Jak rośnie granat, gdzie rośnie i kiedy dojrzewa?

Na Wschodzie granat nazywany jest owocem królewskim ze względu na doskonały smak i piękny wygląd. Jeden owoc zawiera większość składników odżywczych potrzebnych organizmowi człowieka. W medycynie ludowej nasiona i skórki granatu stosuje się w leczeniu anemii, czerwonki, zaburzeń żołądkowo-jelitowych i innych chorób.

Drzewa granatu uprawiane są na skalę przemysłową w wielu krajach i miastach o klimacie subtropikalnym. Drzewa wymagają klimatu, ale są bezpretensjonalne w pielęgnacji. Gdzie uprawia się granat, jak rośnie w naturze i kiedy dojrzewają owoce - czytaj dalej.

Opis i właściwości granatu

Granat to długowieczna roślina z rodziny Derbennikov, rodzaju Granat. Średnio aktywnie rośnie i owocuje przez około 100 lat. W naturze występują drzewa, które mają około 300 lat.

Granaty uprawiane na skalę przemysłową co 50-60 lat lądowania wycinane i zastępowane nowymi roślinami, ponieważ do tego czasu plony są zmniejszone.

To jest interesujące! W średniowieczu granat nazywano Pomum granatus, co tłumaczy się jako „nasiona jabłka”. W starożytnym Rzymie roślina nazywała się Malum granatus – „ziarniste jabłko”. Później C. Linneusz nadał tej kulturze oficjalną nazwę - Punica granatus, co tłumaczy się jako „granulat puński”. Z języka włoskiego i niemieckiego nazwę granatu nadal tłumaczy się jako „jabłko”.

Do wygodnego wzrostu drzewa granatu wymagają klimatu subtropikalnego. Roślina wytrzymuje niskie temperatury do -15°C, a przy temperaturach -20°C i niższych zamarza cała jej część nadziemna.

Roślina uwielbia światło, dlatego sadzi się ją na otwartych przestrzeniach. Aby owoce były duże i słodkie, muszą być zacienione przez liście. Jest to brane pod uwagę podczas formowania korony uprawnej.

Granat nie jest wybredny pod względem składu gleby. Może rosnąć nawet na glebach piaszczystych i zasolonych.

Roślina jest odporna i słynie z bezsenności. Jeśli pień i gałęzie drzewa zostaną całkowicie pokryte piaskiem, wyrosną na nim nowe korzenie przybyszowe, a stary system korzeniowy stopniowo wyschnie. Dowodzi tego cmentarzysko granatów z wieloma poziomami ukorzeniania się wzdłuż pnia, znalezione w pobliżu rzeki Ganja-Gai.

Granat nie jest wybredny pod względem podlewania i wilgotności. Dobrze znosi suszę. Aby jednak poprawić owocowanie, zaleca się oprysk korony. W suche dni gleba jest okresowo nawilżana.

Jak wszystkie rośliny uprawne, granat jest podatny na choroby i ataki szkodników. Najczęściej atakuje go Phomopsis (rak gałązek) i grzyb sadzy. Wśród szkodników za najczęstszy problem uważa się roztocza granatowca, zwójka liściasta goździka, żrącego kornika, ćmę dorszową granatu i mszycę.

Hodowcy stale opracowują nowe odmiany granatu o zwiększonej odporności. W przypadku uprawy na skalę przemysłową problem rozwiązuje się za pomocą środków chemicznych.

Opis botaniczny

Granat to nie tylko źródło smacznego i przydatne owoce. Drzewa wyglądają estetycznie w okresie kwitnienia i owocowania.

Odmiany uprawne są zwykle uprawiane w postaci drzew o wysokości 3-6 cm.Na wolności rodzaj rośliny zależy od warunków i sposobu formowania, na obszarach górskich i przy braku gleby granat rośnie jak krzew.

Gałązki granatu są cienkie, ale elastyczne i mocne, zdolne utrzymać ciężkie owoce. Mają na sobie ciernie. Im roślina jest bliżej formy dzikiej, tym dłuższe i ostrzejsze są ciernie na gałęziach.

Liście przeciwległe, wydłużone, obustronnie spiczaste, błyszczące, jasnozielone. Maksymalna długość wynosi 8 cm, a szerokość 2 cm.W tropikach rośnie jako drzewo wiecznie zielone, a w krajach o mroźnych zimach zrzuca liście, gdy wystąpią mrozy.

Kwiaty 2 typy. Próbki w kształcie dzwonu są sterylne. Nie mają jajników i odpadają po zakwitnięciu rośliny. Tych kwiatów jest najwięcej na drzewie. Okazy w kształcie dzbana są biseksualne i mają zauważalny jajnik u podstawy. To z nich powstają owoce.

Są kwiaty o formach pośrednich. W owocach granatu są czerwono-pomarańczowe, proste, mają skórzaną miseczkę z 5-7 spiczastymi płatkami. Zawiera cienkie, delikatne płatki, pręciki i styl z pogrubionym, klapowanym piętnem. W ozdobnych odmianach rośliny kwiaty mogą być proste lub podwójne, w odcieniach czerwieni, różu, bieli i różnorodnych odcieniach.

Owoce mają kształt kulisty, z zachowaną skórzastą owocnią w kształcie korony. Naukowa nazwa jagód granatu to granaty.. Twarda skórka, która niezawodnie chroni miazgę przed uszkodzeniem, może być czerwona (najczęstsza opcja), żółta, pomarańczowa, brązowa, brązowa. Jest niejadalny, ale jest aktywnie stosowany w medycynie i kosmetologii.

Pod skórką znajdują się liczne pestki granatu, które są otoczone soczystym miąższem. Występuje w kolorze ciemnej i jasnej czerwieni, różu lub żółci.Smakuje kwaśno, słodko, słodko-kwaśnie.

Nasiona są liczne. Ich liczba może osiągnąć 1200. Znajdują się one w 6-13 komorach oddzielonych gęstą kremową folią. Kości mogą być twarde lub miękkie. Możliwe jest rozmnażanie metodą generatywną.

To jest interesujące! Z jednego drzewa granatu zbiera się około 60 kg owoców w sezonie.

Pochodzenie i ojczyzna historyczna

Naukowcy uważają, że granat to starożytna roślina, której historia sięga co najmniej 4 tysięcy lat. Uważa się, że owoce rośliny używane do jedzenia starożytni ludzie epoki kamienia.

Persja (współczesny Iran) uważana jest za historyczną ojczyznę kultury. Również w starożytnych wiekach roślina była szeroko rozpowszechniona w Kartaginie (współczesna Tunezja), Afganistanie, Turcji, Zakaukaziu i Azji Środkowej.

Drzewa granatu uprawiane są od czasów starożytnych i są rozpowszechnione w całym basenie Morza Śródziemnego. Kultura została sprowadzona do Ameryki w czasach hiszpańskich konkwistadorów. Później roślina rozprzestrzeniła się we wszystkich krajach i miastach o klimacie subtropikalnym.

Granat był szczególnie czczony w Grecji. Śpiewali ją poeci, a najlepsi wojownicy otrzymywali owoce odlane w złocie. Wzmianka o ziarnistym jabłku pojawia się w Starym Testamencie.

To jest interesujące! Niektórzy ludzie wierzą, że granat był jabłkiem, które uwiodło Ewę w ogrodzie Eden.

Jak rośnie dziki granat?

Dzikie zarośla granatów występują najczęściej wzdłuż grzbietów, w pobliżu górskich rzek, na glebach skalistych, piaszczystych i żwirowo-aluwialnych.

W sprzyjających warunkach roślina wyrasta na wysokie drzewo. Na zboczach górskich przybiera postać krzewu. Im korzystniejsze warunki wzrostu, tym wyższa kultura.

Owoce dzikiego granatu są mniejsze niż uprawiane. Mają słodko-kwaśny, cierpki smak.Skórka jest jasnoczerwona lub pomarańczowa z jasnymi plamami. Ziarna są jasnoczerwone. Nasiona są twarde.

Obszary geograficzne uprawy granatów

Kraje, w których rośnie granat, mają łagodny klimat subtropikalny. Roślina występuje zarówno w formie dzikiej, jak i uprawnej.

Naturalne siedlisko obejmuje Azję Zachodnią: Turcję, Armenię, Abchazję, Iran, Azerbejdżan, Gruzję, Afganistan, Turkmenistan.

Północna granica zasięgu obejmuje kraje azjatyckie byłego ZSRR, pasmo Wielkiego Kaukazu i wybrzeże Morza Kaspijskiego. Zachodnie granice dotykają wybrzeży Azji Mniejszej. Południowe granice sięgają wybrzeży Morza Arabskiego.

Uprawne plantacje granatów rosną na Bliskim Wschodzie, w Grecji, Afganistanie, Iranie, Włoszech, Hiszpanii, Armenii, Uzbekistanie, Gruzji, Azerbejdżanie, Francji, Portugalii i Tadżykistanie. Roślina jest aktywnie uprawiana na terenie byłej Jugosławii.

Uprawiany granat występuje również w Rosji: w Osetii Północnej, na Krymie, w Dagestanie, na terytorium Krasnodaru, w Soczi.

Na pytanie, czy w Abchazji rosną granaty, odpowiedź będzie pozytywna.

Gdzie rośnie najsmaczniejszy granat?

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, gdzie rośnie najsmaczniejszy granat. Mieszkańcy różnych krajów mają odmienne zdanie na ten temat.

Granat azerbejdżański słynie z wysokich właściwości smakowych. W Azerbejdżanie, w mieście Goychay, tradycyjnie odbywa się festiwal owoców granatu. I to właśnie granat Goychay cieszy się największą miłością wśród mieszkańców kraju.

Powszechnie uważa się również, że najsmaczniejszy granat rośnie w Iranie, historycznej ojczyźnie tej kultury. Z tym stwierdzeniem nie zgodzą się Grecy, dla których Tunezja od czasów starożytnych była centrum najcenniejszych jabłek zbożowych.

Notatka! Na smak owocu wpływa nie to, jak i gdzie rośnie granat, ale odmiana konkretnej rośliny. Istnieją odmiany słodkie, kwaśne i słodko-kwaśne. Najlepszy smak mają także owoce, które rosną w sprzyjających warunkach, na żyznej glebie i dojrzewają w temperaturze +25°C.

Podział na strefy granatu według rodzajów i odmian

Na świecie są tylko 3 rodzaje granatów:

1. Zwykły. Daje najsmaczniejsze owoce. To od niego pochodziły wszystkie odmiany uprawne. Rośnie dziko w zachodniej Azji i południowej Europie.
2. Sokotrans. Rośnie w Morzu Arabskim na wyspie Socotra. Smak tej odmiany uprawy jest niższy niż zwykłego granatu. Dlatego roślina występuje na wolności, ale nie jest uprawiana.
3. Krasnolud. Został wyizolowany stosunkowo niedawno jako odrębny gatunek. Wytwarza dużą liczbę małych owoców. Uprawiana jako roślina domowa i ozdobna.

Na smak owoców duży wpływ ma odmiana. Lista pokazuje główne odmiany granatu i kraje, w których są uprawiane:

1. Aswad, Sharodi, Akhmar, Chałwa. Uprawiana w Iranie. Smak miąższu jest słodki, praktycznie bez kwaskowatości.
2. Wspaniały. Odmiana charakteryzująca się miękkimi nasionami. Popularny w Ameryce.
3. Malissi, Mangulati, Ras el Bahl, Red Loufani. Uprawiane w Izraelu. Smak jest słodki, z lekką kwaskowatością.
4. Czerwone kalosze, Bela-Mursal, Kyrmyzy-kabukh, różowe kalosze, Veles, Shah-par, Kaim-nar. Odmiany słodko-kwaśne. Mają cierpki, bogaty smak. Rosną na Krymie i Zakaukaziu.
5. Bedana, Dholka, Alandi. Miąższ owocu jest bardzo słodki. Odmiany są charakterystyczne dla Indii.
6. Achik-Dona, Kazake-Anar, Kzył-Anar. Słodko-kwaśna odmiana granatu. Odmiany są aktywnie uprawiane w krajach Azji Środkowej. Dojrzewają w październiku.
7. Kok, Ulfa, Kyzym, Wellis.Mają słodko-kwaśny, cierpki smak.
8. Lojuar, Vedana, Kadan, Nar-Shirin. Jedna z najsłodszych odmian. Popularny na całym świecie.
9. Ulfi, Ak-Dona, Lor-Zhuar. Najsłodsze odmiany z wczesnych. Rozpowszechniany na całym świecie. W większości krajów dojrzewają już we wrześniu.

Najpopularniejsze odmiany dekoracyjne to Multiplex, Chico i Variegata. Nie owocują, ale pięknie kwitną.

Kiedy dojrzewa granat?

Pierwszy zbiór granatów zbiera się, gdy roślina ma 3-4 lata. Jeśli drzewo rozmnażano wegetatywnie, to już w drugim roku. Następnie drzewo owocuje przez ponad 100 lat, ale najwyższe plony obserwuje się w ciągu pierwszych 55-60 lat.

Okres wegetacyjny trwa od 6 do 8 miesięcy. Odmiana charakteryzuje się długim sezonem kwitnienia, owocowania i dojrzewania owoców. Od formowania się do pełnej dojrzałości trwa od 4 do 5 miesięcy.

W gorących krajach, gdy granat dojrzewa, pęka bezpośrednio na gałęziach, jeśli nie został wcześniej usunięty z drzewa, ale ziarna nie wysypują się. Takie owoce nie nadają się do transportu, ale mają bogaty smak, więc jedzenie ich jest przyjemnością. używać lokalni mieszkańcy.

W krajach o chłodniejszym klimacie liście częściowo opadają, gdy granaty dojrzewają. Szczególnie nietypowo wyglądają duże, jasne owoce na nagich gałęziach.

Okres dojrzewania granatów w zależności od miejsca wzrostu:

1. Krym. Granat można spotkać nie tylko w ogrodach, ale także w ogrodach publicznych i parkach miejskich. Owoce dojrzewają około miesiąca, od początku października.
2. Kiedy dojrzewa granat? w Azerbejdżanie? Tutaj zbiory rozpoczynają się 26 października i kończą 7 listopada. W tym czasie w kraju odbywa się targ granatów.Owoce azerbejdżańskie nie wyróżniają się idealnie równym kształtem i gładką, błyszczącą skórką, ale mają bogaty, słodki smak.
3. W Turcji. To główny eksporter granatów do Rosji. Rosną tu duże, okrągłe, błyszczące owoce o jasnej skórce. Dojrzewanie tureckich zbiorów trwa od drugiej połowy września do końca października.
4. Armenia. Sezon rozpoczyna się w połowie października i trwa do późnej jesieni. Rosną tu bardzo słodkie i soczyste owoce.
5. Abchazji i Gruzji. Dojrzewanie owoców następuje również w połowie października.
6. Tadżykistan. Zbiór owoców rozpoczyna się już 10 października, późniejsze odmiany dojrzewają pod koniec miesiąca.
7. Izrael. Sezon zbiorów granatów w Izraelu trwa od sierpnia do lutego, w zależności od odmiany. Jest jednym z głównych eksporterów czerwonych owoców granulowanych. Głównym odbiorcą izraelskich granatów jest Rosja.
8. Soczi. Okres dojrzewania trwa od października do początku listopada.
9. Dagestan. Obserwuje się tu wcześniejsze owocowanie. Pierwsze granaty można skosztować już w drugiej połowie września.
10. Iran. Uprawia się tu ponad 100 odmian granatu. Dojrzewanie wczesnych rozpoczyna się pod koniec września, zbiorcze dojrzewa od połowy października do końca listopada. W połowie listopada odbywa się święto granatów zwane „Sto ziarenkami rubinu”.
11. Tunezja. Soczyste i słodkie owoce zbiera się we wrześniu.
12. Grecja. Październik uważany jest za sezon granatów.
13. Hiszpania. Ze względu na dużą różnorodność uprawianych tu odmian, granaty zbiera się od października do grudnia.

Oznaki dojrzałego owocu

Jeśli wybierzesz niedojrzały granat, dojrzeje on w domu. Jednak smak takich owoców będzie gorszy niż tych dojrzewających na drzewie.Dlatego w pełni dojrzałe granaty zbiera się zwykle poprzez odcięcie ich od gałęzi sekatorami. Przechowywane zbiory trwają dłużej niż 3 miesiące.

Jak rozpoznać dojrzały owoc granatu:

1. Ziarna. U osobników dojrzałych mają wydłużony kształt z charakterystycznym, wyraźnie widocznym prążkowaniem.
2. Jasny odcień skórki. W sprzedaży dostępne są granaty bordowe, różowe i czerwone. Okazy z jasnymi plamami nie są dojrzałe. Im ciemniejsza skórka, tym słodszy owoc.
3. Wygląd skórki. Skorupa powinna być sucha w dotyku, bez pęknięć, wgnieceń i innych uszkodzeń. Opisane objawy wskazują na przejrzałość płodu.
4. Próba stukania. Jeśli zapukasz w dojrzały owoc, skórka wyda dźwięczny „metaliczny” dźwięk. Jeśli jest matowy, oznacza to, że granat jest niedojrzały.
5. Zapach. Im bogatszy aromat wydobywający się ze skórki, tym mniej dojrzały owoc. Dojrzałe granaty praktycznie nie wydzielają żadnego aromatu.
6. Waga. Jeśli owoc waży więcej, niż się wydaje, jest dojrzały. Niedojrzałe okazy są lekkie.
7. Jajnik. Dojrzałe granaty są suche, bez zielonych zanieczyszczeń.

Wniosek

Granat rozprzestrzenił się na wszystkie zakątki naszej planety z odpowiednim klimatem subtropikalnym. Można go znaleźć nawet w południowych miastach Rosji. Przecież egzotyczne drzewo bez problemu znosi mrozy do –15°C i nie wydaje owoców nawet późną jesienią.

Czas dojrzewania dotacji zależy od obszaru wzrostu i odmiany. Jednak główny sezon zbiorów trwa od końca września do listopada.