Czym cukinia i cukinia różnią się wyglądem, smakiem i innymi właściwościami: przyjrzyjmy się temu szczegółowo i nie mylmy już tego
Wszyscy znają cukinię roślinną. Na półkach sklepowych sprzedawane jest również warzywo do niego podobne - cukinia. Obydwa sprowadzono do Europy w XVII w., ale do Rosji trafiły dopiero w XIX w. Wiele osób interesuje się pytaniem, czy te rośliny są takie same, czy różne? Jakie są między nimi różnice i podobieństwa? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w naszym artykule.
Co to jest cukinia
Cukinia należy do rodziny dyni – dyni. Do Rosji przyjechał z Turcji. Charakteryzuje się podłużnymi owocami. Mogą być żółte, białe, jasnozielone. Spożywa się go głównie po obróbce cieplnej.
Dobrze rośnie zarówno w szklarniach, jak i na otwartym terenie.
Co to jest cukinia
Cukinia to rodzaj dyni z zielonymi owocami.. Mogą być również żółte, czasem w paski.
Pierwotnie uprawiano je we Włoszech jako roślinę ozdobną.. Dopiero w XVIII wieku cukinię zaczęto używać jako pożywienia. Nazwa pochodzi od włoskiego słowa zucca, co oznacza „mała dynia”. Do Rosji przybyli dopiero w drugiej połowie XX wieku.
Można jeść przetworzone lub surowe.
To warzywo jest wymagające pod względem temperatury i światła słonecznego.. Do zamarznięcia rośliny wystarczy nawet 2°C, a jej krewna, cukinia, wytrzymuje nawet niewielkie ujemne temperatury.
Przeczytaj także:
Jak pić sok z cukinii: korzyści i szkody dla organizmu
Jaka jest różnica między cukinią a cukinią?
Mimo że są to dwie różne rośliny, mają ze sobą wiele wspólnego i są bardzo przydatne. Zawierają takie przydatne składniki, jak witaminy C, PP, B1, B2, B6, karoten, żelazo, potas. Cukinia zawiera dużo witaminy C.
Następnie rozważymy jaka jest różnica między cukinią a cukinią.
Skład i właściwości owoców
Zawartość składników odżywczych w tych roślinach jest niemal identyczna. Jedyną różnicą jest to, że cukinia jest trawiona szybciej. Składają się z tłuszczów, węglowodanów, białek i kwasów. Wśród składników mineralnych zawierają magnez, żelazo, mangan, sód i wapń.
Wygląd roślin i owoców
Cukinia rośnie w formie krzewu z wypukłymi liśćmi. Są większe niż cukinia i bardziej nasycone kolorem. Ich kwiaty są również jaśniejsze i większe niż ich odpowiedniki. Owoce są często ciemnozielone, czasem w paski lub nakrapiane. W obu warzywach są podłużne, natomiast w cukinii dorastają maksymalnie do 25 cm.
Cukinia wypuszcza rzęsy, które rozprzestrzeniają się po ziemi. Ich kolor jest jasnozielony. Owoce są białe, jasnozielone, żółte. Duże rosną na długość, zwłaszcza jeśli usuniesz inne jajniki, co nie stanie się w przypadku cukinii. Nawet jeśli wszystkie jajniki zostaną usunięte, nie będą rosły większe niż zwykle.
Odniesienie. W przeciwieństwie do zwykłej cukinii, cukinia jest owocem wcześnie dojrzewającym. Zbiera się go już w czerwcu. Cukinia dojrzewa do września.
Dostępność nasion
Cukinię i cukinię można odróżnić po nasionach.. Pierwsza zawiera dużo dużych nasion, które należy usunąć przed gotowaniem. W drugim są małe i niezauważalne, dlatego gotuje się je razem z nimi, bez ich usuwania.
Walory smakowe
W cukinii, szczególnie u dorosłych, miąższ jest gęsty i nie ma wyraźnego smaku.i ma twardą skórę. Dlatego są spożywane dopiero po obróbce cieplnej. Podczas gotowania produkt staje się smaczny dzięki interakcji z innymi warzywami lub mięsem.
Cukinia ma cienką skórkę i delikatny smakdzięki czemu można je jeść na surowo ze skórką. Często dodaje się je do różnych sałatek. Warzywo można również poddać obróbce cieplnej, ale minimalnie, ponieważ przy dłuższym narażeniu ugotują się w papkę.
Przechowywanie i transport
Te Warzywa różnią się między sobą zachowaniem jakości.
Dzięki grubej skórce cukinię można przechowywać do wiosny w chłodnym, ciemnym pomieszczeniu.bez utraty walorów odżywczych i smakowych. Wskazane jest przechowywanie go w temperaturze 3-10°C i wilgotności względnej 60-70%.
Natomiast cukinię można przechowywać na surowo do 5 dni.. Najlepiej zachowują smak mrożone.
Do transportu dopuszcza się czyste, świeże owoce, wolne od uszkodzeń mechanicznych oraz uszkodzeń spowodowanych chorobami i szkodnikami.. Posortowane według stopnia dojrzałości. Warzywa transportujemy w zamkniętych pojemnikach, składanych wzdłuż krawędzi tak, aby nie pękały i nie ocierały się o siebie. W przypadku transportu w wozie podłoga i ściany pokryte są 10 cm warstwą słomy.
Notatka. Cukini i cukinii nie można przewozić razem ze względu na różnice w trwałości i miękkości skórki.
Korzyści i szkody cukinii i cukinii
Ze względu na identyczny skład, pozytywny wpływ na organizm tych warzyw jest również podobny. Sok i miazga wykorzystywane są w kosmetologii – mają działanie odmładzające. Sok stosuje się także w maseczkach do włosów, które spowalniają proces starzenia.
Obecność kwasu foliowego sprawia, że są przydatne w czasie ciąży. Jedzenie tych warzyw zmniejsza ból w reumatoidalnym zapaleniu stawów.
Rośliny dzięki dużej zawartości manganu działają wzmacniająco na kości. Ich niska kaloryczność i obecność błonnika czynią je produktem dietetycznym: kaloryczność cukinii wynosi 23 kcal na 100 g, cukinii jeszcze mniej - 16 kcal na 100 g.
Regularne spożywanie tych warzyw wspomaga zdrowie oczu i pomaga zwalczać zmiany związane z wiekiem.
Cukinia i cukinia obniżają poziom cholesterolu, mają działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające oraz są przydatne w profilaktyce raka. Zawarty w nich mangan i witamina C korzystnie wpływają na serce i naczynia krwionośne.
Warzywa usuwają toksyny i odpady, korzystnie wpływają na układ moczowy i sercowo-naczyniowy.
Ostrożnie! Ze względu na obecność kwasów warzywa te są niepożądane dla osób z niewydolnością nerek i chorobami pęcherzyka żółciowego. Mogą prowadzić do kamicy moczowej. W przypadku chorób związanych z dysfunkcją przewodu pokarmowego lepiej spożywać je w postaci gotowanej. W postaci surowej mogą powodować zaostrzenie chorób żołądka.
Używaj w gotowaniu
Obydwa warzywa można spożywać gotowane, duszone, smażone i pieczone. Nie mają wyrazistego smaku, dlatego po ugotowaniu chłoną aromaty innych produktów i uzupełniają je.
Cukinia najlepiej nadaje się do konserw, w tym przypadku lepiej oddają swój smak. Robią wspaniałe naleśniki i znany kawior z dyni. Można je nadziewać mięsem, twarogiem, a nawet rybą, a także duszić z warzywami jako dodatek lub danie główne.
Cukinię ze względu na delikatny miąższ i przyjemny smak stosuje się na świeżo. Służą do przygotowywania sałatek i lekkich dań. Odpowiednie są do tego młode owoce o długości do 15 cm. Robią też wspaniałą zupę. Ponadto cukinię można zapiekać z mięsem, warzywami, serem, wykorzystuje się ją także do przyrządzania deserów.
Może się przydać:
Wniosek
Cukinia i dynia to różne rośliny, ale należą do tej samej rodziny dyni. Są podobne pod względem kształtu owoców i wyglądu roślin. Dobroczynne składniki są również prawie identyczne, więc warzywa mają podobny wpływ na organizm. Różnice polegają na wielkości, kolorze i zachowaniu jakości dojrzałych owoców, grubości skórki, liczbie nasion i preferowanym zastosowaniu.
W kuchni cukinię i cukinię stosuje się zamiennie, ale są potrawy, w których pożądane jest tylko określone warzywo. Młoda cukinia o wadze nie większej niż 700 g i długości mniejszej niż 25 cm z powodzeniem może zastąpić surową cukinię.