Niezwykła i przyjemna w smaku rzodkiew arbuzowa: dlaczego jest dobra i jak ją uprawiać

Rzodkiew arbuzowa (rzodkiewka) to roślina hybrydowa, nazwana tak ze względu na podobieństwo miąższu do jagód melona. Jego kolor zmienia się od różowego do fioletowego. Smak warzyw korzeniowych łączy w sobie pikantną goryczkę i przyjemną słodycz. Ciekawy wygląd, wczesna dojrzałość i możliwość powszechnej uprawy sprawiają, że jest to uprawa popularna wśród ogrodników.

W tym artykule porozmawiamy o technologii uprawy rzodkiewki arbuzowej, jej korzystnych właściwościach, zaletach i wadach.

Charakterystyka hybrydowa

Rzodkiewka arbuzowa, a raczej rzodkiewka, to hybryda należąca do rodziny krzyżowych.. Kultura została opracowana przez europejskich hodowców i dość szybko zyskała uznanie na całym świecie. W zależności od miejsca uprawy wyróżnia się: europejską, japońską i chińską odmianę rzodkiewki arbuzowej.

W Rosji kultura pojawiła się na początku XXI wiekua w krajach Unii Europejskiej i USA warzywo korzeniowe dodawane jest do dań restauracyjnych.

Odniesienie. Hodowlę hodowano w warunkach międzynarodowej stacji kosmicznej w celu identyfikacji cech genetycznych.

Opis owoców, plon

Warzywa korzeniowe mają różne kształty: podłużny, wrzecionowaty, okrągły. Kolor miąższu zmienia się od jasnoróżowego do ciemnofioletowego. Skórka jest biało-zielona.

Średnica najpopularniejszego w naszym kraju warzywa o korzeniach okrągłych wynosi 8-9 cm.

Struktura miąższu jest gęstsza i bardziej sucha w porównaniu do zwykłej rzodkiewki. Skórka ma gorzki smak, a środek jest słodki i przyjemny w smaku.Intensywność goryczki uzależniona jest od ilości olejku musztardowego. Intensywność smaku stopniowo się wygładza w miarę dojrzewania warzyw korzeniowych, ale stosunek słodkiego środka do gorzkiej skórki pozostaje taki sam.

Rzodkiew arbuzowa - odmiana wysokoplenna, charakteryzująca się mrozoodpornością, wytrzymuje krótkotrwałe przymrozki do -5°C. Przy przestrzeganiu zasad techniki rolniczej z 1 hektara ziemi zbiera się kilkadziesiąt ton roślin okopowych. Wydajność uprawy zależy od wielkości nasion; im większe nasiona, tym wyższy plon.

To jest interesujące:

Jakie witaminy znajdują się w rzodkiewkach i jak są przydatne?

Korzyści i szkody rzodkiewki dla organizmu

Przegląd najlepszych odmian rzodkiewki do uprawy na otwartym terenie i w szklarniach

Korzyści i szkody

Rzodkiew arbuzowa zawiera:

• witaminy A, C, grupa B;
• składniki mineralne: potas, wapń, sód, fosfor, żelazo, magnez;
• kwas nikotynowy, salicylowy i foliowy;
• glikozydy;
• olej musztardowy.

Bogaty skład chemiczny sprawia, że ​​produkt jest niezwykle zdrowy. Częste spożywanie warzyw korzeniowych:

• zwiększa obronę organizmu;
• zmniejsza zmęczenie;
• zwiększa wydajność;
• normalizuje pracę przewodu żołądkowo-jelitowego i zwiększa apetyt;
• wzmacnia mieszki włosowe;
• zwiększa turgor skóry;
• poprawia dopływ krwi do mózgu.

Wartość odżywcza w 100 g:

• zawartość kalorii – 35 kcal;
• białka – 2,5 g;
• tłuszcze – 0,3 g;
• węglowodany – 2,9 g.

Niska zawartość kalorii i duża ilość łatwo przyswajalnego białka pozwala na włączenie rzodkiewki do jadłospisu odchudzającego.

Ważny! Stosowanie produktu jest niepożądane w przypadku wrzodów żołądka w ostrej fazie, zapalenia błony śluzowej żołądka o wysokiej kwasowości ze względu na działanie drażniące na błonę śluzową żołądka.

Technologia uprawy rzodkiewki arbuzowej

Kultura zaliczana jest do grupy nasion rzodkiewkidlatego technologia uprawy tych roślin okopowych jest prawie taka sama. Krótki okres wegetacyjny (około miesiąca) pozwala uzyskać 4-5 zbiorów w sezonie.

Najlepsze efekty uzyskuje się przy siewie w lipcu. Komfortowe warunki pogodowe dla upraw: średnia dobowa temperatura powietrza +20-25°C, minimalne opady.

Lądowanie

Rzodkiewki arbuzowe najlepiej rosną na glebach piaszczystych i gliniastych o neutralnym pH (równym 7). Gleby kwaśne (o pH większym niż 7) „odtlenia się” mąką dolomitową, kredą i wapnem, a gleby zasadowe (o pH mniejszym niż 7) traktuje się torfem.

Gleba twarda i uboga w minerały nie nadaje się do uprawy roślin., a także „przekarmione” materią organiczną. Rzodkiew uwielbia luźną i żyzną glebę. Dlatego przed siewem działkę wykopuje się jesienią na głębokość łopaty bagnetowej i nawozi nawozem obornikiem (4-5 kg ​​na m2), superfosfatem (13-20 g na m2) i chlorek potasu (16-20 g na m2). Wiosną gleba jest poluzowana i dodaje się azotan amonu (12-18 g na m2). Teren jest ściółkowany torfem, sianem i słomą.

Odniesienie. Najlepszymi poprzednikami rzodkiewki arbuzowej są ogórki, pomidory, ziemniaki, fasola i groszek.

Nasiona wysiewa się bezpośrednio do gleby podgrzanej do +8°C.. Okres zależy od regionu wzrostu. W regionach południowych prace siewne rozpoczynają się pod koniec kwietnia - na początku maja, w strefie środkowej - dwa tygodnie później.

Materiał moczy się przez 24 godziny w zimnej wodzie na pęcznienie, przyspieszenie kiełkowania i tworzenie równych roślin okopowych.

Otwory powstają na głębokości 3-4 cm. Do każdego wlewa się szczyptę superfosfatu i posypuje małą warstwą ziemi. Nasiona wysiewa się na głębokość 2 cm, przysypuje ziemią, lekko zagęszcza i podlewa ciepłą, osiadłą wodą. Odległość między nasadzeniami wynosi 40-50 cm - rzodkiewka uwielbia przestrzeń.Pierwsze pędy pojawiają się po 2-3 dniach.

Opieka

Głównym warunkiem udanej uprawy rzodkiewki arbuzowej jest przestrzeganie zasad podlewania.. Brak wilgoci prowadzi do pośpiechu części naziemnej, powolnego tworzenia i zdrewniałości roślin okopowych, pojawiania się wewnętrznych pustek, pogorszenia smaku i zmniejszenia korzystnych właściwości.

Nadmiar wilgoci powoduje gnicie i dodatkowe infekcje grzybicze i bakteryjne. Najlepszym rozwiązaniem jest regularne i umiarkowane podlewanie raz w tygodniu. W czasie upałów przeprowadza się zraszanie.

Spulchnianie gleby i odchwaszczanie odbywa się raz na 3-4 dni. Pozwala to na nasycenie układu konia tlenem i przyspieszenie tworzenia roślin okopowych.

Rzodkiew arbuzowa to roślina wcześnie dojrzewająca, nie lubi nadmiaru składników mineralnych i organicznych, dlatego nawozy potasowo-fosforowe stosuje się jednorazowo przed siewem.

Choroby i szkodniki

Nieprzestrzeganie zasad techniki rolniczej prowadzi do zakażenia wirusami i bakteriami.

Na tle zwiększonej kwasowości gleby pojawia się choroba grzybicza - kiła.. W niesprzyjającym środowisku szybko rozwijają się zarodniki grzybów przenoszone przez robaki. Rośliny okopowe ulegają deformacji, pokryją się naroślami i stają się zbyt twarde. Na tę chorobę nie ma lekarstwa. W celu zapobiegania przed siewem glebę odtlenia się mąką wapienną, kredową lub dolomitową i traktuje siarczanem miedzi (50 g na m2).

Nadmiar wilgoci w glebie, przedwczesne odchwaszczanie, nieprzestrzeganie płodozmianu powoduje rozwój mączniaka prawdziwego, szarej zgnilizny i białej rdzy.

Mączniak pojawia się w postaci białego nalotu na liściach i ogonkach. Później płytka staje się brązowa, liście wysychają i ulegają deformacji.

szara zgnilizna rozpoznać po brązowych plamach na liściach z szarym puszystym nalotem.

Biała rdza - jedna z najczęstszych chorób rodziny krzyżowych. Łodygi i liście pokryte są oleistym białym nalotem. Bez leczenia tkanki roślinne brązowieją i wysychają.

Stosowany w leczeniu infekcji grzybiczych siarczan miedzi, mieszanina Bordeaux, „Ridomil Gold MC”, „Skor”, „Oxychom”, „Hom”, „Fundazol”, „Ditan M”. Aby zapobiec rozwojowi oporności grzyba, leki są zmieniane z sezonu na sezon. Dla lepszej przyczepności produktów do zielonej masy do roztworu należy dodać 50 g wiórków mydlanych.

Wiosną na nasadzenia wpływa muchówka kapuściana i pchła krzyżowa.. Owady żerują na zielonej masie, co powoduje wysychanie rośliny.

Do zwalczania szkodników stosuje się następujące produkty::

• wymieszaj kudły tytoniowe, popiół, naftalen, kamforę w równych częściach i zapylaj bliżej ogonków dwukrotnie w odstępie tygodnia;
• przygotować roztwór amoniaku (5 ml na 10 litrów wody) i podlać sadzonki;
• podlewaj rośliny pod krzakiem roztworem soli (200 g na 10 litrów wody);
• przygotować napar z liści laurowych (10 g na 1 litr wrzącej wody) i spryskać rzodkiewkę;
• posypać nasadzenia mieszaniną popiołu i pyłu drogowego;
• weź 200 g strzałek czosnku i wierzchołków pomidorów, zmiel w maszynce do mięsa, zalej 10 litrami ciepłej wody i dodaj 20 ml mydła w płynie;
• spryskaj nasadzenia roztworem octu (200 ml 9% octu na 10 litrów wody);
• wieczorem traktuj rośliny środkami owadobójczymi „Sherpa”, „Decis”, „Aktara”, „Arrivo”.

Aby zapobiec infekcji, nasadzenia są przykryte spunbond, agrospan czy lutrasil, przestrzegają zasad techniki rolniczej.