na suszę i choroby zarówno w okresie wzrostu, jak i przechowywania. Masa białej (czasami różowawo-białej) cylindrycznej rośliny okopowej sięga 25 kg. Ma soczysty, gęsty miąższ. Średni plon wynosi 120 t/ha.
3. F1 Mediolan - hybryda odporna na kwitnienie i cercosporę. Nadaje się do różnych rodzajów gleby, ma długi okres przydatności do spożycia. Ma biało-zieloną, owalną roślinę okopową średniej wielkości. Wydajność - 90 t/ha.
4. Mieć nadzieję. Ze względu na bezpretensjonalność odmiana jest szczególnie rozpowszechniona w północno-zachodnich, środkowych Wołdze i Dalekich regionach Rosji. Warzywo korzeniowe jest czerwone, cylindryczne, z białym soczystym miąższem. Odporna na infekcję mączniakiem prawdziwym i cercosporą. Ma wysoką produktywność.
5. Ursus Poli ciekawe ze względu na niezwykły kolor warzyw korzeniowych - żółto-pomarańczowy, cylindryczny kształt, o wadze do 6 kg. Odporna na suszę, nie skłonna do kwitnienia. Inne zalety to długotrwałe przechowywanie i odporność na choroby. Wydajność - 125 t/ha.
6. Centaur Poli ma małe (o wadze 1,5-2,5 kg) białe warzywa korzeniowe, o wydłużonym owalnym kształcie. Odmiana wykazuje odporność na cercospory i pośpiechowość oraz suszę. Wydajność - 100-110 t/ha.
7. Żółty Eckendorf niewrażliwy na niskie temperatury, odpowiedni do sadzenia w otwartym terenie na osobistej działce.

Czy można jeść buraki pastewne?

Pod względem wartości odżywczej buraki pastewne nie ustępują swoim odpowiednikom. Główną różnicą gastronomiczną jest wysoka zawartość błonnika i grube włókna, które są słabo trawione przez ludzki układ żołądkowo-jelitowy.

Warzywo korzeniowe jest niewygodne w gotowaniu, ponieważ wymaga długotrwałej obróbki cieplnej. Pod względem smaku znacznie ustępuje burakom stołowym i cukrowym.

Jaka jest różnica między burakiem pastewnym a burakiem cukrowym?

Buraki cukrowe powstają w wyniku selekcji odmiany pastewnej, jednak różnią się od swoich poprzedników pod wieloma względami:

1. Warunki uprawy: Buraków pastewnych nie sadzi się w ogrodach, zazwyczaj uprawia się je na skalę przemysłową. W przeciwieństwie do cukru, z powodzeniem rośnie w warunkach klimatycznych północnych szerokości geograficznych.
2. Wygląd: odmiany cukrowe mają wydłużone liście i silniejszy system korzeniowy, najczęściej - korzenie stożkowe, które są wyłącznie białe. Burak pastewny ma ciemniejsze, gładsze i błyszczące liście w kształcie serca - widać je na zdjęciu. Warzywa korzeniowe występują w różnych odmianach kształty i kolory.
3. Zamiar: do produkcji cukru używa się cukru, na paszę wykorzystuje się wyłącznie liście. Buraki pastewne są w całości wykorzystywane jako pokarm dla zwierząt domowych.
4. Właściwości odżywcze: w burakach cukrowych ilość sacharozy jest o 20% większa. Wartość energetyczna paszy jest niższa, ale zawiera więcej białka.

Wszystkie odmiany różnią się z kolei od buraków stołowych, które są wykorzystywane do celów spożywczych.

Wniosek

Burak pastewny jest popularną i bezpretensjonalną rośliną rolniczą.Ze względu na zwiększoną zawartość łatwo przyswajalnych węglowodanów wspomaga produkcję mleka i poprawia jego jakość, dlatego jest szczególnie ważny w diecie zwierząt mlecznych, przede wszystkim krów.

Jeśli przestrzegany jest termin siewu i zbioru, podstawowe zasady techniki rolniczej oraz rozsądne stosowanie nawozów organicznych i mineralnych, buraki pastewne dają niezmiennie wysokie plony. Do wad tego warzywa należą jego wymagania glebowe, wymuszona zmiana miejsca uprawy co sezon oraz konieczność regularnego podlewania i nawozów.