Plusy i minusy sadzenia ziemniaków w redlinach

Metoda kalenicowa, która przyjechała do nas z Holandii, jest wygodną i interesującą opcją sadzenia ziemniaków. Znacząco ułatwia pielęgnację roślin, dlatego jest aktywnie wykorzystywany przez dużych rolników i ogrodników-amatorów. Metoda ma zalety i wady i nie jest odpowiednia dla wszystkich regionów i rodzajów gleby.

Cechy sadzenia ziemniaków w redlinach

Technologia polega na pracy ręcznej lub zmechanizowanej, w wyniku której powstają gładkie wzniesienia. Sadzi się w nich bulwy.

Opis metody

Istotą tej metody jest pagórkowanie bulw po obu stronach. W tym przypadku powstają redliny o wysokości do 25 cm, szerokość między rzędami do 1 m 20 cm, co umożliwia zmechanizowaną pielęgnację i podlewanie podczas suszy.

Dobrze spulchniona gleba otrzymuje o 70% więcej tlenu niż zwykle. Gleba szybko wysycha, dlatego metoda ta nadaje się do stosowania na glebach gliniastych, ciężkich, gdzie wody gruntowe znajdują się na małej głębokości. Idealny do miejsc o dużej wilgotności.

Biorąc pod uwagę, że jest wystarczająco dużo miejsca na pełny rozwój i dojrzewanie rośliny, powstaje większa liczba bulw. Mają przyspieszony wzrost, co pozwala ogrodnikowi wykopać plon, zanim zostanie zarażony zarazą.

Ciekawy! Warzywa uzyskane metodą redlinową zawierają o 8% więcej skrobi niż inne opcje sadzenia, co pozytywnie wpływa na ich walory smakowe.

W przypadku innych rodzajów gleby nie zaleca się sadzenia ziemniaków w redlinach.Uprawiana w ten sposób w suchych miejscach będzie mała i nieliczna.

Czy wszystkie odmiany się nadają?

Do uprawy zaleca się przyjmowanie holenderskich odmian ziemniaków. Jeśli ich koszt nie jest odpowiedni, zastępuje się je niektórymi krajowymi, tańszymi:

• Przystojny;
• Newskiego;
• Różowy Borodyansky;
• Ługowski;
• Skowronek.

Hybrydy nie są wykorzystywane jako nasiona w następnym sezonie, ponieważ nie zachowają swoich cech rodzicielskich.

Plusy i minusy sadzenia ziemniaków w redlinach

Pozytywne aspekty tej metody zauważają mieszkańcy lata z regionów o deszczowym klimacie, krótkim lecie i ciężkiej glebie:

• gniazdo ziemniaków otrzymuje więcej ciepła słonecznego - plon wzrasta dzięki stworzeniu warunków niezbędnych do rozwoju bulw;
• plon dojrzewa szybciej ze względu na wcześniejsze sadzenie (najpierw nagrzewa się wierzchnia warstwa ziemi);
• system korzeniowy rozwija się szybko ze względu na łatwiejszy dostęp do tlenu;
• obfitość opadów nie przyczynia się do gnicia, ale zagęszcza glebę i pomaga bulwom zyskać masę;
• praca fizyczna jest łatwiejsza przez cały sezon wegetacyjny.

Na obszarach o lekkiej glebie i suchym, gorącym klimacie metoda jest nieistotna i nieskuteczna. Wśród negatywnych aspektów są następujące:

• gleba szybko wysycha, dlatego teren należy regularnie podlewać;
• na glebach piaszczystych i piaszczysto-gliniastych pod wpływem palącego słońca i wiatru szybko traci się żyzność, gleba osiada i wymaga częstego nawożenia;
• Naturalne procesy erozji prowadzą do odsłonięcia korzeni i bulw.

Bez wystarczającej wilgoci krzewy uschną i wyschną.

Niezbędne materiały

Aby wykonać prace metodą kalenicową, ogrodnicy przygotowują:

• narzędzia ręczne lub elektronarzędzia;
• materiał do sadzenia (bulwy ziemniaka wybranej odmiany);
• nawozy fosforowe i potasowe.

Warunki

Oprócz optymalnych warunków klimatycznych ważne są również inne czynniki:

• dopuszczalna temperatura gleby - nie niższa niż +10°C (bulwy zakopuje się na głębokość równą połowie bagnetu łopaty);
• termin sadzenia zależy od zakończenia etapu przygotowawczego i stanu gleby;
• Najpierw wykopuje się glebę na głębokość warstwy ornej.

Technologia lądowania

Holenderska metoda sadzenia ziemniaków jest bardziej odpowiednia do celów przemysłowych, rosnących na dużych działkach. Ale wiele elementów jest również używanych w ograniczonych obszarach.

Przygotowanie witryny

Aby uprawiać ziemniaki w ten sposób, potrzebujesz dużej powierzchni ziemi na dobrze oświetlonym, otwartym terenie.

Nie sadzić rośliny w miejscu, w którym rosła w poprzednim sezonie. Po 3 lub 4 latach ziemniaki przywróć na pierwotne miejsce. Przestrzegają zasad płodozmianu: nie sadzić po psiankowatych (pomidory, papryka, bakłażany).

Odpowiedni poprzednicy:

• Dynia (ogórek, cukinia, dynia, kabaczek);
• kapustne;
• Rośliny strączkowe;
• Amaryllidowate (cebula, czosnek).

Przygotowanie bulw

Wybierz okazy do 5 cm z pędami o długości około 0,5 cm. Każdy ziemniak musi mieć co najmniej 5 oczek - w tym przypadku plon wzrasta o 20%. Jeśli bulwy mają długie pędy, są one odrywane podczas sadzenia, co zmniejsza ryzyko spadku produktywności o 25%.

Za dobry materiał do sadzenia uważa się zazielone okazy z małymi pędami.

Ziemniaki są wstępnie przetworzone:

• przed kiełkowaniem lub sadzeniem użyj stymulatora wzrostu „Poteitin” w ilości 1 ampułki na 1 litr wody;
• w przypadku chorób bulwy moczy się przez 1 godzinę w roztworze nadmanganianu potasu (1 g na 1 litr wody);
• Do zwalczania szkodników stosuje się środki owadobójcze, ale ponieważ usuwanie trucizn zajmuje dużo czasu, zaleca się je w przypadku odmian późno i średnio sezonowych.

Przygotowanie gleby

Jesienią glebę zaoruje się na głębokość od 22 do 25 cm, wiosną uprawia się ją frezem na głębokość 12 cm, dzięki czemu teren będzie gładki i spulchniony.

Uwaga! Dzięki zastosowaniu krajarki na wiosnę ziemniaki dojrzeją 7–10 dni przed terminem.

Podczas orki jesiennej zaleca się stosowanie kompleksu nawozów: mineralny + organiczny. W przypadku braku materii organicznej stosuje się tylko pierwszą opcję.

Wiosną podczas sadzenia stosuje się nawozy.

Kiedy sadzić

Bulwy sadzi się w dobrze ogrzanej dojrzałej glebie. Aby sprawdzić gotowość gleby, z wysokości pasa rzuca się kulę ziemi. Jeśli rozpadnie się po uderzeniu o ziemię, rozpoczyna się praca.

Jak sadzić ziemniaki w redlinach

Teren przeznaczony pod uprawę jest zaorany. Sadzenie odbywa się tego samego dnia. Grzbiety uformowane są w kierunku północ-południe, aby zapewnić roślinom maksymalną i równomierną ilość światła.

Jak prawidłowo sadzić rośliny? Podstawowe metody:

1. Przygotuj bruzdy. Umieść w nich bulwy na głębokość 4 cm i przykryj je ziemią pobraną między rzędami.
2. Zaznacz redliny sznurkiem naciągniętym na zamontowane kołki, ułóż wzdłuż nich ziemniaki i przykryj ziemią, tworząc redliny.
3. Za pomocą motyki wykonaj redliny, na których połóż bulwy na głębokość 6–8 cm.

Schemat sadzenia

Odległość między ziemniakami wynosi 20–30 cm, między rzędami 65–80 cm, wysokość redliny wynosi od 8 do 10 cm, szerokość powinna wynosić do 30–35 cm.

Ważny! Trójkątne formowanie kalenicy jest niedopuszczalne. W takim przypadku kiełki nie pójdą w górę, ale na boki, a wydajność spadnie.

14 dni po posadzeniu, przed wschodami, rozluźnia się rozstawę rzędów i tworzy się trapezowy redlin o wysokości 23–25 cm, szerokość u dołu 75 cm, u góry około 17 cm.

Różnice pomiędzy klasyczną metodą redlinową a sadzeniem holenderskim

Sadzenie ziemniaków metodą holenderską jest podobne do klasycznej metody redlinowej, ale ma kilka różnic:

• rozstaw rzędów wynosi co najmniej 75 cm;
• podczas sadzenia ciętych lub małych bulw nie tworzą się wysokie redliny - wystarczy 8–10 cm (wysokość wzrośnie podczas zasypywania);
• sadzi się tylko kiełki bulw;
• w trakcie przygotowania gleby nie zaoruje się, jedynie spulchnia za pomocą kultywatora (przykrycie formacją wynosi 12–14 cm);
• Do ziemniaków nie stosuje się nawozów.

Dalsza opieka

Ta metoda uprawy ziemniaków znacznie ułatwia pielęgnację roślin przez cały okres ich wzrostu i rozwoju. Rozstawę rzędów odchwaszczamy jednorazowo, po 2 tygodniach od posadzenia (kiedy pojawią się pierwsze pędy).

Najlepszy opatrunek

W okresie wzrostu i dojrzewania rośliny karmione są nawozem mineralnym lub organicznym nawozy:

• gdy sadzonki osiągną wysokość 7–10 cm, użyj roztworu dziewanny (1:10) lub obornika kurzego (1:20);
• pod krzakami dodaje się saletrę (po 2 g);
• w okresie tworzenia pąków użyj następującej mieszaniny: 200 g dziewanny, 40 g superfosfatu, 10 l wody (zużycie - 0,5 l roztworu na krzak);
• Po kwitnieniu przeprowadza się dokarmianie dolistne: 1 łyżka. l. superfosfat na wiadro wody pozostawić na 48 godzin (zużycie - 1 litr na sto metrów kwadratowych).

Tryb podlewania

Wymagane trzy razy dziennie podlewanie rośliny:

• przed kwitnieniem;
• 14 dni po kwitnieniu;
• 20 dni po drugim podlewaniu.

Jeśli pogoda jest sucha, nasadzenia są częściej nawilżane.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Przy odpowiedniej obróbce bulw na etapie przygotowania do sadzenia rzadziej stosuje się środki chemiczne. W celach profilaktycznych stosować roztwór nadmanganianu potasu: 2 g na wiadro wody (sadzonki powinny osiągać wysokość 7–10 cm).

Uwaga! Aby usunąć chwasty, niektórzy rolnicy stosują herbicydy. Opryskiwanie przeprowadza się, gdy pędy są jeszcze młode.

Pozbyć się szkodniki rośliny są traktowane pestycydami.

Możliwe problemy

Główna trudność polega na pracochłonności procesu przygotowawczego i prawidłowym określeniu struktury gleby. Przed sadzeniem metodą klasyczną redlinową lub holenderską glebę zaczyna się przygotowywać jesienią.

Kiedy i jak zbierać

Ziemniaki przeznaczone na sprzedaż lub do użytku własnego zbiera się na przełomie sierpnia i września, do sadzenia w następnym sezonie - na przełomie lipca i sierpnia.

Na 14 dni przed zbiorem wykonuje się koszenie wierzchołków, aby skrócić okres zbioru o 7–10 dni i zapobiec uszkodzeniom roślin przez zarazę.

Bulwy wykopuje się ręcznie lub przy użyciu specjalnego sprzętu. W pierwszym przypadku jest mniej pracy: po przejeździe maszyny ziemniaki leżą na powierzchni i są po prostu zbierane.

Rady doświadczonych ogrodników

Nie zaleca się pozostawiania wierzchołków na działce po ich skoszeniu, gdyż zwiększa to ryzyko pojawienia się szkodników.

Lepiej uprawiać elitarne odmiany ziemniaków, które są odporne na choroby i szkodniki. Ich smak i jakość są wyższe.

Kolor liści pomaga zrozumieć, kiedy karmić i czym. Jeśli są blade, przed zakwitnięciem roślin stosuje się nawozy azotowe, a następnie niezagęszczony roztwór związków fosforu wraz z podlewaniem.

Wniosek

Metoda sadzenia roślin na grzbietach ma więcej zalet niż wad: wczesne dojrzewanie, zwiększona wydajność, łatwiejsza praca fizyczna. Metoda jest odpowiednia dla regionów o ciężkich glebach i dużej wilgotności. Aby uzyskać obfite zbiory, ważne jest przestrzeganie wszystkich zasad uprawy, a co najważniejsze, wcześniejsze określenie rodzaju gleby.