Przydatne właściwości cebuli porowej, metody jej uprawy i odmiany odmian

Pory nie są zbyt popularne wśród rosyjskich ogrodników. Być może powodem jest długi okres wegetacyjny, sięgający nawet 200 dni, albo przekonanie, że głównym składnikiem cebuli jest cebula, a nie łodyga, jak w przypadku pora. Jednak w wielu krajach świata to nie cebula, a por stała się liderem wśród warzyw na stole. Na przykład używa się go do słynnej francuskiej zupy cebulowej.

Opis gatunku, pochodzenia i rozwoju

Zewnętrznie pory różnią się od wielu swoich „braci”: w pierwszym roku życia aktywnie rosną liście i gruba biała łodyga. To właśnie jest cenną częścią roślin tego gatunku z rodziny cebulowych.

Za ojczyznę porów uważa się Azję, roślina ta w dzikiej postaci została tam sprowadzona z Morza Śródziemnego, gdzie była znana już 4 tysiące lat temu. Od tego czasu por uprawia się wszędzie, także we wszystkich strefach uprawy warzyw w Rosji.

Odmiany porów

Pory występują w kilkudziesięciu odmianach różniących się dojrzewaniem – wczesnym, średnim i późnym.

Uwaga! Odmiany zimowe o okresie wegetacyjnym 180-200 dni nie nadają się do uprawy na północnych szerokościach geograficznych, nie mają wystarczająco dużo czasu na dojrzewanie.

Wczesny

Uważane są za najbardziej produktywne i szybko dojrzewają, już pod koniec lata. Cechą charakterystyczną jest cienka łodyga z jaśniejszą częścią 30-45 cm, dojrzewa 90-140 dni po wykiełkowaniu. Waga średnio 300 g.

Odmiany dojrzewające latem to:

1. Kolumb. Odmiana selekcji holenderskiej, odporna na stres, dobrze znosi zmiany temperatury i zimno. Owocne, wczesne dojrzewanie. Od kiełkowania do zbioru – 85 dni. Roślina jest potężna, objętość ciętej zieleniny sięga 400 g. Liście są woskowate, płaskie i mogą osiągać wysokość 80 cm.Pory Columbus są przechowywane przez długi czas, nie tracąc smaku i walorów handlowych. Polecany do uniwersalnego zastosowania. W uprawie nie wymaga wielokrotnego uprawy w celu wybielenia części produktywnej.
2. Westa. Odmiana krajowa. Zaczyna dojrzewać po 120 dniach po siewie. Wydajność wynosi około 6 kg na m², długość rośliny 100-140 cm, waga 270-300 g. Uniwersalna w zastosowaniu, odporna na choroby. Wymaga Hillingu. W regionach o chłodnym klimacie zaleca się uprawę sadzonek.
3. Zwycięzca. Roślina jest średniej wysokości, liście z lekkim nalotem woskowym, długość wybielonej części 20-25 cm, masa jadalnej zieleniny 200-230 g. Na zbiory trzeba czekać około 135 dni. Ma delikatny, półostry smak. Mrozoodporna, odpowiednia do uprawy w regionach północnych.

Dojrzewanie średnie

Dojrzewają jesienią, ich „życie” wynosi 150-160 dni. Mają większe, ciemne liście, które są ściśle osadzone na fałszywej łodydze. Dojrzałe rośliny wytrzymują temperatury do -15°C. Okres przydatności do spożycia – nie dłużej niż 2,5 miesiąca.

Spośród tych odmian szczególnie wyróżniają się:

1. Kazimierz. Opracowany przez rosyjskich specjalistów, zalecany do stosowania w całej Rosji. Odmiana ceniona ze względu na wysoką jakość wybielonej części rośliny. Pędy są wysokie, liście są rozmieszczone prawie pionowo i mają ciemnozielony kolor. Wymagający wilgoci, uwielbia karmienie. Okres od pełnego kiełkowania do czyszczenie wynosi około 180 dni.Około 4 kg produktu na 1 m². Preferowana jest uprawa w formie sadzonek.
2. Trąba słonia. Ma długą, masywną łodygę i stąd wzięła się jej nazwa. Posiada wysokie walory użytkowe i słodkawy smak. Wysokość rośliny wynosi 60-70 cm, masa części produkcyjnej 150-200 g, z 1 m² zbiera się 4-4,5 kg produktu. Odmiana dojrzewa w ciągu 140-150 dni. Nie boi się mrozu, jest odporna na poważne choroby. Można przechowywać 2-3 miesiące.
3. Słoń. Wyróżnia się rekordową długością 1,5 m oraz wysoką jakością bielonej części. Masa jadalna przekracza 300 g. Zbiór następuje po 135-145 dniach. Uprawiane są przez sadzonki, wymagane jest Hilling.

Późne dojrzewanie

Dojrzewają ponad 6 miesięcy, dlatego nazywane są również odmianami zimowymi. Mają ciemne, gęsto rozmieszczone liście z niebieskawym, woskowym nalotem, charakteryzują się krótką szypułką i powolnym rozwojem. Odporna na zimno, zbiór w regionach południowych odbywa się od listopada do kwietnia.

Odmiany te obejmują:

1. Aligator. Wydajność jest wysoka, waga do 300 g, odporność na choroby, dobra trwałość. Smak delikatny z lekką nutą czosnku. Okres dojrzewania – 200 dni.
2. Karantański. Opracowana w ZSRR, ma doskonałe właściwości: waga 250-325 g, dojrzewanie 175 dni, plon - 2,5 kg z m², lekko pikantny, przyjemny smak. Pory Caranta są gotowe do zbioru po 200 dniach. W zimnych regionach uprawia się ją wyłącznie z sadzonek.
3. Bandyta. Odmiana ceniona ze względu na odporność na niesprzyjający klimat. Liście są ciemnozielone z niebieskawym odcieniem. Zbiór odbywa się pod koniec października, na południu zwyczajowo zimuje się Bandytę w ogrodzie, a zbiór odbywa się w pierwszych miesiącach wiosennych. Wydajność wynosi 3-4 kg na m².
4. Jesienny gigant. Holenderska odmiana o imponujących rozmiarach z grubą białą łodygą. Dojrzewanie wydłuża się do 1,5 miesiąca. Odpowiednio przechowywana może zachwycać zielenią przez całą zimę.

Skład chemiczny, pierwiastki śladowe, witaminy i korzystne właściwości

Pory mają wyjątkową właściwość: podczas przechowywania w wybielonej części rośliny poziom kwasu askorbinowego prawie się podwaja. A wysoka zawartość magnezu, żelaza, siarki, fosforu, potasu i wapnia sprawia, że ​​por jest najcenniejszym produktem na naszym stole. Olejki eteryczne, kwas nikotynowy, tiamina i karoten nadają cebuli właściwości lecznicze.

Czas dojrzewania i plon

Odmiany wczesno dojrzewające będą gotowe po 90-140 dniach, odmiany średnio dojrzewające lub jesienne można zbierać po 150-160 dniach od wschodzenia, a zbiór odmian ozimych rozpocznie się po 180-200 dniach.

Plon porów różni się w zależności od odmiany. Średnia waga produktu wynosi 16-20 ton na 1 hektar ziemi. Warunki klimatyczne i jakość pielęgnacji porów mają bezpośredni wpływ na wielkość, prezentację i utrzymanie jakości plonu.

Oporność na choroby

Pory są bardziej odporne na główne choroby z rodzaju Allium niż cebula. W szczególności obserwuje się względną odporność na peronosporozę.

Charakterystyka cebuli, opis wyglądu, smaku

Pory cenione są ze względu na długą, białą bulwę, zwaną także fałszywą łodygą lub „nogą” – jest ona znacznie smaczniejsza niż cebula. Słodko-korzenny, delikatny i delikatny smak idealnie nadaje się jako przyprawa do zup, sałatek, gulaszy warzywnych i mięsnych oraz wielu innych potraw.

Po wykiełkowaniu nasiona pora wyglądają jak maleńkie kiełki, które kiełkują dopiero od dwóch miesięcy.Ale po kilku miesiącach roślina zadziwia swoją wielkością: wysokość sięga 1,5 m, fałszywa łodyga może ważyć 400 g.

Liście przypominają czosnek, system korzeniowy jest dobrze rozwinięty, ale ma znacznie mniejszą objętość niż nadziemna część cebuli.

Odniesienie. „Noga” każdej odmiany ma swój własny rozmiar. Aby sztucznie go zwiększyć, podstawa łodygi nie może zmienić koloru na zielony, w tym celu cebula jest pagórkowata.

Dla jakich regionów najlepiej się sprawdza i jakie są wymagania klimatyczne?

Zgodnie z wynikami prób odmian, dla środkowej Rosji odpowiednie są następujące odmiany: Słoń, Westa, Kazimir, Columbus, Karantansky.

Odmiany pora dla Syberii i innych zimnych regionów: Westa, Columbus, Pobeditel.

Ale południowe regiony mogą korzystać z całej gamy odmian porów.

Najlepszy smak osiąga się w regionach o łagodnym i wilgotnym klimacie. Nasiona kiełkują w temperaturze około 3-4°C, ale fazę wzrostu wchodzą w minimalną temperaturę 15-20°C, chociaż pory wytrzymują temperatury do -15°C.

Oprócz dużych wymagań świetlnych roślina ta wykazuje wrażliwość na brak wody i częste potrzeby podlewanie.

Główne zalety i wady

Zalety:

• odporny na zimno;
• odporny na choroby;
• niskokaloryczne;
• źródło żelaza, wapnia, magnezu, witamin z grupy B, a także PP i E.

Wady:

• po spożyciu, podobnie jak czosnek, wydziela z ust specyficzny zapach;
• może powodować wzdęcia;
• Szkodliwy dla osób cierpiących na wrzody lub zapalenie żołądka.

Jaka jest różnica od innych odmian:

• jadalne na różnych etapach rozwoju;
• wyrasta z liści aż do późnej jesieni;
• Podczas przechowywania zwiększa się zawartość kwasu askorbinowego.

Korzystne właściwości dla organizmu ludzkiego

Regularny używać Pory w żywności przyczynia się do leczenia i zapobiegania m.in choroby I stwierdza:

• miażdżyca;
• awitaminoza;
• choroby układu krążenia;
• reumatyzm;
• dna;
• wyczerpanie nerwowe;
• zaburzenia snu;
• choroby dróg żółciowych;
• zmniejszenie stężenia hemoglobiny;
• upośledzenie pamięci;
• Zaburzenia metaboliczne.

Polecany przez dietetyków, gdyż 100 g cebuli zawiera jedynie 35 kcal. Jest aktywnie stosowany w kosmetologii jako maseczki, peelingi, stymulator wzrostu włosów i środek przeciwłupieżowy. Wzmacnia płytkę paznokcia, leczy oparzenia słoneczne i modzele.

Cechy sadzenia i uprawy

Istnieją dwa sposoby uprawy porów:

• w regionach o długim lecie można używać nasion lub sadzonek;
• w chłodniejszych regionach wystarczą tylko sadzonki.

Przygotowanie do lądowania

Przed posadzeniem nasiona zanurza się w gorącej wodzie, następnie natychmiast w zimnej wodzie, a następnie trzyma w wilgotnej gazie przez kilka dni aż do kiełkowania.

Odniesienie. Nasiona pora przechowuje się w ciepłym i suchym miejscu do 3 lat, nie tracąc przy tym swojej jakości.

Wymagania glebowe

Najpierw przygotuj glebę: nawożenie i nawilżanie jest kluczem do dobrych zbiorów porów. Ważny jest także wybór miejsca lądowania. Cebulę sadzi się na lekko gliniastych terenach, gdzie w zeszłym roku rosła kapusta, groszek lub inne rośliny strączkowe.

Uwaga! Surowo zabrania się sadzenia porów w grządce, na której wcześniej rosła cebula - może to spowodować gnicie łodygi.

Terminy, schemat i zasady sadzenia

Pod koniec lutego wysiewa się je do doniczek do uprawy sadzonek, w połowie kwietnia nasiona wysiewa się do szklarni, a pod koniec kwietnia pod folią do grządki. Nasiona umieszczamy w rzędach w odległości 5 cm między nimi, na głębokość nie większą niż 1 cm.

Cechy uprawy

Przed wschodami temperatura powietrza powinna wynosić około 23°C, następnie przez około tydzień nie przekraczać 17°C, po i przez cały sezon wegetacyjny optymalna temperatura dla sadzonek to 21°C. Wysokie temperatury w okresie wzrostu sadzonek doprowadzą do wczesnego tworzenia pędów kwiatowych, co jest niedopuszczalne.

Niuanse dotyczące pielęgnacji i reżimu podlewania

Nasiona wysiewa się tak rzadko, jak to możliwe, aby zapobiec zrywaniu. Sadzonki pora źle to tolerują i ich rozwój jest opóźniony przez długi czas.

Zaleca się przycinanie liści cebuli dwa razy w miesiącu, pozostawiając 10 cm, poprawi to wzrost systemu korzeniowego i przyczyni się do pogrubienia łodygi.

Podstawą pełnego rozwoju porów jest regularne i obfite podlewanie. W okresach suchych podlewanie należy wykonywać codziennie wieczorem. Ziemia powinna być wilgotna, bez zalewania.

Spulchnienie gleby i odchwaszczanie

Co tydzień musisz poluzować i unieść roślinę, dodając świeżą ziemię do łodygi. Pielenie odbywa się w miarę potrzeb, co najmniej trzy razy w miesiącu.

Najlepszy opatrunek

Niektórzy ogrodnicy wolą w ogóle nie karmić porów. Jeśli jednak chcesz uzyskać wysokiej jakości zbiory, dokarmiaj rośliny raz w miesiącu, naprzemiennie nawozami organicznymi i mineralnymi.

Spośród mineralnych opatrunków korzeniowych najlepszą mieszankę uważa się za:

• woda 5 l;
• potas 15 g;
• „Superfosfat” 20 g;
• azotan amonu 15 g.

Polecane są również gotowe leki, np. Vegeta. Jest rozcieńczany do podlewania 1 łyżki. l. produkty w 5 litrach wody.

Zalecanym materiałem organicznym dla porów jest dziewanna lub ptasie odchody. Obornik krowi rozcieńcza się w wodzie 1:10, ptasie odchody - 1:20. Nawóz należy pozostawić na miejscu przez co najmniej 12 godzin.

Ważny! Jeśli liście pora stają się mniejsze, a wierzchołki żółkną, oznacza to, że gleba ma słabą kwasowość.Aby rośliny mogły lepiej rosnąć, należy je zoptymalizować do poziomu pH 5-6.

Zwalczanie chorób i szkodników

Na miejscu występuje wiele szkodników, które trudno zwalczyć. Pasożyty ssące, takie jak mszyce, roztocza i muchy cebulowe, mogą niszczyć rośliny same lub poprzez wirusy i bakterie przenoszone na ich nogach. Na przykład mozaika to wirus przenoszony przez mszyce. Nie da się z tym walczyć, konieczna jest profilaktyka. Aby to zrobić, użyj popiołu drzewnego, suchej musztardy lub mielonej czerwonej papryki: posyp je między rzędami przed poluzowaniem.

Jeśli szkodniki zaatakowały duży obszar, użyj środków owadobójczych „Iskra”, „Tanrek” lub „Alatar” - leki te skutecznie zwalczają mszyce, roztocza, mączliki i muchy cebulowe w ogrodzie. Pyretroidowy lek „Vantex” można stosować zapobiegawczo w walce z muchą cebulową.

Jeśli na porach zostaną znalezione psyllidy, dotknięte obszary spryskuje się Karate Zeon w celu ochrony. Dla utrwalenia efektu zabieg powtarza się po dwóch tygodniach.

Zbiór i przechowywanie

Na początku września zbiera się wcześnie dojrzewające odmiany porów. Starając się nie zabrudzić przestrzeni między liśćmi ziemią, wykop cebulę z ziemi. Przycinaj korzenie, nie dotykając liści – przycinanie ich spowoduje szybkie wyschnięcie cebuli.

Cebulę najlepiej przechowywać w skrzyni z piaskiem, w pozycji pionowej, w temperaturze nie wyższej niż +2…+3°C. W tej formie roślina w jak największym stopniu zachowa swoje korzystne właściwości i może przetrwać do 6 miesięcy.

Jakie trudności mogą wystąpić podczas uprawy

Uprawa porów nie stwarza szczególnych trudności, istnieją pewne cechy regionalne, które zależą od warunków klimatycznych danego obszaru.

Na obszarach o zimnym klimacie dobre zbiory można uzyskać jedynie poprzez uprawę sadzonek i tylko z odmian wcześnie dojrzewających i niektórych średnio dojrzewających, takich jak Columbus czy Vesta - i to przy starannej pielęgnacji i na zamkniętym terenie.

Rady doświadczonych ogrodników

Aby móc uprawiać pory na swojej działce już za pierwszym razem, skorzystaj z zaleceń doświadczonych ogrodników:

1. Jeśli korzeń rośliny został uszkodzony podczas przenoszenia na otwarty teren, przytnij liście. To skieruje siły w celu przywrócenia korzenia.
2. Przed przesadzeniem sadzonek korzenie można pokryć mieszanką krowiego łajna i gliny w równych proporcjach. Roślina szybciej i mocniej zadomowi się w nowym miejscu.
3. Im głębsze rowki podczas sadzenia sadzonek, tym dłuższa będzie jadalna łodyga pora.
4. Przechowując świeżą cebulę, należy ją regularnie sprawdzać. Usuń wysuszone, pożółkłe łodygi, w przeciwnym razie ryzykujesz utratę całych zbiorów.

Recenzje odmian porów

Profesjonaliści i początkujący ogrodnicy aprobują wiele odmian porów. Wiele osób próbuje go wyhodować po raz pierwszy i jest zadowolonych z wyniku:

Elena, Moskwa: «Bandit to doskonały por, uprawiałem go przez trzy lata z rzędu, aż skończyły mi się nasiona. Jest przysadzisty, noga nie jest długa, jak na przykład Karantansky i Kazimierz, ale pulchny. W tym roku ponownie kupiłem nasiona i ponownie je wyhoduję”.

Angelina, Nowogród Wielki: „W zeszłym sezonie posadziłam por Elephant Trunk. Polecam. Cebula jak zwykle wyszła dobra. Dziś przyniosłem 2 sztuki. z piwnicy w garażu. Jest doskonale przechowywany, ten mały zielony wystaje w wiadrze, posypany piaskiem i trocinami.”

Stepan, Nowopołock, Białoruś: „Wiele zależy od rodzaju pora. Uprawiam odmiany letnie.Na przykład Columbus, który według opinii zwykle nie jest przechowywany. I przechowuję go prawie do maja. Wszystkie metody przechowywania wymagają określonych warunków i nie nadają się do użytku amatorskiego. Zachowuję do 90% bez większego wysiłku. Najważniejsze, że cebula po kopaniu oddaje nadmiar wody, co jest odpowiedzialne za początek gnicia.

Wniosek

Nawet początkujący ogrodnik może uprawiać pory, które są wyjątkowe i przydatne w swoich właściwościach, w dowolnym regionie Rosji. Spośród różnorodności odmian każdy wybierze coś, co będzie odpowiednie dla jego warunków uprawy i zaspokoi jego potrzeby i gusta.

Spróbuj uprawiać pory: jest prawdopodobne, że na długo zajmą należne im miejsce w Twoim ogrodzie.