Recenzja odmiany pieprzu „Novogoshary”: recenzje rolników, zalety i wady, niuanse uprawy

Miłośnicy papryki szczególnie cenią odmiany o słodkim i soczystym miąższu. Do takich papryk należy odmiana Novy Goshary, charakteryzująca się dużymi i mięsistymi owocami o przyjemnym miodowym smaku. Ma wiele zalet, nadaje się do uprawy w otwartym i chronionym terenie, a z jej sadzeniem i pielęgnacją poradzi sobie nawet początkujący ogrodnik.

Jaki to rodzaj pieprzu?

Grupa odmian papryki Gogoshary o owocach w kształcie dyni została wyhodowana przez pracowników Instytutu Badawczego Mołdawii. Odmiana Novy Goshary jest jej modyfikacją, ale pod wieloma względami jest podobna do swoich poprzedników.

Charakterystyka i opis odmiany

Średnioroczna, bardzo plenna odmiana Novy Goshary to unikatowy przedstawiciel rodziny Solanaceae. Należy do standardowych warzyw o zwartym systemie korzeniowym, ma soczyste owoce dojrzewające w ciągu 109-113 dni.

Dojrzałe owoce nadają się nie tylko do spożycia na świeżo, ale także do przygotowywania różnych potraw, farszów, całych owoców konserwowanie.

Odniesienie! W regionach południowych paprykę Novogoshary często uprawia się na otwartym terenie. Na północnych szerokościach geograficznych odmiana aktywnie owocuje wyłącznie w warunkach szklarniowych lub szklarniowych.

Cechy charakterystyczne

Główne cechy charakterystyczne odmiany Novy Goshary:

• duże owoce w kształcie dyni;
• brak goryczy w miąższu;
• krzew półrozłożysty, średniej wielkości, dorastający do 45-50 cm wys.;
• intensywne owocowanie;
• wysoki poziom utrzymania jakości i możliwości transportu.

Charakterystyka i plon owoców

Owoce papryki Novy Goshary charakteryzują się następującymi cechami:

• mieć płaski okrągły kształt;
• lekko prążkowany;
• waga waha się w granicach 90-140 g, długość - do 12 cm, grubość ścianki około 10 mm;
• kolor w dojrzałości biologicznej jest czerwony, w dojrzałości technicznej zielony lub ciemnozielony;
• miąższ jest mięsisty, soczysty;
• skóra jest gęsta;
• Charakteryzują się doskonałym smakiem, aromatem i optymalnym poziomem słodyczy.

Na jednym krzaku może dojrzewać do siedmiu owoców. A poziom plonów w warunkach szklarniowych osiąga 4 kg na 1 mkw. M.

Uwaga! Novogoshary dojrzewa w kilku etapach. W ciągu jednego sezonu wegetacyjnego owoce z każdej rośliny można zbierać kilka razy.

Przygotowanie do uprawy

Eksperci zalecają stosowanie następującej gleby do sadzenia pieprzu:

1. Gleba torfowa. Jest wykonany z dwóch części torfu (lub próchnicy) i jednej części gleby darniowej.
2. Mieszanka gleby składająca się z trzech składników. W proporcji 1:1:1 należy wymieszać wysokiej jakości ziemię ogrodniczą o neutralnej gęstości, zgniły nawóz krowi i piasek, który służy do spulchniania gleby.

Odniesienie! Jeśli gleba na działce jest gliniasta i gęsta, zaleca się dodanie jej w małych ilościach do mieszanki gleby. Stworzy to warunki podobne do naturalnych do utworzenia silnego systemu korzeniowego.

Przed sadzeniem gleba jest dodatkowo przygotowana. Ważne etapy przetwarzania:

• spadek poziomu kwasowości - wskaźnik ten nie powinien przekraczać 6,5 pH. W przypadku silnego utleniania do gleby dodaje się mąkę dolomitową, kredę lub nawozy zawierające siarczan amonu;
• leczenie antybakteryjne to gwarancja, że ​​roślina nie zachoruje.Odbywa się to za pomocą gorącej wody, w piekarniku przez kwadrans lub słabym roztworem nadmanganianu potasu.

Materiał siewny również wymaga dezynfekcji i stymulacji rozwoju:

1. Dezynfekcja nasion. Wytwarzany poprzez działanie wodą o temperaturze nie niższej niż +60°C przez 10 minut lub ogrzewanie pod lampą. Lub nasiona przechowuje się przez 20 minut w słabym roztworze nadmanganianu potasu lub Previcuru, polikarbacyny, Vitavaxu.
2. Namoczyć w symulatorze wzrostu na 24 godziny. Odpowiednie są „Bioglobin”, „Radifarm”, „Rostkoncentrat”, „Oracle”, „Vympel” lub roztwór humatu sodu o temperaturze około +25 ° C, zapewniający równomierny rozwój roślin, zwiększający funkcje ochronne i produktywność oraz działanie antybakteryjne.
3. Dwugodzinna kuracja roztworem Azotofit. Jest przygotowywany w ilości 5 ml na 0,5 litra wody i zapewnia aktywację bakterii azotowych i poprawę materiału do sadzenia.
4. Kiełkowanie. Nasiona umieszcza się w ciepłym miejscu i przykrywa wilgotną gazą lub ręcznikiem, a następnie zawija w folię.

Odniesienie! Kiełkowanie jest konieczne, aby wybrać najsilniejsze i najbardziej produktywne nasiona pieprzu. To oni wykiełkują pierwsi.

Uprawa sadzonek (ze zbiorem i bez)

Wysiew nasion do gleby ma sens tylko w południowych regionach kraju. W umiarkowanych i północnych szerokościach geograficznych pieprz uprawia się wyłącznie przez sadzonki.

Ważny! Wysiew nasion do sadzonek odbywa się 8-10 tygodni przed sadzeniem w stałym miejscu.

Sadzenie pieprzu

Do uprawy sadzonek użyj:

• drewniane pudełka;
• pojemniki na żywność;
• specjalne kasety;
• szklanki lub tabletki torfowe.

Algorytm działań:

1. Wybierz kiełki nasion.
2. Napełnij odpowiednie pojemniki mieszanką gleby.
3. Zwilżyć glebę butelką z rozpylaczem.
4. Nasiona należy sadzić na głębokość 1,5 cm.Jeśli planowane jest dalsze zbieranie, rośliny sadzi się w odległości 2-3 cm od siebie.
5. Lekko posyp ziemię na wierzchu. Nie kompaktować.
6. Spryskaj ponownie butelką ze spryskiwaczem.
7. Przykryj folią lub szkłem, aby stworzyć optymalny mikroklimat.
8. Umieścić w ciepłym i dobrze oświetlonym miejscu o temperaturze powietrza +21-26°C, najlepiej na parapecie od strony południowej.
9. Po siedmiu dniach od pojawienia się pierwszych pędów pojemniki należy przenieść do pomieszczenia o temperaturze około +18°C, aby zapobiec rozciągnięciu się sadzonek.

Ponieważ pieprz ma delikatny system korzeniowy, nie zaleca się zbierania sadzonek. Możesz sadzić kiełki nasion w 1-2 kawałkach. natychmiast do tabletek torfowych lub osobnych pojemników o pojemności do 200 ml, co powinno wystarczyć do początkowego rozwoju kultury. Gdy tylko sadzonki wypuszczą korzenie boczne, przenosi się je do półlitrowego pojemnika. Jest to konieczne do rozwoju systemu korzeniowego i optymalnego odżywiania.

Odniesienie! Pierwsze pędy mogą pojawić się nad ziemią w ciągu 7-10 dni. Okres ten zależy od jakości gleby do sadzenia i warunków uprawy.

Dalsza opieka

Opieka nad sadzonkami składa się z następujących kroków:

1. Utrzymywanie warunków temperaturowych nie niższych niż +16-18°C.
2. Kontrola godzin dziennych. Jeśli jest to mniej niż 12 godzin, zwiększa się je za pomocą fitolamp.
3. Zbiór sadzonek w fazie dwóch lub trzech prawdziwych liści. Sadząc we wspólnym pojemniku, rośliny przerzedza się, a najsłabsze usuwa. Aby to zrobić, wbij ostry szpikulec w ziemię, odetnij dolną część korzenia i ostrożnie podważ sadzonkę. Jeśli nasiona zostały posadzone w oddzielnych pojemnikach lub tabletkach torfowych, nurkowanie nie jest przeprowadzane.
4. Regularne podlewanie - przynajmniej raz na siedem dni.Gleba powinna być wilgotna, ale nie bagnista.
5. Aplikacja nawozu. Przeprowadza się go 14 dni po kiełkowaniu. Pożywkę sporządza się z 1 g mocznika i 6 g superfosfatu na 2 litry płynu. Roślinę nawozi się po raz drugi na trzy dni przed sadzeniem.

Uwaga! Roślina uprawiana w tabletkach torfowych nie wymaga nawożenia.

Cechy uprawy odmiany i możliwe trudności

Papryka Novy Goshary w pełni rozwija się tylko wtedy, gdy zostaną spełnione określone warunki. Krzewy siewek przenosi się na otwarty teren kilka tygodni po ostatnich wiosennych przymrozkach, kiedy w nocy temperatura osiąga +12-15°C.

Odpowiedni okres: połowa czerwca. Wskazane jest przeszczepienie do szklarni lub szklarni na początku lub w połowie maja.

W glebie gliniastej, która zapewnia lepszy dostęp tlenu, rośliny sadzi się w odległości 20 cm od siebie, pozostawiając rozstaw rzędów w granicach 60 cm.Przed posadzeniem krzewu każdy dołek wypełnia się litrem wody, po czym gleba ściółkuje się, przykrywając go słomą lub gałązkami świerkowymi.

Podczas uprawy odmiany Novogoshary możliwe są następujące trudności:

• nadmierny wzrost liści, który zakłóci normalną wymianę powietrza i spowoduje różne choroby. W tym przypadku koronę krzewu tworzy się poprzez odcięcie nadmiaru liści;
• pod ciężarem owocu krzew ugina się w kierunku ziemi, a łodyga ulega deformacji. Podwiązka do podpórki pomoże rozwiązać problem;
• śmierć z powodu nadmiernego podlewania. Zbyt częste i intensywne podlewanie prowadzi do wymywania przydatnych substancji z gleby i zwiększa ryzyko pojawienia się patogennych mikroorganizmów, które powodują infekcję łodygi lub gnicie systemu korzeniowego.Nawadnianie odbywa się 2-3 razy co 7 dni i tylko wtedy, gdy wierzchnia warstwa gleby jest wystarczająco sucha. W takim przypadku glebę należy nasycić wilgocią na głębokość 15 cm na całej długości korzenia;
• osłabienie pieprzu z powodu braku niezbędnych mikroelementów. Karmienie pomoże. Odbywa się to za pomocą nawozów organicznych lub syntetycznych podczas sadzenia, w czasie kwitnienia lub tworzenia jajników. Do typowego karmienia stosuje się roztwór 30 g potasu, 15 g azotanu amonu i 50 g superfosfatu rozcieńczonego w 10 litrach wody.

Odmiana Novogoshary ma szereg cech wpływających na efektywność jej uprawy:

1. Małe korzenie. Silny podmuch wiatru może z łatwością wyrwać krzak z ziemi. Regularne spulchnianie wierzchniej warstwy i zasypywanie pomoże temu zapobiec, składniki odżywcze z łatwością dopłyną do korzenia i go wzmocnią.
2. Ekstremalne zapotrzebowanie na ciepło. Papryka rozwija się w temperaturze około +25°C, a gdy jej temperatura spadnie nawet o 5 stopni, następuje opóźnienie w rozwoju i dojrzewaniu.
3. Fotofilność. Odmiana Novy Goshary uwielbia słoneczne obszary, co często prowadzi do oparzeń. Aby tego uniknąć, zaleca się pościelić łóżko w miejscu, w którym natężenie światła zmienia się w ciągu dnia.

Odniesienie! Sadząc obok innych odmian pieprzu, możliwe jest zapylenie krzyżowe. Rezultatem będą owoce hybrydowe o gorzkim smaku.

Typowe choroby i szkodniki

Odmiana ma średnią odporność na większość chorób. Jednak nadmierna wilgotność i podwyższona temperatura powietrza prowadzą do osłabienia funkcji ochronnych i uszkodzeń przez owady.

Najczęściej pieprz cierpi na następujące szkodniki i dolegliwości:

• Mszyca. Wysysa sok z rośliny, pozostawiając na powierzchni liści lepką powłokę – pożywkę dla rozwoju grzybów sadzy. Pasożyta usuwa się przez opryskiwanie roztworem mydła lub „fosbecydem” przygotowanym w ilości 5 ml na 5 litrów wody.
• Stonka. Owad ten atakuje nie tylko ziemniaki, może również przenieść się na paprykę, zwłaszcza jeśli rośnie w pobliżu. Do leczenia stosuje się leki „Aktara” i „Prestige”.
• Zaraza późna. Charakteryzuje się nagłym procesem więdnięcia, zrzucania liści i uszkodzenia naczyń krwionośnych. W tym przypadku chore rośliny są eliminowane, a gleba jest traktowana roztworem nadmanganianu potasu lub lekiem „Planriz”.
• Szuler. Najczęściej ma to miejsce w momencie wschodu siewek, co objawia się ciemnieniem szyjki korzeniowej i czarnym zwężeniem dolnej części łodygi. Zaleca się natychmiastowe usunięcie zainfekowanych roślin.
• Szara zgnilizna. Charakteryzuje się pojawieniem się na łodydze w obszarze kontaktu z glebą wilgotnych brązowych plam z szarawym nalotem. Na wczesnym etapie roślinę opryskuje się węglem aktywnym rozcieńczonym w wodzie, kredzie lub nalewce czosnkowej (30 g startego czosnku na 5 litrów płynu). W zaawansowanym stadium chore rośliny są natychmiast eliminowane, a zdrowe przesadzane.

Każdy choroby Zawsze łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Środki zapobiegawcze:

• pierwotna antybakteryjna obróbka nasion i gleby;
• zapewnienie cyrkulacji powietrza w pomieszczeniu z sadzonkami;
• zgodność z płodozmianem;
• terminowe podlewanie i zbieranie;
• usunięcie dotkniętych obszarów;
• wprowadzanie do gleby preparatów biologicznych, na przykład Trichodermin;
• traktowanie upraw roztworem siarczanu miedzi (3%) i środkami grzybobójczymi.

Uwaga! Aby zapobiec przeniesieniu chorób na paprykę, nie należy sadzić jej tam, gdzie rosły ziemniaki lub pomidory. Najlepszymi poprzednikami są kapusta, cebula, ogórki, marchew i buraki.

Zalety i wady odmiany

Novy Goshary to uniwersalna odmiana o wielu zaletach, do których zaliczają się:

• owoce dużych rozmiarów o mięsistym miąższu i przyjemnym smaku bez goryczy;
• wysoki poziom produktywności;
• odporność na odkształcenia podczas transportu;
• długi termin przydatności do spożycia, możliwość dojrzewania w pomieszczeniu zamkniętym.

Ale jest też wiele wad.

Po pierwsze, wymagania dotyczące temperatury i światła oraz warunków uprawy. Roślina produkuje plony, gdy rośnie na pożywnej glebie i preferuje warunki szklarniowe, chociaż ze względu na wysokość krzewu bardziej praktyczne jest sadzenie jej na otwartym terenie. Wraz ze spadkiem temperatury i poziomu światła rozwój ulega spowolnieniu, a plony spadają.

Drugą wadą jest kruchość systemu korzeniowego i kruchość łodygi. Korzeń znajduje się zbyt blisko powierzchni, roślina nie jest pewnie trzymana w ziemi, przez co może wypaść i umrzeć. Łodyga jest podatna na odkształcenia pod ciężarem owocu i może pęknąć bez podwiązki.

Opinie

W Internecie jest wiele recenzji na temat odmiany Novy Goshary, a większość jest pozytywna.

Walentyna, Omsk: „Słodką paprykę Novy Goshary określiłbym jako doskonałą odmiany. Ma kilka istotnych zalet. Wymienię w kolejności dla mnie najważniejszej: to papryka „mięsna” – grubość ścianki sięga jednego centymetra! Po prostu luksusowe ziarna pieprzu! Papryka dojrzewa w ciągu 109-113 dni od momentu kiełkowania wczesna odmiana. Nadaje się do spożycia na świeżo, prosto z ogrodu, można go nadziewać lub konserwować na zimę.”

Ilya, Barnauł: „Siewki wysiewam w marcu, na początku miesiąca. Silne sadzonki przesadzam do szklarni w maju-czerwcu. A potem zbieram plony w lipcu, sierpniu i wrześniu. Myślę, że jeśli masz szklarnię, warto uprawiać ten rodzaj papryki.

Tatiana, Krasnojarsk: „Pryszcz nowogoszarski to super doskonała odmiana! Uprawiam ją w szklarni od trzech lat i jestem bardzo zadowolony. W naszym surowym klimacie (lato jest krótkie) papryka jest owocna, gęsta, prawie zdążyła dojrzeć na winorośli, soczysta i dobrze się przechowuje. Papryka ta na stałe zagościła w mojej kolekcji.”

Wniosek

Zalety papryki Novy Goshary, w szczególności doskonały smak i wszechstronność przetwarzania owoców, przeważają nad wszystkimi jej wadami. Odmiana nadaje się do uprawy w różnych regionach kraju, gdyż dobrze rozwija się zarówno na otwartym terenie, jak i w szklarni. A jeśli będziesz przestrzegać podstawowych zasad sadzenia i pielęgnacji, zapewni to bogate zbiory.