Cechy i zasady uprawy wiciokrzewu japońskiego (odmiany Aureoreticulata, Khaliana, Purpurea, Variegated)

Wiciokrzew japoński, półzimozielona winorośl pochodząca z Azji Wschodniej, przyciąga uwagę wdzięcznym kształtem delikatnych liści o żółtej siatce lub fioletowej barwie i niepowtarzalnym kwiatowym aromatem. Krzewy pnące służą do dekoracji ogrodzeń, balkonów i łuków. Młode pędy rosną szybko i tworzą zieloną tarczę. Dziś porozmawiamy o popularnych odmianach, sposobie uprawy z nasion i wykorzystaniu rośliny do celów leczniczych.

Opis i cechy wiciokrzewu japońskiego

Wiciokrzew japoński (Lonicera japonica) to półzimozielona roślina z rodzaju Wiciokrzew., rodzinny Wiciokrzew. Siedlisko przyrodnicze - kraje Azji Wschodniej (Chiny, Japonia i Korea). W 1806 roku kultura została przesiedlona ze środowiska naturalnego do Argentyny, Australii, Brazylii, Meksyku, Nowej Zelandii, USA, na wyspy Morza Karaibskiego i Pacyfiku, do krajów europejskich, na Ukrainę, do Rosji i na Kaukaz. W Azji Środkowej wiciokrzew zdziczał i stracił kolor.

W USA roślina znajduje się na liście roślin inwazyjnych – negatywnie wpływających na lokalną faunę i florę. Tutaj wiciokrzew jest domem dla czynnika wywołującego wirusową chorobę Pyros, która atakuje winogrona.

Inne nazwy: wiciokrzew złotosrebrny, winorośl miodowa, wiciokrzew japoński, Caprifolium japonicum (Thunb.), Lonicera brachypoda Siebold, Lonicera shintenensis Hayata.

Charakterystyczne cechy wiciokrzewu japońskiego:

1. Wspinaczka lub wleczona winorośl do 10 m długości.Młode pędy pokryte są białawymi krawędziami.
2. Liście są często jajowate lub jajowato-podłużne., rzadziej podłużno-eliptyczny, ostry lub spiczasty na krawędziach. Podstawa blaszki liściowej ma kształt serca lub jest zaokrąglona. Długość liścia – 3-8 cm, szerokość – 1,5-4,5 cm Młode liście są owłosione po obu stronach, stare liście mają gładką górę i drobno rzęskowany brzeg. Ogonek gładki lub owłosiony, długość 0,5 cm, kolor ciemnozielony z jasnymi złotymi żyłkami. Rysunek przypomina zbiór kropek lub siatkę.
3. Kwiaty są sparowane, dwuwargowe, uformowane na szypułkach z owłosionym brzegiem.. Aromat jest mocny i przyjemny. Kolor jest biały, z fioletowymi plamami. Jajniki są wolne, z ząbkowanym kielichem i długimi rzęskami na krawędziach. Od dołu przykryte są w 1/3 półkolistymi przylistkami. Mają kształt liściasty lub jajowaty. Długość korony wynosi 3-5 cm, zewnętrzna, owłosiona strona korony jest wyłożona gruczołami.
4. Kwitnienie następuje 2 lata po posadzeniu i trwa od czerwca do września.
5. Jagody są okrągłe, błyszczące, czarne. Średnica – 3-4 mm. Wewnątrz znajdują się czarne, eliptyczne nasiona o wyspiarskim smaku. Owocowanie następuje w październiku – listopadzie.
6. Metody reprodukcji - warstwy i nasiona.

Wiciokrzew japoński toleruje przycinanie i fryzura, służy do ogrodnictwa wertykalnego, tworzenia rabat kwiatowych typu dywanowego, dekoracji ogrodzeń i tworzenia zielonej tarczy. Roślina uprawiana jest w ogrodach zimowych oraz w warunkach indoor.

Odniesienie. Kwiaty wykorzystywane są do produkcji perfum i medycyny ludowej.

Wiciokrzew japoński najlepiej rośnie na glebach piaszczystych, przepuszczalnych lub gliniastych o neutralnym pH = 6,5-7,2.

Krzewy wymagają ukształtowania, ponieważ młode pędy szybko odrastają i splątują się.Podparcie tulei stanowi metalowa, nylonowa, drewniana siatka lub mocne sznurowadła.

W klimacie umiarkowanym przed zimą gałęzie uginają się do ziemi, przymocowane haczykami i przykryte opadłymi liśćmi lub gałęziami świerkowymi.

Wiosną nie spiesz się, aby przyciąć pędy. Pąki na winorośli są trudno widoczne, a przed pojawieniem się liści nie można określić, które pędy są żywe, a które martwe. Dlatego zamrożone pędy są usuwane po dziobaniu pąków.

Popularne odmiany

Najbardziej znane odmiany wiciokrzewu japońskiego – Aureoreticulata, Haliana, pstrokata i Purpurea.

Aureoreticulata

Wiciokrzew japoński Aureoreticulata to rodzaj krzewu ozdobnego. Charakterystyczną cechą są różnorodne liście ze złotym wzorem na zielonym tle.. Inna nazwa tej odmiany to wiciokrzew złocisty. Liana jest uprawiana do ogrodnictwa pionowego. Z powodzeniem uprawiana w regionach o łagodnych zimach, w innych regionach roślina potrzebuje schronienia.

Charakterystyka odmiany:

• pojedyncze kwitnienie;
• wysokość winorośli – 4 m;
• potrzebuje światła słonecznego;
• kwiaty na początku kwitnienia są białe, w miarę więdnięcia nabierają miodowego odcienia;
• aromat jest przyjemny, dyskretny;
• owoce są czarne, niejadalne.

Khaliana

Halliana – odmiana idealna do stworzenia Ogrodu Edenu. Kwiaty wydzielają niesamowity aromat, który rozprzestrzenia się na dziesiątki metrów. Roślina wytrzymuje zimę w regionach o klimacie umiarkowanym, a na obszarach zimnych potrzebuje schronienia i ściółkowania gleby.

Charakterystyka odmiany:

• okres kwitnienia – czerwiec – październik;
• kwiaty są białe z żółtymi plamami, średnicy 8-10 cm;
• liście są jasnozielone, okrągłe;
• wysokość winorośli – 6-7 m;
• rocznie gałęzie rosną o 1-1,5 m;
• najlepsze warunki do wzrostu i rozwoju to żyzna, oddychająca gleba.

Purpura

Purpura – liana o właściwościach dekoracyjnych. Przyciąga uwagę niezwykłym kolorem liści. Latem jest zielony, a jesienią zmienia kolor na fioletowy. Krzew służy do ogrodnictwa wertykalnego, dekoracji balkonów i werand.

Charakterystyka odmiany:

• kwiaty są białe, stopniowo żółkną;
• długość kwiatu – 8 cm;
• okres kwitnienia – lipiec – wrzesień;
• kwitnienie jest obfite, jednorazowo;
• jagody są czarne, niejadalne;
• wymaga okrycia na zimę gałęziami świerkowymi;
• wysokość winorośli – 3-5 m;
• mrozoodporność jest średnia.

Srokaty

Różnobarwny (Sherlite) – bardzo dekoracyjna odmiana wiciokrzewu japońskiego. Występuje rzadziej niż inne. Krzew uprawiany jest do ogrodnictwa wertykalnego i jako roślina okrywowa.

Charakterystyka odmiany:

• liście są zielone, z kremowymi brzegami;
• mleczne kwiaty;
• aromat jest subtelny i przyjemny;
• wysokość winorośli – 10-12 m;
• wymaga corocznego przycinania, aby zachować schludny wygląd;
• sadzenie odbywa się w słonecznym miejscu bez stojącej wody;
• Jagody są ciemnofioletowe, niejadalne.

Ciekawe rzeczy na stronie:

Wiciokrzew wiciokrzew: sadzenie, pielęgnacja, rozmnażanie

Dziki wiciokrzew: gdzie rośnie i do czego się go wykorzystuje

Właściwości lecznicze i wskazania do stosowania

Pomimo tego, że jagody wiciokrzewu japońskiego są niejadalne, stosuje się je w leczeniu różnych chorób i stanów patologicznych. Tradycyjna medycyna wykorzystuje jagody do:

• zwiększyć produkcję soku żołądkowego i normalizować trawienie;
• łagodzić stany zapalne;
• zwiększyć odporność;
• usunąć nadmiar płynu z organizmu;
• normalizować ciśnienie krwi;
• obniżyć poziom glukozy we krwi;
• wyeliminować objawy niestrawności;
• wspierać organizm podczas anemii;
• leczyć zapalenie okrężnicy i zapalenie żołądka;
• zmniejszyć częstotliwość migreny.

Najczęściej przygotowywaną herbatą leczniczą jest: Umieść 25 g jagód w termosie i dodaj 250 ml gorącej wody. Pozostawić na 3 godziny i przyjmować 100 ml 3 razy dziennie 30 minut przed posiłkiem.

Ekstrakt otrzymywany jest z kwiatów wiciokrzewu i dodawaj go do kosmetyków przeciwzmarszczkowych i płukanek do ust.

Czysty olejek eteryczny z wiciokrzewu zmieszany z kokosem, migdałami lub brzoskwinią i nałożony na strefy pulsacyjne. Rezultatem są naturalne perfumy o wyrafinowanym aromacie.

Odniesienie. Jagody wiciokrzewu japońskiego mają działanie ściągające, moczopędne i przeciwzapalne.

W tradycyjnej medycynie chińskiej przyzwyczajone są kwiaty wiciokrzewu japońskiego leczenie chorób żołądka, płuc i jelita grubego. Z kwiatów przygotowuje się napary i wywary. Maści na ich bazie pomagają pozbyć się wrzodów, infekcji skóry i nadżerek. Do leczenia ran stosuje się napar ze świeżych liści wiciokrzewu.

Uprawa z nasion

Metoda uprawy wiciokrzewu ozdobnego z nasion jest najbardziej opłacalna pod względem oszczędności czasu i wysiłku.. Roślina dostosowuje się do miejsca sadzenia i szybko rośnie.

Wysiew odbywa się z nasion zebranych samodzielnie lub zakupionych. Aby zebrać materiał siewny, wybiera się przejrzałe owoce: małe odrzuca się, pozostają tylko duże. Istnieją dwa sposoby zdobycia nasion:

1. Jagody przeciera się przez sito, a miąższ moczy się w wodzie. Miąższ wypłynie na powierzchnię, a ziarna pozostaną na dnie. Następnie są myte pod bieżącą wodą i suszone na świeżym powietrzu.
2. Owoce odciskamy na papierowym ręczniku. Po wchłonięciu wilgoci nasiona wraz z miąższem suszy się i wykorzystuje do sadzenia.

Pakowany materiał do sadzenia wiciokrzewu japońskiego sprzedawany jest w postaci nasion i jagód. To samo dzieje się z nabytymi owocami. Wybierając gotowe nasiona, zwróć uwagę na datę ważności i sprawdź informacje o nazwie botanicznej, nazwie gatunkowej i odmianie.

Nasiona przeznaczone do siewu w roku zbioru przechowuje się w temperaturze pokojowej w miejscu chronionym przed bezpośrednim nasłonecznieniem. Materiał siewny do siewu w przyszłym roku jest stratyfikowany - przechowywany w lodówce w temperaturze +2...+5°C. Nasiona zachowują zdolność kiełkowania do 70% przez dwa lata.

Uwaga! W przypadku wiciokrzewu japońskiego preferowany jest siew wiosenny: sadzonki będą miały czas na wzmocnienie się przed nadejściem chłodów. Prace siewne przeprowadza się w marcu - kwietniu.

Nasiona są dezynfekowane w różowym roztworze nadmanganianu potasu na 24 godziny.

Do siewu weź ziemię ze sklepu ogrodniczego lub luźną ziemię z ogrodu.. Glebę przygotowuje się niezależnie od równych części torfu, próchnicy i piasku rzecznego. Podłoże zalewa się mocnym roztworem nadmanganianu potasu lub kalcynuje w piecu, schładza i umieszcza w pojemnikach bez zagęszczania.

Gleba jest obficie zwilżona, a nasiona układane są co 10 cm.. Na wierzch wylewa się grubą warstwę piasku lub mieszaninę gleby i piasku o wysokości 5-10 mm. Pojemniki przykrywa się folią lub szkłem i ustawia na nasłonecznionym parapecie. Temperatura powietrza nie powinna być niższa niż +20°C. Glebę podlewa się 2 razy w tygodniu przez sito, aby nie wypłukać nasion.

Pędy pojawiają się 30-35 dni po siewie. Stratyfikowane nasiona kiełkują tydzień wcześniej.

W przypadku gęstego siewu sadzonki sadzi się w skrzynkachzachowując odstęp 5-10 cm.

Sadzonki przenosi się na otwarty teren pod koniec maja. - wczesny czerwiec.

Fioletowy LE-wiciokrzew japoński

LE-wiciokrzew japoński – fioletowa odmiana o kwiatach zaskakująco przypominających wiciokrzew japoński. Roślina ozdobna charakteryzuje się obfitym i długotrwałym kwitnieniem.

Gniazdo jest schludne, składa się z zielone liście z biało-różowym zabarwieniem.

Kwiaty są drobne, o nietypowym kształcie, z koronkowymi brzegami. Kolor jest biały z zieloną obwódką. Dolne płatki są dłuższe niż górne, co według ogrodników nadaje im podobieństwo do osy.

Wniosek

Wiciokrzew japoński to jedna z odmian wiciokrzewu pospolitego. Szybko rosnące winorośle są wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu do dekoracji ścian, ogrodzeń i werand. Roślina jest bezpretensjonalna w pielęgnacji i wytrzymuje zimno. Kwiaty wydzielają przyjemny aromat, jagody są czarne lub ciemnofioletowe.

Najpopularniejsze odmiany to Aureoreticulata, Khaliana, Variegated i Purpurea.

Wiciokrzew stosuje się w leczeniu przewodu pokarmowego, płuc, stawów, cukrzycy, chorób skóry, nadżerek i wrzodów. Ekstrakt i olejek eteryczny dodawane są do kosmetyków.