Bezpretensjonalna, mrozoodporna odmiana wiciokrzewu Berel

Wiciokrzew, szeroko rozpowszechniony na zalesionych terenach środkowej strefy, coraz częściej zaczyna pojawiać się w naszych ogrodach. Wśród uprawianych gatunków tego krzewu bezpretensjonalna i odporna na mróz odmiana Berel zyskała szczególną popularność wśród letnich mieszkańców.

Opis odmiany wiciokrzewu Berel

Jest to wieloletni krzew liściasty o wysokich (do 2 m) wyprostowanych pędach, tworzących półkulistą koronę o średnicy około 1,5 m. Zielone młode gałęzie z czasem ciemnieją, uzyskując jasnobrązowy kolor z różowawym odcieniem. Potężne łodygi szkieletowe mają czerwono-brązowy kolor.

Roślina ma duże, jasnozielone blaszki liściowe, lekko wydłużone, owalne, od spodu owłosione. Na szczycie krzaków czasami rosną razem lub mają lekko zakrzywiony kształt. Przylistki są małe, prawie niewidoczne. System korzeniowy jest mocny i dobrze rozwinięty.

Duże, białoróżowe, często o nieregularnym kształcie, rurkowate pąki zebrane są w małe grona. Okres kwitnienia przypada na maj - czerwiec. Aby wiciokrzew Berel zaowocował, sadzi się go w grupach, gdyż jest odmianą samosterylną.

Jagody są ciemnoniebieskie, z niebieskawym „woskowym” nalotem i mają wydłużony, stożkowaty kształt. Ich waga wynosi od 0,5 do 1 g.

Owoce słodko-kwaśne na świeżo pozostawiają przyjemny (z lekką goryczką) posmak. Po obróbce cieplnej (dżemy, konfitury, kompoty, galaretki) nie pozostaje ślad goryczy.

Geneza i rozwój, historia hodowli

Wiciokrzew Berel został wyhodowany w Ałtaju w 1988 roku ze skrzyżowania popularnych odmian: Lazurnaya, Sinyaya Ptitsa, Goluboe Vereteno.

W wyniku prac hodowlanych nowa roślina uzyskała charakterystyczne cechy: wczesne dojrzewanie i mrozoodporność.

Charakterystyka, opis wyglądu, smaku

Silny krzew liściasty - zwarta roślina o półrozłożystej koronie. Jego wysokość sięga 2 m, a szerokość średnicy do 1,5-1,7 m.

Jadalne owoce tego wiciokrzewu powodują sprzeczne odczucia u różnych osób. Niektórzy lubią subtelną goryczkę, inni uważają, że smak tych jagód jest przeznaczony wyłącznie dla każdego.

Cechy wykorzystania tej odmiany

Projektanci krajobrazu chętnie wykorzystują Berel do kształtowania krajobrazu terenów parków miejskich. Dzięki wysokim, wzniesionym pędom roślina służy jako jasna dekoracja żywopłotu lub tasiemca.

W prywatnych ogrodach Berel uprawia się jako alternatywę dla tradycyjnych upraw jagodowych. Owoce słodko-kwaśne (z goryczką) nadają się do spożycia na świeżo. Ponadto ich przygotowanie do przyszłego użycia: suszony, wysuszony, mrożone i konserwowane na zimę.

Produktywność i owocowanie

W sprzyjających warunkach i pod dobrą opieką plon wiciokrzewu Berel wynosi od 3 do 5 kg z każdego dorosłego krzewu.

Dojrzałe owoce są dobrze przechowywane i można je łatwo transportować.

Okres dojrzewania

W środkowej Rosji owocowanie tej rośliny przypada na trzecią dekadę czerwca. Na Uralu, Dalekim Wschodzie i Wschodniej Syberii zbiory rozpoczynają się w pierwszej połowie lipca.

Odporność na choroby i szkodniki

Roślina o silnej odporności ma trwałą odporność na infekcje bakteryjne i wirusowe.Jednak w przypadku szkodników sytuacja jest inna. Mszyce stają się poważnym zagrożeniem dla gęstej korony krzewów.

Ważny! Mały owad żywiący się sokiem komórkowym młodych liści i zielonych pędów może wyrządzić ogromne szkody. Uszkodzone części rośliny zaczynają się deformować i wysychać, a owoce zaczynają przedwcześnie opadać.

Aby pozbyć się szkodnika, doświadczeni mieszkańcy lata stosują napary z pachnących i gorzkich ziół:

• glistnik;
• wrotycz pospolity;
• szczotka szałwiowa;
• mniszek lekarski itp.

Jeśli kolonie owadów osiągnęły katastrofalne rozmiary, stosuje się chemiczne środki owadobójcze: Inta-vir, Sumi-Alpha, Decis Profi, Actellik itp.

Odporność na zimno i suszę

Wyhodowany na terytorium Ałtaju z odmian strefowych, wiciokrzew Berel wytrzymuje wiosenne przymrozki. Ponadto roślina zimuje bezpiecznie bez specjalnego schronienia.

Krzew łatwo toleruje krótkotrwałą suszę, jednak długotrwały brak wilgoci powoduje zmniejszenie plonów.

Ważny! Aby zapewnić wysoką jakość owocowania, roślina jest obficie podlewana w czasie upałów.

Dla jakich regionów najlepiej się sprawdza i jakie są wymagania klimatyczne?

Odmiana wiciokrzewu, wyhodowana przez hodowców z Syberyjskiego Instytutu Ogrodnictwa, została przydzielona do regionów o surowym klimacie. Bezpretensjonalna i odporna na zimno roślina może łatwiej tolerować mrozy 30-35^°Z letnimi upałami i przedłużającą się suszą.

Główne zalety i wady tej odmiany

Hodowcy wykorzystali w swojej pracy 3 oryginalne odmiany (Niebieski ptak, Błękit, Niebieskie wrzeciono). Po każdej z tych roślin wiciokrzew Berel odziedziczył najlepsze cechy odmianowe:

• łatwość opieki;
• silna odporność;
• odporność na szkodniki;
• wczesne kwitnienie i owocowanie;
• mrozoodporność.

Ponadto uprawa ogrodowa jest bardzo dekoracyjna ze względu na luksusową jasnozieloną koronę, pachnące kwiatostany i duże jagody. Ponadto Berel jest doskonałą rośliną miodową. Dzięki temu w okresie kwitnienia nie ma problemów z zapylaniem owadów.

Jedyną wadą tej odmiany jest jej samosterylność. W celu zapylenia wysokiej jakości roślinę sadzi się w grupie upraw pokrewnych.

Uwaga! W nasadzeniach grupowych nie należy sadzić krzewów blisko siebie. Gęste zarośla, w których ruch mas powietrza jest utrudniony, stają się środowiskiem sprzyjającym rozwojowi infekcji grzybiczych i rozprzestrzenianiu się szkodników.

Jaka jest różnica od innych odmian i mieszańców

Wiele odmian wiciokrzewu zostało wyhodowanych dla regionów o surowym klimacie. Niektóre z nich są pod pewnymi względami gorsze od odmiany Berel, a niektóre są od niej lepsze:

1. Syberyjski - wcześnie dojrzewająca roślina, która tworzy kulistą koronę. Plon na krzak osiąga zaledwie 2,5 kg.
2. Fire Opal to nisko rosnący krzew, który łatwo toleruje zmiany temperatury i słynie ze stabilnego plonu (ok. 6 kg).
3. Morena - roślina produkuje duże słodko-kwaśne owoce, ale ich plon nie przekracza 2 kg z krzaka.
4. Narymska - główną cechą wyróżniającą jest to, że owocowanie rozpoczyna się już w drugim roku po posadzeniu sadzonki w stałym miejscu.
5. Czarodziejka - łatwo toleruje upał i suszę. Jednak przejrzałe owoce, które nie zostaną zebrane na czas, opadają.

Przez walory smakowe Wiciokrzew Berel przewyższa następujące odmiany: Kingfisher, Kumikovka, Slavyanka. Owoce tych roślin charakteryzują się podwyższoną zawartością cukru. A pod względem wielkości jagód wyprzedza inne odmiany: Bakcharsky Velikan, Violet, Shahinya. Ich podłużne owoce osiągają długość do 4 cm.

Technologia rolnicza

Aby uzyskać dobre owocowanie, krzew jagodowy musi stworzyć sprzyjające warunki. Jakościowe i ilościowe wskaźniki zbiorów zależą bezpośrednio od kompetentnej technologii rolniczej.

Wybór miejsca w ogrodzie i przygotowanie dołków

Bylina Bush woli dobrze oświetlone obszary, chronione przed zimnymi wiatrami. Można ją również uprawiać w cieniu, jednak w tym przypadku jagody będą bardziej kwaśne niż te dojrzewające na słońcu.

Rośliny nie należy sadzić w miejscach z bliskimi wodami gruntowymi – nie toleruje stojącej wilgoci w glebie. Na terenach podmokłych istnieje duże ryzyko gnicia systemu korzeniowego.

Przygotowanie do lądowania

Dołki do sadzenia przygotowywane są z wyprzedzeniem (30 dni przed imprezą). Dno wykopu (głębokość co najmniej 1 m) wyłożone jest warstwą drenażową z kamyków, kruszonego kamienia lub łamanej cegły - zapewni to dobry drenaż nadmiaru wilgoci.

Ważny! Lepiej kupować sadzonki ze szkółek z zamkniętym systemem korzeniowym. Kula ziemska zapewni roślinie szybką adaptację i przetrwanie w nowym miejscu.

Wymagania glebowe

Jagoda Bush woli gleba luźna, żyzna i dobrze przepuszczalna. Aby poprawić strukturę gleby i zwiększyć żyzność, dodaje się do niej humus, kompost i złożone nawozy mineralne.

Terminy, schemat i zasady sadzenia

Polecane są rośliny o wczesnej wegetacji, do których zalicza się wiciokrzew berelski sadzić jesienią. Prace te prowadzone są w połowie września - na początku października. W oparciu o prognozę pogody impreza odbywa się na 2-3 tygodnie przed wystąpieniem stabilnych przymrozków.

W której posadzone jednocześnie do 4 krzewów różnych odmian, pozostawiając między nimi odległość co najmniej 1,5 m. Sadzonki ostrożnie umieszcza się w dołkach, prostując korzenie, aby nie powstały zagniecenia.Dołki wypełnia się ziemią wzbogaconą w próchnicę i minerały oraz lekko zagęszcza. Miejsce sadzenia jest obficie podlewane w ilości 15-20 litrów wody na 1 krzak.

Cechy uprawy

Wiciokrzew ogrodowy Berel wymaga standardowej opieki: terminowego podlewania, spulchniania i ściółkowania gleby.

Ponadto dorosłe rośliny są co roku przycinane.

Niuanse opieki

Młode sadzonki w wieku 1-2 lat wymagają adaptacji i rozwoju systemu korzeniowego. Gdy roślina osiągnie wiek 3 lat, zaczyna się ją przycinać. Przycinanie sanitarne przeprowadza się w celu usunięcia starych, chorych, suchych lub uszkodzonych pędów.

Poza tym jest to ważne przycinać łodygi, które pogrubiają koronę, ponieważ zmniejszają plony. Zabieg przycinania nadaje krzewowi schludny wygląd, odmładza go i przedłuża okres owocowania. Ponadto zwarta korona ułatwia pielęgnację i zbiór.

Młode krzewy do 2 roku życia nie karmić. Nawozy zastosowane podczas sadzenia rośliny wystarczą na ten okres. Od 3-4 roku życia Berel zaczyna przynosić owoce. W takim przypadku krzew będzie pilnie potrzebował składników odżywczych. Od tego momentu zaczynają go karmić, naprzemiennie złożonymi nawozami mineralnymi z materią organiczną.

Zapylacze

Dla wysokiej jakości zapylania W pobliżu Berel sadzi się samopylne odmiany wiciokrzewu: Gerda, Syberyjski, Morena, Czarodziejka itd.

W każdej grupie powinny znajdować się co najmniej 4 rośliny posadzone w odstępach 1,5-2 m.

Zwalczanie chorób i szkodników

Bezpretensjonalna kultura praktycznie nie choruje i rzadko jest atakowany przez szkodniki. Dlatego nie ma szczególnej potrzeby traktowania pestycydami. W celu zapobiegania krzew traktuje się naparem czosnku i piołunu.

Aby przygotować kompozycję, 200-250 g czosnku i dużą pęczek piołunu rozgniata się, a następnie zalewa wiadrem ciepłej wody. Tę mieszaninę pozostawia się do zaparzenia w ciepłym miejscu na 24 godziny.

Przed opryskiem przefiltruj produkt i traktuj krzewy dwa razy w miesiącu (przed owocowaniem) w odstępie 2 tygodni.

Przygotowania do zimy

W ochrona przed mrozem Potrzebują go tylko młode sadzonki do 3 roku życia. Na 2-3 tygodnie przed nadejściem chłodów roślinę obficie podlewa się, a glebę w pniu drzewa ściółkuje humusem, kompostem lub torfem. Na tę warstwę układane są gałązki świerkowe (10-15 cm).

Reprodukcja

Uprawy ogrodowe można łatwo rozmnażać przez nasiona i nakładanie warstw. Jednak najszybszą i najskuteczniejszą metodą są zielone sadzonki. Aby to zrobić, młode pędy są wyrywane z krzaka macierzystego, traktowane stymulatorem wzrostu i sadzone w mokrej glebie.

Ważny! Wszystkie liście na dole sadzonki są usuwane, a te pozostałe na górze są skracane o połowę. Zmniejszy to parowanie wilgoci i przyspieszy proces ukorzeniania.

Żniwny

Wiciokrzew Berel to jedna z nielicznych odmian, u których nawet przejrzałe jagody nie spadają z krzaka. Jest to duże udogodnienie dla letnich mieszkańców, którzy przyjeżdżają na obiekt tylko w weekendy.

Jak i kiedy zbierać

W klimacie umiarkowanym trwa żniwo pod koniec czerwca, a w regionach o trudniejszych warunkach pogodowych - 2-3 tygodnie później. Jagody zbierane są ręcznie, a w wyjątkowych przypadkach (uprawy na sprzedaż) – za pomocą specjalnych kombajnów.

Jakie trudności mogą wystąpić podczas uprawy

Bezpretensjonalna roślina nie stwarza problemów właścicielom domków letniskowych. Do 3. roku życia krzew rozwija się powoli, przechodząc okres adaptacji: roślina tworzy potężny system korzeniowy.

Jeśli uprawa starsza niż 3 lata jest opóźniona w rozwoju i nie zaczęła przynosić owoców, należy zwrócić uwagę na skład i strukturę gleby, sposób podlewania i nawożenia.

Wskazówki i recenzje doświadczonych ogrodników na temat tej odmiany

Nikita Bakun, Jekaterynburg: „Uprawiam tę roślinę od bardzo dawna. Ponieważ dacza znajduje się daleko od miasta, jeżdżę tam tylko w weekendy. Nie przypadkowo wybrałem odmianę Berel: podoba mi się bezpretensjonalność rośliny i smak jagód.”.

Olesia Mironenko, Orenburg: „Od około 10 lat zajmuję się hodowlą różnych odmian wiciokrzewu. Sadzonki kupuję w najbliższej szkółce. Berel jest moim ulubieńcem i nie wymaga dużej pielęgnacji. Ponadto jagody dojrzewają wcześnie, gdy inne rośliny nie owocują jeszcze.”.

Wniosek

Bezpretensjonalna, odporna na zimno roślina jest łatwa w uprawie nawet dla początkujących ogrodników. Ponadto krzew wymagający minimalnej pielęgnacji jest doskonałą ozdobą domku letniskowego i cennym magazynem witamin i mikroelementów.