Etapy siewu pszenicy ozimej i dalszej pielęgnacji nasadzeń

Wartość pszenicy ozimej leży w jej ziarnie. Zawiera duże ilości białka, tłuszczów i węglowodanów. Białko tworzy gluten, który jest ważny w produkcji chleba i poprawia jego jakość.

Technologia uprawy pszenicy ozimej posiada cechy wpływające na plon. W artykule porozmawiamy o etapach siewu pszenicy ozimej i dalszej pielęgnacji nasadzeń.

Cechy siewu pszenicy ozimej

Główną różnicą między pszenicą ozimą a pszenicą jarą jest termin siewu i czas wzrostu. Odmiany zimowe wysiewa się jesienią lub późnym latem, aby plony miały czas wykiełkować i zakorzenić się przed nadejściem przymrozków. Odmiany jare wysiewa się wiosną. Okres wegetacyjny pszenicy jarej wynosi nie więcej niż sto dni, pszenicy ozimej (łącznie z okresem zimowym) wynosi 320–350 dni.

W przeciwieństwie do pszenicy jarej, pszenica ozima daje większy plon. Ma silniejszy system korzeniowy, jest bardziej odporna i może wytrzymać zmieniające się warunki pogodowe.

Pszenica ozima wymaga do rozwoju długich godzin dziennych.. Niewystarczające oświetlenie powoduje, że liść krzewiący wyrasta blisko powierzchni gleby. Zmniejsza to zimotrwalosc upraw.

Kiełkowanie nasion zależy od temperatury i wilgotności otoczenia. Kiełkują w dniach 6-9 przy temperaturze powietrza +14°C i temperaturze gleby około +1°C. W temperaturach poniżej +14°C siewki pojawiają się w 13-16 dniu. W bezśnieżne zimy sadzonki tolerują spadki temperatur do -19°C

Optymalna temperatura w okresie kwitnienia i dojrzewania zbóż wynosi od +18 do +27°C. Jeśli lato jest suche, negatywnie wpływa to na dojrzewanie ziarna. Uprawy ozime wymagają przez cały sezon wegetacyjny większej ilości wilgoci niż uprawy jare. Zatem podczas kiełkowania ziarna w wierzchniej warstwie gleby potrzeba co najmniej 1 cm wody, podczas krzewienia - do 3 cm.

Terminy siewu

Terminy siewu zależą od warunków klimatycznych i żyzność gleby.

Optymalny termin to 15-20 września. Pszenica zasadzona w tym czasie ma czas wykiełkować i zakorzenić się przed nadejściem mrozu. Na ubogich glebach rośliny wysiewa się wcześniej - 14-17 września. W przypadku roślin żyznych możliwy jest późniejszy termin siewu. Żyzne gleby przyspieszają rozwój ziarna, szybciej kiełkuje, a zimą może zarastać i przemarzać.

Przed nadejściem chłodów kultura rozwija się przez około dwa miesiące, ma 2-4 rozwinięte pędy.

Dawka wysiewu na hektar

Warunki klimatyczne, jakość materiału siewnego, termin siewu, odmiana, sposób siewu, zachwaszczenie pola, poprzednicy wpływają na wielkość siewu ziarna.

Za optymalną dawkę uważa się tę, która zapewnia wymagane kiełkowanie i produktywność w określonych warunkach klimatycznych. Maksymalną produktywność upraw ozimych osiąga się, gdy liczba roślin w momencie zbioru wynosi 300-400 sztuk. na 1 m², przy produktywnej gęstości łodyg 500-700 szt. na 1 m².

Dawka wysiewu na 1 ha waha się od 2,7 do 5,7 mln nasion. Wydajność zbioru na 1 ha wynosi 300 kg, liczba ta zależy od terminu siewu. Im później zostanie przeprowadzony siew, tym więcej nasion potrzeba na 1 hektar, tym mniejsze będą zbiory.

Aby obliczyć normę w kilogramach na 1 hektar, należy skorzystać ze wzoru: H=K*B*100/G, G=A*B/100, gdzie:

• N — ilość wysiewu, kg/ha;
• K – milion nasion na 1 ha;
• B – masa 1000 nasion, g;
• G - przydatność siewna lub ekonomiczna,%;
• A — czystość nasion, %;
• B - kiełkowanie nasion,%.

Wzór pokazuje, że szybkość siewu roślin ozimych zależy od współczynnik wysiewu (K), masa 1000 nasion (V) i przydatność siewna (D). Inne czynniki nie są brane pod uwagę.

Pod warunkiem, że kiełkowanie pola zostanie osiągnięte na poziomie laboratorium i brak śmierci roślin w okresie wegetacyjnym, wzór ten byłby wygodny do obliczeń. Jeśli jednak przedsiewne przygotowanie gleby i nasion jest niewystarczające, kiełkowanie na polu może przekroczyć 70-80%.

Obliczanie dawki siewu pszenicy ozimej przy użyciu tego wzoru uwzględnia to i przewiduje siew zapasu ubezpieczeniowego nasion, który stanowi około 20-30% stawki siewu.

Wybór odmiany

Aby uzyskać dobre sadzonki i zbiory, do siewu wybiera się lokalne odmiany. Odmiany z innych krajów przyzwyczajają się długo do warunków klimatycznych, gleby i technologii uprawy. Porozmawiajmy o najpopularniejszych i najbardziej produktywnych odmianach pszenicy ozimej.

Bezenczukskiej 380

Średniowieczna odmiana pszenicy ozimej, charakteryzująca się wysokim plonem, zimotrwalością i odpornością na suszę. Odporna na mączniaka prawdziwego, żółtą rdzę, septorię. Okres wegetacyjny trwa 335 dni. Wydajność - 73 c/ha. Uprawia się je w centralnej Rosji i regionach centralnych.

Niemczinowskiej 57

Odmiana średnioroczna, zimotrwała, odporna na suszę i wyleganie. Wydajność od 34 do 68,5 c/ha. Uprawiany w regionach Moskwy i Tuły.

Mironowska 808

Odmiana w środku sezonu. Odporna na niskie temperatury, suszę i wyleganie. Może mieć wpływ brunatna rdza. Okres wegetacyjny wynosi 300-310 dni. Wydajność - 50 c/ha. Uprawiany w regionach centralnych, zachodniej Syberii i Uralu.

Moskowska 39

Charakterystyczną cechą jest wysoka zawartość białka w ziarnie. Odporna na mróz i wyleganie, odporność na suszę jest średnia.Niewrażliwy na zakażenie smutnią i septorią. Średni plon wynosi 28,6 c/ha. Uprawiana na Dalekim Wschodzie, w regionie środkowym i północno-zachodnim.

Yuka

Odmiana wczesno dojrzewająca, średnia zimotrwalosc. Odmiana Yuka odporny na wyleganie. Wysoka wydajność - do 100 c/ha. Uprawiana na obszarze Północnego Kaukazu.

Przeczytaj także:

Co jest dobrego w odmianie pszenicy „Thunder” i jakie są jej cechy?

Pszenica ozima „Moskovskaya 40”: opis odmiany

Opis i cechy odmiany pszenicy ozimej „Bagrat”

Najlepsi poprzednicy zgodnie z zasadami płodozmianu

Wybór poprzedników decyduje o plonie, produktywności, strukturze i jakości ziarna, procent glutenu.

Rośliny wcześnie dojrzewające nadają się jako prekursory upraw ozimych.. Nie opóźniają oczyszczenia pól pod orkę, ich system korzeniowy pomaga gromadzić wilgoć w glebie. Uprawy zapobiegają kiełkowaniu chwastów i zatykaniu pól.

Najlepszym prekursorem jest czysta para wodna, która kumuluje w glebie dużą ilość wilgoci. Następnie następuje sadzenie roślin:

• rośliny strączkowe;
• kukurydza na zielonkę i kiszonkę;
• owies;
• gryka;
• wieloletnie zioła.

Po jęczmieniu nie można sadzić roślin ozimych. Pszenicę wysiewa się w jednym miejscu nie częściej niż raz na 2 lata.

Przygotowanie gleby

Do siewu pszenicy wybierz miejsce słoneczne, z głębokimi wodami gruntowymi.. Gleby kasztanowe, bielicowe, czarnoziemowe i darniowe nadają się do uprawy roślin ozimych. Nawozy mineralne dodaje się do innych gleb przed sadzeniem.

Uprawę przeprowadza się przed siewem. Jest oczyszczany z chwastów i, jeśli to konieczne, leczony ze szkodników.

Optymalny poziom kwasowości ziemia pod pszenicę ozimą - pH=6,5-7.

Glebę zaoruje się na głębokość 8-10 cm. W której nawóz z bliska i pozostałości roślin. Na skalę przemysłową do gleby stosuje się kompleks nawozów mineralnych. W małych gospodarstwach próchnicę stosuje się z dodatkiem nawozów potasowych (40-60 kg/ha), fosforowych (60-80 kg/ha) i azotowych (30-50 kg/ha).

Następnie grunt zostaje wyrównany.

Technologia siewu

Do siewu wybiera się duże i wysokiej jakości nasiona roślin ozimych. Pędy dużych ziaren mają czas na rozwinięcie systemu korzeniowego i utworzenie głębszego węzła krzewienia - znacznie zwiększa to zimotrwalosc rośliny.

Pszenicę wysiewa się zwykłą metodą, co ma swoje zalety.:

• zapewnia przyjazne pędy, wzrost i rozwój;
• zmniejsza straty podczas zbiorów;
• zmniejsza koszty sprzętu;
• zapewnia racjonalne wykorzystanie obszarów uprawnych.

Optymalna głębokość sadzenia nasion - od 4 do 10 cm.

Po wysianiu nasiona obsypuje się ziemią i glebę bronuje. Jeśli pszenicę wysiewa się później niż w optymalnym terminie, głębokość sadzenia nasion zmniejsza się o 1-2 cm, co przyspiesza wzrost roślin ozimych.

Niuanse w zależności od regionu sadzenia

W zależności od regionu, terminu i normy siewu, głębokość sadzenia nasion jest różna. Wyjaśnia to specyfika warunków klimatycznych, skład gleby i wilgotność.

Wysiewa się rośliny ozime:

• na Polesiu – 1-15 września;
• w regionach leśno-stepowych i zachodnich - 5-20 września;
• na stepie - 5-25 września;
• w regionach południowych - od 15 września do 5 października.

Średnie dawki siewu:

• na Polesiu – 5-5,5 mln sztuk. na 1 hektar;
• w stepie leśnym - 4,5-5 milionów jednostek. na 1 hektar;
• na stepie - 4-4,5 miliona jednostek. za 1 hektar.

Głębokość sadzenia w regionach innych niż czarnoziem - 4-6 cm, na obszarach suchych - 6-8 cm, jeśli wierzchnia warstwa gleby jest bardzo sucha, to 10-12 cm.

Dalsza technologia uprawy

Od siewu do zbioru rośliny ozime przechodzą przez 6 faz rozwojowych:

• kiełkowanie nasion;
• faza krzewienia - kiedy na łodydze i korzeniu tworzą się pędy boczne;
• wyjście do rurki - pierwszy węzeł pojawia się na głównej pniu;
• pozycja - kiełkowanie kłosków na pędach;
• kwiat;
• dojrzewanie - w tej fazie następuje tworzenie się ziarna, utrata zgromadzonej wilgoci i dojrzewanie ziarna.

Aby wszystkie fazy przebiegały bezawaryjnie, po siewie wzrost i produktywność nie spadły nawozić nawozami azotowymi (40-80 kg/ha).

Wiosną traktuje się je substancjami biologicznymi i chemicznymi do ochrony przed szkodnikami i chorobami. Chwasty są usuwane, pola traktowane herbicydami („Werdykt”, „Bakara Forte”, „Alistair Grand”).

Odniesienie. Przy przetwarzaniu zakażonych roślin uwzględniany jest ekonomiczny próg szkodliwości.

Stosowanie środków chemicznych zależy od stopnia porażenia, rodzaju chorób i szkodników. Niezastosowanie się do środków zapobiegawczych może prowadzić do utraty plonów.

Rosnące rośliny są regularnie podlewane. Ilość i częstotliwość podlewania zależy od rodzaju pszenicy i składu gleby. Aby zapewnić wysokie plony, zapasy wody źródlanej w wierzchniej warstwie gleby powinny przekraczać 2 cm.

Zbiór odbywa się po pełnym dojrzewaniu ziarna, przy wilgotności 15-17%. Używają specjalnego sprzętu do zbioru zboża i kombajnów. Termin i metody zbioru również wpływają na jego wielkość. Jeśli pszenica nie zostanie zebrana na czas, zacznie się kruszyć, co doprowadzi do utraty zbiorów.

Główną metodą zbioru dojrzałej pszenicy jest jednofazowa, w którym ziarna oddzielane są od kłosa w jednym cyklu pracy. Istnieje metoda dwuetapowa, podczas pierwszego koszenia kłosów tworzą się pokosy, a po wyschnięciu podlegają młóceniu. Metoda ta jest bardziej pracochłonna, ale powoduje mniejsze straty ziarna.

Wniosek

Technologia uprawy pszenicy ozimej zależy od różnych czynników: regionu, w którym jest uprawiana, warunków pogodowych, odmiany, składu gleby. Termin siewu i dalsza pielęgnacja wpływają na plon rośliny. Spełnienie wszystkich wymagań uprawowych pozwoli uzyskać bogate zbiory zbóż.