Wcześnie dojrzewająca odmiana ziemniaków stołowych „Uladar”: opis, zdjęcia i recenzje letnich mieszkańców

Uladar to wczesna odmiana ziemniaka wyhodowana przez białoruskich hodowców. Wyróżnia się wysokim plonem i łatwością pielęgnacji, dlatego jest uwielbiana przez wielu rolników. W tłumaczeniu z białoruskiego „uladar” oznacza „pan”. Poznajmy go bliżej i dowiedzmy się, jakie ma cechy.

Opis odmiany

Ziemniak Uladar jest szeroko rozpowszechniony nie tylko w kraju, w którym został wyhodowany - na Białorusi, ale także w Rosji. Można ją uprawiać na obszarach o klimacie umiarkowanym, zalecana jest do sadzenia w środkowym regionie Rosji.

Pochodzenie

W 2008 roku Uladar został wpisany do rejestru upraw rolnych Białorusi, a w 2011 roku został wpisany do Państwowego Rejestru Rosji.

Cechy charakterystyczne

Ziemniaki tej odmiany dojrzewają szybko. Okres od kiełkowania do zbioru wynosi 55-65 dni. Dzięki temu można ją uprawiać nawet w chłodnym klimacie. A w cieplejszych obszarach można uzyskać dwa zbiory w sezonie.

Charakterystyka bulw:

• klasyczny kształt, owalny;
• żółta skórka;
• oczy są małe, położone płytko;
• żółta miąższ, w toku gotowanie nie zmienia;
• masa jednej bulwy wynosi 80-140 g, występują większe okazy - do 180-200 g;
• utrzymanie jakości na wysokim poziomie – 94%;
• odporny na uszkodzenia mechaniczne, toleruje długotrwały transport;
• zawartość skrobi – 12-18%.

Opis i charakterystyka rośliny i uprawy

Wysokość krzewów 55-60 cm, rosną równomiernie, bez kruszenia. Roślina jest półwyprostowana.Liście są średniej wielkości, jasnozielone z falistym brzegiem. Kwiaty są czerwonofioletowe, co odróżnia je od innych odmian.

Wydajność

Z jednego krzaka zbiera się średnio od 8 do 13 bulw. Podczas uprawy przemysłowej z 1 hektara wykopuje się około 600 centów ziemniaków. Ale pierwsze wykopanie daje mniejsze zbiory - 350 c.

Odniesienie. Rekord plonów Uladara odnotowano na poziomie 71 ton z hektara ziemi.

Jak dorosnąć

Odmiana może rosnąć na każdym rodzaju gleby. Ale roślina jest wymagająca pod względem ilości azotu i fosforu, w glebie musi być dużo potasu.

Ważny! Ziemniaki należy sadzić na glebie piaszczystej i piaszczysto-gliniastej wcześniej niż na glebie gliniastej. Przy braku składników odżywczych i mikroelementów ilość i jakość plonów będzie niska.

Terminy, schemat i zasady sadzenia

Przed sadzeniem wybiera się ziemniaki, usuwając zgniłe i uszkodzone przez choroby okazy. Następnie kiełkuje. W tym celu ziemniaki umieszcza się w ciemnym, ciepłym pomieszczeniu o temperaturze +13…+15°C. Po kilku tygodniach owoce bada się pod kątem obecności kiełków. Przed sadzeniem sadzeniaki przechowuje się w roztworze nadmanganianu potasu.

Jeśli jest dużo kiełków, bulwę kroi się na 2-3 części. Każda część musi mieć co najmniej 35 g, w przeciwnym razie kiełek nie będzie mógł wykiełkować z ziemi.

Lądowanie przeprowadza się w maju, kiedy gleba nagrzeje się do +8...+1°C na głębokości co najmniej 6-7 cm.

Jednocześnie do gleby dodaje się mieszanki mineralne i nawozi je kompostem. W dniu sadzenia zaleca się traktowanie bulw ściśle według instrukcji środkami do zwalczania szkodników - „Prestige”, „Dowódca”.

Kolejne kroki to:

1. Wykonaj otwory lub bruzdy o odpowiedniej głębokości. Sposób sadzenia jest tradycyjny. Szerokość między bulwami wynosi co najmniej 35 cm, między rzędami - 60-70 cm.
2. Sadzeniaki z kiełkami umieszczamy w wilgotnej glebie na głębokość 8-10 cm, jeśli gleba jest gliniasta wystarczy 6-7 cm, na terenach o niskiej wilgotności - 12 cm.
3. Doły przykryć ziemią zmieszaną z nawozem.
4. Ostrożnie wyrównaj powierzchnię gleby z posadzonymi ziemniakami.

Wraz z bulwami możesz dodać popiół drzewny i skórki cebuli do gleby - to odstraszy szkodniki. W tym okresie należy wykluczyć mieszaniny zawierające azot.

Opieka

Aby uzyskać wysoką wydajność, konieczne są następujące środki agrotechniczne:

• podlewanie;
• pielenie;
• rozluźnienie i Hilling;
• stosowanie nawozów.

Zwykle w sezonie wykonuje się 3-4 podlewania. Ale to zależy od warunków klimatycznych i pogodowych, stanu krzaków i gleby.

Gleba wymaga okresowego spulchniania i usuwania chwastów. Luźna gleba lepiej nasyca korzenie tlenem i umożliwia przenikanie wilgoci deszczowej.

Zasypywanie krzewów odbywa się, gdy nasadzenia osiągną wysokość 10 cm, a procedurę powtarza się przed kwitnieniem. W tym czasie rośliny dorastają do 20 cm, obsadzanie przeprowadza się po raz trzeci, gdy krzewy ziemniaka osiągną wysokość około 30 cm, a kopce z ziemią tworzą się na wysokość co najmniej 20 cm.

Po posadzeniu roślina potrzebuje nawozów z potasem i fosforem - „Superfosfat”, „Kalimagnesia”. Wystarczy zastosować je kilka razy w sezonie.

Ważny! Uważaj na nawozy zawierające azot. Duża ilość azotu negatywnie wpływa na zbiory.

Niuanse uprawy i możliwe trudności

Odmiana Uladar nie jest wymagająca pod względem wilgoci, jednak długotrwała susza negatywnie wpłynie na zbiory.

Jeśli nie wspinasz się po krzakach, plony również spadną. Ważną cechą tej odmiany jest intensywne tworzenie bulw w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego.W tym czasie uprawa musi być aktywnie karmiona.

Odmiana jest odporna na niektóre choroby ziemniaka:

• rak ziemniaka;
• nicienie ziemniaczane;
• parch zwyczajny;
• zgnilizna fusarium;
• Zaraza Alternaria.

Ale niebezpieczeństwem dla bulw jest rizoktonia, dzięki której można stracić 30% sadzonek. W celu zapobiegania rośliny okopowe przed sadzeniem są traktowane środkiem grzybobójczym Maxim.

Uwaga! Odmiana ma tendencję do zwijania się liści i gnicia. Jeśli zostanie znaleziony, potraktuj liście roztworem nadmanganianu potasu.

Spośród szkodników głównym wrogiem jest stonka ziemniaczana. W połowie dojrzewania bulw liczba owadów gwałtownie wzrasta. Jeśli jest dużo nasadzeń, będziesz musiał je potraktować środkami owadobójczymi. Opryskiwanie przeprowadza się zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Odpowiednie są leki „Aktara”, „Kinmiks”, „Bankol”.

Ważny! Krzewy są traktowane co najmniej 30 dni przed zbiorami.

Zbiór, przechowywanie i wykorzystanie plonów

Ziemniaki zbiera się po uschnięciu wierzchołków, liście żółkną, ale łodyga pozostaje zielona. To właśnie w tym czasie ziemniaki charakteryzują się najlepszą jakością handlową i zachowaniem jakości.

Ziemniaki wykopuje się łopatą lub widłami. Odbywa się to ostrożnie, aby nie uszkodzić bulw. Jeśli pogoda jest sucha i słoneczna, zebrane plony układa się na płaskiej powierzchni ogrodu i suszy na słońcu.

Następnie bulwy umieszcza się w skrzynkach i przenosi do miejsca, przez które nie przechodzą promienie słoneczne - na przykład garażu lub stodoły. Tutaj ziemniaki należy ponownie rozłożyć i przytrzymać przez chwilę, aby lepiej wyschły i usunęły nadmiar wilgoci. Dopiero potem bulwy są wysyłane do przechowywania w piwnicy lub piwnicy.

Odmiana jest dobrze przechowywana do przyszłego roku, prawie bez strat.. Ważne jest, aby w pomieszczeniu magazynowym panowała niska temperatura +2-3°C i działała wentylacja.

Uladar służy do smażenia, pieczenia i gotowania. Ziemniaki nie gotują się, mają przyjemny smak i aromat.

Zalety i wady odmiany

Zalety ziemniaków Uladar:

• wczesne dojrzewanie bulw;
• stabilny, wysoki plon przy odpowiedniej pielęgnacji;
• odporność na wiele chorób;
• doskonałe właściwości smakowe;
• bezpieczeństwo upraw – 95%;
• może rosnąć na każdej glebie;
• dobra prezentacja.

Ale są też pewne wady:

• wymaga podlewania w okresach suchych;
• podatne na rizoktonię i ataki stonki ziemniaczanej.

Recenzje rolników

Istnieje wiele pozytywnych recenzji od ogrodników na temat tej odmiany. Często podkreśla się jej wysoką wydajność i doskonały smak. Pojawiają się jednak komentarze, że krzewy ziemniaczane są bardzo podatne na ataki stonki ziemniaczanej.

Eduard, Kopejsk: «Uprawiam tę odmianę już piąty rok z rzędu. Nawet nie myślę o zmianie na inny. Wydajność jest dobra, nie ma problemów z pielęgnacją. Jedynym minusem jest to, że stonka ziemniaczana uwielbia jeść liście. Musimy majstrować przy wyborze sprzętu ochronnego.”

Marianna, Kamyszłow: „Uważam Uladar za jedną z najlepszych odmian. Daje duże zbiory. To prawda, że ​​nie jest to zbyt dobre puree. Smażymy lub dodajemy do zupy. Bulwy są dobrze przechowywane i doskonale się prezentują, jak na zdjęciu w Internecie.”

Władimir, Nojabrsk: „Dla mnie Uladar jest darem losu. Mieszkam w strefie północnej, a zima przychodzi tu wcześnie. Chcę sadzić ziemniaki, ale nie mają czasu na dojrzewanie. Ale teraz nie ma żadnych problemów. Odmiana wcześnie dojrzewa, zbieramy przed nadejściem chłodów.”

Przeczytaj także:

Bezpretensjonalna odmiana ziemniaków Chugunka.

Niesamowita odmiana ziemniaków „Vitalot” o fioletowej skórce i miąższu.

Średniowieczna odmiana ziemniaków „Slavyanka” z dużymi bulwami.

Wniosek

Odmiana Uladar z roku na rok cieszy się coraz większą popularnością – i nie jest to zaskakujące: ziemniaki mają mnóstwo zalet. Ale duże zbiory zależą od włożonej pracy i dbałości o plony.

Nie jest wymagany żaden specjalny wysiłek: przestrzegaj reżimu podlewania, traktuj materiał do sadzenia i rośliny środkami grzybobójczymi i owadobójczymi, stosuj nawozy w odpowiednim czasie, a bogate zbiory nie będą długo czekać!