Wysokowydajny burak stołowy „Boyarynya”: sami go uprawiamy bez większych problemów

Buraki wykorzystuje się do przygotowania wielu potraw. To niezastąpiony składnik ulubionego barszczu każdego człowieka czy śledzia pod futrem. Dla wielu sok z buraków jest ważnym elementem codziennej diety. Warzywo stosowane w leczeniu wielu chorób, szczególnie cenione jest po ugotowaniu.

Jednak niezależnie od przeznaczenia warzywa korzeniowego, przyjemniej jest zjeść piękne i smaczne warzywo. Właśnie takie są buraki Boyarynya z serii Russian Hero, które mają wiele pozytywnych cech. Do jego mocnych stron należy smak i kolor. Tutaj nie ma sobie równych, dlatego odmiana od wielu lat cieszy się popularnością wśród ogrodników.

Opis odmiany

Zalety odmiany Boyarynya wyróżniają ją na tle innych roślin okopowych. Roślina jest uprawiana na dowolnym obszarze, a jej smak i cechy produktu pozostają niezmienione.

Pochodzenie i rozwój

Rosyjscy hodowcy, którzy opracowali kolejną roślinę okopową, nie bali się nazwać jej wielkim imieniem Boyarynya. Zapewne wiedzieli, że buraki te staną się królową wielu grządek. Kultura jest stosunkowo młoda, ale mimo to popularna we wszystkich regionach.

To jest interesujące. Buraki czerwone znane są od czasów starożytnych, a same owoce nie były spożywane przez długi czas. Ceniony był jako produkt leczniczy, który był zalecany przez Hipokratesa w leczeniu wielu chorób.W starożytnym Rzymie buraki stawiano na stole jedynie przed szlachetnymi obywatelami, a cesarz Tyberiusz Grakchus żądał, aby podbici Niemcy płacili daninę w postaci takich warzyw.

Osobliwości

Odmiana śródsezonowa, pełne dojrzewanie owoców następuje w ciągu 100–120 dni. Uprawę można przeprowadzić na dwa sposoby: z sadzonkami i bez sadzonek. Z tej drugiej metody korzystają mieszkańcy południowych regionów.

Wydajność jest wysoka: z 1 m2 zbiera się 3–6 kg owoców. Odmiana jest bardzo odporna na zimno, dlatego posadzona wcześnie w gruncie nie boi się lekkich przymrozków.

Odmiana jest odporna na kwitnienie i rzadko dotknięta chorobami, za to podatna na ataki muchówek i mszyc.

Odniesienie! Kiedy następuje kwitnienie, dwuletni cykl rozwojowy zostaje przerwany – buraki ponownie kwitną, zamiast tworzyć owoc.

Kultura polecana do uprawy we wszystkich regionach, w tym na Uralu.

Charakterystyka owoców

Owoce są duże, gładkie i mają wysoki smak. Średnia waga waha się w granicach 400–550 g. Kształt jest okrągły, kolor jest głęboko bordowy. Skórka jest cienka i delikatna, ale dojrzałe warzywa można transportować na duże odległości. Warzywa korzeniowe mają długi okres przydatności do spożycia.

Na zdjęciu buraki Boyarynya.

Miąższ jest soczysty i delikatny. Bez dzwonienia, słodkie, przyjemne w smaku.

Odniesienie! Im bogatszy kolor warzywa korzeniowego, tym więcej zawiera minerałów i witaminy C.

Jak dorosnąć

Wartość Boyariny leży w metodach hodowli. Mogą to być metody siewne lub niesiewne. Przyjrzyjmy się bliżej każdemu z nich.

Sadzenie nasion w ziemi

Ta metoda lądowania - prawdziwe odkrycie dla wielu hodowców warzyw. Jednak są tu pewne niuanse.

Aby poprawić kiełkowanie, materiał siewny umieszcza się w ciepłej przegotowanej wodzie na 5-6 dni. Wcześniej przeprowadzić dezynfekcję wstępną w słabym roztworze manganu przez 15 minut.

Nasiona wysiewa się na głębokość 2 cm, na luźnej i lekkiej glebie zakopuje się je na głębokość 4 cm, odległość między otworami wynosi 5–7 cm, odległość między rzędami wynosi 25–30 cm.

Gleba musi być neutralna, ponieważ kwaśne środowisko powoduje gnicie owoców. Dopuszczalny poziom kwasowości wynosi 6-7 pH. Papierek lakmusowy pomoże sprawdzić wskaźnik. Aby to zrobić, rozpuść trochę ziemi w szklance wody i wrzuć do mieszaniny wskaźnik. Gdy kolor jest czerwony, poziom kwasowości przekracza normę: aby to skorygować, do gleby dodaje się popiół drzewny lub mąkę dolomitową.

Miejsce na łóżka wybiera się w dobrze oświetlonym miejscu: w cieniu owoce nie zyskają podanej wagi.

Glebę przygotowuje się jesienią, wykopuje się ją i dodaje ptasie odchody lub kompost.

Zgodnie z zasadami płodozmianu nie zaleca się sadzenia buraków w grządkach, na których wcześniej rosły rośliny z rodziny psiankowatych: bakłażany, papryka, ziemniaki, pomidory - ponieważ podczas wzrostu i rozwoju czerpią z gleby wszystkie przydatne substancje . Najlepszymi poprzednikami warzyw korzeniowych są seler i cebula, a jeśli posiejesz nasiona buraka po koniczynie, możesz zebrać szczególnie obfite zbiory.

Odniesienie! Podczas wzrostu koniczyny gleba gromadzi dużą ilość składników odżywczych (potasu i azotu) niezbędnych do rozwoju wielu roślin warzywnych.

Sadzenie odbywa się od końca kwietnia, gdyż odmiana jest odporna na mróz i zapuszcza korzenie w temperaturze +8°C.

Wysiew nasion do sadzonek

Metoda uprawy rozsadowej przyspiesza zbiory o niemal miesiąc.

Przed sadzeniem materiał siewny dezynfekuje się w słabym roztworze manganu przez 15 minut. Po dezynfekcji moczyć przez 2 dni w czystej wodzie.

Glebę przygotowuje się z gleby ogrodowej i próchnicy w równych ilościach. Powstałą mieszaninę dezynfekuje się ciemnym roztworem manganu, a następnie umieszcza w pojemnikach do sadzenia.

Najczęściej wysiewa się je w drewnianych skrzyniach w odległości 3-4 cm od siebie i na głębokość 2 cm.

Pierwsze pędy pojawiają się już po kilku dniach, należy im zapewnić odpowiednią ilość wilgoci i światła. Światło dzienne powinno wynosić co najmniej 14 godzin - jeśli brakuje naturalnego światła, wcześniej zadbaj o fitolampę.

Nagromadzenie wilgoci doprowadzi do gnicia młodych korzeni, dlatego wschodzących pędów nie należy zalewać.

Kiedy pojawią się 2 prawdziwe liście, sadzonki są zrywane, pozostawiając tylko silne osobniki. Ponieważ z jednego nasionka powstaje 5 pędów, zbiór przeprowadza się dwukrotnie. Drugi przeszczep przeprowadza się, gdy tylko uformuje się 5 prawdziwych liści, ale często etap ten pokrywa się z sadzeniem sadzonek w ziemi.

Po pierwszym zbiorze nawozimy pełnym kompleksem minerałów z przewagą azotu.

Odniesienie! Azot wspomaga wzrost i rozwój roślin oraz pomaga w tworzeniu systemu korzeniowego.

Aby lepiej dostosować się do warunków ulicznych, przeprowadza się procedurę hartowania. Na tydzień przed sadzeniem sadzonki wyjmuje się na 30 minut na świeże powietrze. Każdego dnia czas wydłuża się o 20–30 minut.

Dalsza opieka

Przed sadzeniem na otwartym terenie wykop ziemię i dodaj kompost lub ptasie odchody. Sposób sadzenia: 5–7 cm między sadzonkami, co najmniej 25 cm między rzędami. Przed sadzeniem główny korzeń jest skracany o jedną trzecią, to znaczy przeprowadzany jest drugi zbiór.Sadzone do głębokości pełnego wzrostu korzeni. Jeśli się zginają, głębokość otworu wzrasta.

Po przesadzeniu gleba jest obficie zwilżona i pokryta folią na wypadek powrotu przymrozków. Następnie sadzonki nie są podlewane ani karmione przez 3 tygodnie, ponieważ cała energia roślin koncentruje się na przystosowaniu się do nowych warunków.

Po 3 tygodniach folię usuwa się, a na łóżkach układa się ściółkę, aby chronić przed szkodnikami, chwastami i zatrzymać wilgoć. Aby to zrobić, użyj słomy lub trocin. Podlewane glebę oszczędnie, gdy wierzchnia warstwa wyschnie.

Odniesienie! Ze względu na ciemnoczerwony kolor buraki otrzymały swoją drugą nazwę „buryak”.

Przerzedzanie odbywa się w miarę wzrostu krzewów, zachowując między nimi odległość 20 cm. Miesiąc później, gdy nasadzenia są gęste, procedurę powtarza się, ale z mniejszą odległością między sadzonkami. Jeśli łóżka nie zostaną przerzedzone, owoce będą znacznie mniejsze.

Jeśli sadzonki słabo rosną, karmi się je pełną gamą minerałów i podlewa, po poluzowaniu łóżek i usunięciu chwastów. Nawozić buraki raz w miesiącu. Substancje mineralne przeplatają się z organicznymi (ptasie odchody, napar dziewanny lub popiół drzewny). Stosunek materii organicznej do wody wynosi 1:15.

Cechy opieki i możliwe trudności

Nie jest konieczne przydzielanie osobnego łóżka dla buraków: dobrze rosną również na nasadzeniach mieszanych. Dobrymi sąsiadami warzyw korzeniowych są kapusta, cebula i seler.

Wody gruntowe spowalniają wzrost i rozwój warzyw. Należy o tym pamiętać podczas sadzenia w takim miejscu, sadzenia buraków w bezpiecznym miejscu.

Zgodnie z zasadami płodozmianu roślin okopowych nie sadzi się dwukrotnie w tych samych grządkach, gdyż w przyszłym roku owoce będą mniejsze i mniej smaczne.Dobrymi warzywnymi poprzednikami są dynia, cukinia, ogórki, warzywa i nawóz zielony, ale buraków nie należy sadzić po późnej kapuście.

Luźna gleba przyspieszy wzrost sadzonek, wypełniając korzenie tlenem. Dlatego systematyczne spulchnianie łączy się z odchwaszczaniem łóżek. Chwasty wyciągają z ziemi wiele przydatnych substancji niezbędnych do pełnego rozwoju warzywa.

Choroby i szkodniki

Do głównych chorób roślin uprawnych zalicza się zarazę foma, mączniaka prawdziwego, zgniliznę fusarium i czarną nóżkę. Boyarina jest odporna na te choroby, ale atakują ją szkodniki: mszyce i muchy buraczane.

Środki zapobiegawcze w walce z muchą buraczaną obejmują usuwanie chwastów (szczególnie jeśli na terenie jest dużo komosy ryżowej) i kopanie gleby jesienią. W przypadku dużej koncentracji owadów stosuje się preparaty „Accord” i „Ivanhoe”.

Mszyce buraczane przemieszczają się z krzaków, w których samice składają jaja. Szkodnik wysysa soki z tkanek roślinnych, powodując liście zwijają się i umarł. Do zwalczania szkodników stosuje się insektycydy fosforoorganiczne: na przykład karbofos.

Aby uniknąć szybkiego namnażania się owadów, nasadzenia należy codziennie sprawdzać, identyfikując zmiany w kondycji roślin.

Zbiór i zastosowanie

Do przetworzenia i spożycia zbiera się rośliny okopowe w lipcu. W celu długotrwałego przechowywania pozostawia się je w ziemi do końca sierpnia. Warzywa obrane z ziemi układa się z wierzchołkami odciętymi o jedną trzecią.

Zastosowanie Boyariny jest uniwersalne: Nadaje się nie tylko do różnorodnych potraw, ale także dobrze komponuje się z rodzynkami, suszonymi śliwkami, jabłkami, jajkami i orzeszkami ziemnymi. Buraki dodaje się do śledzi pod futrem, winegretem i innymi sałatkami, barszczem i sokami. Przetwory zimowe sporządza się z warzyw: mrożenie, suszenie, ochrona. Warzywa korzeniowe nie tracą smaku duszone lub dodawane do deserów.

Boyarina może być przechowywana przez długi czas bez utraty smaku i prezentacji.

Zalety i wady odmiany

W tej części przyjrzymy się pozytywnym i negatywnym cechom kultury. Jego zalety to:

• Odporność na zimno;
• możliwość rozmnażania przez sadzonki i bez sadzonek;
• przetrwanie w każdym klimacie;
• łatwość opieki;
• wysoka odporność na choroby;
• dobry plon;
• doskonały smak;
• równa wielkość roślin okopowych;
• wszechstronność w gotowaniu;
• możliwość transportu długoterminowego;
• długoterminowe przechowywanie.

Do negatywnych aspektów należą:

• podatność na ataki szkodników owadzich;
• potrzeba przerzedzania nasadzeń.

Recenzje rolników

Popularność tego warzywa rośnie z roku na rok. Ogrodnicy zostawiają tylko pozytywne recenzje:

Siergiej, Karpińsk: «Dla naszych regionów, gdy lato trwa tylko jeden pełny miesiąc, nie ma lepszej odmiany buraka niż Boyarynya. Nasiona wysiewamy pod koniec kwietnia – na początku maja, szybkość kiełkowania jest zawsze wysoka. Owoce mają wspaniałą barwę i smak, a ponadto są przechowywane przez długi czas. Polecam każdemu ogrodnikowi.”

Polina, obwód Twerski: „To warzywo korzeniowe jest nowoczesne i niezawodne, rośnie przy niewielkiej lub żadnej specjalnej pielęgnacji. Dobrze znosi zmiany temperatury i daje duże plony bordowych owoców. Zebrane warzywa przechowywane są w piwnicy przez całą zimę. Buraki dobrze komponują się z sałatkami, winegretami i barszczem.

Wniosek

Buraki Boyarynya można uprawiać zarówno metodami siewek, jak i bez sadzonek. Odmiana charakteryzuje się wysokim plonem (3–6 kg roślin okopowych na 1 m2), stabilną odpornością na choroby, jasną barwą, doskonałym smakiem i wszechstronnością kulinarną.

Bezpretensjonalność w pielęgnacji przez cały sezon wegetacyjny i odporność na zimno pozwalają na uprawę warzyw w każdym klimacie.