Dlaczego na ziemniakach są plamy: środki zwalczania plam gruczołowych i innych chorób

Ogrodnicy często zauważają na ziemniakach plamy o różnych kształtach, kolorach i rozmiarach, które psują nie tylko wygląd roślin, ale także wydajność. Takie ślady mogą być oznaką czarnej nóżki, parcha, plamistości gruczołowej, zarazy Alternaria lub cechy charakterystycznej odmiany. Aby pozbyć się przyczyny zmiany, ważne jest, aby wiedzieć, jaki rodzaj choroby powoduje plamy na bulwach i jak temu zapobiegać.

Opis chorób

Plamy na ziemniakach nie zawsze oznaczają, że są zepsute. Bulwy tracą smak i stają się niezdatne do spożycia dopiero wtedy, gdy są poważnie uszkodzone.

Plamy rdzy

Rdza wskazuje na obecność plam gruczołowych ziemniaków. Choroba występuje na skutek nieprzestrzegania praktyk rolniczych, suszy i wysokich temperatur powietrza.

Przy okazji! Niektórzy agronomowie skłaniają się ku wirusowej etiologii plamistości ziemniaka, ale z chorych bulw często wyrastają zdrowe krzewy, co zaprzecza tej wersji.

brązowy

Czarna nóżka to choroba bakteryjna, przed którą trudno chronić plony. Podczas przymrozków mikroorganizmy żerują na korzeniach pozostałych w glebie i przeżywają do następnego sezonu. Aby tego uniknąć, łóżka są starannie odchwaszczane. Przed kolejnym sadzeniem dokładnie sprawdź bulwy.

Objawy infekcji:

• obecność brązowych plam;
• ciemnoszara skóra;
• ciecz o nieprzyjemnym zapachu, która wylewa się po naciśnięciu.

Jeśli skażone warzywa trafią do magazynu, ucierpi na tym cały zebrany plon.

Czarny

W przypadku melanozy ziemniaków zauważalne są ciemne, bezkształtne plamy, które po ugotowaniu stają się czarne. Aby tego uniknąć, należy przestrzegać warunków zbioru, transportu i przechowywania plonów.

Jeśli na ziemniakach pojawiają się małe czarne plamy, częstą przyczyną jest choroba grzybicza Alternaria. Dzieje się tak z powodu naruszenia zasad płodozmianu, sadzenia roślin obok innych psiankowatych. Grzyby rozmnażają się przez zarodniki i stopniowo infekują wszystkie krzaki. Nawozy potasem i fosforem znacznie wzmocnią nasadzenia.

Czerwoni

Gospodynie domowe czasami zauważają na nich czerwone plamy podczas czyszczenia bulw, myśląc, że jest to oznaka choroby. Tak naprawdę takie wtrącenia są bezpieczne i nie są objawem uszkodzenia. Powstają w wyniku przesycenia gleby glinem i żelazem, niedoboru potasu i fosforu.

Istnieją odmiany, dla których zaczerwienienie jest cechą naturalną.

Odniesienie! Miąższ ziemniaków krasnopolskich ma czerwone plamy i żyły. Dzieje się tak za sprawą flawonoidów – barwników roślinnych odpowiedzialnych za kolor. Podczas obróbki cieplnej plamy bledną i stają się prawie nie do odróżnienia. Bulwy o takich cechach nadają się do spożycia.

Fioletowy

Fioletowe plamy na ziemniakach są cechą niektórych odmian (Vitelot, Vzryva, Lilac) lub ich mieszańców. Zdarza się, że jedna część skórki jest brązowa, a druga fioletowa. Szare lub czarne plamy są oznaką czarnej nóżki lub Alternaria.

Odmiany o fioletowym zabarwieniu są wymagające w pielęgnacji i bezbronne przed parchem i parchem Stonka ziemniaczana. W przypadku rozmnażania przez oczy bulwy stają się mniejsze, a plony stają się dzikie.Jest trudna w uprawie, ale puree z bzu lub frytki przyciągną uwagę gości.

Biały

Jasne plamy wskazują na srebrny parch. Grzyb pasożytuje na skórce. Choroba występuje z powodu nieprzestrzegania technik uprawy rolnej. Podczas upałów, gdy bulwy są już zasadzone, srebrzysta plamistość osiąga swoje maksimum.

Uwaga! Choroba często rozwija się na glebie gliniastej lub piaszczystej. Podczas zbioru bulwy są dokładnie sprawdzane, a dotknięte okazy spalane.

Oznaki

Każda choroba ma charakterystyczne objawy:

1. Żelazne miejsce — na odcinku bulwy widoczny jest peryferyjność zmiany. Plamy rdzy występują w różnych rozmiarach: od 1 mm do 2 cm, pojawiając się na skórce, choroba stopniowo wnika w miąższ. Małe plamki łączą się w jedną dużą. Ziemniaki nie gnije, ale pozostaje twardy podczas obróbki cieplnej. Bulwy pozostawione do sadzenia nie psują się i są przechowywane do następnego sezonu. Przy odpowiedniej pielęgnacji wyrastają na zdrowe rośliny.
2. Szuler - liście, łodygi i bulwy pokrywają się brązowymi plamami. Ziemniaki pękają, ciemnieją, a po naciśnięciu wydzielają cuchnącą brązową ciecz zawierającą duże ilości bakterii. Zainfekowane krzewy są spalane.
3. Melanoza - bulwy pokryte są ciemnymi plamami, które po ugotowaniu stają się czarne.
4. Zaraza Alternaria - liście pokryte brązowymi plamami. Zarodniki przenoszone są przez wiatr i osiadają na górnych partiach krzewu. W ciągu kilku tygodni grzyb dociera do bulw i infekuje je, pozostawiając czarne ślady.
5. Srebrny strup — choroba staje się zauważalna, gdy grzybnia jest dostatecznie rozwinięta. Na skórce pojawiają się ciemnobrązowe plamy. W przypadku poważnych uszkodzeń powstają wgniecenia pokryte srebrzystobiałą powłoką.

Terminowe wykrycie objawów pomoże podjąć odpowiednie działania i zachować zbiory.

Powoduje

Problem ma różne źródła, jednak częstą przyczyną jego wystąpienia są błędy w pielęgnacji:

1. Żelazne miejsce — na pojawienie się choroby ma wpływ niedobór fosforu i potasu glebowego, nadmiar glinu lub nietypowe upały w lecie.
2. Szuler — infekcja przenoszona jest przez owady, zwłaszcza stonka ziemniaczana. Jeśli zakażone nasiona zostaną posadzone w grządkach, choroba będzie aktywnie postępować. Korzystnymi warunkami do rozwoju bakterii są wysoka wilgotność i ciężka gleba.
3. Melanoza - powstaje na skutek mechanicznego uszkodzenia bulw podczas transportu, zbyt wczesnego zbioru, przechowywanie warzyw w upale dłużej niż 8 tygodni, brak potasu w glebie lub przesycenie nawozami azotowymi.
4. Zaraza Alternaria - nasila się podczas upalnej i suchej pogody. Jako pierwsze cierpią młode pędy. W zaawansowanym stadium zarodniki wnikają do bulw, ale częściej infekcja następuje podczas zbiorów przez glebę. Grzyby uwielbiają pasożytować na odmianach ziemniaków w środku i pod koniec sezonu. Jedną z przyczyn uszkodzeń roślin jest niski poziom minerałów w glebie.
5. Srebrny strup — grzyby rozwijają się przy dużej wilgotności i wysokiej temperaturze gleby, kiedy powstaje efekt cieplarniany.

Środki kontroli

Istnieją różne sposoby przeciwdziałania chorobom: tradycyjne, chemiczne i biologiczne.

Ludowy

Oto najprostsze metody sterowania dostępne dla każdego ogrodnika:

1. Aby chronić bulwy nasienne przed chorobami, użyj jasnoróżowego roztworu nadmanganianu potasu. Warzywa zanurza się w gorącej kąpieli (+60°C) na 20–30 minut. Kiedy pojawiają się objawy uszkodzenia, krzaki traktuje się tym samym roztworem.
2. Aby chronić rośliny przed parchem srebrzystym, materiał do sadzenia traktuje się 1,5% roztworem kwasu borowego. Do dołków dodaje się ptasie odchody rozpuszczone w wodzie (1:15).
3. W celu plamienia żelaza gleba jest nasycana wapnem, azotem lub fosforem, w zależności od tego, którego pierwiastka brakuje.
4. Przy pierwszych objawach zarazy Alternaria na liściach krzewy opryskuje się 1% roztworem mieszanki Bordeaux 4 razy dziennie.

Chemiczny

Jeśli środki ludowe są nieskuteczne lub choroba jest zaawansowana, stosuje się środki chemiczne:

1. Przy pierwszych oznakach Alternaria krzaki traktuje się Arceridem przez 7 dni.
2. Aby zapobiec parchowi srebrnemu, rośliny i materiał do sadzenia opryskuje się roztworem FitoPlus lub Fundazol.
3. Leki „Bravo”, „Maxim”, „Ridomil” pomagają w walce z każdym rodzajem grzyba.

Biologiczny

Metody te są mniej niebezpieczne dla samych ziemniaków:

1. Sadzenie nawozów zielonych (gorczycy, pszenicy, rzodkiewki, owsa, roślin strączkowych) w sąsiednich rabatach zapobiega rozprzestrzenianiu się Alternaria i czarnej nóżki. Glebę posypuje się węglem drzewnym, rośliny traktuje tlenochlorkiem miedzi.
2. Opryskiwanie bulw przed sadzeniem Baktofitem lub Planrizem zabezpieczy rośliny przed parchem srebrzystym i innymi infekcjami grzybiczymi.
3. W przypadku plamienia gruczołowego do gleby stosuje się nawozy mineralne z wapniem.

Środki zapobiegawcze

Niektóre choroby są nieuleczalne, ale ich rozwojowi można łatwo zapobiec:

1. Ziemniaków zakażonych parchem nie uda się uratować, ale płodozmian, kwaśne nawozy i regularne podlewanie zapobiegną jego wystąpieniu.
2. Aby zapobiec powstawaniu plam żelaza, do gleby dodaje się nawozy azotowe, wysiewa zielony nawóz, a w upalne dni stosuje się metodę zraszania.
3. Aby zapobiec czarnej nodze, bulw nie sadzi się w glebie gliniastej.Roślina nie jest uprawiana w jednym miejscu dłużej niż 3 lata. Dobrym poprzednikiem są rośliny strączkowe.
4. Terminowe wdrożenie środków agrotechnicznych zmniejszy ryzyko melanozy: na 100 g gleby w grządce optymalna zawartość potasu wynosi 15-16 mg, dlatego na glebach zubożonych w niego niedobór kompensuje się nawozem.
5. Aby zapobiec Alternaria, przed sadzeniem bulwy traktuje się roztworem siarczanu miedzi, mieszaniny Bordeaux lub środkami grzybobójczymi. Po zauważeniu niebezpiecznych objawów na 2-3 tygodnie przed zbiorem całość najfatalniejszy skoszone i spalone. To uratuje warzywa, ale jeśli niektóre z nich zostaną zanieczyszczone, zostaną zniszczone.

Właściwa uprawa gleby i nasycenie jej niezbędnymi minerałami zapewni wysokiej jakości zbiory.

Porady i wskazówki

Kilka technik, które pomogą Ci uzyskać obfite zbiory ziemniaków i chronić sadzonki przed chorobami:

• jeśli terytorium domku letniskowego jest małe i nie pozwala na częste przesadzanie, ziemia nie jest nawożona obornikiem;
• przy wysokiej zawartości alkaliów gleba jest zakwaszana amoniakiem w ilości 2 łyżek. l. na wiadro wody (w okresie kwitnienia będziesz potrzebować 500 ml roztworu na każdy krzak);
• Jeśli po zbiorach obszar zostanie obsiany zielonym nawozem, ziemia szybciej się zregeneruje i zostanie wzbogacona w przydatne substancje.

Wniosek

Jakość i wielkość przyszłych zbiorów zależy od stanu bulw pozostawionych do sadzenia. Aby chronić rośliny przed chorobami, dezynfekują nasiona, przestrzegają zasad płodozmianu, szybko uzupełniają glebę w minerały, nie nawilżają jej nadmiernie i nie zapominają o podlaniu krzaków. Po zbiorze warzywa są dokładnie sprawdzane, wszelkie pozostałości roślinne wraz z korzeniami są usuwane i niszczone z ziemi.