Właściwe sadzenie ziemniaków przed zimą: instrukcje krok po kroku dla początkujących ogrodników

Tradycyjnie ziemniaki sadzi się wiosną. Ale ci, którzy zapominają o niezbieranych warzywach w bruzdach, obserwują wiosną dobre pędy. Sadzenie ziemniaków przed zimą pozwala uzyskać wcześniejsze i obfitsze zbiory. Do tej metody uprawy wybierz odpowiednią różnorodność, odpowiednio przygotuj grządki i materiał do sadzenia oraz pielęgnuj rośliny.

Czy można sadzić ziemniaki przed zimą?

Większość odmian ziemniaków jest przystosowana do tego, aby sadzić je wiosną, pielęgnować latem i zbierać jesienią. Możliwe jest również sadzenie rośliny późną jesienią: takie warzywa wyklują się wcześniej.

Zalety i wady

Zalety sadzenia jesiennego:

• przyspieszone dojrzewanie – ziemniaki kiełkują wcześniej niż te sadzone w zwykły sposób, ich okres wegetacyjny jest dłuższy, plon dojrzewa szybciej;
• wysoki plon - zimowane w ziemi bulwy wytwarzają silniejsze pędy;
• ochrona przed chorobami i szkodnikami - takie nasadzenia będą „poza kontaktem” z większością chorób i owadów.

Główne wady metody:

• W ostre zimy z niewielką ilością śniegu wszystkie sadzeniaki umierają;
• jeśli miejsce zostanie wybrane nieprawidłowo i stopiona woda zatrzyma się na nim, bulwy nasiąkną ziemią i nie wykiełkują;
• nie ma zastosowania zwykła metoda dodawania materii organicznej, gdy jesienią rozrzuca się kompost lub obornik, a rośliny sadzi się wiosną - gleba będzie uboższa;
• wzrasta zużycie materiału do sadzenia - rośliny ozime nie kiełkują, więc nie będzie możliwe wcześniejsze wybicie bulw, które nie kiełkują i są uszkodzone przez wirewormy.

Większą część ziemniaków przechowuje się do sadzenia wiosennego, a pole testowe sadzi się jesienią. Dojrzewa szybciej niż nawet odmiany wcześnie dojrzewające, a warzywa będą gotowe do zbioru niemal miesiąc wcześniej.

Wybór właściwej odmiany

Aby zapewnić efektywną ozimą uprawę ziemniaków, wybierz odmiany średniowczesne i późne:

• Wołżanin;
• Agria;
• Adretta;
• Svitanok;
• Impala;
• Lorcha.

Odmiany bardzo wczesne (Nevsky, Gala, Wczesny Żukowski) nie nadają się do sadzenia przed zimą. Zaczną rosnąć przed przymrozkami i zamierają zimą, nie dając plonów. Najważniejsze w tej metodzie uprawy jest to, że kiełki nie powinny kiełkować przed przymrozkami, aby nie umrzeć całkowicie.

Ważny! Lepiej jest używać odmian przeznaczonych dla określonego przedmiotu Federacji Rosyjskiej.

Regiony uprawy ozimej

Korzystne warunki do sadzenia zimą:

• umiarkowane mrozy: nie niższe niż -30…-35°C;
• obfite opady śniegu: jeśli pokrywa śnieżna wynosi 10–15 cm lub więcej, nie martw się o przymrozki;
• topnienie wczesne lub umiarkowanie późne: dokładne daty ustalane są w zależności od klimatu danego regionu, śnieg powinien całkowicie stopić się, gdy złoże na głębokości 10 cm nagrzeje się do +5°C.

Południowe i środkowe regiony Rosji oraz Kaukazu nadają się do sadzenia zimą. Różnica między Kubaniem a regionem moskiewskim polega jedynie na czasie uprawy. Trudniej jest w regionie północno-zachodnim i na południowym Uralu, gdzie wiosna jest opóźniona. Na północnym Uralu i środkowych regionach Syberii bulwy zamarzają zimą, a pędy giną podczas odwilży.

Daty lądowania

Konkretne daty zależą od regionu i warunków klimatycznych:

1. Strefa środkowa, w tym obwód moskiewski - połowa października.Jeśli temperatura nie spadnie poniżej -10°C, ziemniaki sadzi się do grudnia.
2. Południe - listopad.
3. Północ - skup się na zamarzniętym terenie. Jeśli w nocy wystąpią przymrozki, ale rano gleba się rozmrozi, uprawę nadal sadzi się.

Przygotowanie łóżek

Sadząc przed zimą, należy przygotować miejsce jak wiosną. Jest wykopywany lub zaorany, wycina się bruzdy lub kopie doły. Oprócz zasad płodozmianu brane są pod uwagę wiatry i stopień nagrzania pod bezpośrednimi promieniami słońca, dlatego niedopuszczalne jest zacienianie łóżek.

Dobrze nadaje się miejsce chronione przed wiatrami północnymi i północno-wschodnimi, położone na wzgórzu. Tutaj ziemia nagrzeje się szybciej na wiosnę, a nadmiar wód roztopowych spłynie na niziny.

Przygotowanie materiału do sadzenia

Bulwy wybiera się według następujących parametrów:

1. Waga - co najmniej 90 g, optymalnie - 100-150 g lub więcej. Ważne jest, aby ziemniaki przezimowały, zachowując wystarczającą ilość składników odżywczych do kiełkowania na wiosnę - im cięższe bulwy, tym będą bardziej żywotne. W przeciwieństwie do wiosennego materiału do sadzenia, dla którego jesienią wybiera się średniej wielkości warzywa, do sadzenia zimowego wykorzystuje się największe ziemniaki.
2. Żadnych śladów chorób, szkodników i uszkodzeń. Ziemniaki ścięte łopatą mogą wykiełkować wiosną, ale posadzone przed zimą nie dożyją.
3. Brak kiełków. Takie bulwy szybko zaczną rosnąć i umrzeć. Zazieleniają się jedynie poprzez wystawienie ich na bezpośrednie działanie promieni słonecznych na dwa tygodnie przed sadzeniem.

Instrukcja lądowania

Klasyczny schemat sadzenia ziemniaków ozimych:

1. Na przygotowanej działce formowane są grządki.
2. Otwory wykopuje się w szachownicę. Na dnie każdego z nich układa się kompost lub humus, można też dodać nawóz słomiany.Jest to zarówno żerowanie, jak i ochrona przed zamarzaniem: gnijąca materia organiczna uwalnia ciepło. Otwory wycina się w odległości 70 cm między rzędami i co najmniej 30 cm od siebie.
3. Bulwy sadzi się w dołach. W tym przypadku tempo siewu wzrasta o co najmniej 10–15% w porównaniu do sadzenia wiosennego.
4. Warzywa przysypane są ziemią, działka porośnięta gałęziami drzew liściastych lub gałązkami świerkowymi. Na wierzch połóż warstwę słomy lub siana o grubości 30 cm i dobrze ściółkuj grządki torfem lub humusem (grubość około 10 cm).

Drugą opcją jest „sadzenie na sianie”:

1. W sierpniu zaczynają przygotowywać działkę: trawa jest koszona i układana równą warstwą w granicach działki z tolerancją 50 cm poza granice przyszłego łóżka. To ochroni ziemniaki przed zamarznięciem.
2. We wrześniu zabieg powtarza się, do grządki wnosi się siano z innych pól. W rezultacie powstaje „poduszka” o grubości około 30 cm.
3. Wybierz i zazieleniaj ziemniaki, aż skórka stanie się jasnozielona.
4. Za pomocą łomu lub zaostrzonego kołka formuje się indywidualne otwory dla każdego ziemniaka. Średnica otworu jest równa wielkości bulwy. W sianie wykopuje się dziury w szachownicę w odległości około metra, ale nie bliżej niż 50 cm od krawędzi siana.
5. Dodaj 1 łyżkę do każdego otworu. popiół i 1 litr żyznej gleby lub próchnicy.
6. Ziemniaki sadzi się i przykrywa żyzną glebą w warstwie 3 cm.
7. Otwory w „poduszce” siana zatyka się wcześniej przygotowanymi skrawkami siana lub słomy.
8. Całą konstrukcję pozostawiamy na zimę.

Na jakiej głębokości sadzić

Wybór głębokości sadzenia zależy od rodzaju gleby na danym terenie i tego, jak mroźne są zazwyczaj zimy w regionie. Ważne jest, aby pamiętać o dwóch czynnikach:

1. Płytko posadzone ziemniaki zamarzną zimą nawet pod warstwą siana.
2. Głęboko posadzone bulwy nie wykiełkują lub zaczną kiełkować późno, co spowoduje utratę wszystkich korzyści płynących z uprawy zimowej.

Opcje optymalnej głębokości sadzenia:

• w ciężkich czarnoziemach i glebach gliniastych - 10–15 cm;
• w piasku i glinie piaszczystej - 20–25 cm.

Dalsza opieka

Zanim spadnie śnieg, łóżka nie wymagają konserwacji. Zimą, zwłaszcza gdy jest mroźno, nasadzenia przykrywa się dodatkową warstwą śniegu, przenosząc go z sąsiednich terenów. Czasami retencję śniegu przeprowadza się poprzez umieszczenie osłon, które spowalniają zalegający śnieg i tworzą zaspę śnieżną nad sadzonymi ziemniakami.

Wiosną, gdy temperatura wzrośnie powyżej zera, ściółkę usuwa się z łóżek. Jeśli użyje się wyłącznie materii organicznej, pozostawi się ją na swoim pierwotnym miejscu: zgnije, wzbogacając glebę w materię organiczną, ale zachowując swoją strukturę, będzie tłumić sadzonki chwastów. Niezebrane syntetyki hamują kiełkowanie samych ziemniaków.

Gdy tylko pojawią się pierwsze pędy, są one uziemiane. Wczesne chwasty są ostrożnie usuwane. Jeśli spodziewane są niskie temperatury i przymrozki, rośliny podlewa się wodą o temperaturze pokojowej.

Ważny! Ponieważ wiosną świerszcze, chrząszcze i wirewormy stają się aktywne, obszar jest leczony Bazudinem, Aktarą i innymi lekami w dawkach zalecanych przez producenta.

Gleba jest regularnie poluzowana. Można to połączyć z pieleniem i Hillingiem lub wykonać osobno.

W razie potrzeby posadzone ziemniaki podlewa się wiosną i latem.

Rady doświadczonych ogrodników

Rolnicy uprawiający ziemniaki metodą zimową zalecają wzięcie pod uwagę kilku niuansów:

1. Terminy uprawy są ściśle przestrzegane, ale wczesne sadzenie jest bardziej niebezpieczne niż późne sadzenie. Jeśli istnieje pilna potrzeba, ziemniaki można zakopać nawet w zamarzniętej glebie, ale jeśli bulwy zaczną kiełkować i kiełkować, rośliny umrą.
2. Podobnie jak ziemniaki wiosenne, ziemniaki zimowe wymagają dodatkowego karmienia. Przeprowadza się go trzy razy w sezonie: na początku wzrostu wierzchołków, kwitnienia oraz w celu wytworzenia bulw. Stosować roztwór superfosfatu, mocznika i siarczanu potasu (20 g substancji czynnej na 1 m2 złoża). Nawozy stosuje się wyłącznie na wilgotną glebę.
3. Oprócz nawożenia nawozami mineralnymi, wiosną stosuje się napar z popiołu i roztwór obornika kurzego (1 kg na 10 litrów wody). Obornik stosuje się w ilości 0,5 litra na roślinę, popiół - w razie potrzeby.

Opinie

Dowiedzmy się, co sami ogrodnicy mówią o tej metodzie uprawy ziemniaków.

Ekaterina, obwód kurski: „W tym roku posadziłem tę samą odmianę zarówno przed zimą, jak i wiosną. Z jakiegoś powodu nasadzenia dojrzewały w tym samym czasie.”

Iwan, obwód moskiewski: „Potem zasadziliśmy ziemniaki przed zimą: innej działki nie było. Wraz z nową odmianą wyszła drobnostka o której zapomniano z poprzedniego sezonu. Kiedy kopaliśmy, zbiory były zauważalnie większe niż zwykle”.

Siergiej, obwód Twerski: „Sadziliśmy ziemniaki przed zimą, a na innym terenie wiosną. Zimowa dojrzewała wcześniej, ale wiele bulw było przemarzniętych – musieliśmy je lepiej przykryć”.

Wniosek

Zmiany klimatyczne i łagodne zimy zmuszają ogrodników do częstszego sadzenia ziemniaków nie wiosną, ale jesienią. Choć sadzenie zimowe pozwala szybciej wypuścić pierwsze pędy, które przynoszą obfite zbiory, to jednak wymaga specjalnych technik uprawy i przestrzegania zasad agrotechniki, bez czego rośliny obumrą.