Dlaczego papryka więdnie na otwartym terenie i co zrobić, aby uratować zbiory

Apetyczne i zdrowe dania z papryki z własnego ogródka, bez chemii i dodatków – co może być smaczniejszego? Wielu letnich mieszkańców decyduje się na uprawę papryki, nie wdając się w zasady i niuanse tego bardzo trudnego procesu. Ale zamiast soczystych i jasnych owoców widzą w łóżkach zwiędłe krzaki.

Aby temu zapobiec w Twoim ogrodzie, zastanówmy się, dlaczego papryka więdnie na otwartym terenie i jak sobie z tym poradzić.

Dlaczego więdną krzewy i liście pieprzu w łóżkach ogrodowych?

Pieprz pochodzi z Ameryki Środkowej. Jej owoce są jasne, soczyste, pełne witamin, ale sama roślina jest kapryśna i ciepłolubna i wymaga starannej pielęgnacji. Jego odmiany różnią się plonem, czasem kiełkowania i wielkością owoców.

Wpływa na żywotność rośliny:

• nieprawidłowo wybrana gleba;
• brak światła;
• zbyt częste podlewanie;
• nieprzestrzeganie warunków temperaturowych, przeciągów;
• suche powietrze.

Szkodniki owadobójcze mają szkodliwy wpływ. Nawet jeśli chcesz organicznie uprawiać warzywa, nie powinieneś zaniedbywać pestycydów, w przeciwnym razie owoce zostaną zjedzone przed tobą lub kiełki zostaną zniszczone, zanim pojawi się jajnik. Częstą przyczyną więdnięcia są także choroby bakteryjne.

Uwaga! Uprawiając paprykę, należy być przygotowanym na to, że część z nich umrze bez wyraźnego powodu - w wyniku doboru naturalnego, czyli jako najsłabsza w grupie.

Przyczyny problemu

Aby wybrać metodę leczenia papryki, należy poznać źródło problemu.. Przyczynę więdnięcia można określić na podstawie zewnętrznych oznak dotkniętych roślin, charakterystyki gleby i aktualnych warunków pogodowych.

Choroby

Wśród najczęstszych chorób dotykających paprykę, – biała zgnilizna, zaraza późna, szara zgnilizna, makrosporioza, czarna nóżka, septoria, a także fusarium i werticillium więdnięcie.

Biała zgnilizna lub sklerotyna

Wpływa na część korzeniową rośliny. Biała grzybnia grzybowa pokrywa dotknięte obszary ciągłą warstwą, po czym pojawiają się czarne formacje - sklerocja (stąd nazwa).

Chore owoce można natychmiast rozpoznać: wodnisty, miękki, z łuszczącą się powłoką. Dobra wiadomość jest taka, że ​​biała zgnilizna zwykle zabija tylko niektóre rośliny, ale nie wszystkie. Utrzymuje się jednak w glebie i na porażonych liściach.

Zaraza późna

Charakteryzuje się dużymi brązowymi plamami wzdłuż krawędzi liścia z białą pajęczynową powłoką zarodników na grzbiecie, brązowymi i cofniętymi plamami na łodygach, gnicie owoców. Do zakażenia dochodzi najczęściej w wyniku chorych sadzonek ziemniaków, przenoszonych przez zarodniki, które ostatecznie niszczą całą roślinę.

Odmiany późne są bardziej podatne na infekcje, gdyż patogen preferuje drugą połowę lata i jesień, wysokie temperatury w dzień i niskie w nocy, dużą wilgotność i częste opady.

Szara zgnilizna

Występuje u roślin uprawianych w szklarni foliowej. Ze względu na gęsty materiał wilgotność wzrasta do ekstremalnych poziomów, co gwarantuje rozwój chorób. Wilgotność 80% i temperatura 10-15°C powodują uszkodzenia łodyg i liści, przede wszystkim tych dolnych: pojawiają się brązowe plamy z szarawym nalotem zarodnikowania.

Patogeny rozprzestrzeniają się poprzez zarodniki wiatr, woda i grudy skażonej gleby.

Makrosporoza

Istnieją odmiany papryki odporne na makrosporiozę, ale nie wszystkie mają odporność. Choroba charakteryzuje się brązowymi plamami na więdnących liściach.. Wewnątrz widać wzór koncentrycznych pierścieni, których wzrost wskazuje na rychłą śmierć liścia.

Rozprzestrzenia się podczas ciepłej i wilgotnej pogody (upał i opady). Przenoszony przez skażoną glebę, bulwy ziemniaka i suche zanieczyszczenia w nasionach.

Szuler

Objawy czarnej nóżki są jasne od nazwy: Choroba atakuje łodygę. Pokrywa się czarnymi plamami i staje się cieńsza, liście żółkną, a pęd stopniowo obumiera lub daje znacznie mniejszy plon niż zdrowy.

Infekcja rozprzestrzenia się przez glebę i jest szczególnie niebezpieczny dla młodych pędów. Rozwija się na glebach zbyt wilgotnych w temperaturze od +5°C.

Septoria lub biała plama

Potrafi zniszczyć nawet połowę całej uprawy. Charakteryzuje się białymi plamami z brązowo-fioletowym brzegiem na liściach, w których później tworzą się zarodniki. Z biegiem czasu dotknięte liście stają się całkowicie białe, wysychają (najpierw dolne, potem górne), a roślina umiera.

Zakażenie rozwija się podczas upalnej i deszczowej pogody. Patogen nie opuszcza gleby przez długi czas.

Fusarium więdnie

Na fuzarioza więdnie liście żółkną, więdną i opadają. Następnie liście stają się bladozielone lub żółtobrązowe, a łodyga otoczona jest ciemniejszymi zagłębieniami. Rezultatem jest całkowita śmierć liści.

Jest to spowodowane grzybem, który wchodzi do naczyń łodyg przez korzenie. Roślina zaczyna więdnąć kilka dni po zakażeniu. Choroba trwa tak długo, jak pozwala na to odporność roślin i warunki atmosferyczne.Po podbiciu terytorium infekcja może pozostawać w glebie i szczątkach roślinnych przez kilka lat.

Verticillium więdnie

Przed kwitnieniem zainfekowana roślina słabo rośnie, obszary między liśćmi ulegają skróceniu, a najniższe liście stają się ciemnozielone i nakrapiane. Z biegiem czasu grzyby chorobotwórcze przemieszczają się na górę, wpływając na całą roślinę. Kolidują z powstawaniem jajników, a owoce, nawet jeśli się pojawią, będą małe i powolne. Mikroorganizmy zachowują żywotność do 15 lat.

Roślina może zostać zainfekowana, jeśli nie zostanie starannie przesadzona. – infekcja przedostaje się do ran lub korzeni.

Uwaga! Środowiskiem sprzyjającym rozwojowi werticiliozy jest temperatura około 25°C i nienawilżona gleba, dlatego lipiec i sierpień uznawane są za najniebezpieczniejsze miesiące.

Szkodniki

Oprócz chorób grzybowych zagrożenie stanowią szkodniki owadzie. Najczęściej spotykane są mszyce melonowe, ślimaki nagie, przędziorki i stonka ziemniaczana.

mszyca melonowa

Małe, niepozorne kropki na liściu czasami pokrywają cały pęd, pojawiając się na łodygach, liściach i kwiatach. błąd wysysa soki z rośliny, powodując więdnięcie, zwijanie się i wysychanie liści.

Ślimaki

Atakują roślinę w mniejszych ilościach, niż mszyce, ale nie zmniejsza to wielkości szkód. Ślimaki Obgryzają liście i owoce, uniemożliwiając ich rozwój. Dodatkowo mięczaki lądowe zakażają roślinę chorobami bakteryjnymi.

Pająk

Trudno go zauważyć, dopóki nie zacznie tkać sieci.. Grosz Otacza swoją siecią liście i owoce, wysysając przy tym wszelkie soki. Po ataku roślina nie ma szans na produktywny wzrost.

Stonka

Stonka ziemniaczana żywi się głównie ziemniakami. Ale jeśli zdecydujesz się posadzić paprykę w pobliżu, prawdopodobieństwo znalezienia na niej chrząszcza jest wysokie. Chrząszcz może pochodzić również z bakłażanów i pomidorów.

Na zielonym liściu trudno przeoczyć jego czarno-białe paski. Stonka ziemniaczana jest niezwykle aktywna: jeśli zignorujesz jej obecność w ogrodzie, może zniszczyć wszystkie rośliny.

Przeczytaj także:

Dlaczego papryka zmienia kolor na fioletowy?

Dlaczego pieprz gnije na krzaku?

Błędy agrotechniczne

Kolejną przyczyną więdnięcia są błędy agrotechniczne rośliny dla początkujących ogrodników.

Brak miejsca w zbyt małych doniczkach powoduje, że system korzeniowy sadzonek ulega splątaniu. Nierozwinięte korzenie nie są w stanie wchłonąć wystarczającej ilości składników odżywczych z gleby, nawet jeśli roślina jest regularnie podlewana i nawożona.

Papryka nie toleruje długich okresów suszy.. Rośliny należy regularnie podlewać wodą o temperaturze pokojowej, w przeciwnym razie liście więdną i opadają. Ale nadmiar wody zaszkodzi również roślinie - ze względu na sprzyjające środowisko dla infekcji grzybiczych.

Liście mogą więdnąć z powodu braku składników odżywczych:

1. Niedobór azotu objawia się bladozielonym kolorem i powolnym wzrostem, sztywnymi, prostymi liśćmi i żółtymi żyłkami. Nadmiar stymuluje rozwój zielonej masy ze szkodą dla owoców.
2. Jeśli roślinie brakuje fosforu, liście i łodygi stają się ceglastofioletowe i pomarszczone. Jeśli nie zwrócisz uwagi na problem, łodyga stanie się cieńsza, a system korzeniowy nie rozwinie się. Nadmiar fosforu, który występuje rzadko, uniemożliwia prawidłowe wchłanianie cynku i żelaza.
3. Brak potasu charakteryzuje się żółknięciem brzegów liści i stopniowym ich wysychaniem, natomiast nadmiar spowalnia wzrost i utrudnia wchłanianie cynku, manganu i boru.
4. Bez wapnia górne liście żółkną, przybierają kształt szydła, a dolne w ogóle się nie rozwijają. Nadmiar uniemożliwia wchłanianie boru, żelaza, azotu i potasu.
5. Niedobór magnezu objawia się brązowymi plamami na żółtych liściach.
6. Brak boru uniemożliwia wzrost liści, pędów i korzeni, powodując ich deformację. Czasami roślina nie jest w stanie go wchłonąć z powodu długotrwałej suszy lub niewłaściwego nawożenia wapniem.

Temperatura powietrza jest istotnym czynnikiem. Liście mogą więdnąć pod wpływem ekstremalnego ciepła lub zimna. Przeciągi również powodują problemy, dlatego zaleca się ochronę rośliny przed nimi i umieszczenie w pobliżu termometru. Ważne jest monitorowanie wilgotności powietrza i poziomu światła, ponieważ pieprz jest rośliną światłolubną.

Metody leczenia

Każdy problem ma swoją własną metodę leczenia. Najważniejsze jest, aby zauważyć chorobę na czas i zacząć ją eliminować. Co zrobić, żeby uratować zbiory?

Metody agrotechniczne

Utrzymuj umiarkowaną wilgotność gleby, unikaj nadmiernego podlewania i suszy. Przydatne jest okresowe usuwanie zwiędłych, chorych liści, zanim choroba rozprzestrzeni się na łodygę.

Podążać obok roślin: Lepiej nie sadzić papryki obok ziemniaków. Okresowo niszcz chwasty zakłócające prawidłowy rozwój krzewów.

Jeśli sadzonki sadzi się w małych pojemnikach, ostrożnie przesadzaj do większych doniczek, nie uszkadzając systemu korzeniowegoi nie umieszczaj samych pojemników zbyt blisko siebie. Zamontowane naprzeciwko lustro lub folia pozwolą zapewnić roślinom światło tak, aby odbijały promienie słoneczne bezpośrednio na pędy.

Tradycyjne metody

Roślinę traktuje się przeciwko mszycom roztworem pył tytoniowy lub popiół drzewny - 1 szklanka na 10 litrów wody. Roztwór podaje się w infuzji przez 24 godziny, po czym dodaje się łyżkę mydła.

Od przędziorków – mieszanka liści mniszka lekarskiego (1 szklanka) i czosnku lub cebuli zmielonych w maszynce do mięsa, rozpuszczonych w 10 litrach wody z łyżką mydła.

Ślimaki opuszczą glebę, posypane wapnem gaszonym.

Uwaga! W przypadku chorób zakaźnych roślin nie da się uratować: lepiej je wykopać z ziemią i spalić, aby nie zaszkodzić kolejnym nasadzeniom.

Chemikalia

Preparaty zawierające miedź pomogą pokonać zarazę., Fusarium więdnięcie – środki grzybobójcze zawierające miedź. Doświadczeni ogrodnicy zalecają stosowanie biofungicydu Trichodermin w ilości 2 g na roślinę.

Leki pomagają zwalczać szkodniki „Keltan” i „Karbofos”, rozcieńczone zgodnie z instrukcją w 10 litrach wody, jednak stosuje się je wyłącznie przed lub po kwitnieniu. Po zbiorze owoców - „Dowódca” (chemiczny granulowany metaldehyd).

W przypadku chorób roślinę można spryskać azotanem wapnia lub leki „Bariera”, „Oxychom”, „Fundazol” - zgodnie z instrukcją.

Zapobieganie więdnięciu papryki

Zapobieganie rozpoczyna się od prawidłowego sadzenia. Na średnich szerokościach geograficznych paprykę uprawia się wyłącznie w postaci sadzonek, a następnie w szklarni, na specjalnie przygotowanej rok wcześniej glebie. Muszą być sadzone w odległości co najmniej 3 cm od siebie.

Szczególną uwagę należy zwrócić na glebę, jeśli wcześniej rosły w niej chore rośliny. Nie zaleca się sadzenia papryki w miejsce ziemniaków, bakłażanów czy pomidorów. Dobrymi poprzednikami są marchew, koper i cebula.

Używaj wyłącznie wysokiej jakości i sprawdzonych nasion ze zdrowych owoców wybieraj odmiany i hybrydy odporne na choroby.

Przydatne porady

Możesz zapewnić papryce sprzyjające środowisko do rozwoju i owocowania, kierując się radami doświadczonych ogrodników:

1. Uważaj na jakość swoich nasion.Jeżeli nie mamy co do nich pewności, przed wysiewem w celu dezynfekcji należy najpierw namoczyć je przez 20 minut w nadmanganianie potasu, a następnie po dokładnym spłukaniu wodą przez 12 godzin w preparacie Cyrkon.
2. Nie sadzić sadzonek zbyt wcześnie. Optymalny czas to okres od połowy marca do początku kwietnia. W takim przypadku spędzisz znacznie mniej czasu na utrzymaniu rośliny w dusznym pomieszczeniu.
3. Po zbiorach usuń części roślin pozostałe w glebie. Część z nich może pozostawić po sobie chorobotwórcze grzyby, bakterie i wirusy, które nie boją się zimy. Płodozmian może nie wystarczyć – jedynym skutecznym rozwiązaniem jest spalenie wszelkich resztek roślinnych.

Wniosek

Najważniejszą rzeczą w uprawie papryki jest wstępne badanie możliwych problemów. Konieczne jest wybranie optymalnego stosunku składników odżywczych, właściwej gleby, monitorowanie wilgotności i temperatury, regularne podlewanie i nie zapomnij sprawdzić łodyg i liści sadzonek. Ale nawet po posadzeniu kiełków w ziemi nadal monitoruj stan roślin.