Bezpretensjonalna smaczna odmiana wiciokrzewu „Amfora”

Wiciokrzew, roślina powszechnie występująca w Azji Wschodniej i wielu krajach północnych, staje się coraz bardziej popularna wśród rosyjskich ogrodników ze względu na swoje walory dekoracyjne oraz smaczne i zdrowe jagody. O walorach wiciokrzewu Amphora, a także o zasadach uprawy tej bezpretensjonalnej jadalnej odmiany rośliny o pysznych owocach, dowiesz się z artykułu.

Opis odmiany wiciokrzewu Amphora

Ogrodnicy, którzy wybrali Amphorę do uprawy na swoich działkach, pozostawiają najlepsze recenzje na temat tej odmiany: chwalą ją za oryginalny smak, odporność na choroby i zimno oraz łatwość pielęgnacji.

Pochodzenie, rozwój i historia hodowli

Podstawą hodowli tej kultury był dziki wiciokrzew, który rośnie naturalnie na Półwyspie Kamczackim.

Odniesienie. Amforę po raz pierwszy uzyskano w latach 90. XX wieku w Petersburgu na stacji doświadczalnej w Pawłowsku Ogólnorosyjskiego Instytutu Zasobów Genetycznych Roślin im. Akademika N.I. Wawiłow w wyniku swobodnego zapylania roślin uprawnych odmiana Roksana dziko rosnący Wiciokrzew Kamczatka.

W 1998 roku nowo wyhodowana odmiana została wpisana do Państwowego Rejestru Federacji Rosyjskiej jako osiągnięcie w dziedzinie hodowli, została zalecona do uprawy w zimnych regionach kraju i zyskała uznanie wśród ogrodników ze względu na bezpretensjonalność i doskonały smak jagód.

Charakterystyka, opis wyglądu, smaku

Wiciokrzew Amfora to wieloletni krzew, ze względu na rodzaj wzrostu zaliczany do roślin średniej wielkości.Gałęzie skierowane ku górze, o lekkim zboczu, z czerwonobrązową korą i lekko owłosionymi, zielonymi, lancetowatymi liśćmi, tworzą zgrabną zaokrągloną koronę. Wysokość dojrzałych roślin wynosi 1,4-1,5 m, a średnica 1 m.

Amfora kwitnie drobnymi, dzwonkowatymi kwiatami o zielonkawożółtym kolorze.

Odmiana zyskała swoją nazwę dzięki eleganckim, dużym, podłużnym owocom w kształcie małych dzbanków. Długość jagód pokrytych trwałą, gładką niebiesko-niebieską skórką z woskowym nalotem sięga do 2 cm, a jedna sztuka waży średnio od 0,8 do 1,2 g, chociaż zdarzają się również okazy trzygramowe.

Gęsty miąższ owocu jest bezwonny, ale ma przyjemny smak i zawiera dużą ilość witamin (A, C, z grupy B) i mikroelementów (jod, krzem, sód, cynk, miedź i inne), które konserwowane są poprzez:

• zamrażanie;
• obróbka cieplna;
• długoterminowe przechowywanie.

Słodko-kwaśne jagody z ledwo wyczuwalną goryczką pozostawiają posmak borówki brusznicy i za wysoki smak otrzymały specjalistyczną ocenę 4,5 na 5.

Cechy wykorzystania tej odmiany

Odmiana wiciokrzewu należy do odmiany deserowej, ale jednocześnie krzew ma wysokie walory dekoracyjne, a jego bujna korona będzie godną ozdobą letniego domku lub ogrodu.

Owoce są spożywane zarówno świeże, jak i przetworzone:

• kompoty;
• zacina się;
• soki;
• dżem;
• napój owocowy.

Jagody mają szereg właściwości leczniczych:

• przeciwzapalny;
• środki dezynfekcyjne;
• żółciopędny;
• leki moczopędne;
• ogólne wzmocnienie.

Produktywność i owocowanie

Pierwsze zbiory szybko rosnącej rośliny zbiera się w trzecim roku po wiosennym posadzeniu rocznych krzewów w stałym miejscu.

Uwaga! Doświadczeni ogrodnicy zalecają jesienne sadzenie dwuletniego krzewu wiciokrzewu Amphora. W takim przypadku plon przyniesie owoce w przyszłym roku.

Przeciętny zebrane z jednego krzaka od 600 g do 1,1 kg owoców, jednak w zależności od warunków uprawy ilość ta może być znacznie większa – od 1,7 do 2 kg.

Przy odpowiedniej pielęgnacji krzew z powodzeniem owocuje przez 20-30 lat.

Okres dojrzewania

Wiciokrzew Amfora jest odmianą średniopóźną.

Jagody dojrzewają niemal jednocześnie. Nadchodzi dojrzewanie od połowy do końca czerwca.

Odporność na choroby i szkodniki

Amfora charakteryzuje się dużą odpornością na choroby i szkodniki, jednakże roślina może cierpieć na:

• choroby grzybowe;
• ataki mszyc, łuskowate owady, wiciokrzew.

Odporność na zimno i suszę

Roślina bez problemu znosi przymrozki powrotne i ma zwiększoną mrozoodporność:

• pąki wytrzymują temperatury do – 47°C;
• kwiaty nie mogą zostać uszkodzone przez wiosenne przymrozki do -7°C.

Roślina dość dobrze znosi suszę, jednak przy suchej pogodzie wymaga dodatkowego podlewania.

Dla jakich regionów najlepiej się sprawdza i jakie są wymagania klimatyczne?

Odmiana jest uprawiana we wszystkich regionach Federacji Rosyjskiej, ale najkorzystniejsze warunki klimatyczne dla Amfory to:

• Strefa środkowa;
• Ural;
• Syberia;
• Ałtaj;
• Daleki Wschód.

Roślina rośnie szczególnie dobrze w środkowej Rosji, gdzie nie ma nagłych zmian temperatury, a pogoda jest stosunkowo stabilna.

Choć wiciokrzew nie jest szczególnie wymagający pod względem klimatycznym, nie sprzyja uzyskaniu dobrych zbiorów:

• bardzo zimno;
• pogoda jest zbyt gorąca i sucha.

Główne zalety i wady tej odmiany

Wiciokrzew amforowy ma znacznie więcej zalet niż wad.

Zalety tej odmiany obejmują:

• duże owoce;
• wszechstronność jagód;
• dekoracyjny wygląd krzewu;
• doskonały smak i wysokie walory handlowe owoców – jagody dobrze znoszą transport, zachowując przy tym dobry wygląd i nie tracąc swoich korzystnych właściwości;
• mrozoodporność – roślina ma zwiększoną odporność na przymrozki wiosenne i zimowe;
• zdolność przeciwstawiania się chorobom i szkodnikom owadzim;
• brak wtórnego kwitnienia;
• łatwość pielęgnacji podczas uprawy;
• prawie jednoczesne dojrzewanie owoców, które mogą pozostać na gałęziach bez opadania przez długi czas (do 14 dni przy braku silnych wiatrów);
• możliwość przesadzania krzewów w inne miejsce bez negatywnych konsekwencji dla rośliny.

Wśród wad warto przede wszystkim zwrócić uwagę na samosterylność odmiany.

Ważny! Aby plony pomyślnie owocowały, konieczne jest posadzenie co najmniej jednej innej odmiany wiciokrzewu w pobliżu krzewu Amfora.

Inne wady dotyczą krzewów rosnących w stałym cieniu:

• ich owoce tracą smak i stają się bardzo kwaśne;
• jajnik może w ogóle się nie pojawić.

Jaka jest różnica od innych odmian i mieszańców

Wiciokrzew amforowy nie ma problemu wtórnego kwitnienia, jaki ma wiele innych odmian, co utrudnia jego uprawę w południowych regionach.

Dzieje się tak z powodu wczesnego okresu spoczynku, który kończy się jesiennym kwitnieniem i dalszym zamarzaniem pąków zimą, po czym wraz z nadejściem wiosny krzewy praktycznie nie kwitną i nie dają dobrych zbiorów.

Odmiana wypada również korzystnie w porównaniu z innymi przedstawicielami wiciokrzewu:

• duży rozmiar i oryginalny smak jagód;
• wysoka wydajność;
• zimotrwalosc;
• zwiększona odporność na choroby i szkodniki;
• fakt, że owoce długo nie spadają z gałęzi i nie psują się.

Technologia rolnicza

Uprawa doskonale nadaje się do uprawy w otwartym terenie i nie wymaga zbyt dużej pielęgnacji, jednak aby uzyskać dobre zbiory, nie należy lekceważyć zasad techniki rolniczej.

Wybór miejsca w ogrodzie i przygotowanie dołków

Do sadzenia krzewów na stałe miejsce wybierz witrynę:

• dobrze oświetlony słońcem (dopuszczalny jest lekki półcień);
• chronione przed przeciągami i silnymi porywistymi wiatrami.

Odniesienie. Amforę można również uprawiać w cieniu, jeśli obszar jest wystarczająco wentylowany, ale w tym przypadku nie będzie możliwe zebranie dobrych zbiorów pełnoprawnych owoców.

Chociaż kultura dość kocha wilgoć, miejsca sadzenia nie należy wybierać na nizinie, gdzie mogą wystąpić:

• podlewanie gleby ze względu na bliskość wód gruntowych;
• bagnista gleba;
• gromadzenie się stopionej lub osadzającej się wody.

Sympatyczni sąsiedzi dla wiciokrzewu:

• Jabłoń;
• jaśmin;
• liliowy.

Doły do ​​sadzenia krzewów wykopuje się o wymiarach 400 cm x 400 cm x 400 cm w odległości 1,5-2 m od siebie.

Na 2-3 tygodnie przed posadzeniem sadzonek w każdym dołku należy umieścić:

• 10 cm warstwa drenażu (kruszony kamień lub cegła łamana);
• 1 wiadro kompostu;
• 150 g superfosfatu;
• 1 litr popiołu drzewnego;
• 60 g siarczanu potasu;
• trochę piasku.

Całą kompozycję dokładnie mieszamy.

Przygotowanie do lądowania

Aby krzewy dobrze się zakorzeniły, do sadzenia w stałym miejscu pobiera się 2-3-letnie drzewa z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym i średnicą korony co najmniej 20 cm.

Przed wejściem na pokład:

• korzenie sadzonek trzyma się w wodzie przez 2 godziny;
• następnie posypuje się popiołem lub traktuje słabym roztworem nadmanganianu potasu.

Wymagania glebowe

Nadaje się do uprawy roślin gleby żyzne lekkie o dobrej oddychalności i odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.

Jeśli gleba jest silnie kwaśna, dodaj do otworu środek odtleniający:

• kreda;
• popiół;
• mąka dolomitowa;
• Limonka.

Poziom wód gruntowych nie powinien być mniejszy niż półtora metra.

Terminy, schemat i zasady sadzenia

Roślinę sadzi się w stałym miejscu w różnym czasie, w zależności od regionu.

Uwaga! W przypadku wiciokrzewu amfora sezon wegetacyjny rozpoczyna się wcześnie. Już w marcu roślina zaczyna wychodzić z spoczynku, a w maju - czerwcu następuje jej aktywna aktywność życiowa.

Dlatego sadzić krzewy:

• w regionach południowych (gdzie śnieg topnieje nie później niż w połowie marca) - na wiosnę, w kwietniu, kiedy pogoda się ustabilizowała, ale pąki nie zaczęły jeszcze aktywnie się rozwijać, lub jesienią, od września do listopada, kiedy ustało aktywne życie rośliny, ale nie ma jeszcze przymrozków;
• w regionach centralnych - od września do pierwszej połowy października;
• na północy - od sierpnia do września.

Do przygotowanych dołków wlewa się 2-3 wiadra ciepłej wody, oddalone od siebie o 1,5-2 m i wypełnia pożywną mieszanką gleby, po czym:

1. W środku każdego otworu tworzy się wzniesienie.
2. Pośrodku zamontowany jest kołek.
3. Sadzonkę umieszcza się na kopcu, ostrożnie prostując korzenie.
4. Szyjka korzeniowa jest zakopana na głębokość 3 cm.
5. Przykryj ziemią.
6. Powierzchnia gleby jest zagęszczona.
7. Wlej 1-2 wiadra wody pod krzak.
8. Na kręgu pnia drzewa umieszcza się warstwę ściółki przy użyciu próchnicy, trocin, kompostu i torfu.

Cechy uprawy

Opieka nad amforą obejmuje podstawowe środki agrotechniczne:

1. Podlewanie w okresie kwitnienia, w okresie tworzenia jajników i przed rozpoczęciem owocowania (w rejonach południowych – co drugi dzień, w okresie suchym – codziennie rano i wieczorem poprzez zraszanie, za pomocą dyszy rozproszonej).
2. Rozwolnienie. Zabieg jest szczególnie istotny wiosną, kiedy konieczne jest zapewnienie dobrego dostępu tlenu do korzeni.
3. Pielenie, aby chwasty nie osłabiały krzewu.
4. Przycinanie aby zwiększyć produktywność i uczynić krzaki bardziej dekoracyjnymi.
5. Stosowanie nawozów organicznych i mineralnych do gleby wraz z nadejściem wieku owocowania.
6. Ściółkuj glebę dziewanny lub kompostu.

Uwaga! Aby zapobiec sklejaniu się gleby podczas podlewania, wykonaj bruzdę o głębokości 10-15 cm i wlej do niej wodę.

Niuanse opieki

Przez pierwsze 2-3 lata krzew przycina się wyłącznie w celach sanitarnych, usuwając uszkodzone gałęzie i gałęzie rosnące wewnątrz korony. Cięcie w celu rozrzedzenia korony i nadania jej pożądanego kształtu wykonuje się po osiągnięciu przez roślinę 4-6 roku życia, a wiosną lub jesienią, we wrześniu - październiku, kiedy nie ma już liści, a gałęzie są wyraźnie widoczne. widoczny.

Stare pędy usuwa się w wieku 8 lat, a po osiągnięciu 15 lat przycina się je do połowy krzewu, po czym roślina jest obficie karmiona.

Ważny! W żadnym wypadku nie należy przycinać krzewów wiciokrzewu amfory bezpośrednio po jesiennym posadzeniu – zabieg osłabi roślinę i niekorzystnie wpłynie na jej dalszy rozwój i owocowanie. Wiosną pędy skracają się o 30 cm.

W miarę dojrzewania krzewu procedurę spulchniania przeprowadza się ze szczególną ostrożnością, aby nie uszkodzić zarośniętego systemu korzeniowego.

Roślinę podlewa się nie tylko w okresie wegetacji, ale także po zbiorze owoców (lipiec-sierpień), aby zapewnić dobre zbiory w nowym sezonie.

Nawożenie jest szczególnie ważne od momentu, gdy krzew zaczyna tworzyć pierwsze owoce:

• przed kwitnieniem i pojawieniem się jajników glebę wzbogaca się naparem dziewanny (1 kg na wiadro wody);
• pod koniec lata dodaj kompozycję 0,5 litra popiołu drzewnego i 10 litrów wody;
• wiosną żerują kultura z roztworem mocznika (20 g na wiadro wody);
• po zbiorze jagód - w składzie 20 g azotanu amonu, 60 g superfosfatu i 10 g mocznika na 10 litrów wody;
• w sierpniu - 20 g siarczanu potasu i 60 g superfosfatu na wiadro wody.

Zapylacze

Roślina samosterylna potrzebuje krzyża zapylanie. Aby to zapewnić, obok krzaka, w odległości 2 m, sadzi się w grupie inne odmiany wiciokrzewu, których czas kwitnienia jest taki sam jak amfory - 2, 3 lub więcej krzewów.

Najlepiej sprawdzają się jako zapylacze:

• Altair;
• Nimfa;
• Gżelka;
• Morena;
• Pawłowska;
• Altówka;
• Fioletowy;
• Lazur.

Zwalczanie chorób i szkodników

Latem, przy częstych ulewnych opadach deszczu, na roślinę mogą wpływać choroby grzybowe:

• rdza;
• penosporoza.

Aby chronić przed chorobami, roślina jest traktowana:

• wiosną - 5% roztwór mocznika lub 2% Actellica;
• po zbiorze jagód użyj preparatów grzybobójczych „Topaz”, „Skor”, „Flint”.

Odniesienie. Opryskiwanie wiciokrzewu amfory Cyrkonem i Epinem to niezawodny sposób na ochronę krzewu przed atakiem grzybów.

Na młodych pędach rośliny czasami pojawiają się mszyce, z którymi walczą za pomocą nalewki z ostrej papryki.

Owady łuskowe i skrzydełka są niszczone preparatami organicznymi, aby nie uszkodzić owoców:

• „Gamair”;
• „Fitosporyna”.

Przygotowania do zimy

Odmiana odporna na zimę na początek chłodów łatwe w przygotowaniu:

• w listopadzie przeprowadzaj obfite podlewanie;
• koło pnia drzewa jest ściółkowane trocinami, opadłymi liśćmi i kompostem;
• dodaj opadły śnieg do krzaka;
• pnie gałęzi pokryte są bieleniem;
• zainstaluj metalową siatkę ochronną.

Uwaga! Młode krzewy wiciokrzewu amfory przykrywa się na zimę agrofibrą, gałęziami świerkowymi lub płótnem.

Reprodukcja

Kulturę propaguje się na trzy sposoby:

1. Ukorzenianie sadzonek, zbierając je jesienią, ukorzeniając zimą i sadząc w stałym miejscu na wiosnę.
2. Dzieląc krzew jesienią lub wiosną, równomiernie dzieląc krzaki za pomocą ostrej łopaty.
3. Przez nakładanie warstw: jedną z dolnych gałęzi wkopujemy na głębokość 10 cm w wykopany w ziemi rowek, zabezpieczamy, regularnie podlewamy, a gdy pojawią się młode pędy, przesadzamy je.

Żniwny

Dzięki temu, że jagody wiciokrzewu amfora dojrzewają równomiernie i mogą długo utrzymywać się na gałęziach, nie spadając, zbiór jest dość szybki i łatwy.

Jak i kiedy zbierać

Owoce zbiera się w drugiej połowie czerwca, począwszy od połowy miesiąca.

Odniesienie. Zebrany wiciokrzew amfora można przechowywać w lodówce przez tydzień.

Jakie trudności mogą wystąpić podczas uprawy

Eksperci identyfikują trzy główne problemy:

1. Gdy pędy osiągną wiek 5 lat, plon krzewu może się zmniejszyć. Aby uniknąć problemu, należy raz na 2-3 lata przeprowadzać przycinanie przeciwstarzeniowe, zastępując stare gałęzie młodymi.
2. Jeśli roślina nie owocuje lub jest bardzo mało jagód, należy upewnić się, że jest wystarczająca liczba odpowiednich zapylaczy, a także spryskać krzak roztworem cukru (2 łyżki.na wiadro wody), aby przyciągnąć owady w okresie kwitnienia.
3. Uprawy mogą zostać uszkodzone przez inwazję ptaków. Aby chronić się przed ptakami, użyj metalowej siatki lub zainstaluj stracha na wróble.

Wskazówki i recenzje doświadczonych ogrodników na temat tej odmiany

Olga, Barnauł: „Bardzo zadowolony z różnorodności. Amfora wiciokrzewowa doskonale znosi mroźną pogodę i charakteryzuje się stabilnym owocowaniem. Dojrzałe jagody praktycznie nie opadają. Pomimo tego, że roślina jest odporna na szkodniki i choroby, zalecam opryskiwanie krzewów specjalnymi preparatami profilaktycznymi.”.

Jewgienij, pan. Kaliningrad: „Przeczytałem recenzje na temat wiciokrzewu amfora i postanowiłem spróbować go wyhodować na mojej stronie. Jestem zadowolony z wyniku. Odmiana jest naprawdę bezpretensjonalna, nie daje schronienia na zimę i konsekwentnie owocuje. Staram się regularnie podlewać krzewy, terminowo stosować nawozy i każdemu, kto wybiera się do uprawy tej odmiany, radzę to samo. Ten rodzaj opieki może znacząco zwiększyć produktywność.”.

Wyniki

Dokładne zbadanie cech wiciokrzewu Amphora, przestrzeganie zasad sadzenia krzewów i właściwa pielęgnacja rośliny zapewni roczne stabilne zbiory owoców doskonałej jakości, których korzyści dla organizmu ludzkiego nie da się przecenić.