Bezpretensjonalna odmiana ziemniaków „Chugunka” dla regionów o klimacie umiarkowanym i regionów południowych
Wielu ogrodników woli sprawdzone odmiany od nowszych. Na przestrzeni dziesięcioleci popularne stały się tylko te uprawy, które niezmiennie dają dobre plony i mają smaczne owoce. Dotyczy to również ziemniaków.
Do sprawdzonych i ulubionych odmian letnich mieszkańców należy ziemniak Chugunka. Ma smaczne bulwy o białym miąższu i fioletowej skórce. Jakie są zalety i wady żeliwa i jak je uprawiać na swojej stronie - czytaj dalej.
Co to za ziemniak?
Chugunka została wyhodowana przez rosyjskich hodowców na bazie ziemniaka Sineglazka. Odmiany Chugunka i Sineglazka są podobne na zdjęciu, ale ich opisy i cechy są różne.
To jest interesujące! Do tej pory odmiana nie została wpisana do Państwowego Rejestru Federacji Rosyjskiej, ale nie oznacza to, że jest mniej popularna wśród letnich mieszkańców i ogrodników.
Główną cechą wyróżniającą Chugunkę jest ciemnofioletowy kolor skórki z żółtawymi plamami na niektórych bulwach oraz kremowy lub biały miąższ.
Skład chemiczny odmiany
Żeliwo ma wysoką zawartość składników odżywczych. Zawiera antocyjany, jod, żelazo, potas, magnez, białka i aminokwasy, witaminy B, PP, C i K. Warzywo korzystnie wpływa na układ hormonalny i ogólną kondycję organizmu.
Notatka! Osoby chcące schudnąć powinny przyjrzeć się bliżej Cast Iron. Zawiera tylko 10-15% skrobi.
Ta odmiana jest smaczna tylko wtedy, gdy jest dojrzała.
Ogólna charakterystyka żeliwa
Miłośnicy żeliwa zauważają jego doskonały smak i łatwość pielęgnacji. Dlatego ogrodnicy wybierają ziemniaki pomimo ich średniej wydajności.
Charakterystyka ziemniaków Chugunka:
| Parametr | Opis |
|---|---|
| Część naziemna | Ma wysokie krzewy do 1 m wysokości. Są wyprostowane, nie rozłożyste, zwarte, typu pośredniego. Rośliny są mocno ulistnione. Liście są średniej wielkości, mają falisty brzeg i wyraźne żyłki, ciemnozielone. Kompaktowe korony składają się z dużych kwiatów bzu. System korzeniowy jest potężny. Każda roślina wytwarza do 10 bulw. |
| Bulwy | Średni rozmiar. Waga każdego z nich waha się w granicach 90-130 g. Błyszcząca skórka ma fioletowy kolor z niebieskawym odcieniem. Na skórce niektórych bulw znajdują się jasnożółte plamy. Oczu jest niewiele, ale mają bardziej nasycony niebieski kolor. Zwykle wklęsły lub wypukły. Kształt jest wyrównany, owalny.
Miąższ jest kremowy lub biały i często ma cienki fioletowy pierścień. Smak jest bogaty z wyraźnym aromatem. Zawartość skrobi - 10-17%. Zawiera wiele przydatnych substancji. Podczas obróbki cieplnej miąższ nie ciemnieje i okazuje się delikatny i bogaty. |
| Czas dojrzewania | Odmiana wcześnie dojrzewa. Pierwszy zbiór zbiera się 70-75 dni po wysiewie bulw. |
| Wydajność | Przeciętny. Z 1 hektara zbiera się 100-200 centów, w zależności od pielęgnacji, składu gleby i warunków klimatycznych. Istnieje kilka bulw nienadających się do sprzedaży. |
| Możliwość transportu | Wysoki. Skórka jest gęsta, co pozwala na transport bulw na duże odległości. Zebrane plony są przechowywane przez całą zimę bez utraty smaku. |
| Odporność na choroby | Jest odporna na wszystkie choroby ziemniaka z wyjątkiem zarazy późnej. |
| Cechy uprawy | Nadaje się do uprawy we wszystkich regionach naszego kraju. |
Zalety i wady
Zalety żeliwa obejmują:
- doskonały smak;
- wysoka zawartość składników odżywczych;
- ciekawy wygląd fioletowych bulw;
- wcześniejsze dojrzewanie;
- odporność na główne choroby psiankowatych;
- wysoka jakość utrzymania;
- niewielka liczba bulw nienadających się do sprzedaży;
- wysoka przenośność;
- odporność na suszę.
Wady odmiany:
- niska wydajność;
- wymagania dotyczące składu gleby;
- degeneruje się przy długotrwałym stosowaniu tego samego materiału do sadzenia.
Technologia rolnicza Żeliwo
W regionach centralnych i południowych lądowanie Ziemniaki uprawia się w kwietniu. W tym czasie gleba na głębokości 15 cm nagrzewa się do 10°C. W miastach o zimnym klimacie bulwy sadzi się na początku maja.
Technologia rolnicza Chugunki niewiele różni się od pielęgnacji innych ziemniaków. Jedynym zastrzeżeniem jest to, że odmiana jest szczególnie wymagająca, jeśli chodzi o nawożenie.
Przygotowanie materiału do sadzenia
Na 1-1,5 miesiąca przed sadzeniem należy przygotować bulwy ziemniaka. Najpierw przetwarzany jest materiał do sadzenia. Przyspiesza to pojawienie się pędów, zmniejsza prawdopodobieństwo chorób w przyszłości i zwiększa odporność rośliny na niekorzystne czynniki środowiskowe.
Ziemniaki przed sadzeniem przetwarza się za pomocą:
- Roztwór składający się z 3 litrów wody i 1 łyżeczki. siarczan miedzi. Bulwy przez 5-10 minut. Następnie suszy się je przez 12 godzin.
- Produkty od 1 łyżeczki. kwas borowy i 6 litrów wody. Materiał do sadzenia myje się w nim przez 5 minut. Następnie pozostawia się do całkowitego wyschnięcia.
- „Roztwór” lub inny stymulator wzrostu, rozcieńczony zgodnie z instrukcją na opakowaniu.
Po przetworzeniu ziemniaki kiełkują.Aby to zrobić, umieszcza się go w wilgotnych trocinach w ciemnym miejscu lub po prostu pozostawia w świetle. Ważne jest, aby stale spryskiwać bulwy, aby nie wyschły.
Do sadzenia używa się dużych i pięknych bulw z mocnymi pędami. Na 2 dni przed sadzeniem ziemniaków w grządkach przenosi się je do miejsca o temperaturze +10...+12°C.
Rada! Do sadzenia bulwy wybiera się spośród roślin, które nie były chore i dały najlepsze zbiory w zeszłym sezonie.
Przygotowanie łóżek i sadzenie
W przypadku ziemniaków wybierz łóżka w oświetlonym obszarze ogrodu. W cieniu ta światłolubna roślina daje niższe plony.
Dla Chugunki najlepiej nadają się gleby lekkie, ale pożywne. Na glebach ciężkich plony są znacznie zmniejszone.
Co 2 lata zmienia się miejsce sadzenia ziemniaków. W tym czasie na działkach wysiewa się rośliny strączkowe, rzodkiewkę, żyto, dowolne zioła, marchew, kapustę, cebulę lub czosnek. Po psiankowatych nie sadzi się żeliwa. Te z kolei nie są umieszczane obok grządek z ziemniakami.
Przygotowanie miejsca do sadzenia ziemniaków rozpoczyna się jesienią. Łóżka są wykopane i oczyszczone z resztek roślinnych. Jeśli rośliny nie są chore, nie są wyrzucane, ale miażdżone i zakopywane w ziemi.
Na każdy 1 m² działki dodać 6-8 kg obornika lub próchnicy. Jeśli gleba jest bardzo kwaśna, dodaj popiół.
Wiosną grządki są ponownie wykopywane na głębokość 30 cm i oczyszczane z roślinności. Na każdy 1 m² dodać 15 g mocznika i 30 g superfosfatu.
Otwory są umieszczone w odległości 30 cm od siebie. Pomiędzy rzędami pozostaje odległość co najmniej 60 cm, głębokość otworów wynosi od 6 do 10 cm.
Przed sadzeniem do każdego dołka wsyp garść popiołu lub długo działającego nawozu granulowanego.Następnie umieszcza się tam ziemniaki, podlewa je ciepłą wodą i przykrywa ziemią.
Podstawowe zasady opieki
Aby uzyskać wysoki plon smacznych i pięknych ziemniaków, jak na zdjęciu, należy zapewnić im odpowiednią pielęgnację.
Lista zawiera podstawowe zasady:
- Dopóki posadzone ziemniaki nie wykiełkują, łóżka są rozluźniane raz na 2-3 dni. Odbywa się to za pomocą grabi. Podczas spulchniania usuwane są również chwasty.
- Przed wschodami łóżka są podlewane tylko wtedy, gdy gleba jest sucha.
- Grządki ziemniaczane podlewa się trzy razy w sezonie. Pierwszy raz następuje przed kwitnieniem, drugi raz po kwitnieniu, ostatni raz po zakwitnięciu roślin. Pod każdy krzak wlewa się do 3 litrów płynu o temperaturze pokojowej. Jeśli latem padało kilka razy, nie jest to konieczne. Żeliwo jest odporne na suszę.
- Po każdym podlewaniu lub deszczu gleba jest poluzowana. Jest to konieczne, aby zniszczyć skorupę ziemną, która utrudnia wymianę powietrza. Po poluzowaniu łóżka są odchwaszczane.
- Ziemniaki muszą być pagórkowate - zwiększa to plon. Pierwsze Hilling wykonuje się, gdy krzewy urosną do 15 cm, drugie - po 3-4 tygodniach. Glebę pobiera się z rozstawy rzędów i podnosi redlinami na wysokość 6 cm.
- Ziemniaki karmi się trzy razy w sezonie. Jeżeli w dołach umieszczono długo działające nawozy mineralne, nie stosuje się takich środków. Wystarczy wlać 1 litr roztworu organicznego pod każdy kurs 2 tygodnie po wzejściu pędów, pierwszym pąku i obfitym kwitnieniu. Przygotowuje się go z 1 kg obornika kurzego, 1 łyżki. popiół i 10 litrów wody.
- Na 2 tygodnie przed zbiorem rośliny opryskuje się roztworem superfosfatu (25 g na 10 litrów wody). To zwiększy plony.
Rady doświadczonych letnich mieszkańców
Doświadczeni ogrodnicy stosują kilka sekretów, które ułatwią pielęgnację ziemniaków i zwiększą produktywność:
- Aby zaoszczędzić materiał do sadzenia, zaleca się sadzenie ciętych bulw. W tym celu porośnięte warzywa korzeniowe kroi się nożem zdezynfekowanym alkoholem, tak aby na każdej części pozostał kiełek.
- Do sadzenia wybiera się tylko duże bulwy. Małe okazy prowadzą do degeneracji odmiany.
- Między rzędami ziemniaków zaleca się sadzenie bazylii, tymianku i innych przypraw. Zmniejszają ryzyko chorób i uszkodzeń roślin przez szkodniki.
- Jesienią, po zbiorze ziemniaków, zaleca się wysiew żyta w grządkach. Wiosną, 2 tygodnie przed siewem bulw, glebę wykopuje się i podlewa kurzymi odchodami lub roztworem humusu. Zwiększa to żyzność gleby.
- Łóżka pokryte są warstwą ściółki. Używaj siana, słomy lub próchnicy. Chroni to rośliny przed szkodnikami i negatywnymi czynnikami środowiskowymi.
- Innych psiankowatych nie należy sadzić obok grządek z ziemniakami. Ziemniaki są uważane za nosicieli wielu chorób i szkodników.
- Podlewanie, nawożenie korzeniowe i dolistne odbywa się wcześnie rano lub późnym wieczorem. Zmniejszy to prawdopodobieństwo poparzenia rośliny.
- Nawożenie stosuje się następnego dnia po podlaniu lub opadzie. W przeciwnym razie nawozy uszkodzą bulwy.
Choroby i szkodniki
Żeliwo jest odporne na większość chorób charakterystycznych dla roślin psiankowatych. W czasie epidemii czasami atakuje ją zaraza późna. Dlatego zaleca się opryskiwanie krzaków roztworem siarczanu miedzi (1 łyżka stołowa na wiadro wody) dwa razy w tygodniu pod koniec lata.
Aby zapobiec infekcji ziemniaków, ważne jest:
- obserwować płodozmian;
- dezynfekować bulwy, glebę i narzędzia ogrodnicze;
- przestrzegać zasad podlewania i nawożenia;
- regularnie poluzuj glebę i usuń chwasty.
Żeliwo jest rzadziej atakowane przez szkodniki niż inne kolorowe odmiany ziemniaków, ale taki problem nie jest wykluczony.
Rośliny przed stonki ziemniaczanej zabezpieczymy poprzez opryskiwanie wywarami z gorzkich ziół (piołun, glistnik, krwawnik pospolity, mniszek lekarski) lub posypanie rzędów i krzewów popiołem. Jeżeli szkodnik jest już zaatakowany, chrząszcze i larwy zbiera się ręcznie. Bardziej drastycznym środkiem jest opryskiwanie ziemniaków środkami chemicznymi., takie jak „Bariera”, „Tabu” lub „Błyskawica”.
Trudniej jest uporać się z wirewormami i kretami. Szkodniki te atakują nie liście i łodygi, ale bulwy. Uważa się, że zapobieganie polega na przekopaniu gleby przed sadzeniem i usunięciu larw. Szkodniki nie lubią gleb lekko kwaśnych.
Zbiór i przechowywanie
Zbiór Chugunki jest gotowy do zbioru w połowie lipca. Wykop bulwy widłami, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo uszkodzenia.
O gotowości plonu do zbioru decyduje wygląd rośliny. Gdy bulwy osiągną dojrzałość, krzewy żółkną i więdną.
Wykopane bulwy suszy się i oczyszcza z ziemi suchą szmatką. Wszystkie uszkodzone kopie są przechowywane oddzielnie i wykorzystywane tak szybko, jak to możliwe. Ziemniaki umieszcza się w czystych skrzynkach i przechowuje w suchym pomieszczeniu, które jest wstępnie fumigowane siarką.
Do pieczenia i robienia przecierów najlepiej nadaje się żeliwo. Ona jest rozgotowane i okazuje się delikatny i kruchy.
Recenzje rolników
Opinie rolników na temat Chugunki są w większości pozytywne. Pomimo średnich plonów rolnicy nadal uprawiają tę odmianę.
Inna, Ryazan: «Kilka lat temu po raz pierwszy zasadziłem Chugunkę. Znalazłem na rynku niezwykłe fioletowe bulwy. Zbiory są naprawdę przeciętne, ale owoce są bardzo smaczne, delikatne i kruche. Odmiana jest podatna na zarazę późną, dlatego wszystkie psianki w okolicy opryskuję siarczanem miedzi.
Wiktor, Twer: „Uprawiam żeliwo od ponad roku. Ziemniaki idealnie nadają się do puree. Wydajność jest zadowalająca i rzadko choruje. Jedynym problemem są szkodniki. Znalazłem sposób na walkę ze stonką ziemniaczaną. Dochodzimy do porozumienia z sąsiadami i w ciągu jednego dnia zbieramy wszystkie chrząszcze i larwy na naszej posesji. Potem owady nie atakują.
Przeczytaj także:
Wcześnie dojrzewająca, mrozoodporna odmiana ziemniaka „Rosalind”.
Wniosek
Chugunka to ziemniak, który przypadnie do gustu zarówno początkującym, jak i doświadczonym ogrodnikom. Jest odporna na suszę i charakteryzuje się stabilnym plonowaniem. Dzięki temu łatwo ją uprawiać na wsi, przyjeżdżając tam tylko raz w tygodniu.
Jedyną wadą żeliwa jest średnia wydajność. Miłośnicy fioletowych ziemniaków wybaczają jej delikatny smak i bogaty aromat bulw.