Kapusta pekińska: opis, zdjęcie, uprawa i przechowywanie
Kapusta pekińska zyskała popularność wśród ogrodników ze względu na bezpretensjonalność, odporność na zimno i wysoką wydajność. Jej liście są delikatniejsze od kapusty białej, a zawartość białka i składników mineralnych jest niemal dwukrotnie większa. W tym artykule porozmawiamy o charakterystyce rodzajów i odmian „azjatyckich”, a także o tym, jak samodzielnie uprawiać warzywo.
Opis kapusty pekińskiej
Nazwa botaniczna kapusta pekińska (Brassia rapa) łączy jednoroczne i dwuletnie gatunki roślin zielnych z rodziny krzyżowych (kapustnych), których ojczyzną są Chiny.
Odporna na szkodniki i zimno odmiana nie tworzy główki kapusty, lecz jest dużą, wyprostowaną rozetą liściową o średnicy 40-45 cm i wysokości 20-50 cm, półrozłożystą lub zwartą.
Delikatne liście mają okrągły kształt i mogą być musujące lub gładkie. Znajdują się na soczystych ogonkach w kolorze zielonym lub białym, płynnie przechodząc w wyraźną środkową żyłę liścia. Kolor liści, w zależności od odmiany, waha się od różnych odcieni zieleni do fioletu.
Małe żółte lub białe kwiaty są na długich szypułkach, a owoce to krótkie strąki, które łatwo pękają po dojrzeniu. Nasiona służą do produkcji oleju.
Roślina posiada powierzchowny system korzeniowy, umiejscowiony około 15 cm pod powierzchnią gleby.
Uprawa charakteryzuje się krótkim okresem wegetacji, dlatego wczesno dojrzewające odmiany można zbierać już w ciągu 3 tygodni od wschodów.
Uwaga! Ze względu na pikantny smak „chiński” nazywany jest także musztardą lub selerem. Kapusta pekińska jest często klasyfikowana jako inny rodzaj kapusty azjatyckiej, który różni się od kapusty liściastej - Pekin, tworząc główkę kapusty.
Na zdjęciu kapusta pekińska.
Jak uprawiać kapustę pekińską
Uprawa nie wymaga dużego wysiłku - roślina jest mrozoodporna i daje wysokie plony, jest dobrze przechowywana i rzadko ulega uszkodzeniom przez owady ze względu na dużą zawartość olejków eterycznych.
Gdzie rosnąć
Kapusta pekińska negatywnie reaguje na rozsady i temperatury poniżej +15°C w momencie wschodzenia sadzonek, dlatego lepiej ją sadzić od razu w otwartym terenie pod folią.
Odniesienie. W ogrzewanych szklarniach plony rosną przez cały rok.
Do pomyślnego rozwoju rośliny potrzebna jest żyzna, luźna, wilgotna (ale nie bagnista) gleba o niskiej kwasowości i wysokiej zawartości substancji organicznych. Iły są doskonałe.
Najlepsi poprzednicy w ogrodzie:
Nie zaleca się sadzenia rośliny po innych warzywach kapustnych (rzodkiewki, rzodkiewki czy kapusta).
Miejsce sadzenia tej światłolubnej rośliny wybiera się tak, aby było dobrze oświetlone, ale dopuszczalne jest również lekkie zacienienie. Najlepiej nadaje się wschodnia lub zachodnia strona terenu, chroniona przed przeciągami.
Optymalne warunki temperaturowe dla prawidłowego rozwoju kapusty to +15…+20°C.
Lądowanie
Sadzenie odbywa się pod koniec kwietnia lub na początku maja. Późniejszy siew (koniec maja - początek czerwca) doprowadzi do powstania strzały kwiatowej. Aby uzyskać jesienne zbiory, roślinę sadzi się na otwartym terenie w połowie sierpnia.
Ważny! Podczas sadzenia kapusty pekińskiej temperatura powietrza powinna wynosić co najmniej +15°C.
Przygotowanie do sadzenia i sam proces:
- Na kilka dni przed wysiewem nasiona owinięte w płótno lub gazę moczy się w ciepłej (+40...+50°C) wodzie przez 15-25 minut.
- Następnie zanurza się je w zimnej wodzie na 1-2 minuty, a następnie pozostawia na 12 godzin w roztworze biostymulatora Epin zawierającym minerały.
- Aby zapobiec chorobom grzybiczym, nasiona traktuje się roztworem biofungicydu. Może to być Fitosporyna-M, Topaz lub inny lek.
- Na każdy 1 m² gleby dodaj ½ wiadra próchnicy, 2 łyżki. l. superfosfat, 1 łyżka. l. siarczan potasu, 1 łyżeczka. mocznik.
- W razie potrzeby przeprowadza się wapnowanie gleby.
- Przed siewem gleba jest poluzowana, a następnie wyrównana.
- Małe otwory wykonuje się w odległości 30 cm od siebie, zachowując odległość między rzędami 0,5 m.
- Gleba jest dobrze nawilżona.
- Nasiona zakopuje się 1,5-2 cm, umieszczając 2-3 sztuki w każdym otworze.
- Grządki posypuje się popiołem, co chroni uprawy przed szkodnikami i izoluje materiałem przykrywającym przed przymrozkami powrotnymi.
W przypadku uprawy przez sadzonki nasiona wysiewa się w tabletkach torfowych z mieszanką składników odżywczych (na przykład z podłożem kokosowym, dodając trochę pokruszonego popiołu lub kredy), aby sadzonki nie były później usuwane z doniczek, ale sadzone w ziemi z nimi, nie uszkadzając korzeni.
Pojemniki z uprawami przykrywa się folią lub szkłem i umieszcza w ciemnym miejscu do momentu pojawienia się pędów, a następnie ustawia na parapecie od strony południowej lub wschodniej. Podłoże jest utrzymywane w stanie wilgotnym.
Kiedy pojawi się 5 prawdziwych liści (po 15-17 dniach), sadzonki sadzi się na otwartym terenie.
Aby poprawić adaptację roślin, zaleca się zahartować na tydzień przed sadzeniem, początkowo pozostawiając sadzonki na świeżym powietrzu, stopniowo wydłużając je do 12-14 godzin.
Aby sadzonki były gotowe do sadzenia pod koniec kwietnia, nasiona wysiewa się w marcu. Podczas uprawy rośliny w szklarni odbywa się to w lutym, a następnie w marcu sadzonki można przesadzić do ziemi.
Cechy opieki
Kiedy na pędach pojawią się 1-2 prawdziwe liście, pozostaw nie więcej niż jeden egzemplarz w każdym otworze, odrywając słabsze.
Opieka nad kulturą obejmuje następujące działania:
- Podlewanie. Ze względu na płytki system korzeniowy rośliny, gleba pod nią nie powinna przesychać, należy jednak utrzymywać ją umiarkowanie wilgotną, obficie podlewając raz w tygodniu. Czynność tę należy wykonywać rano lub wieczorem, najlepiej przy pochmurnej pogodzie, uważając, aby woda nie dostała się na liście i nie spowodowała pojawienia się suchych, żółtych plam.
- Karmienie. Na początku wiosny do gleby dodaje się naturalne lub złożone nawozy mineralne: 1 część dziewanny, 10 części wody, 1 łyżka. przesiał popiół drzewny do wiadra z gotowym nawozem.
- Rozwolnienie rozstawa rzędów po podlaniu i deszczach.
- Usuwanie chwastów, spowalniając wzrost roślin.
- Ściółkowanie ziemię wokół krzaków trocinami, sianem lub słomą, aby zapobiec parowaniu wilgoci i rozwojowi chwastów.
- Środki zapobiegawcze przeciwko chorobom i szkodnikom. W rzadkich przypadkach odporna na uszkodzenia uprawa może zostać uszkodzona przez pchły krzyżowe lub mszyce. Raz w tygodniu oprósz samą roślinę i otaczającą ją glebę czarnym pieprzem lub mieszanką popiołu drzewnego i pyłu tytoniowego (1:1). Kiedy na liściach pojawiają się ślimaki lub lęgi jaj białych motyli, są one usuwane i niszczone.
Nie ma potrzeby podwyższania rośliny. Konieczne jest upewnienie się, że wierzchołkowy pączek nie jest pokryty ziemią.
Kiedy sprzątać
Zbiór zbiera się w miarę dojrzewania plonów, zwykle 3 tygodnie po wschodach.Warzywa posadzone w kwietniu dojrzewają w sierpniu, a posadzone w czerwcu zbiera się w październiku. Odbywa się to wczesnym rankiem, kiedy roślina jest maksymalnie nasycona wilgocią, przy suchej, ciepłej pogodzie.
Zbiórka odbywa się na dwa sposoby:
- Młode liście wycina się w odległości 2-3 cm od korzenia, a dojrzałe - nieco wyżej.
- Za pomocą ostrego, zdezynfekowanego noża odetnij całkowicie rozetę, a następnie usuń korzenie.
Jak zachować kapustę pekińską na zimę
Warzywo najlepiej spożywać od razu na surowo, duszone lub gotowane. Jeśli wymagane jest długotrwałe przechowywanie, należy postępować w następujący sposób:
- Kapusta zebrana w sierpniu jest myta w celu usunięcia brudu.
- Wysuszyć i zapakować w folię spożywczą.
- Przechowywać w lodówce przez 2 tygodnie.
Jesienne zbiory można przechowywać dłużej - do 3-4 miesięcy. Dla tego:
- Wybierz nieuszkodzone gniazda.
- Zawiń w folię spożywczą.
- Umieszczone w drewnianych lub plastikowych skrzynkach.
- Przechowywać w chłodnym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu, w temperaturze +1...+3°C i wilgotności powietrza 80-90%.
W celu dłuższego przechowywania warzywo można zamrozić lub wysuszyć, a także marynować lub marynować.
Rodzaje i odmiany kapusty pekińskiej
W ciągu wielu lat pracy hodowcy wyhodowali wiele odmian kapusty pekińskiej, m.in.:
- wczesne dojrzewanie - z okresem wegetacyjnym 35-55 dni;
- w połowie sezonu, dojrzewanie w 55-60 dni;
- późne, których zbiór następuje po 60-80 dniach.
Przy niewystarczającym podlewaniu, przegrzaniu lub braku oświetlenia pojawia się problem: „chińska roślina” zaczyna kwitnąć i tworzyć strzały. Wybór do sadzenia odmian hybrydowych odpornych na pośpiech i kwitnienie pomoże tego uniknąć. Obejmują one:
- Pawica.
- Łabędź.
- Manoko.
- Mistrz.
- Optyka.
- Cewstar.
- Giltona.
- Bilko.
- Mirako.
Liść bok choy
Duże, soczyste, ciemnozielone liście bok choy (Brassia rapa chinensis) smakują jak rukola. Znajdują się na grubych białych ogonkach, zebranych w rozetę.
Ta dwuletnia roślina o słabo rozwiniętych korzeniach wytwarza w drugim sezonie strzałę kwiatową. Warzywo charakteryzuje się wczesnym dojrzewaniem, odpornością na zimno i szkodniki, wysokim i niskim plonowaniem zawartość kalorii.
Połknij lub pak choi
Ta wcześnie dojrzewająca, bardzo wydajna odmiana jarmużu, dojrzewa 35-45 dni po wykiełkowaniu. Dwie trzecie rośliny, której waga może osiągnąć 3 kg, składa się z mięsistych, soczystych białych ogonków, ściśle przylegających do siebie.
Rozeta tej odmiany jest częściowo uniesiona, a zielone blaszki liściowe są gładkie i solidne.
Odniesienie. Jaskółka praktycznie nie podlega skręcaniu i ma bardzo delikatny smak.
Pekin
Ten rodzaj „azjatyckiej” nazywany jest sałatką chińską. Roślina składa się z białych łodyg zebranych w wydłużoną, luźną główkę z szerokimi liśćmi, których kolor zmienia się od żółtawego do jasnozielonego.
Z główki kapusty sporządza się zupy i marynaty, a ze świeżych liści przyrządza się sałatki.
Czerwony
Odmiana kapusty pekińskiej Red Choi dojrzewa 45-55 dni po wykiełkowaniu i różni się od innych wysoką estetyką: tylna strona liści jest zielona, a zewnętrzna czerwono-fioletowa.
Rozeta Red Choi jest półrozłożysta, z małymi, lekko wklęsłymi zielonymi ogonkami. Owalne blaszki liściowe o lekko falistych krawędziach pokryte są cienką warstwą woskowego nalotu. Roślina osiąga wysokość 20-30 cm, a jej maksymalna waga to 450 g.
Wydajność jest niska, ale smak jest szczególnie delikatny, z pikantną ostrością.
Wniosek
Bezpretensjonalnego azjatyckiego gościa można uprawiać we własnym ogrodzie lub na osobistej działce, wybierając odmiany według własnego gustu i przestrzegając prostych zasad technologii rolniczej. Nagrodą za Twoją pracę będą obfite zbiory smacznych, pożywnych, soczystych i bardzo zdrowych warzyw, bogatych w witaminy i minerały.