Przyjrzyjmy się strukturze systemu korzeniowego marchwi - jakie są jego cechy?

Marchew jest bezpretensjonalną uprawą, ale czasami podczas jej uprawy ogrodnicy stają przed faktem, że rośliny okopowe mają niestandardowy kształt lub kolor. Aby temu zapobiec, ważne jest, aby znać cechy strukturalne systemu korzeniowego i warunki sprzyjające rozwojowi warzywa.

Botaniczny opis marchwi

Marchew to dwuletnia, krzyżowo zapylana roślina zielna z rodziny Apiaceae. W pierwszym roku po posadzeniu rolnicy otrzymują żniwa, w drugim zbierają nasiona. Kwitnienie w pierwszym roku życia wynika z naruszenia zasad techniki rolniczej. W takim przypadku roślina nie będzie produkować roślin okopowych.

Kwiatostany Są to złożone parasole składające się z promieni o różnej długości. W okresie kwitnienia są wypukłe lub płaskie, później – ściśnięte. Kwiaty są biseksualne, małe, białe, różowe lub bladofioletowe.

Owoce są dwunasienne, podłużne, z dwoma rzędami ostrych włosków. Ich różna jakość jest główną przyczyną nierównomiernego kiełkowania i rozwoju roślin. Najlepsze nasiona tworzą się na środkowych baldachimach i zbierane są w sierpniu.

Ważny! Skorupki owoców zawierają olejek eteryczny, który szybko się psuje, dlatego nasiona przechowywane dłużej niż 2 lata dają słabe kiełkowanie. Olejek zapobiega przedostawaniu się wilgoci do zarodka, co opóźnia jego pęcznienie i kiełkowanie.

Charakterystyka systemu korzeniowego

Korzeń jest pogrubiony i mięsisty. Zwykle owalne, stożkowe lub cylindryczne, o długości do 30 cm i średnicy do 5 cm.W zależności od odmiany i warunków uprawy, masa waha się od 100 do 300 g, występuje również kolor od jasnożółtego do czerwono-fioletowego, białego i biało-zielonego.

Najcenniejsze są odmiany czerwono-pomarańczowych warzyw korzeniowych, gdyż zawierają dużo karotenu. Prowitamina A poprawia wzrok, wzmacnia układ odpornościowy i ma właściwości przeciwutleniające.

Struktura

Marchew ma system korzeni palowych, z których główny wyróżnia się spośród wszystkich korzeni. Zamienia się go w warzywo korzeniowe. Istnieją dodatkowe procesy boczne - krótkie i słabo wyrażone, podobne do cienkich włosów, ułożone w 4 rzędach.

Korzenie sięgają 1,5–2 m głębokości, większość z nich znajduje się w odległości 25–30 cm od powierzchni ziemi. Dzięki tak mocnemu systemowi ssania marchewki są nasycone tlenem i składnikami pokarmowymi gleby.

Struktura korzenia:

1. Głowa (pęd główny). Jest to zdeformowana, skrócona łodyga z międzywęźlami i pąkami pachowymi, na której rozwija się część liściasta.
2. Szyja (podliścień). Górna część rośliny okopowej, znajdująca się nad ziemią. Nie ma liści ani korzeni.
3. Główny korzeń. Dolna część marchwi, z której wychodzą słabo rozwinięte korzenie.

Mieszanina

Warzywo korzeniowe składa się z rdzenia i kory, na powierzchni których znajduje się soczewica (wgłębienia). Przepływa przez nie powietrze.

Pomiędzy warstwą wewnętrzną i zewnętrzną znajduje się warstwa kambium, w której komórki dzielą się, powodując wzrost marchwi. Tam wywodzą się cienkie korzenie boczne z wieloma wyrostkami włosowatymi.

Odniesienie. Marchew jest bogatym źródłem węglowodanów, błonnika, witamin i minerałów korzystnych dla organizmu. Dlatego jest stosowany w wielu potrawach i spożywany pod dowolną postacią.

Funkcje

Główne funkcje systemu root:

1. Odżywia roślinę. Włośniki pobierają wodę z gleby wraz z rozpuszczonymi w niej minerałami.
2. Utrzymuje dostawę składników odżywczych (skrobia, inne węglowodany). W rezultacie główny korzeń gęstnieje i zamienia się w warzywo korzeniowe.
3. Przekształca substancje potrzebne roślinie: redukuje azotany do azotynów, syntetyzuje niektóre aminokwasy i alkaloidy.
4. Oddziałuje z korzeniami innych roślin, grzyby, mikroorganizmy żyjące w glebie.

Substancje rezerwowe zdeponowane w roślinie okopowej w pierwszym roku życia są wydawane na rozwój pędów kwiatowych, owoców i nasion w roku następnym.

Jak wygląda przekrój korzenia?

Podczas badania przekrojów roślinę okopową traktuje się kilkoma roztworami i bada pod mikroskopem. Jednak nawet gołym okiem w przekroju widoczne są dwie strefy:

• zewnętrzny (kora) - szeroka, pomarańczowa, pokryta cienką skórką;
• wewnętrzny - (pręt, drewno), węższy, w kolorze jasnożółtym.

Główna część skrobi i szybkich węglowodanów koncentruje się w korze, dzięki czemu miąższ zewnętrznej warstwy jest delikatny i słodkawy w smaku.

Najlepsze odmiany marchwi to te, które mają grubą korę i mały rdzeń., ponieważ miąższ jest znacznie bardziej pożywny i smaczniejszy. Najcenniejsze rośliny to te, które mają mały rdzeń w tym samym kolorze co kora.

Cienka skórka pozwala wilgoci łatwo przedostać się do środka. Przy suchej pogodzie bez podlewania roślina szybko umiera, ponieważ jest dotknięta chorobami grzybiczymi. Podczas długotrwałego okresu deszczowego po suszy drewno roślin okopowych gęstnieje, a kora pęka.

Korzystne warunki dla rozwoju systemu korzeniowego

Marchew to roślina mało wymagająca, która rośnie w każdych warunkach. Aby jednak uzyskać duże, smaczne i trwałe warzywa korzeniowe, bogate w witaminy, należy stworzyć specjalne warunki.

Temperatura

Chociaż marchew jest klasyfikowana jako roślina odporna na zimno, jej rozwój zachodzi w określonym reżimie temperaturowym:

1. Minimalne wartości kiełkowania nasion wynoszą +3…+6°С. Im są wyższe, tym szybciej kiełkują nasiona.
2. Optymalna temperatura do tworzenia i rozwoju roślin okopowych wynosi +18...+20°C.
3. Warzywa rosną do późnej jesieni, kiedy temperatura powietrza nie przekracza już +8...+10°C.

Zmiany temperatury negatywnie wpływają na całą roślinę. Przy niskich wartościach dodatnich kolor korzenia staje się jaśniejszy. W suchą, upalną pogodę i brak wilgoci w glebie warzywa stają się szorstkie i zdeformowane.

Światło

Marchew jest rośliną światłolubną i należy do roślin dnia długiego. Przy krótkim dniu rośnie wolniej, gorzej przybiera na wadze i gromadzi mniej składników odżywczych, w tym karotenu.

Gęstość upraw i obecność chwastów znacznie zacieniają nasadzenia, w efekcie czego zmniejsza się wielkość zbiorów.

Wilgotność

Zbiory trwają długo (4-5 miesięcy). Roślina w okresie wegetacyjnym jest wymagająca pod względem wilgotności, która jest równie ważna na wszystkich etapach rozwoju, a zwłaszcza w okresie kiełkowania nasion i intensywnego tworzenia korzeni. Mimo to na terenach podmokłych, nizinnych i zalanych w rabatach ogrodowych marchew daje słabe zbiory.

Ważny! Przy braku podlewania rozwój rośliny okopowej spowalnia, staje się powolny i gorzki, wysyła korzenie boczne w poszukiwaniu wilgoci, co wpływa na jej wygląd. Jeśli panuje nadmierna wilgotność, istnieje ryzyko, że marchewki pękną.

W ciepłą, suchą pogodę łóżko jest podlewane 3 razy w tygodniu, w deszczową pogodę - 1 raz. Młode rośliny nie są zbyt intensywnie nawadniane: wystarczy 4 litry wody na 1 m². W miarę wzrostu zwiększa się ilość płynu. Głębokość wilgoci powinna odpowiadać wielkości roślin okopowych.

Od połowy lata warzywo podlewa się raz w tygodniu, zużywając około 8–10 litrów wody. Na 3 tygodnie przed zbiorem nawadnianie zostaje całkowicie zatrzymane.

Gleba

Uprawa jest mało wymagająca dla gleby, ale przy odpowiednim składzie gleby plon znacznie wzrasta. Marchew sadzi się na glebie lekko kwaśnej lub obojętnej. Odpowiednim wskaźnikiem kwasowości jest pH 6-7. Optymalna zawartość humusu wynosi od 4%.

Odniesienie. Przy spełnieniu wszystkich warunków agrotechnicznych plon waha się od 500 do 700 c/ha.

Ważny jest skład mechaniczny gleby. Marchew preferuje gleby lekkie i luźne: gliniaste, gliniaste lub czarnoziemowe z dodatkami spulchniającymi. Optymalna gęstość wynosi 0,65 g na 1 cm3. W razie potrzeby skład poprawia się piaskiem i starymi trocinami. Na ciężkiej glebie gliniastej warzywa korzeniowe rosną małe, zdeformowane i pozbawione smaku.

Rośliny warzywne są selektywne w stosunku do swoich poprzedników, wśród których uwzględnia się te, które odniosły sukces pomidory, dynia, cebula, czosnek, Ziemniak, Sałatka.

Wniosek

Aby uzyskać przyzwoity zbiór gładkich i słodkich warzyw, ważne jest, aby ogrodnicy posiadali podstawową wiedzę na temat cech strukturalnych systemu korzeniowego marchwi, jego funkcji i sprzyjających warunków rozwoju. Uprawa zapewnia dobre oświetlenie, optymalne warunki temperaturowe, skład gleby i wystarczające podlewanie w odpowiednim czasie.