Szczegółowe opisy i skuteczne metody leczenia chorób ziemniaka
Istnieje wiele chorób ziemniaków, które powodują poważne szkody w plonach. Powstają nie tylko w okresie wegetacji, ale także podczas przechowywania. Znając jego charakterystyczne objawy, można prawidłowo określić przyczynę problemu i wybrać odpowiednią metodę jego eliminacji. W artykule dowiesz się o przyczynach chorób ziemniaków, ich objawach i metodach leczenia.
Powody, dla których ziemniaki mogą zachorować
Czynnikami sprzyjającymi występowaniu chorób kulturowych są m.in.:
- wykorzystanie zakażonego materiału do sadzenia;
- nieprzestrzeganie przepisów dotyczących technologii rolniczej;
- naruszenie płodozmianu;
- inwazja szkodników;
- Niesprzyjające warunki pogodowe;
- nieodpowiedni rodzaj gleby lub obecność w niej grzyba.
Jedną z przyczyn chorób ziemniaków jest sadzenie odmiany nieodpowiedniej dla danego obszaru.
Jak odróżnić choroby od braku mikroelementów i błędów w uprawie i pielęgnacji
Niedobory składników odżywczych i niewłaściwa pielęgnacja prowadzą do rozwoju chorób fizjologicznych.
Różnią się one od infekcji:
- brak patogenu;
- jednoczesne uszkodzenie większości roślin rosnących w grządce;
- możliwość wyeliminowania problemu poprzez skorygowanie błędów w technice rolniczej.
W przebiegu chorób fizjologicznych ich objawy są natychmiast obserwowane na wszystkich narządach roślin warzywnych. Może to obejmować odbarwienie, deformację, wysuszenie i obumarcie.
W rezultacie roślina zaczyna opóźniać wzrost. W przeciwieństwie do infekcji i wirusów, taki problem rzadko prowadzi do śmierci.
Ważny! Na zakażonych okazach roślin prawie zawsze pojawiają się mszyce, będące nosicielami różnych grzybów i bakterii.
Opis chorób ziemniaków ze zdjęciami i metodami leczenia
Choroby ziemniaków dzieli się na kilka grup w zależności od charakteru czynników zakaźnych:
- grzybiczy;
- bakteryjny;
- wirusowy.
Każda grupa ma swoją specyfikę, wymagającą specyficznego leczenia i profilaktyki.
Ważny! Znajomość cech chorób pozwala z wyprzedzeniem podjąć działania zapobiegawcze, aby zapobiec wystąpieniu problemów.
Przyjrzyjmy się bliżej chorobom ziemniaków i środkom ich zwalczania.
Grzybicze
Choroby te są wywoływane przez patogeny i przenoszone przez zarodniki.
Źródłem infekcji może być sprzęt roboczy, materiał do sadzenia, gleba lub resztki zeszłorocznych wierzchołków. Aktywne rozmnażanie zarodników stymulowane jest wzrostem temperatury i wilgotności, a także naruszeniem zasad techniki rolniczej.
Istnieje kilka rodzajów chorób grzybiczych:
- antraknoza;
- zaraza późna;
Zaraza późna - parch – czarny, srebrny lub pudrowy;
- rak ziemniaki;
Rak - suchy gnić;
- Zaraza Alternaria;
- makrosporioza;
- wertykilioza.
Oznaki uszkodzeń upraw:
- pojawienie się brązowych lub brązowych plam na dole łodyg;
- gnić;
- zwijanie się i więdnięcie płytek liściowych;
- możliwość łatwego usunięcia z gleby;
- tworzenie się białego nalotu na liściach;
- pojawienie się szarych plam i narośli na bulwach.
Metody leczenia
Istnieje kilka metod zwalczania chorób grzybiczych: ludowe, chemiczne, biologiczne.
Ludowy
Leczenie przygotowanymi roztworami:
- nadmanganian potasu – 10 g na 10 litrów wody;
- siarczan miedzi – 2 g na 10 l;
- W sezonie wegetacyjnym stosuje się 100 g siarczanu miedzi i 100 g sody kalcynowanej rozcieńczone w 10 litrach wody w ilości 6 litrów na 100 metrów kwadratowych.
Chemiczny
Stosowanie środków grzybobójczych:
- "Zysk";
- „Thanos”;
- „Nowozir”;
- „Mankozeb”.
W sezonie wegetacyjnym wierzchołki traktuje się jednym ze środków przygotowanych zgodnie z instrukcją dostarczoną przez producenta.
Biologiczny
Na początku etapu pączkowania wierzchołki spryskuje się preparatami ochronnymi, przestrzegając następujących dawek na sto metrów kwadratowych:
- „Ecosil” – 5 ml na 1 litr wody;
- „Bełkot” – 0,015 g;
- „Bitoksibacylina” – 30 g;
- „Baktofit” – 50 ml;
- „Fitosporyna” – 6 g.
Skuteczną metodą leczenia chorób grzybiczych jest suszenie bulw na słońcu przez 4-5 godzin w dniu kopania.
Bakteryjny
Przyczyną tego problemu są bakterie, które powodują zatrucie i śmierć roślin warzywnych. Ich źródłem mogą być pobliskie chwasty lub skażona gleba. Bakterioza często występuje w postaci utajonej.
Ich identyfikacja jest dość trudna ze względu na możliwość zmiany znaków, co wynika z wielu powodów:
- warunki pogodowe;
- rodzaj bakterii chorobotwórczej;
- stopień uszkodzenia.
Bakterioza często pojawia się na obszarach bulw uszkodzonych podczas zbioru i transportu.
Rodzaje chorób bakteryjnych:
- szuler;
- brązowa zgnilizna;
- zgnilizna pierścieniowa;
Zgnilizna pierścieniowa - mieszana zgnilizna wewnętrzna;
- mokra zgnilizna bulw.
Oznaki uszkodzenia:
- czernienie dolnych części łodyg;
- tworzenie się śluzu na wierzchołkach krzaków;
- zwijanie się blaszek liściowych, ich więdnięcie i opadanie;
- wierzchołki gniją na powierzchni gleby;
- gnicie łodygi;
- pojawienie się żółtych plam na liściach;
- pojawienie się gnilnych plam na zewnątrz i wewnątrz bulw.
Metody leczenia
Ryzyko rozwoju chorób znacznie się zmniejsza dzięki terminowemu usuwaniu wierzchołków (koszenie, usuwanie z grządek).
Ludowy
Kolejność przygotowania produktu leczniczego:
- zalać 1 kg suchego piołunu niewielką ilością wody i gotować przez 15 minut;
- Zaparzyć 1 kg odchodów w wodzie na 2 dni, następnie wymieszać z wywarem z piołunu;
- odcedź mieszaninę i dodaj więcej wody, aby uzyskać 10 litrów;
- dodać 40 g rozdrobnionego mydła do prania.
Ziemniaki przetwarza się od początku pączkowania, wymagana liczba zabiegów wynosi co najmniej 3 z 14-dniową przerwą. Dopuszczalne jest stosowanie wywaru tytoniowego do opryskiwania.
Chemiczny
Przed sadzeniem bulwy traktowano TMTD (2,4 l/t).
Podczas przechowywania uprawę opryskuje się środkiem grzybobójczym Maxim: na każde 10 kg przypada 2 ml środka rozcieńczonego w 50 ml wody.
Biologiczny
Metoda ta polega na traktowaniu bulw środkiem Planriz. Zalecane dawkowanie to 1 litr (0,1%) na 100 kg.
Wirusowy
Ta grupa chorób jest uważana za najbardziej niebezpieczną, ponieważ nie ma skutecznych metod zwalczania patologii wirusowych.
Zarażenie wirusem następuje w wyniku kontaktu zdrowych krzewów ziemniaka i ich bulw z chorymi. Infekcję przenoszą owady, zwłaszcza cykady i mszyce.
Wirus mozaiki niszczy do 40% plonów i dzieli się na 3 typy:
- Pomarszczony – charakteryzuje się powstawaniem zmarszczek na liściach pomiędzy nerwami. W rezultacie liście stopniowo wysychają, ale pozostają na krzakach. Jego kolor nabiera odcienia brązu. W celu zapobiegania kulturę traktuje się Ridomilem i Ditanem.
- Pasiasty – pojawia się w fazie pączkowania. Objawy to powstawanie żółto-zielonych pasków na przedniej stronie blaszek liściowych i brązowych pasków po wewnętrznej stronie. Łodygi rośliny stają się cieńsze i łamią się pod własnym ciężarem. W ramach środków zapobiegawczych krzaki opryskuje się preparatami „Bravo” i „Shirlan”.
- plamisty – wyraża się pojawieniem się bladozielonych plam na liściach. Aby zapobiec tej formie mozaiki, stosuje się „Quadris” i „Revus”.
Ziemniaki przetwarza się w celu zapobiegania chorobom wirusowym kilka razy w ciągu jednego sezonu, zachowując odstęp między zabiegami (18 dni).
Wirus powodujący kędzierzawienie liści jest zwykle przenoszony przez wiatr, ale może być również przenoszony przez glebę. W tym przypadku liście nabierają żółtawego lub różowego odcienia, stają się kruche i zwijają się w tubę.
Ważny! Ponieważ tej choroby nie można leczyć, dotknięte krzewy muszą zostać zniszczone.
Więdnięcie ziemniaków jest zwykle obserwowane w regionach o gorącym klimacie. Rozsiewaczami tego wirusa są zakażone chwasty wieloletnie.
Oznaki uszkodzeń upraw:
- zwijanie i rozciąganie liści;
- śmierć systemu korzeniowego;
- opóźnienie wzrostu.
Ze względu na szybkie rozprzestrzenianie się choroba może w krótkim czasie zniszczyć duże obszary nasadzeń. Na stolbur nie ma leków.
Aby zapobiec chorobie, zaleca się szereg środków:
- ścisłe przestrzeganie zasad płodozmianu;
- zastosowanie wysokiej jakości materiału do sadzenia;
- terminowe odchwaszczanie, spulchnianie, zwalczanie chwastów i inne zasady techniki rolniczej.
Nekroza to niebezpieczny wirus, który rozwija się głównie w bulwach i jest prawie niewidoczny w górnej części krzaków. Jest to jeden z powodów, dla których ziemniaki stają się czarne w środku. W rezultacie znaczna część plonów gnije i obumiera. Ryzyko wystąpienia tego problemu można zmniejszyć przestrzegając zasad płodozmianu i stosując do sadzenia zdrowy materiał.
Po zakażeniu wirusem gotyckim wygląd ziemniaków zmienia się, ale smak pozostaje ten sam. Bulwy tracą 20% skrobi i wydłużają się, a liczba oczek wzrasta. Liście i bulwy przybierają atramentowy odcień. Głównymi nosicielami gotyku są mszyce, koniki polne, pluskwy i stonki ziemniaczane.
Środki zapobiegawcze przeciwko chorobom ziemniaków
Zapobieganie rozwojowi choroby obejmuje:
- Zaprawianie materiału siewnego przed sadzeniem jednym z preparatów: „Confugo”, „Maxim”, „Prestige”, „Fitosporin-M” lub siarczanem miedzi.
- Stosowanie odmian odpornych na infekcje.
- Okresowy płodozmian na jednym obszarze. Sadzenie odbywa się z uwzględnieniem kompatybilności, pożądane jest, aby rośliny warzywne należały do różnych rodzin, ponieważ „krewni” są najczęściej podatni na choroby.
- Staranne przygotowanie terenu przed sadzeniem, ustandaryzowane stosowanie nawozów.
Nie zaleca się uprawy ziemniaków na jednym obszarze dłużej niż rok. Przesadzanie jest dopuszczalne dopiero po 4-6 latach.
Idealni poprzednicy ziemniaków:
- zboża ozime;
- kukurydza;
- rośliny strączkowe i zboża;
- buraczany;
- wieloletnie zioła.
Wskazówki i zalecenia doświadczonych ogrodników
Aby zwiększyć odporność ziemniaków na różne choroby i skuteczność leczenia, doświadczeni ogrodnicy zalecają:
- Regularnie dodawaj do gleby nawozy potasowo-fosforowe, azot i kwas borowy.
- Na miesiąc przed sadzeniem materiał sadzeniowy należy wystawić na rozproszone światło: czas trwania zabiegu 12 dni, odpowiednia temperatura 22°C. Zazielone bulwy staną się odporne na patogeny.
- Jeśli wykryje się pierścieniową zgniliznę, zniszcz zaatakowany krzak i wlej do otworu 1 litr siarczanu miedzi rozcieńczonego wodą (100 g na 1 litr).
- Przed sadzeniem potraktuj glebę roztworem zawierającym miedź, co zapobiegnie występowaniu chorób grzybiczych.
- W okresie kwitnienia użyj popiołu drzewnego lub siarczanu potasu jako opatrunku wierzchniego. Zwiększa to odporność rośliny nie tylko na choroby, ale także na ewentualne przymrozki.
Wniosek
Zapobieganie chorobom bulw ziemniaka jest znacznie łatwiejsze niż ich leczenie nawet na najwcześniejszym etapie. Dlatego uprawa tej rośliny wymaga ścisłego przestrzegania zasad techniki rolniczej.
Materiał do sadzenia również wymaga szczególnej uwagi: potraktowanie go specjalnymi preparatami przed sadzeniem i przechowywaniem pozbędzie się bakterii i zarodników, a jednocześnie zwiększy odporność.