Plonowa, bezpretensjonalna i odporna na choroby odmiana ziemniaka „Ivan da Marya”

Ciekawe, dlaczego odmiana ziemniaków otrzymała tak romantyczną nazwę - Ivan da Marya. Odmiana o jasnożółto-malinowych bulwach charakteryzuje się wysokim plonem, doskonałym smakiem i niezwykłym wybarwieniem bulw. Wszystko to sprawia, że ​​odmiana jest pożądanym mieszkańcem każdego ogrodu. Może dlatego zaczęto tak nazywać holenderskie ziemniaki?

Cechy odmiany

U zwykłych ludzi odmiana nazywa się Matrioszka, Ryabinka, Czerwony Kapturek. A wszystko z powodu dziwnego koloru bulw.

Pochodzenie i rozwój

Odmiana Ivan da Marya powstała w wyniku zmiany nazwy holenderskiej odmiany ziemniaka Picasso przez krajowych hodowców. Picasso powstał pod koniec XX wieku w firmie AGRICO U.A. w ojczyźnie ziemniaków – w Holandii.

W 1995 r. Odmiana Picasso została wpisana do Państwowego Rejestru Rosji i otrzymała popularną nazwę Ivan da Marya.

Cechy charakterystyczne, wygląd

Ziemniaka Iwana da Maryi trudno pomylić z inną odmianą: powierzchnia bulwy sprawia wrażenie pomalowanej misternym, artystycznym pędzlem.

Główne różnice zewnętrzne charakterystyczne dla odmiany:

1. Niezwykły kolor skórki bulw to jasne szkarłatne oczy i plamy na żółtym tle.
2. Sezon wegetacyjny - 110-130 dni
3. Średnia zawartość skrobi wynosi od 7,9 do 13,5%.
4. Dobra jakość utrzymania bulw - ponad 90%.
5. Duży rozmiar bulw: średnia waga jednego ziemniaka wynosi 100-180 g.
6. Wysoka zawartość witaminy C, która osiąga maksimum w okresie zbiorów.
7. Możliwość wzrostu w dowolnym regionie ze względu na dobry wskaźnik przeżywalności odmiany.

Opis i charakterystyka rośliny i uprawy

Krzew Iwana da Maryi ma prosty kształt z rozłożystymi łodygami i dużymi ciemnozielonymi liśćmi. Roślinę charakteryzują duże, białe, liliowo-kremowe kwiatostany, które szybko opadają. Odmiana charakteryzuje się dużymi bulwami. Skórka bulwy jest dwukolorowa - żółta lub kremowo-malinowa. Oczy są szkarłatne, małe, w małych ilościach i nierównomiernie rozmieszczone. Miąższ jest kremowy.

Odmiana uznawana jest za wysokoplenną - z jednej działki o wymiarach 10x10 m zbiera się od 190 do 320 kg ziemniaków. Jest to około 200-320 c/ha. Z każdego krzewu powstaje zwykle do 20 średnich i dużych ziemniaków.

Jak uprawiać tę odmianę

Aby odmiana Ivan da Marya cieszyła się łatwą pielęgnacją i doskonałymi zbiorami, należy przestrzegać zaleceń uprawy.

Terminy, schemat i zasady sadzenia

Ponieważ odmiana późno dojrzewa, aby plony dojrzały na czas, konieczne jest najpierw wykiełkowanie bulw. Pomaga to skrócić okres wegetacyjny rozwoju roślin. Proces trwa około 30 dni, czyli powinien rozpocząć się na miesiąc przed planowanym sadzeniem.

Proces kiełkowania Iwana da Maryi składa się z następujących etapów:

1. Bulwy ułożyć w jednej lub dwóch warstwach w miejscu zapewniającym dostęp światła.
2. Utrzymuj temperaturę +20˚С przez 10 dni, aby obudzić śpiące oczy.
3. Po pojawieniu się pierwszych pędów przez pozostały czas przed sadzeniem utrzymuj temperaturę nie wyższą niż +15˚C.
4. Spryskaj nasiona słabym roztworem nawozu mineralnego (1-2 razy).

Aby przygotowane ziarno przyniosło dobre plony, należy je w trakcie kilka razy obrócić kiełkowanie - w ten sposób kiełki uformują się bardziej równomiernie.

Dobrze oświetlony obszar z lekko zakwaszoną żyzną glebą dobrze nadaje się do sadzenia Iwana da Maryi. Teren pod uprawę należy przygotować jesienią – wykopać do głębokości 25 cm, dodać kompost i popiół. Zakwaszenie gleby jest szczególnie konieczne w przypadku gleb podatnych na wapnowanie. Ma to na celu zapobieganie parchowi grzybiczemu.

Ziemniaki sadzi się, gdy gleba ogrzeje się do temperatury +8...+10˚С. Zwykle czas ten przypada na koniec kwietnia – początek maja. Przed sadzeniem glebę należy lekko zwilżyć.

Podczas sadzenia w dołach lub rowach ważne jest przestrzeganie schematu sadzenia. Pomiędzy otworami należy zachować odległość 35 cm, a rozstaw rzędów - 60-70 cm.

Aby chronić nasadzenia przed wirewormami, zaleca się umieszczenie garści popiołu lub łusek cebuli w otworze lub rowie do sadzenia. Aby nakarmić popiół i łuski, dodaj humus.

Na koniec przykrywa się je warstwą ziemi (8-10 cm).

Uwaga! Ponieważ korzenie rośliny znajdują się nad bulwami, nawóz stosuje się podczas sadzenia po umieszczeniu bulwy w dołku. W przeciwnym razie roślina będzie miała trudności z przyjmowaniem składników odżywczych.

Opieka

Opieka nad Iwanem i Maryą jest standardowa i składa się z następujących etapów: nawadnianie, Hilling, pielenie, nawożenie.

Nawadnianie

Zaleca się podlewanie w miarę potrzeb: im bardziej suchy klimat, tym częściej konieczne jest podlewanie. Jednocześnie należy unikać nadmiernego podlewania gleby - bulwy mogą gnić. Reżim podlewania ustala się na podstawie okresu rozpoczęcia pączkowania.

Zaleca się nawadnianie raz w tygodniu, aż zaczną tworzyć się pąki i zakwitną ziemniaki. Przybliżone zużycie wody wynosi 3 litry na krzak.Lepiej jest preferować nawadnianie kroplowe.

Hilling

Przez cały okres wzrostu konieczne jest dwukrotne podniesienie ziemniaków.

Pierwszą procedurę przeprowadza się nie wcześniej niż 10-12 dni po wschodach. Drugi - po 2 tygodniach, zwykle równolegle z tworzeniem się kwiatów.

Hilling pozwala osiągnąć:

• równomierny rozkład wilgoci w glebie;
• ochrona bulw przed nadmiernym narażeniem i zazielenieniem;
• równomierne ogrzewanie gleby, zapobiegając zbrylaniu się bulw w glebie.

W rejonach, w których latem możliwe są nienormalne przymrozki, pierwszy obsadę należy wykonać zaraz po wyrośnięciu sadzonek z ziemi, aby uniknąć przemarznięcia nasadzeń.

Pielenie

Zabieg przeprowadza się w miarę potrzeb, nie czekając, aż chwasty wyrosną, i równolegle z Hillingiem. Ostatnie odchwaszczanie zaleca się po całkowitym dojrzewaniu wegetatywnym bulw.

Uwaga! Trawa nie tylko blokuje światło słoneczne niezbędne do rozwoju wierzchołków ziemniaków, ale także czerpie z gleby cenne składniki odżywcze.

Najlepszy opatrunek

Nawozy wnieść swój wkład dwukrotnie. Po raz pierwszy - przed utworzeniem pąków. Do tego celu nadaje się dziewanna rozcieńczona wodą w stosunku 1:15. Najlepiej połączyć to z podlewaniem.

Drugie karmienie odbywa się po pojawieniu się pierwszych kwiatów. Zastosowana substancja - 3 łyżki. l. superfosfat i 3 łyżki. l. popiół - rozcieńczony w 10 litrach wody. Mieszankę nanosi się również do gleby wraz z podlewaniem.

Zwalczanie chorób i szkodników

Pomimo bezpretensjonalności ziemniaki Ivan da Marya są podatne na choroby i szkodniki.

Stonka

Jeśli przegapisz wygląd tego niebezpiecznego szkodnik, możesz pożegnać się z większością ziemniaków w ciągu kilku dni.Najpopularniejszymi i skutecznymi lekami w walce z chrząszczami są „Arcydzieło” i „Prestiż”. Możesz także zastosować tradycyjne metody: zmniejszyć liczbę szkodników, spryskując wierzchołki wywarem z glistnika, piołunu lub skrzypu. Owady nie tolerują bliskości fasoli, fasoli, nagietka i nagietków.

Wireworm

Tak zwana kliknij larwę chrząszcza, który wykluwa się w chwastach, a następnie żeruje na miąższu ziemniaka, pozostawiając w nim kręte korytarze. Aby zachować zbiory, podczas sadzenia zaleca się dodanie do otworu łusek cebuli, których szkodnik nie toleruje.

Takie leki jak „Bazudin”, „Zemlin” i „Pochin” są skuteczne w zwalczaniu szkodników. Najlepszym sposobem zwalczania jest regularne odchwaszczanie chwastów, w których żyją larwy szkodników.

Zaraza późna

Choroba grzybicza W krótkim czasie wpływa na duże obszary sadzonych ziemniaków. W walce z chorobą skuteczne jest opryskiwanie „Fitosporyną” i preparatami zawierającymi miedź. Zabieg należy przeprowadzić co najmniej pięciokrotnie od początku pączkowania ziemniaków prawie do zbioru – 10 dni przed kopanie.

Wirus zwoju liści

Choroba silnie wpływa na plony ziemniaków i prowadzi do obumierania nasadzeń. Przyczyną zwijania się liści jest wnikanie mszyc, które atakują liście i wierzchołki. Na tę chorobę nie ma lekarstwa, dlatego dotknięte krzewy należy usunąć i zniszczyć.

Zbiór, przechowywanie i wykorzystanie plonów

Odmiana późno dojrzewająca, dlatego zaleca się zbiór 4 miesiące po posadzeniu:

1. Na 2 tygodnie przed planowanym kopaniem odetnij wierzchołki w odległości 15-20 cm nad ziemią.
2. Kopać w ciepły dzień, aby po zbiorach trochę przeschnąć.
3. Bulwy lepiej wykopać widłami - zmniejsza to ryzyko uszkodzenia.

Po zbiorze plony pozostawia się do wyschnięcia na 2–4 ​​godziny, w zależności od pogody. Im bardziej zachmurzone niebo, tym dłużej ziemniaki będą schnąć. Następnie przeprowadza się dodatkowe suszenie przez 1-2 tygodnie w ciemnym miejscu. Następnie plony są sortowane pod kątem żywności i sadzenia. Nieużyteczne bulwy są usuwane. Wybrane ziemniaki są zalewane do miejsca przygotowanego do przechowywania.

Uwaga! Optymalne warunki dla przechowywanie ziemniaków - temperatura +2...+4˚С i suche, ciemne miejsce. Przynajmniej raz w tygodniu należy sortować plony, pozbywając się zgniłych i zepsutych ziemniaków.

Zalety i wady odmiany

Iwan do Maryi, jak każda odmiana, ma swoje zalety i wady. Zalet jest znacznie więcej:

1. Wysoka wydajność.
2. Dobry gust.
3. Wysoka trwałość - ponad 90% zbiorów jest przechowywanych do wiosny.
4. Wysoka atrakcyjność rynkowa, którą zapewnia atrakcyjny wygląd.
5. Odporność na główne szkodniki i choroby ziemniaków - nicienie i nowotwory.
6. Nieznaczne tworzenie jagód - wszystkie siły ziemniaka są wydawane na tworzenie bulw.

Wady:

1. Szybka utrata cech odmianowych. Całkowite zwyrodnienie następuje w ciągu 4-5 lat, dlatego zaleca się wymianę materiału siewnego na nowy.
2. Słaba odporność na zarazę, parch i zwijanie się liści.

Regiony uprawy

Ivan da Marya nadaje się do uprawy w regionach Central Black Earth i Central, które obejmują następujące obszary:

• Biełgorodska;
• Woroneż;
• Kursk;
• Lipiecka;
• Tambowska;
• Władimirska;
• Iwanowska;
• Kałużska;
• Kostroma;
• Moskwa;
• Riazań;
• Smoleńska;
• Twerska;
• Tuła;
• Jarosławska.

Recenzje rolników

Co myślą ci, którzy już próbowali zasadzić Iwana da Maryę? Jakie są ich wrażenia na temat tej odmiany ziemniaka?

Walery, Wołogda: „Dwa lata temu po raz pierwszy próbowałam zasadzić odmianę Ivan da Marya, gdy zobaczyłam ją na zdjęciu. Dobrze znosi suszę, dlatego podlewam ją tylko dwa razy w ciągu całego sezonu. Po każdym zbiorze nawożę teren i wykopuję. Może dlatego z jednego krzaka te ziemniaki dają 19 bulw.”

Nadieżda, Tambow: „Do sadzenia wziąłem odmianę Ivan da Marya od sąsiadów. Wcześniej nawet nie wyobrażałam sobie, że takie ziemniaki istnieją. Teraz tylko to sadzę. Smak jest dobry, a zbiory przyjemne. Jedno jest denerwujące: stonka ziemniaczana bardzo uzależniła się od szczytów. Co roku musimy przeprowadzić 2-3 kuracje lekami.”

Wniosek

Ivan da Marya ze względu na swoje właściwości nie pozostawia negatywnych wrażeń w uprawie, dlatego polecany jest do sadzenia każdemu, kto pragnie uzyskać niezwykłe i bogate zbiory. Nie pozostawia obojętnym nawet najbardziej doświadczonego i wybrednego ogrodnika: bezpretensjonalność tej odmiany sprawia, że ​​​​jest mile widzianym gościem na stole.