Wyjątkowa w wyglądzie i doskonałym smaku, odmiana ziemniaków Picasso z Holandii

Późno dojrzewające holenderskie ziemniaki Picasso otrzymały swoją nazwę na cześć „różowego” okresu twórczości hiszpańskiego artysty, rzeźbiarza i projektanta Pabla Picassa, który trwał od 1904 do 1906 roku. Malował swoje płótna w tonacji różowo-żółtej i różowo-szarej. Każda bulwa odmiany Picasso naprawdę przypomina dzieło sztuki - skórka jest pomalowana na jasnożółty odcień z różowymi plamami w okolicy oczu.

Z artykułu dowiesz się o cechach technologii rolniczej odmiany, jej zaletach i wadach, sposobach zwalczania zarazy i szkodników.

Opis odmiany i historii powstania

Ziemniaki Picasso są efektem pracy hodowlanej biologów holenderskiej firmy AGRICO U.A. W 1995 roku odmiana została wpisana do Państwowego Rejestru Rosji.

Wśród posiadaczy patentów:

• Alchak LLC;
• ZAO „Oktiabrskoje”;
• LLC „Agrofirma „Chwała ziemniakom”;
• LLC ETK „Kultury merystematyczne”;
• CJSC „Zakład hodowlany Prinevskoye”;
• FGBNU „VNII Uprawa Ziemniaków im. A.G. Lorha”;
• SEC „Agrofirma „Elitarne Ziemniaki”.

Odniesienie. Ludzie nazywają tego ziemniaka różnie: Łyska, Limonka, Pijak, Ryabukha.

Na zdjęciu ziemniaki Picasso.

Cechy charakterystyczne i opis wyglądu przedstawiono w tabeli.

Odmiany technologii rolniczej

Ziemniaki Picassa łatwa w pielęgnacji, odporna na suszę i upały, rośnie na każdym rodzaju gleby, ale aby uzyskać obfite zbiory i zachować właściwości smakowe, potrzebuje suplementów organicznych i mineralnych.

Praktyki rolnicze - norma. Krzewy są podlewane w miarę wysychania gleby, przeprowadzane jest regularne spulchnianie, odchwaszczanie, Hilling i zabiegi zapobiegawcze przeciwko grzybom i owadom.

Inne odmiany ziemniaków:

Wczesna, nisko rosnąca odmiana ziemniaka „Juvel”

Pyszne wczesne dojrzewające ziemniaki „Colomba” (Colombo)

Terminy, schemat i zasady sadzenia

Ziemniaki Picassa odnosi się do odmian późno dojrzewającychdlatego sadzenie przeprowadza się 2-3 tygodnie wcześniej niż siew roślin wcześnie dojrzewających – w ostatnich dziesięciu dniach kwietnia, pod warunkiem, że powietrze ogrzeje się do temperatury +7...+10°C.

Nie ma potrzeby kiełkowania bulw przed sadzeniemjednak ta procedura przyspiesza dojrzewanie. Materiał siewny wyjmuje się z piwnicy na 20–25 dni przed sadzeniem do ciepłego, jasnego miejsca (temperatura pokojowa +15°C), sortuje i moczy zgodnie z instrukcją w Epinie lub Cyrkonie. Następnie traktuje się je roztworem dezynfekującym nadmanganianu potasu lub Fitosporyną. Bulwy układa się w jednej warstwie na płaskiej powierzchni i czeka na kiełkowanie.

Wysiać na miejscu przed sadzeniem pszenica, łubin, żyto, len, gorczyca, po miesiącu są koszone i zakopywane w ziemi. Nawóz zielony nasyca glebę składnikami odżywczymi, spulchnia ją i zapobiega rozwojowi grzybów.

Sadzi się w dołach o głębokości 20 cm, duże nasiona kroi się na dwie części, cięcie posypuje popiołem. Do każdego dodaje się garść popiołu drzewnego i 25-30 g superfosfatu. Odległość między otworami wynosi 40–50 cm, zasada ta wynika z rozłożystej struktury krzewów. Zagęszczanie nasadzeń prowadzi do wyrywania bulw i zazieleniania pod wpływem promieniowania ultrafioletowego. Szerokość między rzędami wynosi 60–70 cm.

Opieka

Zasady pielęgnacji nasadzeń:

1. Ziemniaki Picasso mają wystarczającą ilość wody deszczowej: nie wymagają systematycznego podlewania. Ale przy gorącej, suchej pogodzie krzewy są podlewane samodzielnie z konewki - raz na 10 dni. Zainstalowanie systemu kroplowego na miejscu pomoże zminimalizować koszty pracy.
2. Pielenie i rozluźnianie to obowiązkowe procedury nasycenia kłącza wilgocią i tlenem. Przeprowadza się je, gdy sadzonki osiągną wysokość 6–7 cm.
3. Hilling pozwala jednocześnie usunąć chwasty i nasycić korzenie tlenem. Pierwsze uziemienie roślin odbywa się 2–3 tygodnie po posadzeniu i ponownie po kwitnieniu.
4. Bronowanie przeprowadza się na dużych obszarach (2–3 akry). Brona jest przymocowana do ciągnika lub ciągnika prowadzonego, którego zęby wyrywają chwasty z gleby, głęboko spulchniając glebę.
5. Picasso nawozi się nawozami organicznymi i mineralnymi trzykrotnie: po kiełkowaniu, przed kwitnieniem i w okresie kwitnienia.

Schemat nawożenia:

• I porcja (dwa tygodnie po wschodach): napar z obornika kurzego (1 łyżka suchej masy organicznej/10 l) lub 500 g dziewanny, 25 g mocznika/10 l ciepłej wody;
• II porcja (przed kwitnieniem): 15 g siarczanu potasu, 15 g superfosfatu/10 l wody;
• III porcja (w okresie kwitnienia): 100 g superfosfatu/10 l lub 2 g humatu sodu/10 l (do dolistnego leczenia nasadzeń).

Odniesienie. Ziemniaki przy nawożeniu przez korzenie wchłaniają jedynie 50% składników aktywnych. Roślina najaktywniej pobiera składniki mineralne podczas opryskiwania części nadziemnej.

Niuanse uprawy i możliwe trudności

Odmiana Picassa wykazuje najlepsze rezultaty przy uprawie w regionach środkowej i środkowej Czarnej Ziemi. Niemniej jednak roślina ta jest uprawiana w innych rejonach kraju i daje doskonałe zbiory, ale w różnych ilościach.

Rolnicy z regionów południowych borykają się z trudnościami w uprawie.. W ciągłym nasłonecznieniu bulwy ulegają degeneracji, a na początku czerwca ich rozwój częściowo zatrzymuje się. Aby zachować zbiory, ogrodnicy przeprowadzają ciągłe eksperymenty. Na przykład sadzą ziemniaki w pierwszych dziesięciu dniach lipca, aby uniknąć szczytowych upałów. Długi, ciepły okres w południowych regionach pozwala na zbiory późną jesienią.

Oprócz tradycyjnego sposobu uprawy ziemniaków przećwicz sadzenie w trawie bez kopania ziemi. Jest to o wiele łatwiejsze i szybsze. Ważnym niuansem jest to, że najpierw musisz przygotować duży zapas trawy, siana lub słomy.

Na obszarze porośniętym trawą zaznacz grządki za pomocą liny i kołków. Rozstawa rzędów wynosi 50–60 cm, w oznaczonych grządkach układa się 2-3 bulwy w odstępach 20–30 cm w szachownicę. Na wierzchu układa się warstwę ściółki o grubości 20 cm, w okresie wegetacyjnym wszystkie zebrane chwasty wylewa się na grządki, odnawiając warstwę ściółki.

Choroby, szkodniki i metody ich zwalczania

Picasso jest podatny na zarazę wierzchołków i bulw. Choroba objawia się ciemnymi plamami na bulwach i warzywach oraz białawym nalotem na grzbiecie liści.Aby zapobiec zarażeniu zarazą, po 15–20 dniach nasadzenia opryskuje się mieszanką Bordeaux lub zapyla popiołem drzewnym.

Jeżeli nie da się uniknąć infekcji, wykorzystywane do leczenia:

• przed kwitnieniem - „Ridomil Gold MC”, „Oxyhom” (dwa razy w odstępie 10 dni);
• po kwitnieniu - „Bravo” (trzy razy co 10 dni);
• przed kopaniem ziemniaków - jednorazowy zabieg Alufitem.

Środki zapobiegawcze obejmują:

• płodozmian, utrzymanie odległości między roślinami;
• wybór miejsca od strony południowej z dobrą wentylacją;
• dezynfekcja materiału do sadzenia immunocytofatem, nadmanganianem potasu lub siarczanem miedzi przed sadzeniem;
• zbiór przy suchej i słonecznej pogodzie;
• nawóz z potasem i fosforem;
• kontrola poziomu azotu w glebie.

Larwy wirewormów są niebezpieczne dla ziemniaków. przegryzanie dziur w bulwach. Aby pozbyć się szkodnika, wabi się na miejsce chrząszcze klikowe, biegaczowate, szpaki, drozdy, gawrony, pliszki, sikory, a grządki posypuje się mielonymi skorupkami jaj lub azotanem amonu (30 g/1 m²). Leki „Decis”, „Aktellik”, „Barguzin” skutecznie niszczą larwy.

Topy ziemniaczane to ulubiony przysmak stonki ziemniaczanej.. Aby go odeprzeć, obok łóżek wysiewa się łubin i musztardę. Krzewy są traktowane środkami chemicznymi: „Tabu”, „Prestige”, „Aktara”, „Killer”, „Fitoverm”, „NIE stonka ziemniaczana!”, „Korado”.

Wśród tradycyjnych metod zwalczania szkodników:

1. Posyp mąką kukurydzianą. Małe cząsteczki pęcznieją w przewodzie pokarmowym larw, powodując ich śmierć.
2. Topola. Wiadro o pojemności 10 litrów napełnia się do połowy liśćmi, napełnia wodą i gotuje przez 15–20 minut. Ochłodzić i doprowadzić objętość do 10 litrów.Po 3 dniach rozpocznij opryskiwanie nasadzeń.
3. Słonecznik.500 g kwiatów wlewa się do 10 litrów wody i pozostawia na 3 dni.
4. Glistnik. 1,5 kg świeżo skoszonej trawy wlewa się do 10 litrów gorącej wody. Po 3 godzinach dodać 1 litr 1,5% roztworu chlorku wapnia.

Przeczytaj także:

Korzyści i szkody gotowanych ziemniaków

Czy ziemniaki powodują gazy?

Przepisy na maseczki ziemniaczane pod oczy

Zbiór, przechowywanie i wykorzystanie plonów

Zbiór odbywa się w suchy, słoneczny dzień w połowie września podczas lądowania w maju. Na trzy tygodnie przed zbiorami należy zaprzestać stosowania środków chemicznych, naparów ziołowych i związków mineralnych.

Ze względu na późne dojrzewanie bulwy są przechowywane w chłodnym miejscu do następnego sezonu i nie kiełkują. Bezpieczeństwo upraw zależy od przestrzegania zasad zbioru.

Ziemniaki sortuje się, wybierając wyłącznie zdrowe, nieuszkodzone okazy, układane w jednej warstwie w suchym, ciemnym pomieszczeniu na 3-4 dni do wyschnięcia. Następnie umieszcza się je w pojemnikach do przechowywania. Odpowiednie są plastikowe, drewniane pudełka i lniane torby.

Ziemniaki dobrze przechowują się z burakami, który jest ułożony na górze. Warzywa korzeniowe pochłaniają wilgoć, zapobiegając gniciu ziemniaków.

Przydomowe pojemniki termiczne nadają się do przechowywania plonów na balkonie.przypominające duże plecaki. Zawiesza się je na uchwytach w ścianie lub instaluje na wzniesieniu, aby zimą dno nie dotykało lodowatej podłogi.

Piwnica balkonowa produkowana jest w trzech wariantach:

• 100 l (mieści 1 worek ziemniaków);
• na 180 l (2 worki);
• na 300 l (3 worki).

Bulwy są regularnie kontrolowane i sortowane, całkowicie usuwając ich przechowywanie. Zgniłe i zielone owoce są wyrzucane.

Odmiana ziemniaka Picasso nadaje się do przygotowywania różnorodnych potraw. Optymalna zawartość skrobi (7,9–13,5%) pozwala na gotowanie bulw w wodzie oraz na parze, duszenie, smażenie, pieczenie.Podczas obróbki cieplnej ziemniaki nie ulegają rozgotowaniu.

Zalety i wady

Zalety ziemniaków Picasso to::

• doskonały smak;
• optymalna zawartość skrobi;
• atrakcyjna prezentacja;
• utrzymanie jakości;
• wysoki poziom transportu;
• odporność na większość chorób „ziemniaczanych”;
• odporność na suszę;
• łatwość pielęgnacji.

Wada — podatność na zarazę wierzchołków i bulw.

Dla jakich regionów najlepiej się sprawdza?

Korzystne regiony uprawy Ziemniaki Picassa:

• Centralny, w tym obwody briański, włodzimierski, iwanowski, kaługski, moskiewski, riazański, smoleński, tulski;
• Środkowa Czarna Ziemia z wchodzącymi w jej skład obwodami Biełgorod, Woroneż, Kursk, Lipieck, Oryol i Tambow.

Opinie

Opinie rolników na temat odmiany Picasso są w większości pozytywne. Są jednak i te negatywne – nie każdemu podoba się jej smak.

Walery, Valuiki: „Od dawna kochamy tę odmianę. Początkowo przyciągnął mnie ciekawy wygląd - żółta skóra z różowymi oczami. I wtedy zdaliśmy sobie sprawę, że ziemniaki smakują wyśmienicie. Plon jest wysoki, z jednego krzaka zbieramy około 20 bulw. Uprawa jest bezpretensjonalna w pielęgnacji, ale wymaga stosowania nawozów organicznych i mineralnych”.

Ludmiła, Obojan: „W zeszłym roku posadziłem kilka rzędów tych ziemniaków i zebrałem obfite zbiory. Ziemniaki nie przypadły mi do gustu, łamią się przy smażeniu. Przechowywane bez problemów, nie rosną. Nie będę już sadzić, są dużo smaczniejsze odmiany..

Olga, Głazunowka: „To najpopularniejsza odmiana na naszym rynku. Uprawiamy ziemniaki na sprzedaż, a Picasso jest pierwszym, który zostaje kupiony.Sprzyja temu piękna skórka w kolorze cytryny z różowymi plamami i smaczny miąższ o wyraźnym aromacie ziemniaków. Pielęgnacja jest prosta i polega na umiarkowanym podlewaniu, odchwaszczaniu oraz dodawaniu materii organicznej i minerałów..

Wniosek

Odmiana Picasso charakteryzuje się późnym okresem dojrzewania, co pozwala na przechowanie zbiorów do następnego sezonu. Bulwy wyróżniają się jednorodnością i średnią wielkością. Skórka posiada ciekawy kolor - żółto-różowy, który przyciąga uwagę kupujących. Jego uniwersalne zastosowanie w kuchni zapewnia optymalną zawartość skrobi (7,9–13,5%), dzięki czemu ziemniaki można gotować, smażyć, piec czy duszić bez obawy, że w trakcie gotowania zamienią się w papkę.

Roślina uprawna jest podatna na porażenie wierzchołków i bulw przez zarazę późną, jednak wczesne leczenie zapobiegawcze i przestrzeganie zasad techniki rolniczej zapobiega porażeniu.