Popularna odmiana ziemniaków o doskonałym smaku i dobrej jakości przechowywania „Kyiv Svitanok”

Svitanok Kyiv to standardowa ukraińska odmiana ziemniaków. Początkowo roślina była hodowana do uprawy w umiarkowanych szerokościach geograficznych, ale dzięki udanej adaptacji odmiany do każdego rodzaju gleby i każdych warunków pogodowych, uprawa tego ziemniaka stała się możliwa w prawie wszystkich regionach Rosji. Bulwy średniej wielkości mają przyjemną różową skórkę i żółty miąższ o dużej zawartości skrobi.

Z artykułu dowiesz się o zaletach i wadach odmiany, niuansach technologii rolniczej, metodach zwalczania zarazy, wireworm i stonki ziemniaczanej.

Opis odmiany ziemniaka Kijów Svitanok

Nad stworzeniem odmiany pracowali biolodzy z Instytutu Uprawy Ziemniaków Ukraińskiej Akademii Nauk Rolniczych. Wniosek o rejestrację złożono w 1982 r., a pięć lat później, w 1987 r., uprawa została wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych.

Odmiana ta spotkała się z dużym uznaniem rolników i nadal jest uważana za jedną z najlepszych, pomimo różnorodności nowoczesnych odmian ziemniaka i mieszańców.

Na zdjęciu - ziemniaki Svitanok Kijów.

Charakterystyczne cechy odmiany przedstawiono w tabeli.

Skład chemiczny ziemniaków

Tabela przedstawia skład witaminowo-mineralny surowych, nieobranych bulw.

Odniesienie. Zawartość kalorii w surowych ziemniakach wynosi 77 kcal, gotowanych bez soli - 86 kcal na 100 g.

Region do uprawy

Odmiana Svitanok Kyiv jest przystosowana do uprawy na terenie Rosji w makroregionach północno-zachodnim, środkowym, środkowej Wołgi, Uralu, zachodniej Syberii i Dalekiego Wschodu.

Zalety i wady

Zalety odmiany:

• zwiększona ilość skrobi;
• smak referencyjny;
• odporność na niekorzystne warunki klimatyczne;
• odporność na choroby „ziemniaczane”;
• doskonała prezentacja i utrzymanie jakości;
• wysoki plon przy minimalnej pielęgnacji.

Według rolników ziemniaki nie mają żadnych braków.

To jest interesujące:

Jak pozbyć się brodawek za pomocą ziemniaków.

Czy ziemniaki powodują gazy i dlaczego powodują puchnięcie żołądka?

Rolnicza technologia kultury

Svitanok Kijów uprawia się na każdym rodzaju gleby, ale najlepsze rezultaty można uzyskać sadząc na glebie piaszczysto-gliniastej, obficie aromatyzowanej materią organiczną i minerałami.

Pielęgnacja sadzenia jest minimalna i nie wymaga umiejętności zawodowych. Wystarczy umiarkowane podlewanie krzewów, podsypywanie grządek, spulchnianie gleby, usuwanie chwastów oraz stosowanie nawozów organicznych i mineralnych.

Przygotowanie do lądowania

Na trzy tygodnie przed sadzeniem w ziemi wybrane bulwy są wyjmowane z piwnicy i umieszczane w świetle słonecznym w celu kiełkowania. Materiał traktuje się różowym roztworem nadmanganianu potasu i nasącza Fitosporyną.

W praktyce często stosuje się płyn dezynfekcyjny:

• nadmanganian potasu – 1 g;
• kwas borowy – 10 g;
• superfosfat – 60 g;
• mocznik – 40 g;
• siarczan miedzi – 5 g;
• gorąca woda (80°C) – 10 l.

Składniki dokładnie miesza się aż do całkowitego rozpuszczenia, a bulwy moczy się w ciepłym roztworze przez 20 minut.

Bezpośrednio przed sadzeniem w glebie materiał siewny traktuje się stymulatorami kiełkowania „Cyrkon”, „Epin”, „Poteitin”, „Fumar”.

Termin, schemat i technologia sadzenia

Ziemniaki sadzi się w drugiej dekadzie kwietnia lub pierwszej dekadzie maja, w zależności od klimatu. Temperatura gleby powinna wynosić co najmniej +7°C.

Jesienią miejsce jest wykopywane i nawożone:

• organiczny — obornik krowy (50-100 kg na 100 m2) lub koński (40-80 kg na 100 m2);
• minerały - superfosfat (2 kg na 100 m2) lub chlorek potasu (1,5 kg na 100 m2).

Na miesiąc przed planowanym sadzeniem teren wysiewa się nawozem zielonym (łubin, żyto, pszenica, groch, len), następnie koszy i wkopuje w ziemię.Zgniłe warzywa rozluźniają glebę, nasycają ją powietrzem i zapobiegają rozwojowi grzybów chorobotwórczych.

Nasiona sadzi się na głębokość 10 cm, w odstępie 30-35 cm, szerokość między rzędami wynosi 70 cm.

Do każdego otworu włóż garść popiołu drzewnego i ziemniaków kiełkami do góry. Duże bulwy kroi się na kawałki i posypuje popiołem.

Odniesienie. Bulwy odmiany Svitanok nie są podatne na degenerację i utratę pierwotnych właściwości, dlatego wymiana nasion nie jest wymagana.

Opieka

Aby uzyskać bogate zbiory, przestrzegaj zasad pielęgnacji sadzenia:

1. Ziemniaki Svitanok preferują umiarkowane podlewanie - raz na 10-12 dni. Nadmiar wilgoci prowadzi do pęknięć bulw, a niedobór prowadzi do śmierci systemu korzeniowego. Optymalnym rozwiązaniem jest zainstalowanie nawadniania kroplowego na działce.
2. Aby zapobiec pojawieniu się twardej skorupy na powierzchni ziemi, po podlaniu przeprowadza się rozluźnienie.
3. Pielenie rozpoczyna się siedem dni po posadzeniu.
4. Zasypywanie krzewów odbywa się dwukrotnie: gdy pędy rozciągają się na 15 cm i ponownie w okresie kwitnienia.
5. Bronowanie przeprowadza się na obszarach o powierzchni większej niż trzy hektary. Do ciągnika lub bloku silnika przymocowana jest brona, której zęby wyciągają chwasty i głęboko spulchniają ziemię.
6. Ziemniaki aktywniej zyskują zieloną masę i tworzą bulwy, jeśli krzewy są karmione dolistnymi nawozami. Na przykład fińscy rolnicy zbierają rekordowe zbiory, stosując dolistne nawozy mineralne raz na 10–14 dni.

Zalecany harmonogram stosowania nawozów:

• przed kwitnieniem - 50 g mocznika, 5 g kwasu borowego, 75 g monofosforanu potasu na 10 litrów wody;
• w okresie kwitnienia - 20 g superfosfatu, 2 g chlorku potasu, 2 g azotanu amonu, 0,1 g siarczanu miedzi na 10 l;
• po kwitnieniu - 5 g kwasu borowego, 2 g nadmanganianu potasu na 10 l.

Rada. Jeśli sadzonki zostały uszkodzone przez mróz lub grad, należy je karmić chelatem cynku, Brexilem, nawozami Reacom-SR-Potato i stymulatorami wzrostu Poteytin i Megafol.

Zwalczanie chorób i szkodników

Kultura jest odporna na raka ziemniaka i parcha czarnego, średnio odporna na czarną nóżkę, parcha zwyczajnego i wirusy oraz podatna na zarazę późną.

Phytophthora rozmnaża się przez zoospory, które przeżywają nawet w niesprzyjającym środowisku i spokojnie zimują w glebie, szczątkach roślin i na narzędziach roboczych. W temperaturze powietrza +10°C i wilgotności 80-90% kiełkują zarodniki. Okres inkubacji trwa od 3 do 16 dni i początkowo jest niezauważalny. Następnie na liściach pojawiają się ciemnobrązowe plamy i białawy nalot na tylnej stronie. Na bulwach widoczne są brązowe plamy i ślady zgnilizny.

Zaraza późna jest prawie nieuleczalna, dlatego główny nacisk kładziony jest na środki zapobiegawcze:

• płodozmian;
• rzadkie lądowanie;
• przedsadzeniowa obróbka bulw Fitosporyną, nadmanganianem potasu lub siarczanem miedzi;
• terminowe zbieranie wierzchołków i bulw;
• nawożenie nawozami potasowo-fosforowymi;
• traktowanie nasadzeń Oxyxem, Arcedilem, serwatką z jodem.

Leczenie:

• przed kwitnieniem - „Artsedil” (50 g na 10 l), „Ridomil RC” (25 g na 10 l), „Oxychom” (20 g na 10 l).
• po kwitnieniu - „Ditamina M-45” (20 g na 10 l), „Kuproksat” (25 g na 10 l);
• 100 g suchego skrzypu bagiennego zalać 1 litrem wody, gotować przez pół godziny i uzupełnić objętość do 5 litrów, spryskać raz w tygodniu;
• 1 kg siana, garść mocznika na 10 litrów, pozostawić na 3-4 dni, traktować krzaki raz na 14 dni.

Chrząszcze Colorado lubią żerować na wierzchołkach ziemniaków, a wirewormy lubią żerować na bulwach.

Aby zwalczyć szkodnika pasiastego, użyj:

• środki owadobójcze „Aktara”, „Molniya”, „Apache”, „Korado”, „Dowódca”;
• posypanie wilgotnych blatów mąką kukurydzianą, smołą brzozową lub gipsem;
• wywar z glistnika (10-litrowe wiadro napełnij do połowy ziołami, zalej wodą i gotuj 30 minut, ostudź i rozcieńcz wodą 1:20);
• wywar z mniszka lekarskiego (200 g kwiatów i liści, 250 g skrzypu, zalać 10 litrami wody, gotować 30 minut, ostudzić i rozcieńczyć wodą 1:5).

Praktyki agronomiczne są skuteczne przeciwko wirewormom:

• wstępne nasadzenia na działce grochu, ciecierzycy, fasoli, gorczycy, koniczyny, lucerny, rzepaku i gryki;
• częste pielenie;
• dodawanie popiołu, proszku ze skorupek jaj, wapna i kredy do bruzd podczas sadzenia;
• sadzenie cebuli, marchwi, nagietków między łóżkami, aby odstraszyć chrząszcze;
• jesienne kopanie ogrodu na głębokość 20 cm, co pozwala wynieść larwy na powierzchnię.

Aby zniszczyć larwy wirewormów, stosuje się produkty „Tabu”, „Prestige”, „Aktara”.

Cechy uprawy i możliwe trudności

Odmiana Kijów Svitanok nie sprawia żadnych trudności w uprawie i wykazuje wysokie plony zarówno przy sadzeniu tradycyjnym, jak i alternatywnym. Jedną z nich jest metoda Igora Lyadova (sadzenie w zamkniętych łóżkach), która oszczędza czas i wysiłek w pracy.

Skrzynie bez dna z cegieł lub desek budowane są na miejscu. Wysokość boków wynosi 20 cm, szerokość 1,1 m. Dno wyłożone jest słomą, trawą, sianem lub papierem, na wierzchu układa się kompost i ziemię z przejść. Następnie przejścia posypuje się trocinami lub słomą, aby ułatwić poruszanie się po terenie.

Podczas sadzenia ziemniaków nie wykopuj gleby, ponieważ na dnie znajduje się materia organiczna, której nie należy dotykać. Tylko spulchniają glebę. Wewnątrz pudełka tworzą się dwa rzędy, a otwory umieszcza się w odległości 30–40 cm.Lądowanie odbywa się w szachownicę. Popiół, rozdrobnione skorupki kurczaka lub jaja przepiórczego umieszcza się na bulwach i posypuje ziemią.

Po pojawieniu się małych krzewów przeprowadza się odchwaszczanie i ściółkowanie suchymi liśćmi lub słomą.

Zbiór, przechowywanie i wykorzystanie plonów

Zbiór odbywa się przy słonecznej i suchej pogodzie. Bulwy są sortowane, oczyszczane z ziemi i układane w jednej warstwie w ciemnym pomieszczeniu do wyschnięcia. Następnie ziemniaki są rozprowadzane do pudeł lub worków w celu dalszego przechowywania. Pojemniki nie powinny dotykać podłogi, w przeciwnym razie ziemniaki zamarzną na lodowatej podłodze. Lepiej jest umieścić je na podwyższonych powierzchniach wykonanych z pianki lub cegły.

Zbiory najlepiej przechowywać z burakami, które wyciągają nadmiar wilgoci, zapobiegając gniciu. Jabłka umieszcza się również w skrzynkach, aby zabezpieczyć bulwy przed wykiełkowaniem.

Optymalna temperatura przechowywania w piwnicy lub na balkonie to +2-4°C, przy wilgotności 70-80%.

Bulwy są okresowo sortowane, odrzucając zgniłe i zielone.

Specjalne „piwnice balkonowe” pomogą zachować zbiory na balkonie lub loggii z przeszkleniem. Wyglądem przypomina zwyczajny duży plecak, który można zamontować na ścianie lub postawić na stojaku. Tak naprawdę taka piwnica działa na prąd, utrzymując wewnątrz wymaganą temperaturę. Dlatego nawet jeśli na zewnątrz będzie -40°C, plony nie zamarzną.

Ziemniaki Svitanok Kijów idealnie nadają się do przygotowania puree, które okazuje się apetyczne i ma przyjemny kremowy kolor. Gotowanie na parze pomoże zachować strukturę. Bulwy zawierają 16-18% skrobi, są niewodniste, o charakterystycznym aromacie.

Opinie

Recenzje odmiany Svitanok są więcej niż pozytywne. Przez lata swojego istnienia udało jej się zdobyć miłość rolników i konsumentów.

Ekaterina, Iżewsk: „Kijów Svitanok to moja ulubiona odmiana ziemniaków. Uprawiam ją już 10 lat z rzędu i nie zamieniłabym jej na żadną inną. Uważam, że najsmaczniejsze są żółte ziemniaki, a na swojej działce nie sadzę odmian z białymi bulwami. Uprawy są nieco gorsze pod względem wydajności w porównaniu z innymi nowoczesnymi hybrydami i odmianami, ale zbiory są wystarczające na własny użytek, zwłaszcza że nasadzenia wymagają minimalnej pielęgnacji.

Maria, Rostów nad Donem: „O tej odmianie ziemniaka dowiedziałam się trzy lata temu od znajomego na Ukrainie, gdzie uważana jest za jedną z najlepszych. Posadziłem kilka krzewów na daczy i byłem zadowolony. Bulwy są gładkie, z różową skórką i żółtym miąższem, tak jak lubię. Nie ma specjalnych wymagań pielęgnacyjnych. Aby zapobiec zarazie, materiał do sadzenia traktuję siarczanem miedzi, karmię krzewy potasem i fosforem i to wystarczy.

Przeczytaj także:

Bezpretensjonalna w pielęgnacji i wysokowydajna odmiana ziemniaków „Agata”.

Odmiana ziemniaka „Adretta” od niemieckich hodowców.

Średnio wczesna odmiana ziemniaka Charodey od krajowych hodowców.

Wniosek

Kijowska odmiana Svitanok od kilkudziesięciu lat cieszy się dużym uznaniem konsumentów ze względu na łatwość uprawy, zdolność przystosowania się do każdych warunków klimatycznych, doskonały smak i odporność na degenerację.

Kultura jest odporna na choroby wirusowe, nowotwory i parch, ale jest podatna na zarazę późną. Techniki agrotechniczne (stosowanie nawozów potasowo-fosforowych, zabiegi profilaktyczne preparatami zawierającymi miedź, serwatka z jodem), opryski lecznicze „Artsedilem”, „Kuproksatem” pomagają zwalczać infekcję.