Biała odmiana winogron „Pinot Grigio”

Odmiana winorośli Pinot Grigio, a właściwie Pinot Grigio, w tłumaczeniu z języka włoskiego oznacza „szary pączek”. Kiść winogron przypomina szyszkę, a jej masa rzadko przekracza 150 g. Jest to popularna odmiana techniczna lub winiarska wykorzystywana do produkcji win białych o lekkim kwiatowym aromacie i lekkiej kwasowości. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest różowa lub fioletowa skórka z całkowicie bezbarwnym miąższem.

Opis i historia pochodzenia odmiany winorośli Pinot Grigio

Odmiana winorośli Pinot Grigio jest mutacją białego winogrona Pinot Noir. Winogrono należy do grupy odmian Pinot. Pierwsza wzmianka o jej gałęzi pojawiła się w XIII wieku. Wiadomo, że wino produkowane z tych winogron cenił sam cesarz Karol IV.

Ojczyzną Pinota jest Burgundia, gdzie z jagód produkowane jest tradycyjne wino Pinot Gris. Jednak Włosi nauczyli się produkować z winogron lekkie, aromatyczne i orzeźwiające wino, które w smaku przyćmiewa Pinot Gris.

W starożytności Pinot Grigio nazywał się Fromenteau. Odmiana uprawiana we Francji, Niemczech, USA, na Węgrzech. W Szwajcarii jego odmiana nazywa się Pinot Gris. Na terenie współczesnej Rosji winogrona zaczęto uprawiać w 1970 roku, po przeprowadzeniu testów.

Pod koniec XX wieku prawdziwy sukces przyszedł do Pinot Grigio. Winiarze nauczyli się kontrolować fermentację i odkryli, że jagody nadają się nie tylko do produkcji taniego wina, ale także orzeźwiającego napoju z nutami miodu.

Pinot Grigio, podobnie jak wszyscy przedstawiciele grupy odmian Pinot, wymaga warunków uprawy i nie jest wysoce produktywny. Najlepiej rośnie i owocuje w rejonach o klimacie umiarkowanym. Aby uzyskać jagody o doskonałym smaku, ważna jest znaczna różnica temperatur powietrza w dzień i w nocy.

Smak wina zależy od klimatu i rodzaju gleby, dlatego nie stworzono jeszcze standardów kontroli jakości. Smak napoju różni się znacznie w zależności od obszaru, dlatego nie ma ogólnych standardów.

Zanim winogrona zaczną dojrzewać, a jagody zmienią kolor na różowy lub fioletowy, winogrono Pinot Grigio praktycznie nie różni się od swojego rodzica Pinot Noir. Pod innymi względami odmiany są identyczne: małe, gęsto rozmieszczone jagody, stożkowe grona przypominające szyszkę.

Pinot Grigio jest odmianą białą, pomimo ciemnej barwy skórki, miąższ jest biały.

Ciekawy. W tłumaczeniu z języka włoskiego grigio oznacza „szarą bryłę”. Rzeczywiście, kiść winogron ma kształt szyszki.

Charakterystyka odmiany

Krzewy są wysokie, mocne, silnie rozgałęzione. Korona z pierwszymi liśćmi na pędach jest gęsto owłosiona, wybarwiona wzdłuż krawędzi na kolor winnoczerwony. Pędy roczne są jasnobrązowe, z ciemnymi węzłami i skróconymi międzywęźlami.

Blaszka liściowa jest średniej wielkości, okrągła, trzy- i pięcioklapowa, o słabym przekroju, o długości 15 cm i szerokości 12-14 cm.

Kwiaty są biseksualne i nie wymagają zapylaczy.

Grona są średniej wielkości, stożkowate lub cylindryczno-stożkowe, gęste. Waga pędzla - 80-150 g.

Od momentu pojawienia się pąków do osiągnięcia pełnej dojrzałości mija 140–150 dni.

Klon Nero przeszedł mutację, przez co kolor skóry stał się mniej pigmentowany.Skórka jest cienka, ale odporna na uszkodzenia.

Jagody są różowe lub fioletowe, z szarym woskowym nalotem, a miąższ jasny, prawie przezroczysty. Kształt jest okrągły lub lekko owalny. Każda jagoda ma 1-3 nasiona.

Aromat z nutami gruszki, jabłka, Limonka, cytryna i biała nektarynka, przyprawy, miód i kwiaty.

Smak jest zrównoważony. Kwasowość sok średnia lub wysoka, zawartość cukru 20%.

Zrównoważony rozwój

Pinot Grigio charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością. Krzewy tolerują przymrozki do –20°C, a nawet jeśli przymarzną, szybko się regenerują.

Podobne odmiany

Istnieje kilka odmian spokrewnionych z Pinot Grigio: Meunier, Blanc, Franc, Nero, Noir.

Pinota Meuniera (Pinot Meunier lub Czarny Riesling) to jedna z najbardziej poszukiwanych odmian do produkcji win o bogatym i wyrafinowanym aromacie. W tłumaczeniu z francuskiego „meunier” oznacza „młynarz”. Uprawa odbywa się we Francji. Wykorzystuję produkty do produkcji win musujących i szampana.

Pinot Blanc - stara mutacja odmiany Pinot Gris lub Pinot Grigio. Krzewy - wysokie lub średniej wielkości. Winnice znajdują się we Włoszech, Australii, Francji, Niemczech i USA. Winogrona dojrzewają wcześnie i charakteryzują się stabilnymi plonami. Surowce wykorzystywane są do produkcji drogich win białych.

Pinot Francja - odmiana wcześnie dojrzewająca, odporna na suszę, polecana do uprawy na glebach wapiennych i suchych pagórkowatych zboczach. W przypadku uprawy na płaskim terenie obserwuje się zrzucanie kwiatów i jajników oraz zamarzanie winorośli. Jagody są ciemnoniebieskie, prawie fioletowe, a miąższ przezroczysty i bezbarwny.

Nie noir przetłumaczone z francuskiego oznacza „czarną bryłę”.Odmiana pojawiła się w Burgundii, później zaczęto ją uprawiać niemal wszędzie, jednak najlepsze plony osiąga się uprawiając ją w rejonach o klimacie umiarkowanym. Surowce wykorzystywane są do produkcji białych win musujących.

Pinota Nero - Klon Pinot Noir. Odmiana uprawiana w Szwajcarii jako osobna odmiana. Ma podobne cechy do Pinot Noir. Aromat wina - owocowy, kwiatowy, dębowy.

Wino z Pinot Grigio

Pinot Grigio to techniczne winogrono wykorzystywane do produkcji trzech stylów białego wina:

1. Owocowy, wytrawny styl. Wino ma bogaty owocowy smak, z nutami cytryny, jabłka i brzoskwini. To średnia wersja Pinot Grigio i Pinot Gris, o minimalnej kwasowości. Winnice uprawiane są we Włoszech, Chile, Australii i Nowej Zelandii.
2. Owocowy, słodki. To czyste Pinot Gris o aromatach miodu, karmelu i cytrusów. Jest produkowany we Francji.
3. Mineralny, suchy. Wino produkowane jest w północnych Włoszech, Rumunii, Austrii i na Węgrzech. Winogrona uprawiane w Alpach charakteryzują się dużą zawartością kwasu, dlatego zawierają 10-12% alkoholu i mają rozpoznawalny smak i aromat. Podaje się go z warzywami i owocami morza.

Nowoczesne francuskie wino Pinot gris posiada bogatą paletę smaków. Włoski Pinot Grigio jest lekki, kwiatowy z lekką kwasowością, ma aromat białego chleba dzięki drożdżom, które zjadają cały możliwy cukier, uwalniają maksymalną możliwą ilość alkoholu i wytrącają się. To właśnie nadaje szlachetnemu drożdżowemu tonowi, podkreślając owocowość.

Jest też wino różowe Pinot Grigio. Otrzymuje się go poprzez długotrwały napar z miąższu winogron. Ciemny pigment skóry sprawia, że ​​miąższ staje się różowy.Gotowy napój nabiera jasnotruskawkowego koloru. Wino produkowane jest w regionie Friuli w północno-wschodnich Włoszech pod nazwą Ramato. W aromacie nuty wiśni, malin, suszonej żurawiny i skóry.

Białe Pinot Grigio podawane jest schłodzone do +7°C jako aperitif, do drobiu, ryb i warzyw. Napój jest lekki, orzeźwiający i dobrze gasi pragnienie w upalny, letni dzień.

Odniesienie. Włoskie wino dojrzewa w starych dębowych lub stalowych beczkach, dzięki czemu smak nie jest cierpki.

Sadzenie sadzonek

Do sadzenia sadzonek Pinot Grigio wybieraj słoneczne, otwarte obszary, bez cienia i przeciągów, najlepiej od strony południowo-zachodniej lub południowej.

Rodzaj gleby odgrywa ważną rolę. Winogrona najlepiej rozwijają się na glebach wapiennych i próchniczo-węglanowych. 3 miesiące przed sadzeniem przygotowuje się osobne doły lub rowy o głębokości 0,5 m. Dno wyłożone jest łamaną cegłą lub żwirem, glebę zmieszaną z humusem, na wierzch wylewa się 5 kg popiołu i 0,5 kg azofosforanu, następnie warstwę czystej gleby .

Sadzenie odbywa się natychmiast po zakupie sadzonek, aby zapobiec wysychaniu korzeni. Sadzonki moczy się w czystej wodzie o temperaturze pokojowej przez 24 godziny, następnie korzenie skraca się, a pędy pocina na 3-4 pąki. Korzenie zanurza się w mieszaninie gliny i obornika w proporcji 2:1 i sadzi w przygotowanych wgłębieniach co 80 cm, rozstaw rzędów powinien wynosić 1 m. Sadzonki całkowicie przykrywa się ziemią, a powierzchnię zagęszcza.

Subtelności opieki

Przez pierwsze trzy lata po posadzeniu winogrona wymagają szczególnej pielęgnacji:

1. W celu zwiększenia produktywności przeprowadza się przycinanie i kształtowanie tulei wentylatorów w 4 tuleje.
2. Przycinanie późną wiosną i jesienią odbywa się jednocześnie ze skutecznym zatrzymywaniem śniegu ze względu na wczesne pękanie pąków.
3. Podczas uprawy przy zastosowaniu technologii uprawy winorośli pod osłonami, praktykowaną w regionach o zimnym klimacie, ochrona zimowa jest utrzymywana aż do nadejścia stabilnego ciepła.
4. Gleba wokół krzaków jest regularnie poluzowana, a chwasty zubożające glebę są usuwane.
5. Wiosną przeprowadza się zabieg spulchniania i kataryfikacji - wycinania cienkich korzeni i zasypywania gołego pnia.
6. W okresie aktywnego rozwoju winnica jest regularnie podlewana. Zużycie wody na krzak – 10 litrów. W przyszłości zainstalowanie systemu nawadniania kroplowego pomoże kontrolować dopływ wilgoci.
7. Długie pędy są odłamywane i przywiązywane do drewnianych palików.
8. Substancje organiczne i minerały dodaje się trzy razy w sezonie: przed i po kwitnieniu, po pojawieniu się jajników. Do karmienia korzeni stosuje się następujące kompozycje: 90 g mocznika, 60 g superfosfatu, 30 g siarczanu potasu. Ziemię wokół krzaków ściółkuje się kompostem lub humusem (20-30 l/1 m²).
9. Po osiągnięciu czwartego roku życia krzewy są regularnie przycinane w wachlarz, kordon lub standardowy kształt. Pinot Grigio rozmnażane przez sadzonki. Ta metoda jest nadal uważana za najbardziej skuteczną i opłacalną.

Zwalczanie chorób i szkodników

Pinot Grigio nie może pochwalić się silną odpornością i w zależności od obszaru uprawy jest podatny na różne choroby. Powstają w wyniku negatywnego wpływu środowiska zewnętrznego i zaniedbania zasad opieki:

• na korzeniach pojawiają się narośla i obrzęki w wyniku zakażenia filokserą winogronową;
• narośla na pniu są pierwszym objawem zakażenia rakiem bakteryjnym;
• na winogrona często wpływają owady o fałszywej łusce akacji, wełnowce, poduszki winogronowe i roztocza liści winogron;
• Chloroza (żółte końcówki liści i ich późniejsza śmierć) stanowi szczególne zagrożenie dla Pinot;
• opóźniony wzrost pędów, kędzierzawe liście z szarobiałym nalotem, zamieranie kwiatostanów, pękanie jagód - oznaki mączniaka prawdziwego;
• Zarażenie czarną plamistością objawia się czarnymi, podłużnymi plamami na dolnych międzywęźlach z pęknięciem pośrodku w okresie letnim, biało-szarym kolorem kory z dużą liczbą ciemnych kropek;
• matowy kolor liści, liczne czarne dziurki wskazują na pojawienie się przędziorka;
• mozaikowe przebarwienia liści są charakterystyczne dla niedoboru boru;
• rozjaśnienie liści wzdłuż krawędzi i między żyłkami wskazuje na brak magnezu;
• fioletowy kolor blaszki liściowej wskazuje na niedobór potasu;
• liście zwinięte w rurkę są wynikiem infekcji przez tchórza.

Do zwalczania infekcji grzybiczych i bakteryjnych stosuje się siarkę lub preparaty z siarką koloidalną. Po kwitnieniu krzewów proces „Bayleton”, „Topsin M”, „Rubigan”, „Horus”, „Skorom”.

Do niszczenia szkodników stosuje się środki owadobójcze: „Fastak”, „Aktellik”, „Zolon”, „Fufanon”, „Fury”, „Kinmiks”, „Danalim”, „Apolo”.

Nie mniej skuteczne i bezpieczne dla ludzi są produkty biologiczne: „Lepidocid”, „Bitoxibacillin”.

Ciekawy. W 1863 roku z kontynentu północnoamerykańskiego do Europy przypadkowo sprowadzono filokserę, owada żywiącego się korzeniami winogron. Stało się to prawdziwą katastrofą dla winiarzy, szkodnik spowodował ogromne szkody na plantacjach winogron.

Zbiór i przechowywanie

Aby stworzyć niepowtarzalny styl wina Pinot Grigio, winogrona zbierane są ręcznie przed osiągnięciem dojrzałości technicznej, kiedy jagody zawierają więcej kwasu.Gatunek techniczny nie jest długo przechowywany, ale zaraz po zbiorach we wrześniu jest kierowany do przetwórstwa.

Zalety i wady

Zalety odmiany:

• przyjemny zrównoważony smak i aromat;
• możliwość przetworzenia na wino;
• atrakcyjny wygląd.

Wady:

• podatność na infekcje grzybicze i bakteryjne, ataki owadów;
• niska produktywność i utrzymanie jakości;
• wymagająca gleba i pielęgnacja;
• krzaki potrzebne w schronisku na zimę.

Wniosek

Winogrono Pinot Grigio to od dawna odmiana przemysłowa wykorzystywana do produkcji białego wina. Charakteryzuje się niską produktywnością, ale wytrzymuje mrozy do -20°C i najlepiej owocuje uprawiana w klimacie umiarkowanym.

Charakterystyczną cechą jagód jest ich soczysty, prawie bezbarwny miąższ i fioletowa lub różowa skórka. Powodzenie uprawy odmiany zależy od przestrzegania zasad techniki rolniczej. Krzewy wymagają przycinania, umiarkowanej wilgoci, karmienia materią organiczną i minerałami, schronienia na zimę oraz zapobiegania chorobom grzybiczym i bakteryjnym.