Przegląd odmiany ogórka Pasamonte: zalety i wady, cechy technologii rolniczej

Ogórek partenokarpiczny Pasamonte f1 to wysokowydajna hybryda selekcji holenderskiej. Kultura wyróżnia się krótkim okresem dojrzewania, doskonałym smakiem i całkowitym brakiem goryczy. W tym materiale przygotowaliśmy dla Ciebie informacje o metodach uprawy hybrydy, jej charakterystycznych cechach, zaletach i wadach.

Opis hybrydy

Holenderska hybryda Pasamonte f1 została wyhodowana przez hodowców firmy nasion Syngenta i włączona do Rejestr państwowy Rosja w 1997 r. Zatwierdzona do uprawy w rejonie środkowej i środkowej Wołgi na terenach otwartych i zamkniętych.

Rośliny są średniej wielkości, średnio pnące się. W jednym węźle powstają 2-3 zielenie. Owoce nie są podatne na przerastanie.

Hybryda należy do partenokarpicznych - roślin o żeńskim typie kwitnienia. Kwiaty męskie nie biorą udziału w zapłodnieniu.

Na zdjęciu ogórki Pasamonte.

Cechy charakterystyczne

Charakterystykę hybrydy zebrano w tabeli.

Skład i KBJU

Wartość odżywcza ogórków (w 100 g):

• zawartość kalorii – 14 kcal;
• białka – 0,8 g;
• tłuszcze – 0,1 g;
• węglowodany – 2,5 g;
• woda – 95 g;
• błonnik – 1 g.

Ogórki to skarbnica witamin i minerałów:

• witamina A;
• beta karoten;
• witaminy B1, B2, B4, B5, B6, B9;
• witamina C;
• witamina E;
• witamina H;
• witamina K;
• witamina PP;
• potas;
• wapń;
• krzem;
• magnez;
• sód;
• siarka;
• fosfor;
• chlor;
• żelazo;
• jod;
• mangan;
• miedź;
• selen;
• fluor;
• chrom;
• cynk.

Korzyść

Dzięki bogatemu składowi ogórki mają wiele dobroczynnych właściwości:

• usunąć sole;
• poprawić metabolizm;
• usunąć wolne rodniki;
• rozszerzają naczynia krwionośne i włosowate;
• normalizować ciśnienie krwi;
• usunąć „zły” cholesterol;
• rozpuścić piasek i kamienie nerkowe;
• stymulują produkcję insuliny;
• wyeliminować nieświeży oddech;
• poprawiają właściwości i skład krwi.

Jak samodzielnie wyhodować hybrydę

Ogórki Pasamonte uprawia się przez sadzonki i siew w otwartym terenie. Pielęgnacja upraw jest standardowa i wymaga przestrzegania harmonogramu podlewania i nawożenia, spulchniania i odchwaszczania terenu.

Sadzenie przez sadzonki

Metoda sadzonkowa uprawy ogórków znacznie skraca czas dojrzewania. Nawet na otwartym terenie zbiory rozpoczynają się dwa tygodnie wcześniej w porównaniu do ogórków uprawianych w szklarni metodą siewu bezpośredniego.

Nasiona hybrydowe nie wymagają przedsiewnej dezynfekcji ani moczenia stymulatorami wzrostu. Materiał siewny jest przetwarzany w procesie produkcyjnym.

Aby wyhodować silne i zdrowe sadzonki, użyj pożywnej gleby: 1 część trocin, 2 części torfu i próchnicy. Dodaj 2 łyżki do 10-litrowego wiadra. l. popiół i 1,5 łyżki. l. nitrofoska.

Mieszankę dokładnie miesza się i rozprowadza do góry w plastikowych lub torfowych pojemnikach. Posiew osadzić na głębokość 1-2 cm, 1 szt. do każdego pojemnika i zalać ciepłą, osiadłą wodą.

Na etapie 2-3 prawdziwych liści sadzonki karmi się pożywką: 3 łyżeczki. nitrofoska (nitroammofoski) na 3 litry ciepłej wody. Sadzonki należy obficie podlewać, raz na siedem dni.

Po 27–32 dniach sadzonki będą gotowe do „przesiedlenia” na stałe miejsce.

Na miejscu powstają dołki o głębokości 10-15 cm, zalewa się je wrzącą wodą i sadzi sadzonki w odległości 50-60 cm.

Siew bezpośredni do gleby

Ogórki są nadwrażliwe na zimno, dlatego do szybkiego kiełkowania gleba musi ogrzać się do co najmniej +14°C, a powietrze do +22°C. Najlepszym terminem siewu jest ostatnie dziesięć dni maja. Kultura preferuje gleby lekkie i pożywne z mieszaniny torfu, trocin, próchnicy i torfu (1:1:1:1).

Miejsce siewu wybiera się po stronie południowej. Glebę wykopuje się przed zimą, nawozi się humusem i podlewa roztworem siarczanu miedzi (1 łyżeczka na 3 litry wody). Nasiona wysiewa się wąską częścią w dół, po 2 sztuki, na głębokość 2-3 cm w odstępach 10 cm, następnie glebę obficie podlewa się ciepłą, osiadłą wodą.

Teren pokryty jest polietylenem lub agrofibrą, aby chronić go przed nocnymi przymrozkami. Nasiona wylęgają się po 6–8 dniach.

Ważny! Podczas sadzenia przestrzegana jest główna zasada płodozmianu - nie uprawiaj ogórków w tym samym miejscu rok po roku.

Uprawa i pielęgnacja

Nie zaleca się uprawy ogórków w pobliżu nasadzeń pomidorów, rzodkiewek i rzodkiewek. Zdrowymi sąsiadami są koperek, fasola, groszek, czosnek, kapusta, buraki i cebula.

Podstawowe zasady udanej uprawy ogórków:

1. Poluzowanie łóżek po każdym podlewaniu i usuwanie chwastów.Procedurę przeprowadza się ostrożnie, starając się nie zaczepić korzeni znajdujących się blisko powierzchni ziemi.
2. Ściółkowanie gleby trocinami lub torfem pomoże zmniejszyć ilość odchwaszczania.
3. Przed kwitnieniem zapewnia się umiarkowane podlewanie - raz na 7 dni. W okresie owocowania rośliny podlewa się codziennie u korzenia.
4. Przycinanie winorośli odbywa się w okresie szybkiego wzrostu, tworząc roślinę w jedną łodygę.
5. Kultura reaguje na regularne karmienie. Łącznie w sezonie wegetacyjnym stosuje się 4-5 porcji nawozu.

Schemat karmienia ogórków:

• przed kwitnieniem – 1 łyżeczka. mocznik i superfosfat, 1 łyżka. l. humat sodu na 10 l;
• w okresie owocowania - 1 łyżka. l. nitrofoska, 20 g obornika kurzego na 10 litrów wody;
• kolejne karmienia (co dwa tygodnie) – 1 łyżeczka. siarczan potasu, 500 ml dziewanny na 10 litrów wody.

Zamiast samodzielnie przygotowanych nawozów stosują gotowe nawozy humusowe „Breadwinner”, „Ideal”, „Płodność”.

Cechy uprawy i możliwe trudności

Technologia uprawy ogórków Pasamonte nie różni się znacząco od uprawy innych mieszańców.

Silne rośliny wymagają pionowego przywiązania do kraty.

Ogórki sadzi się za uprawami osłonowymi (słoneczniki, kukurydza) w celu ochrony przed zimnymi wiatrami i palącymi promieniami słońca. Wysokie plony działają jak swego rodzaju ściana, za którą ogórki czują się komfortowo i zaczynają owocować kilka dni wcześniej.

Odniesienie. Rośliny skrzydłowe wysiewa się prostopadle do kierunku dominujących wiatrów na 6–10 dni przed siewem lub sadzeniem ogórków.

Choroby i szkodniki

Hybryda jest odporna na brązową plamistość i mozaikę ogórkową oraz jest całkowicie odporna na bakteriozę, mączniaka prawdziwego i szarą zgniliznę korzeni.

Traktowanie roślin środkami chemicznymi opóźnia owocowanie plonu. W walce z grzybami i bakteriami skuteczna jest profilaktyka i leczenie związkami organicznymi i mineralnymi.

Objawy mączniaka prawdziwego:

• biało-żółty nalot na łodygach i liściach;
• małe brązowe kulki (zarodniki);
• krople rosy na zieleni;
• liście suche, zwinięte ku górze;
• gnić na ogórkach.

Leczenie:

1. Litr zsiadłego mleka, serwatki lub kefiru na 10 litrów wody. Ilość zabiegów nie jest ograniczona.
2. Na litr wody 1/3 łyżeczki. soda kalcynowana, 25 ml mydła w płynie. Leczyć raz na siedem dni.
3. Litrowy słoik popiołu drzewnego na 5 litrów wrzącej wody. Pozostaw na 24 godziny, spryskaj krzaki raz na siedem dni.

Oznaki szarej zgnilizny:

• szarobrązowe śliskie plamy na łodygach i liściach;
• szare, nieokreślone plamy na owocach;
• pojawienie się wodnistego, szarego puchu na owocach.

Dla bezpiecznego leczenia należy stosować zawiesinę Trichodermin. Do nawadniania 100 ml leku rozcieńcza się w 10 litrach. W przypadku poważnych uszkodzeń rośliny traktuje się do 5 razy w tygodniu. Aby zapobiec szarej zgniliźnie, przed sadzeniem w ziemi korzenie zanurza się w mieszaninie 5 litrów wody, dwóch części gleby, jednej części próchnicy, 5 g zawiesiny. Po pojawieniu się dwóch liści sadzonki są traktowane co dwa tygodnie.

Objawy bakteriozy:

• żółtobrązowe plamy na liściach o charakterystycznym kanciastym kształcie;
• śluz z tyłu liści;
• perforacja liścia.

Leczenie:

1. Zaparzyć 100 g łusek cebuli w 1 litrze wrzącej wody. Po 48 godzinach roztwór odcedzić i rozcieńczyć wodą w stosunku 1:5. Traktuj krzaki raz na 10 dni po zachodzie słońca.
2. Na 10 litrów wody 1 łyżeczka. alkoholem borowym i jaskrawą zielenią, spryskaj rośliny raz na 20 dni.

Środki zapobiegania chorobom:

• okresowe leczenie Trichopolum (2 tabletki na 1 litr wody);
• kontrola poziomu wilgoci;
• zgodność z płodozmianem;
• usuwanie zwiędłych i suchych liści;
• usunięcie 3–5 cm gleby i usunięcie resztek roślinnych pod koniec sezonu;
• terminowe karmienie;
• rozluźnienie gleby;
• wybór słonecznego miejsca do sadzenia;
• traktowanie działki „Gamairem” przed siewem;
• redukcja azotu w glebie;
• przerzedzanie nasadzeń.

Szczególne zagrożenie dla ogórków stanowią przędziorki i ślimaki nagie. Aby zapobiec, glebę wykopuje się jesienią i pozostawia do zamarznięcia.

Środki ludowe przeciwko przędziorkom:

• zmiel 1 kg aloesu w maszynce do mięsa, zalej 10 litrami wody i wymieszaj z 50 g wiórków mydlanych;
• wlać 300 g szczawiu końskiego do 10 litrów wody, pozostawić na 3–5 godzin;
• Wlać 50 g zieleniny i kwiatów mniszka lekarskiego do 2 litrów wody i pozostawić na 3-4 godziny.

Częstotliwość przetwarzania wynosi raz na dwa tygodnie.

Środki ludowe na ślimaki:

1. Wymieszaj równe części zmielonego czarnego pieprzu, popiołu drzewnego i soli kamiennej. Wsyp mieszaninę do łóżek i poluzuj.
2. Wykop bruzdy na obwodzie łóżek i wlej do nich popiół i pył tytoniowy w równych częściach.
3. Ściółkuj ziemię pokruszonymi skorupkami jaj, igłami sosnowymi, trocinami i piaskiem rzecznym. Ślimaki nie lubią pełzać po takich powierzchniach, ostre cząstki wcinają im odwłok.
4. Przygotuj roztwór z 1 litra wody i 2 łyżek. l. amoniak. Spryskaj krzaki w nocy.

Zbiór i zastosowanie

Owoce hybrydy Pasamonte nie są podatne na przerost i przestają rosnąć na etapie pełnego dojrzewania. Pierwszy zbiór zbiera się 35–40 dni po wschodach.

Dzięki selektywnej pracy biologów ogórki partenokarpiczne są całkowicie pozbawione goryczy.Gęste i chrupiące warzywa służą do przygotowywania świeżych sałatek, marynowania i marynowania.

Okres przechowywania w piwnicy lub lodówce wynosi 10–15 dni.

Zalety i wady

Zalety hybrydy:

• wysoka wydajność;
• doskonała prezentacja;
• odporność na przerost;
• mała liczba nasion;
• brak goryczy;
• wszechstronność zastosowania w gotowaniu;
• wczesne dojrzewanie;
• nadaje się do produkcji ogórków;
• partenokarpiczny nie jest zależny od obecności owadów zapylających.

Wady:

• podatność na choroby grzybowe i bakteryjne;
• zapotrzebowanie na podlewanie.

Opinie

Ogórek hybrydowy Pasamonte f1 jest lubiany przez ogrodników za wysoką produktywność, doskonały smak i chrupiący miąższ bez goryczy.

Walentyna, Pawłowsk: „W moim domku letniskowym stale uprawiam ogórki zwane Pasamonte. Roślina nie wymaga szczególnej pielęgnacji i obficie owocuje aż do przymrozków. Warzywa są małe, pryszczate, bardzo smaczne i chrupiące.”

Vera, Ramon: „Wcześniej bardzo uważałem na hybrydy i uprawiałem tylko odmiany krajowe, dopóki nie spróbowałem ogórków Pasamonte. Znajomy przywiózł nasiona z Holandii. Wysiałam ją w ogrodzie bezpośrednio do gruntu. Byłem zadowolony z rezultatu. Wszystkie warzywa są wybrane, identyczne, równe i gęste. Kultura wymaga minimalnej opieki.”

Andriej, Pavelets: „Uprawiam ogórki w szklarni na sprzedaż. Hybrydowy Pasamonte jest jednym z faworytów. Producent zaleca ją do uprawy w otwartym terenie, jednak w szklarniach nie daje gorszych rezultatów. Nieobecny w owocach gorycz, brak pustek. Miąższ jest soczysty, ale nie wodnisty. Przy odpowiedniej opiece rzadko choruje.”

Przeczytaj także:

Wcześnie dojrzałe paryskie ogórki korniszonowe do najsmaczniejszych zimowych przetworów.

Jak prawidłowo uprawiać ogórki Claudia f1, aby bić rekordy plonów.

Wniosek

Partenokarpiczny Pasamonte f1 to ogórek hybrydowy, który nie wymaga dodatkowego zapylenia. Odmiana charakteryzuje się niskimi wymaganiami pielęgnacyjnymi, wysoką wydajnością (269–329 szt./ha) i wczesnym okresem dojrzewania. Roślina wymaga częstego podlewania i zabiegów zapobiegawczych przeciwko grzybom, bakteriom i owadom.

Owoce nie są podatne na przerost i w fazie pełnej dojrzałości mają wielkość nie większą niż 9 cm. Zelentsy są dobre, świeże, idealne do konserwowanie, nie smakuj gorzko.