Odporna na mróz odmiana wiciokrzewu Strezhevchanka o dużych owocach

Wśród wiciokrzewów znanych jest wiele odmian wczesnych i późnych. Jednym z najnowszych osiągnięć hodowców syberyjskich była Strezhevchanka, przeznaczona do uprawy w regionie zachodniosyberyjskim.

Opis odmiany wiciokrzewu Strezhevchanka

Odmiana posiada znaczącą zaletę w postaci wczesnego kwitnienia i owocowania, a także wysokiego plonowania w sezonie.

Jest to mrozoodporna, odporna na suszę i choroby wiciokrzew o dużej zawartości cukru w ​​owocach.

Pochodzenie i rozwój

Odmiana została wyhodowana w Federalnym Unitarnym Przedsiębiorstwie Państwowym „Bakcharskoe” w obwodzie tomskim w 2012 roku.

Streżewczanka została wpisana do Rejestru Państwowego w 2017 r. Patent na tę odmianę wydano w 2014 r.

Charakterystyka, opis wyglądu, smaku

Jest to odmiana średniowczesna o uniwersalnym zastosowaniu. Krzew jest średniej wysokości, do 1,8 m, średnio rozłożysty. Pędy są wyprostowane, lekko zakrzywione na wierzchołku, z brązowobiałą, matową korą.

Pąki są średniej długości, pachowe zakrzywione w kierunku pędu. Blaszka liściowa jest średniej wielkości, lekko owłosiona, matowa, intensywnie zielona, ​​owalna. Podstawa blaszki liściowej ma kształt klina.

Jagody są duże, wrzecionowate lub wydłużone, owalne, koloru niebieskiego, z lekkim nalotem woskowym. Skóra jest gładka i gęsta. Jagody mają słodki i kwaśny smak. Linienie z krzaka w miarę dojrzewania jest średnie.

Wynik degustacji – 4,9 pkt (na 5 możliwych).

Funkcje aplikacji

Wiciokrzew ma zastosowanie uniwersalne, może pełnić także funkcję rośliny ozdobnej. Jagody są jadalne i można je stosować zarówno świeże, jak i przetworzone.

Z punktu widzenia transportu nie są zbyt dobre, ponieważ w miarę dojrzewania i przejrzalności stają się coraz bardziej miękkie.

Produktywność i owocowanie

Plon z jednego krzewu może osiągnąć do 3,5 kg. Owocowanie młodych krzewów rozpoczyna się w 2-3 roku życia i praktycznie nie zmniejsza się wraz z wiekiem pędów.

Na starych gałęziach liczba kwiatów i jagód może się zmniejszyć w miarę zagęszczania krzewu. Najwyższy plon uzyskuje się z pędów 3-8-letnich.

Ważny! Aby uzyskać dobre plony, ważne jest zapewnienie owadom zapylającym dostępu do kwiatów.

Okres dojrzewania

Kwitnienie następuje w połowie maja i trwa 2-3 tygodnie. Pierwsze jagody dojrzewają w pierwszej połowie czerwca.

Odporność na choroby i szkodniki

Odmiana wykazuje dobrą odporność na najczęstsze choroby i szkodniki regionu zachodniosyberyjskiego.

Główne działania mające na celu ochronę nasadzeń sprowadzają się do profilaktyki terenu.

Odporność na zimno i suszę

Odmiana wytrzymuje niskie temperatury do -40°C i wiosenne przymrozki do -8°C.

Jeśli chodzi o suszę, Streżewczanka również wykazuje dobrą wytrzymałość, ale przez długi czas jest niestabilna w wysokich temperaturach.

Odpowiednie regiony

Odmiana polecana do uprawy w regionie zachodniosyberyjskim: Terytorium Ałtaju, Nowosybirsk, Tomsk, obwód omski i Republika Ałtaju.

Pędy i pąki są odporne na mróz i długotrwałą suszę.

Wiciokrzew Strezhevchanka: zalety i wady odmiany

Główną zaletą tej odmiany jest krótki okres dojrzewania i długi okres owocowania.

W niektórych przypadkach, w sprzyjających warunkach klimatycznych, może kwitnąć dwa razy w sezonie, zapewniając wyższe plony.

Inne zalety tej odmiany to:

• duże jagody;
• doskonała prezentacja;
• wysokie walory smakowe, zgodnie z oceną degustacyjną - 4,9 punktu;
• dogodna wysokość i kształt krzewu do zbioru;
• bezpretensjonalność w stosunku do gleby;
• wysoka mrozoodporność do -40°C.

Wady obejmują:

• niska przenośność (dojrzałe i przejrzałe jagody łatwo się kruszą i marszczą);
• silna zależność od obecności owadów zapylających.

Różnica od innych odmian i mieszańców

Odmiana charakteryzuje się krótkim okresem dojrzewania (od początku kwitnienia do pierwszych zbiorów mija około miesiąca) i zwiększoną odpornością na mróz.

Wyróżnia się także wymaganiami dotyczącymi zapylania i niską samopłodnością.

Technologia rolnicza

Odmiana mało wymagająca w zabiegach agrotechnicznych, przy klasycznej pielęgnacji wiciokrzewu charakteryzuje się dobrą przeżywalnością i plonowaniem.

Wybór miejsca w ogrodzie i przygotowanie dołków

Optymalną lokalizacją będzie obszar osłonięty od wiatru i dobrze oświetlony (dopuszczalne jest niewielkie krótkotrwałe zacienienie).

Odmiana dobrze rośnie na glebach torfowych i czarnoziemowych, w szarych lasach oraz na glebach gliniastych, piaszczysto-gliniastych. Wiciokrzew może rosnąć na nizinach, ponieważ jest uważany za roślinę kochającą wilgoć.

Ważny! Roślina wymaga gleby jedynie w stosunku do potasu i fosforu.

Przygotowanie do lądowania

Zaleca się sadzenie wiciokrzewu jesienią w otwartym terenie, aby zapewnić mu tymczasowy stan spoczynku i dobrą adaptację do nowego miejsca.Najlepszymi poprzednikami są zboża i rośliny strączkowe.

Ważny! Najgorszymi poprzednikami są agrest, porzeczki, wiśnie.

Krzewy sadzi się w odległości 3 m od siebie i co najmniej 1,5 m od innych upraw. Jest to konieczne zarówno w celu ochrony roślin przed szkodnikami, jak i uproszczenia pielęgnacji krzewów.

Przed sadzeniem glebę oczyszcza się z chwastów, spulchnia i zakwasza lub alkalizuje w zależności od początkowego pH.

Wymagania glebowe

Strezhevchanka dobrze rozwija się na prawie każdej glebie. Piaskowce zapewnią maksymalny dostęp do pierwiastków mineralnych, a tlenek glinu pomaga zatrzymać wilgoć.

Odmiana jest również bezpretensjonalna pod względem równowagi kwasowo-zasadowej. Optymalny wskaźnik waha się od 5,5–6,5 jednostek, ale odchylenia w tym czy innym kierunku nie staną się przeszkodą w normalnym wzroście i owocowaniu.

Terminy, schemat i zasady sadzenia

Krzewy przesadza się na otwarty teren jesienią, zwykle w drugiej dekadzie października. W przypadku wczesnych przymrozków lub ciepłej jesieni okres ten może się przesunąć.

Do sadzenia należy w ciągu 3 dni przygotować dołek o szerokości i głębokości 35-40 cm, na którego dnie należy ułożyć darń, piasek lub drobne kamyki, aby zapewnić dobry drenaż.

Warstwa powinna mieć grubość co najmniej 5 cm, przy wysokim poziomie wód gruntowych - do 10 cm Drenaż posypuje się mieszanką gleby składającą się z kompostu, popiołu, wermikompostu i superfosfatu. Na 20 litrów kompostu należy użyć 1 kg popiołu i wermikompostu oraz 50 g superfosfatu.

Cechy uprawy

Strezhevchanka nie ma żadnych specjalnych wymagań dotyczących uprawy.

Pielęgnacja obejmuje regularne nawożenie i podlewanie. W okresie wegetacyjnym zaleca się podlewanie nasadzeń nie częściej niż raz w miesiącu, a podczas długotrwałej suszy – raz na 2 tygodnie.

Podczas dojrzewania owoców podlewanie jest ograniczone, aby jagody nie okazały się wodniste i zbyt miękkie. Zużycie wody wynosi 10 litrów na krzak. Podlewanie odbywa się do połowy października.

Odniesienie. Po podlaniu zaleca się płytkie spulchnienie.

Pierwsze karmienia stosuje się nie wcześniej niż 3 lata po przeszczepieniu wiciokrzewu. Jesienią pod krzakiem dodaje się organiczny potas i fosfor. Wiosną stosuje się nawozy azotowe. Jako nawóz mineralny można zastosować mieszaninę 5 kg kompostu, 80 g superfosfatu i 15 g saletry amonowej.

Koronę krzewów formuje się standardową metodą. Przycinanie przeprowadza się późną jesienią, po ustaniu przepływu soków. Młode krzewy i pędy nie są dotykane. Przycina się gałęzie 5-6-letnich krzewów. W przypadku młodych roślin przeprowadza się jedynie sanitarne przycinanie suszonych, chorych lub uszkodzonych pędów.

Zapylacze

Jednym z głównych wymagań tej odmiany jest obecność owadów zapylających i krzewów do zapylania krzyżowego. Najlepsi przedstawiciele – Yugana, Silginka, Córka Giganta, Gigant Bakchar. Mają ten sam czas kwitnienia.

Ważny! Rośliny potrzebują także dostępu do owadów zapylających. W żadnym wypadku nie należy instalować środków odstraszających pszczoły, motyle, osy i trzmiele.

Zwalczanie chorób i szkodników

Walka z czynnikami zakaźnymi i szkodnikami sprowadza się głównie do środków zapobiegawczych - leczenia alkalicznymi roztworami przeciwko mszycom, naparami z wierzchołków ziemniaków lub pomidorów i piołunu.

W przypadku wykrycia masywnego nagromadzenia owadów zaleca się leczenie środkami owadobójczymi - „Aktellik”, „Topaz”, „Biotlin” itp.

Przygotowania do zimy

Odmiana jest mrozoodporna i nie wymaga specjalnego przygotowania do zimowania.

Pielęgnacja przed okresem spoczynku obejmuje przycinanie sanitarne, usuwanie starych opadłych liści z gleby (szkodniki mogą w niej zimować), aktualizację ściółki i spulchnienie gleby. Zaleca się także nawożenie jesienią.

Trudności w uprawie

Podczas uprawy Strezhevchanka głównym problemem może być gnicie korzeni z powodu wysokiego poziomu wód gruntowych, niskiego samozapylenia i samopłodności.

Pierwszy rozwiązuje się, tworząc otwór na krzaki, układając gęstą warstwę drenażową. Kwestię samozapłodnienia można rozwiązać, sadząc 1-2 krzewy innych odmian, które kwitną w tym samym czasie co Strezhevchanka.

Reprodukcja

Krzewy można rozmnażać przez podział, nakładanie warstw lub sadzonki.

W przypadku sadzonek wybiera się 3-letnie mocne pędy o długości 15–20 cm z żywymi pąkami i odcina je od góry i od dołu. Górne cięcie jest proste, dolne cięcie pod kątem 45°. Liście są usuwane, a sadzonki umieszczane pod szklanym słojem na żyznej glebie. Zakorzenienie następuje w ciągu 2-3 tygodni.

Podział krzewu odbywa się w marcu lub w ostatnich dziesięciu dniach października. Krzew wykopuje się z jednej strony, ostrożnie przesuwając pędy na wykopaną stronę, a system korzeniowy ostrożnie oddziela. Krzew warstwowy przesadza się na stałe miejsce. Metoda ta jest uważana za najszybszą w celu uzyskania zbiorów, ale jednocześnie najbardziej traumatyczną dla rośliny matecznej.

Aby uzyskać nawarstwianie, zewnętrzne pędy 4-5-letnie są przyginane do ziemi i mocowane lub zakopywane. Najlepiej zabezpieczyć pędy pionowymi kołkami. Zakopany pęd podlewa się stymulatorem tworzenia korzeni. Po pojawieniu się sadzonek są one ostrożnie oddzielane od rośliny matecznej wraz z kawałkiem pędu macicznego i przesadzane w nowe miejsce.

Żniwny

Zaleca się zbieranie plonów w miarę ich dojrzewania w ciągu tygodnia, aby zapobiec wypadaniu jagód i dziobaniu ich przez ptaki.

Dojrzałość techniczna jagód, w zależności od pory roku, może nastąpić już w ostatnich dziesięciu dniach maja. Zwykle dzieje się to na początku do połowy czerwca. Najlepszymi wskaźnikami dojrzałości jest charakterystyczna ciemna barwa z woskową powłoką oraz słodko-kwaśny smak. Dojrzałe jagody są elastyczne, miękkie, nie rozgniatają się w dłoni, ale też nie wymagają wysiłku przy rozgniataniu.

Przed zbiorem zaleca się rozłożyć pod krzakiem folię lub szmatkę i potrząsnąć gałęziami owoców. Dojrzałe jagody łatwo opadają, co pozwala na szybkie zerwanie ich ręcznie. Montaż mechaniczny nie jest odpowiedni dla tej klasy.

Wskazówki i recenzje doświadczonych ogrodników

Doświadczeni ogrodnicy polecają:

1. Nie należy przesadzać z przycinaniem, szczególnie w przypadku młodych roślin. Zdecydowanie nie zaleca się tworzenia krzewów w wieku poniżej 4-5 lat. W tym okresie wskazane jest jedynie przycinanie sanitarne i usuwanie pędów uszkodzonych i martwych zimą.
2. Jagody nie są dobrze przechowywane, zwłaszcza jeśli zostały zebrane przez potrząsanie gałęziami. Owoce należy natychmiast wykorzystać na sok, wino lub dżemy, albo zamrozić.
3. Lepiej nie sadzić krzewów po innych uprawach jagodowych. Wiele roślin ma podobne wymagania co do składu mineralnego, dlatego istnieje duże ryzyko posadzenia krzewu w zubożonej glebie.

Ogrodnicy pozostawiają sprzeczne recenzje na temat wiciokrzewu Strezhevchkanka.

Anna, Nowosybirsk: „Wiciokrzew Strezhevchanka jest po prostu stworzony do uprawy w warunkach syberyjskich. Jagody są smaczne, nie opadają i wcześnie dojrzewają. Wzrost i plony są dobre. Owoce są wygodne do zbioru. Jedyną wadą jest to, że liście są podatne na oparzenia słoneczne.”

Anastazja, Kemerowo: „Jagody mają ciekawy kształt, ale nie podobał mi się ich smak. Można wyczuć cierpkość.Robię dżem z jagód. Ale byłem zadowolony z plonów.”

Wniosek

Pomimo tego, że odmiana jest bardzo młoda, stała się już jednym z najlepszych przedstawicieli wczesnego dojrzewania w regionie zachodnio-syberyjskim. Wiciokrzew Strezhevchanka jest mrozoodporny, bezpretensjonalny pod względem technologii rolniczej i wykazuje dobre wskaźniki wydajności.

Jagody uniwersalne mają dobre właściwości smakowe, ale są źle przechowywane w stanie świeżym.