Co jest dobrego w melonie Kassaba, jak go wybrać i uprawiać

Kiedy słyszymy słowo „melon”, wyobrażamy sobie słodki, wypełniony sokiem owoc o niepowtarzalnym aromacie. Istnieje wiele odmian melonów, z których każda ma swoje własne cechy. Melon Kassaba słynie z tego, że jego owoce największą słodycz i soczystość zyskują nie przed zbiorem, ale w trakcie przechowywania, przed zimą.

Ci, którzy chcą zbierać te dalekowschodnie owoce na swojej daczy, muszą znać zawiłości uprawy i jej wymagania dotyczące warunków uprawy.

Opis odmiany

Turcja jest uważana za miejsce narodzin melona Kassaba, a złote piękno pojawiło się w Europie i USA od lat dwudziestych XX wieku. Cassabę łatwo odróżnić od innych rodzajów melonów po sutkowatym naroście u nasady łodygi i pomarszczonej, prawie brodawkowatej skórce. Owoce osiągają pełną dojrzałość, soczystość i rozwój smaku zimą, co pozwala cieszyć się letnimi owocami w Nowym Roku.

Na zdjęciu melon Kassaba.

Skład, właściwości, zawartość kalorii

Melon Kassaba to bardzo pożywny i zdrowy owoc. Miąższ zawiera do 12-18% cukrów, witamin B, C, pierwiastków śladowych, kwasów organicznych, substancji aromatycznych i enzymów. Dzięki enzymom miąższ melona łatwe do strawienia ciało.

Ponadto melon zawiera dużą ilość kwasu foliowego, który jest odpowiedzialny za wzrost komórek w naszym organizmie, dlatego melony działają przeciwstwardnieniowo i sprzyjają resorpcji nowotworów. Z regularnym używać owoce zmniejszają ryzyko zawałów serca i udarów mózgu.

Nasiona melona zawierają do 23-35% tłuszczu, co pozwala uzyskać z nich olej, który jakością może konkurować z oliwą z oliwek.

1 kg Kassaby zawiera aż 300 kcal.

Na przykład. Pod względem ilościowej zawartości witaminy C melon Cassaba dorównuje szpinakowi.

Charakterystyka

Melon Kassaba ma 2 powszechnie znane odmiany:

1. Zimowa kasaba. Są to odmiany późno dojrzewające, których okres wegetacyjny wynosi 75-100 dni. Ich plony są zbierane niedojrzałe i doprowadzane do dojrzałości podczas przechowywania. Owoce takich melonów są duże i średniej wielkości, o różnych kształtach, lekko spłaszczone na końcach. Powierzchnia ma złoty, jasnożółty lub kremowy kolor z dużymi lub średnimi ciemnozielonymi plamami. Miąższ dojrzałych owoców jest gęsty, gęsty, biały, cierpki w smaku. Znane odmiany: Valencia, Temporano, Honey Dew, Golden Beauty. Te ostatnie są najbardziej odporne na transport i montaż maszyn.
2. Letnia kasaba łączy melony odmian śródsezonowych z kulistymi owocami o zielonkawo-żółtym lub pomarańczowym kolorze. Skóra jest absolutnie gładka, bez zmarszczek. Miąższ po krótkim przechowywaniu staje się słodki, delikatny i topiący. Popularne odmiany: Żukowski, Rosa miodowa.

Walory smakowe

Smak świeżo zebranego zimowego Kassab nie jest podobny do smaku melona, ​​ale przypomina raczej ogórek. Po 2-3 miesiącach przechowywania owoce stają się słodkie i soczyste oraz nabierają ledwo wyczuwalnego aromatu.

Przez całe lato Kassab ma gęsty, włóknisty, rozpływający się w ustach miąższ o dużej zawartości cukru. W przeciwieństwie do melona ozimego odmiany letnie nie są przechowywane i wykorzystywane lokalnie w regionach uprawy na zasadzie „wybierz i zjedz”.

Wydajność

Średnia masa owoców odmian zimowych wynosi od 3 do 6 kg. Średni plon przy uprawie w szklarniach wynosi 5-7 kg na metr kwadratowy. M.W otwartym terenie - 2,5-4 kg na m2.

Jak wybierać owoce przy zakupie

Kupując Kassabę należy zwrócić uwagę na:

1. Stan skóry. Powinno być wolne od uszkodzeń, oznak zgnilizny i pleśni.
2. Gęstość. Po naciśnięciu palcem na powierzchni melona pojawia się wgłębienie, które z czasem znika.
3. Waga. Zdrowy owoc ma dobrą wagę, ponieważ jest soczysty i mięsisty.
4. Charakterystyczne cechy odmiany – obecność brodawkowatego narośla u nasady łodygi i zaokrąglonych owoców.
5. Dojrzałość. W przeciwieństwie do innych melonów, dojrzałą Cassabę wybiera się nie ze względu na aromat, ale ze względu na dźwięk. Dojrzały melon uderzony dłonią wydaje głuchy trzask.

Jak samodzielnie uprawiać odmianę

Termin siewu:

1. Na południu Rosji siew w ziemi następuje na przełomie kwietnia i maja.
2. W środkowej Rosji uprawia się tylko wcześnie dojrzewające letnie odmiany Kassaba, na przykład spadź. Siew sadzonek odbywa się na początku maja.

Metoda sadzenia:

1. Wyrzuć nasiona z uszkodzonymi łupinami, pęknięciami i plamami.
2. Wysokiej jakości nasiona moczy się w ciemnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu przez 30 minut.
3. Na 1-2 dni nasiona umieszcza się w wilgotnej gazie lub trocinach i kiełkuje, aż pojawi się korzeń.
4. Sadzonki wysiewa się natychmiast w indywidualnym pojemniku na głębokość 3-5 cm, ponieważ melon nie lubi przesadzania.
5. Gleba do sadzenia musi być oddychająca, chłonna wilgoć, o obojętnej kwasowości w zakresie pH 6,7-7,0. Za idealną kompozycję uważa się torf, piasek i humus (proporcja w wiadrach: 2:1:0,5).
6. Sadzonki trzyma się w jasnym oknie w temperaturze +25°C.
7. Na tydzień przed sadzeniem młode rośliny utwardza ​​się, wynosząc je codziennie na 1-2 godziny na świeże powietrze.
8. Sadzonki sadzi się w fazie 5-7 liści prawdziwych, na początku czerwca.Aby sadzonki przeżyły prawidłowo, temperatura w nocy nie powinna spaść poniżej +15°C.
9. Sposób sadzenia: odległość między roślinami w rzędzie 80-90 cm, rozstawa rzędów 50 cm.
10. Podlewaj sadzonki ciepłą wodą.
11. Przy słonecznej pogodzie nasadzenia przez pierwsze kilka dni przykrywa się cienką włókniną.

Siew bezpośredni do gruntu:

1. Nasiona do siewu przygotowuje się w taki sam sposób, jak przy uprawie sadzonek.
2. Kiełkujące nasiona wysiewa się w przygotowanym grządce wcześniej (jesienią) po 20 maja.
3. Jeśli gleba nie spełnia wymagań Kassaby, doprowadza się ją do wymaganej kwasowości i oddychalności: gleby kwaśne są wapnowane, a do gleb ciężkich i gliniastych dodaje się środki spulchniające (torf, piasek).
4. Schemat siewu jest tradycyjny: odległość od nasion do nasion wynosi 80-90 cm, rozstawa rzędów 50 cm, głębokość sadzenia 3-4 cm.
5. Wierzch przykryć humusem i obficie podlać.

Dalsza pielęgnacja młodych roślin melona jest następująca:

1. Ściółkowanie wierzchniej warstwy gleby.
2. Rozluźnianie i pielenie.
3. Regularne karmienie. Pierwszą przeprowadza się 2 tygodnie po posadzeniu roztworem naparu dziewanny. Drugi, fosforowo-potasowy, jest na etapie tworzenia pąków. Cassaba już po raz trzeci karmiona jest nawozem potasowym w fazie zawiązywania owoców.
4. Podlewanie zmniejsza się do 2-3 razy w tygodniu.
5. W połowie lipca usuwa się niezapylone kwiaty i zmniejsza liczbę jajników, aby główne owoce miały czas dojrzeć.

To nie przypadek, że zaleca się dużą odległość w rzędzie między roślinami - melon Kassaba jest bardzo światłolubny i woli swobodnie rosnąć.

Cechy uprawy i możliwe trudności

Niezależnie od regionu uprawy melon Kassaba wymaga uformowania pojedynczego krzewu łodygi. Wszystkie boczne gałęzie są usuwane. Długie rzęsy również nie są potrzebne, ponieważ zabiorą odżywianie przyszłym owocom. Usuwa się je po 4-5 liściach.

W regionach północnych podczas uprawy owoców w szklarni wymagana jest regularna wentylacja. Wysoka wilgotność przy braku wentylacji powoduje wiele chorób grzybiczych.

Melon reaguje ostro na brak składników mineralnych. Ile razy w sezonie karmić melon, zależy od miejsca uprawy: na południowych czarnoziemach wystarczą 2 karmienia (w fazie aktywnego wzrostu i fazie owocowania), a w regionach północnych - 3-4 razy w sezonie.

Choroby i szkodniki

Melon Kassaba jest podatny na choroby grzybowe:

1. Mączniak pojawia się w postaci białych plam na liściach i ogonkach. W aktywnej fazie choroby liście zwijają się, brązowieją i wysychają.
2. Mączniak rzekomy lub mączniak rzekomy, – pojawienie się żółto-zielonych plam na liściach. W miarę postępu choroby liście pokrywają się szarym nalotem. Mączniak rzekomy, w odróżnieniu od mączniaka prawdziwego, pokrywa dolną stronę liścia.
3. Antraknozalub miedziogłowy. Liście pokrywają się brązowymi, rdzawymi plamami, stają się łamliwe i wysychają. Owoce są dotknięte w ten sam sposób.
4. Fusarium. Choroba jest typowa dla odmian późnych. U sadzonek pojawia się w fazie 3 prawdziwych liści oraz w momencie dojrzewania owoców. Liście żółkną, więdną i pokrywają się szarym, rdzawym nalotem.
5. Zgnilizna korzeni atakuje słabe, niedojrzałe sadzonki i osłabione rośliny dorosłe. Pojawia się jako rdzawa plama u podstawy łodygi, która rośnie i staje się brązowa. Liścienie i liście wysychają. Rośliny umierają.

W przypadku wykrycia choroby grzybiczej zaleca się zastosowanie środka grzybobójczego o szerokim spektrum działania: Topaz, Carbendazim, Ordan. W celu zapobiegania do gleby w celu siewu dodaje się lek „Fitosporyna”.Zabiegi preparatami zawierającymi miedź: Mieszanka Bordeaux, Oxychome wykazują dobrą dynamikę.

Ważny! Na 3 tygodnie przed zbiorem nie należy stosować żadnych środków agrochemicznych.

Główne szkodniki melona:

• przędziorek (zniszczony Fitovermem, Bi-58);
• wireworm (środki owadobójcze „Bazudin” i „Zemlin” pozbędą się go);
• mszyca melonowa (pomaga leczenie roztworem zielonego mydła lub leku „Actellik”);
• mucha melonowa (skuteczny jest lek „Kemifos”).

Melon Kassaba należy wielokrotnie zwalczać szkodnikami. Najlepszym sposobem zwalczania wszelkich chorób jest profilaktyka, która polega na prowadzeniu płodozmianu, oraniu ziemi i niszczeniu chwastów, spalaniu resztek roślinnych poza terenem uprawy, siewie zielonego nawozu i stosowaniu środków kontroli biologicznej.

Zbiór i zastosowanie

Kiedy owoce są gotowe do zbioru, łodygi wysychają i łatwo się oddzielają, dzięki czemu łatwo jest określić stopień gotowości zbioru. Jednocześnie przeciwległy wierzchołek melona pozostaje miękki.

Świeżo zebrane letnie plony Kassab są natychmiast wykorzystywane do celów spożywczych i przetwarzane dżem, kompoty i suszenie (owoce kandyzowane). Melony ozime umieszcza się w chłodnym miejscu do przechowywania w temperaturze 8-10°C dojrzewać aż do pełnej dojrzałości. Termin składowanie – 2-3 miesiące.

Zalety i wady odmiany

Melon Kassaba ma wiele zalet:

• wysoka zawartość witaminy C, kwasu foliowego i całkowity brak cholesterolu;
• możliwość zjedzenia owoców na Nowy Rok;
• doskonała trwałość i odporność na transport;
• odporność na czyszczenie maszynowe.

Wady obejmują:

• prawdziwy smak i soczystość melona ujawnia się dopiero 2-3 miesiące po złożeniu;
• w środkowej Rosji uprawa jest możliwa tylko przez sadzonki w szklarni.

Opinie

Recenzje o melonie Kassaba są sprzeczne. Smak i wielkość owoców w dużej mierze zależą od regionu uprawy.

Włodzimierz, Kijów: «Próbowałem uprawiać melona Łada (rodzaj letniej Kassaby). Dorastały do ​​17 cm średnicy, nie więcej. Zdjęli, zostawili na miesiąc – było bardzo smaczne.”

Irina, obwód lipiecki: „Zacząłem uprawiać melona Kassaba. Podobało mi się, że był dobrze przechowywany. Od 4 lat sieję wcześnie dojrzewające odmiany melonów, ale żadna nie nadaje się do przechowywania. Wybrałam odmianę Honeydew. Wyhodowałem je z sadzonkami i posadziłem w szklarni razem z pomidorami. Odciąłem dodatkowe pędy i na każdym zostawiłem po jednym owocu. Ze wszystkich 8 jajników, jeden dojrzał. Przechowywano je w piwnicy do grudnia. Powiem jedno: jest sporo zachodu, ale smak jest gorszy niż sklepowy.”

Władysław, obwód Woroneż: „Jestem ogrodnikiem eksperymentalnym. Wszystkie nowe artykuły ogrodnicze natychmiast pojawiają się na mojej daczy. Widząc nasiona niezwykłego melona, ​​zainteresowałem się nim i kupiłem go. Ale nasz nie jest Uzbekistanem, wyrósł mały i kwaśny. Nie polecam tego.”

Wniosek

Melon Kassaba to pyszny owoc bogaty w składniki odżywcze. Jednak aby go wyhodować, należy spełnić szereg warunków. Pochodzący z Azji Mniejszej dobrze rośnie na południowych czarnych glebach, ale dla mieszkańców środkowej Rosji i północnych szerokości geograficznych łatwiej i taniej jest kupić melon zimowy w dużym sklepie.