Uprawa porów w otwartym terenie i pielęgnacja ich od sadzenia do zbioru

Por charakteryzuje się długim sezonem wegetacyjnym – 130-180 dni w zależności od odmiany. Dlatego uprawę uprawia się głównie przez sadzonki. Metodę beznasienną stosuje się w regionach południowych, co ułatwiają korzystniejsze warunki klimatyczne.

Przygotowaliśmy dla Ciebie szczegółowe instrukcje dotyczące uprawy i pielęgnacji porów w otwartym terenie.

Wybór odmiany pora

Odmiany pora dzielą się na wczesne, średnio- i późne.

Łodyga odmian wczesnych lub wiosennych o okresie dojrzewania 130-150 dni waży 200-350 g, ma średnicę około 3 cm, liście są wąskie, zielone, umieszczone na fałszywej łodydze pod ostrym kątem, stają się grubsze w połowie lata.

Najpopularniejsze odmiany wcześnie dojrzewające:

1. Kolumb – Holenderska odmiana o przyjemnym słodkawym smaku. Roślina osiąga 70-80 cm wysokości, łodyga - 20 cm, średnica - 6 cm, waga - 400 g. Nie wymaga Hillingu w celu wybielenia łodygi.
2. Westa - odmiana produktywna, o wysokości łodygi 150 cm, nogach - 30 cm, wadze - 350 g. Smak - wysoki.
3. Trąba słonia – o przyjemnym słodkim smaku i doskonałej jakości przechowywania. Wysokość nogawki 30 cm, podlega częstemu Hillingowi.
4. Goliat – ma szerokie zielone lub szarozielone liście, wybielona część ma około 30 cm średnicy 6 cm i waży 200 g.
5. Kilima – wysoce plenna odmiana wczesna. Część biała - 10-25 cm, średnica - 3-4 cm, waga - 150 g.

Odmiany pora w środku sezonu są mniej produktywne niż wczesne, ale mają lepsze właściwości.Okres dojrzewania wynosi 150-180 dni.

Charakterystycznymi cechami są szerokie liście w kolorze niebiesko-zielonym, waga łodygi - 200 g, wysokość - 20-25 cm.

Najlepsze odmiany w środku sezonu:

1. Jolanta — odmiana jest odporna na choroby grzybowe i charakteryzuje się wysokim plonowaniem. Wysokość łodygi wynosi około 30 cm, cebula jest słabo wyrażona, liście mają odcień antocyjanu.
2. Kazimierz - wysoka i zwarta roślina o dużej produktywności, odporna na grzyby. Liście odchodzą pionowo od łodygi, cebula jest słabo wyrażona, wysokość łodygi wynosi 25 cm, średnica 3,5 cm.
3. Kamusa - roślina średniej wysokości. Liście są wklęsłe, koloru zielonego z woskowym nalotem. Wysokość nogawki - 20 cm, średnica - 2,5 cm.
4. Tango - mrozoodporna, plenna odmiana o pionowych liściach. Wysokość nogawki - 12 cm, średnica - 5 cm, waga - 200 g.

Odmiany późne dojrzewają ponad 180 dni, charakteryzują się wysoką produktywnością i długim czasem przechowywania. Liście są niebiesko-zielone, z woskowym nalotem, gęsto umiejscowionym na fałszywej łodydze, odchodzącej od niej pod kątem 90°. Noga jest krótka i gruba.

Późne odmiany porów:

1. Karantański - wysokość białej części 25 cm, waga 200-300 g. Liście szeroko rozłożyste, ciemnozielone.
2. Słoń - Odmiana czeska, odporna na mróz i suszę. Ma wyspiarski smak. Wysokość nóg - 25 cm, waga - 200 g.
3. Jesienny gigant - Odmiana holenderska, ma dużą białą część o wysokości około 40 cm i średnicy 7-8 cm, długo przechowywana w piwnicy.
4. Asgeos - odmiana mrozoodporna o szerokich niebiesko-zielonych liściach. Wysokość nogi - 20 cm, waga - 350 g. Smak - półostry.

Cechy uprawy porów w otwartym terenie

Kultura charakteryzuje się długim sezonem wegetacyjnym - 150-200 dni.Dlatego lepiej jest przesadzić pory sadzonkizasada ta dotyczy zwłaszcza środkowych i północnych regionów Rosji. Siew odbywa się w połowie lutego. Długość dnia dla porów wynosi co najmniej 10 godzin, dlatego przy wczesnym siewie sadzonki oświetla się fitolampami.

Na południu kraju nasiona pora osadzane bezpośrednio w ziemi, począwszy od drugiej dekady maja.

Ważnym warunkiem uzyskania bogatych zbiorów jest utrzymanie reżimu temperaturowego. Wysoka temperatura nawet na etapie sadzonek prowadzi do powstania strzały kwiatowej w pierwszym roku sezonu wegetacyjnego, a nie w drugim.

Sadzonki pora lepiej sadzić po ziemniakach, pomidorach, ogórkach, grochu, fasoli i kapuście.

Pory są odporne na zimno i wytrzymują mrozy do -5...-7°C. W regionach o łagodnych zimach roślinę można przechowywać pod pokrywą śniegu na otwartym terenie. Jednocześnie deszczowe i chłodne lata prowadzą do powstania cienkiej i krótkiej łodygi oraz utraty smaku.

Terminy siewu

Termin sadzenia porów różni się w zależności od warunków klimatycznych panujących w danym regionie i odmianie. Uwzględniane są również korzystne daty kalendarza księżycowego.

Odmiany wczesno dojrzewające wysiewa się w kwietniu, w połowie dojrzewania - na przełomie lutego i marca, późno dojrzewające - na przełomie stycznia i lutego.

W północnych regionach Rosji sadzonki wysiewa się w kwietniu-maju. W regionach centralnych o korzystniejszym klimacie prace siewne przeprowadza się w drugiej dekadzie lutego. Na południu pory wysiewa się bezpośrednio do gruntu na przełomie maja i czerwca.

Terminy siewu według kalendarza księżycowego na rok 2020:

• Styczeń - 1, 5-9, 11, 14-16, 21, 22, 25, 29;
• Luty - 2-4, 10, 13-15, 17, 18, 20, 21, 24, 28, 29;
• Marzec - 1, 3-5, 10, 11, 14-16, 18, 19, 21, 22, 29-31;
• Kwiecień - 2-4, 6, 7, 9, 10, 14, 15, 23, 25, 27-29;
• Maj - 2, 3, 5, 6, 9, 12-14, 20, 22, 23, 25, 27-29;
• Czerwiec - 1, 2, 4, 8, 11-13, 18, 19, 22, 24, 26-29.

Rosnące sadzonki

Najlepszym sposobem na uzyskanie zdrowych roślin i dużych zbiorów jest siew roślin pod rozsady. Materiał siewny jest wstępnie dezynfekowany i moczony w celu przyspieszenia kiełkowania. Wysiewać w skrzynkach lub oddzielnych pojemnikach. Pielęgnacja standardowa: podlewanie, zbieranie, nawożenie, utwardzanie na świeżym powietrzu.

Przygotowanie nasion

Przed siewem nasiona moczy się w ciepłej wodzie przez 24 godziny, następnie suszy na świeżym powietrzu lub zalewa wodą o temperaturze +40°C i pozostawia w zamkniętym pojemniku na 3-5 godzin. Następnie materiał do sadzenia myje się bieżącą wodą i suszy.

Do dezynfekcji nasion użyj ciemnego roztworu nadmanganianu potasu lub Fitosporyny.

Przygotowanie gleby

Luźna i pożywna gleba jest idealna do uprawy sadzonek porów. Nie wykorzystuje się ciężkiej, gliniastej gleby. W takim środowisku kiełkom trudno jest przedostać się na powierzchnię.

Nasiona zatapia się w gotowym podłożu do uprawy sadzonek ogórków, papryki i bakłażana, wzbogaconym w składniki odżywcze. W razie potrzeby możesz samodzielnie przygotować glebę.

Aby to zrobić, połącz w wiadrze 10 litrów do wyboru:

• torf, ziemia ogrodowa, próchnica (1:1:2);
• popiół, mielone skorupki kurczaka lub jaj przepiórczych, torf, mech, trociny, torf w równych proporcjach.

Mieszankę gleby wstępnie podlewa się roztworem nadmanganianu potasu lub „Fitosporyną”.

Aby odtlenić, dodaj do gleby szklankę popiołu drzewnego. Glebę alkaliczną normalizuje się mąką dolomitową.

Aby zwiększyć płodność, stosuje się sól potasową, kompost, mocznik i superfosfat.

Do uprawy sadzonek możesz użyć dowolnego pojemnika: tetrapaków, tacek plastikowych, pudełek, dużych szklanek. Pojemniki zalewa się gorącym roztworem nadmanganianu potasu lub wrzącą wodą.

Doskonałą alternatywą dla pudełek plastikowych są tabletki torfowe. Upraszczają proces wysiewu nasion – nie ma konieczności samodzielnego przygotowywania podłoża. Tabletki utrzymują stały poziom wilgotności, zapobiegając wysychaniu gleby.

Siew

Technologia siewu nasion różni się w zależności od zastosowanego pojemnika:

• 3-4 nasiona umieszcza się w oddzielnych pojemnikach na głębokość 1 cm;
• jedno ziarno wysiewa się na wspólnych tacach na głębokość 1-1,5 cm w odstępie 4-5 cm;
• Podczas siewu do ślimaka nasiona układa się co 5 cm, cofając się 2-3 cm od krawędzi.

Pojemniki napełnia się wilgotnym podłożem i rozprowadza się materiał do sadzenia. Na wierzch wylewa się warstwę 0,5 cm piasku lub torfu, podlewa i rozciąga folię polietylenową. Sadzonki pozostawia się w ciemnym miejscu w temperaturze +21...+25°C do momentu pojawienia się pędów.

Zasiew w ślimaka

Wysiew nasion do ślimaka to sprawdzona metoda uzyskania silnych, zdrowych sadzonek pora.

Aby skręcić ślimaka, użyj:

• podszewka pod laminatem lub grubą folią polietylenową o szerokości 10 cm;
• mieszanka gleby;
• guma farmaceutyczna;
• paleta większa niż rolka.

Technologia siewu:

• wilgotną ziemię wylewa się na pasek, przesuwając się 2 cm od krawędzi paska;
• nasiona lekko zanurza się w glebie, zachowując odstęp 5 cm;
• taśma jest zwinięta i zabezpieczona gumkami;
• ślimak umieszcza się na tacy nasionami do góry;
• glebę zwilża się opryskiwaczem i przykrywa plastikową torbą;
• Po wykiełkowaniu worek usuwa się, a ślimaki przenosi na nasłoneczniony parapet.

Cechy opieki nad sadzonkami

Przestrzeganie reżimu podlewania, temperatury powietrza i godzin dziennych, stosowanie nawozów, zbieranie sadzonek ze wspólnego pojemnika do oddzielnych szklanek i utwardzanie na świeżym powietrzu pozwala wyhodować silne sadzonki i ostatecznie uzyskać bogate zbiory.

Podlewanie

Pory podlewa się często i obficie – 2-3 razy w tygodniu. Młode pędy są zbyt cienkie i łatwe do uszkodzenia. Dlatego podlewanie odbywa się ostrożnie przez sito lub strzykawką u nasady.

Opryskiwanie z butelki z rozpylaczem zwilża łodygi i zmywa z nich kurz.

Najlepszy opatrunek

Sadzonki pora nawozi się dwukrotnie:

• 14 dni po kiełkowaniu;
• 7 dni przed przesadzeniem do ogrodu.

Jako opatrunek wierzchni zastosować Kemiru-universal lub rozpuścić 5 g chlorku potasu, 20 g superfosfatu, 10 g mocznika w 5 litrach wody.

Za najlepszy pokarm dla porów uważa się odchody kurczaka lub przepiórki. Weź 500 g odchodów na 10 litrów wody, dokładnie wymieszaj i ostrożnie podlewaj sadzonki u nasady.

Normalne godziny dzienne i warunki temperaturowe

Po 2-3 tygodniach, gdy kiełki pojawią się i wzmocnią, pojemnik wyjmuje się na tydzień na przeszklony balkon. Optymalna temperatura powietrza w nocy wynosi +10...+12°C, w dzień - +15...+17°C. Następnie temperaturę powietrza podnosi się do +13...+15°C w nocy, +18...+20°C. Pory pozostają w tym trybie do czasu przeniesienia ich do ogrodu.

Normalna godzina światła dziennego wynosi 12 godzin. Podczas siewu na przełomie stycznia i lutego sadzonki oświetla się fitolampą lub lampą LED.

Zbieranie i przycinanie

Jeśli nasiona wysiano we wspólnym pojemniku, sadzonki sadzi się w osobnych szklankach. Silne sadzonki ostrożnie wykopuje się łyżeczką i sadzi w przygotowanych pojemnikach z wilgotną glebą.

Aby uformować odpowiednią cebulę, do pojemnika dodaje się ziemię w miarę wzrostu sadzonek.

Łodygi przycina się raz na dwa tygodnie.Wysokość sadzonek utrzymuje się na poziomie 10 cm, co stwarza sprzyjające warunki do prawidłowego rozwoju systemu korzeniowego i pogrubienia pędów.

Odniesienie. Po miesiącu sadzonki we wspólnym pojemniku są przerzedzane, pozostawiając odstęp 3-4 cm.

Hartowanie sadzonek

Tydzień przed sadzeniem w otwartym terenie sadzonki wyjmuje się na zewnątrz w celu utwardzenia. Pojemnik jest umieszczony w półcieniu. Czas, jaki sadzonki spędzają na świeżym powietrzu, stopniowo zwiększa się, zaczynając od 30 minut, a kończąc na 16 godzinach.

Sadzenie w otwartym terenie

Sadzonki pora przenosi się na otwarty teren po pojawieniu się trzeciego liścia, około 55-56 dni po pełnym kiełkowaniu. Przed sadzeniem uszczypnij korzenie i liście o jedną trzecią. Pozwala to wyhodować białą część o prawidłowym kształcie i przyspieszyć ukorzenienie.

Przygotowanie terenu odbywa się jesienią lub wiosną: gleba jest głęboko zaorana, nawożona humusem, a łóżka są oznaczone.

Pory najlepiej rosną na glebie o odczynie obojętnym i kwaśnym. Aby znormalizować pH, dodaj mąkę z wapna gaszonego lub dolomitu (400–500 g na 1 m2).

Odniesienie. Nie zaleca się sadzenia porów w tym samym miejscu częściej niż raz na trzy lata.

Podczas sadzenia korzenie rośliny zanurza się w mieszaninie gliny i dziewanny (1:1), aby zapewnić lepsze przeżycie.

Sadzonki sadzi się w bruzdach o głębokości 10-13 cm w odległości 15-20 cm, szerokość między rzędami wynosi 35-45 cm, do rowków wlewa się pożywkę - 10 litrów próchnicy, 0,5 litra popiołu drzewnego.

Dalsza opieka

Zasady pielęgnacji porów:

1. Łóżka podlewa się ciepłą i zimną wodą osiadłą (10 litrów na 1 m2) co 4-5 dni, zwiększając liczbę podlewań w czasie suszy. Wilgotność gleby jest stale utrzymywana, co zapobiega wysychaniu i zastojowi wody. Na początku wzrostu roślin glebę zlewa się wodą na głębokość 7-10 cm.
2. Po ukorzenieniu sadzonki raz na dwa tygodnie osypuje się w celu wybielenia łodyg i poprawy smaku.
3. Po każdym podlewaniu gleba jest poluzowana. Chwasty są usuwane w miarę wzrostu.
4. Łóżka ściółkuje się trocinami, sianem lub słomą, aby zmniejszyć ilość spulchniania i odchwaszczania.
5. Pory nawozi się roztworem obornika kurzego z fosforem i potasem: jedna część obornika, 20 części wody, 35 części superfosfatu.

Choroby i szkodniki

Mozaika wirusowa stanowi zagrożenie dla porów. Choroba nie objawia się podczas uprawy sadzonek i nie można jej leczyć. Nosicielem wirusa jest mszyca melonowa.

Pierwsze objawy pojawiają się po przeniesieniu sadzonek na miejsce stałe: na łodygach pojawiają się żółtawe podłużne plamy, a rozwój rośliny zostaje wstrzymany.

Na pory często atakują grzyby powodujące rdzę (jasnożółte poduszki na zieleniach) i mączniaka rzekomego (suche końcówki piór, biała lub biało-szara barwa zieleni). Do leczenia użyj roztworu tlenochlorku miedzi (40 g na 10 l) i Fitosporyny (5 g na 10 l).

Zapobieganie chorobom wirusowym:

• pielenie;
• zwalczanie owadów;
• płodozmian;
• sadzenie odmian odpornych na wirusy;
• dezynfekcja materiału siewnego przed siewem;
• usunięcie zainfekowanych roślin z terenu.

Sadzonki porów są najczęściej atakowane przez muchę cebulową. Szkodnik ma niesamowity apetyt i jest w stanie pozostawić ogrodnika bez zbiorów.

Metody zwalczania szkodników:

• posypanie popiołem drzewnym (300 g na 1 m2), mieszanką popiołu drzewnego i pyłu tytoniowego (1:1), mielonym czerwonym pieprzem (2 łyżeczki na 1 m2);
• opryskiwanie roślin naparem tytoniowym (200 g kudły na 10 litrów gorącej wody, pozostawić na 12 godzin, wymieszać z 50 g wiórków mydlanych).

Zbiór i przechowywanie

Zbiór odbywa się przed pierwszymi przymrozkami. Roślina toleruje mrozy do -7°C.Pory wykopuje się łopatą i pozostawia na grządkach do wyschnięcia.

Łodygi oczyszczone z ziemi są cięte w obszarze korzeni cebuli i zabierane do przechowywania w piwnicy. Liści nie należy przycinać, w przeciwnym razie roślina szybko uschnie.

Optymalna temperatura przechowywania porów w piwnicy to –1…+1°C, wilgotność – 80-85%. Do skrzynek wsypuje się mokry piasek rzeczny o grubości 5 cm, łodygi układa się pionowo na górze, a między nimi wsypuje się piasek. Okres ważności - 6 miesięcy. Takie skrzynki można również ustawić na przeszklonym balkonie.

Aby przechowywać pory w lodówce, przycina się liście i korzenie i umieszcza w ciasnych torebkach z otworami po 6-8 sztuk w każdej. Temperatura przechowywania -5°C przez 4-5 miesięcy.

Pory przechowuje się w zamrażarce w postaci pokruszonej: warstwę o grubości do 5 cm układa się w grubych workach.

To jest interesujące:

Jak prawidłowo gotować i jeść zupę porową na odchudzanie.

Korzyści zdrowotne i szkody wynikające z porów: dlaczego są dobre i jak prawidłowo je stosować.

Wniosek

Sadzenie porów w formie sadzonek umożliwia zbiór przed nadejściem utrzymujących się przymrozków. Wybierając termin siewu, ogrodnicy kierują się kalendarzem księżycowym i klimatem regionu uprawy. Prace siewne prowadzone są od końca stycznia (Syberia) i kończą się w maju na południu kraju. W regionach centralnych, w tym w regionie moskiewskim, nasiona wysiewa się w marcu-kwietniu.

Roślina uwielbia obfite podlewanie, wymaga spulchniania pędów, spulchniania gleby, odchwaszczania, karmienia minerałami i materią organiczną, ochrony przed wirusami, grzybami i owadami. Życzymy zdrowych i bogatych zbiorów!