Średnio późna odmiana ziemniaków Tuleevsky, popularna wśród ogrodników
Ziemniak Tulejewski to bezpretensjonalna odmiana o silnej odporności na choroby i odporności na niekorzystne warunki atmosferyczne. Przy odpowiedniej pielęgnacji daje wysokie plony nawet na ubogich glebach. Skrobiowe, smaczne bulwy mają wszechstronne zastosowanie w gotowaniu i nadają się do długotrwałego przechowywania. Jakie są jego funkcje, dowiesz się dalej.
Co to za ziemniak?
Odmiana Tuleevsky była wyhodowany przez krajowych hodowców specjalnie do uprawy w trudnych warunkach syberyjskich. Nazwany na cześć byłego naczelnika obwodu kemerowskiego A. Tulejewa, dlatego czasami nazywany jest gubernatorskim.
Pochodzenie i rozwój
Odmiana została uzyskana w wyniku krzyżowania próbek hodowlanych Chernsky i Tolokan przy zachowaniu najlepszych walorów smakowych. W 2006 roku ziemniaki zostały wpisane do Państwowego Rejestru Federacji Rosyjskiej.
Od tego czasu zyskała zasłużoną reputację rośliny bezpretensjonalnej, nadającej się do uprawy na skalę przemysłową oraz w ogrodach prywatnych.
Osobliwości
Tulejewski - uniwersalna odmiana stołowa o dobrym plonowaniu. Główne cechy odmiany:
- genetycznie wrodzona odporność na zarazę ziemniaczaną, raka ziemniaka, parcha, Alternaria;
- zbywalność dojrzałych bulw - 88–99%;
- utrzymanie jakości - 90%;
- dobra adaptacja do zmian warunków atmosferycznych, odporność na suszę;
- minimalizacja uszkodzeń mechanicznych podczas zbioru dzięki zwartości krzaków.
Inne odmiany ziemniaków:
Produktywna i odporna na choroby odmiana „Ivan da Marya”
Charakterystyka odmiany
W sprzyjających warunkach pogodowych Tuleevsky produkuje owoce 90–110 dni po posadzeniu. Ogrodnicy wykopują pierwsze bulwy „do testów” już w 55–65 dniu sezonu wegetacyjnego.
Krzewy ziemniaków są zwarte, średniej wysokości. Długość wyprostowanych pędów sięga 30–40 cm, kolor liści jest przeważnie ciemny, blaszka liściowa równa, z lekko falistymi krawędziami. Kwitnienie jest mało intensywne, korony są duże, białe lub żółtawe. Jagody produkowane są rzadko i w małych ilościach.
Sami bulwy są podłużne, owalne z małymi oczkami, gładkie. Skórka i miąższ są żółte. Masa jednego ziemniaka wynosi 122–270 g. Smak jest doskonały. Zawartość skrobi - 13,7–16,8%.
Plon rynkowy — 180–424 c/ha (4–6 kg na krzak). Maksymalną wielkość 458 c/ha uzyskano w obwodzie omskim.
Jak dorosnąć
Bezpretensjonalność to główna zaleta ziemniaków Tulejewskiego. Złe warunki pogodowe, jakość gleby i niewielka ilość wilgoci w okresie wegetacyjnym nie uniemożliwiają pojawienia się przyjaznych pędów na miejscu. Ale ważne jest przestrzeganie pewnych warunków podczas uprawy roślin.
Na notatce. Doświadczeni mieszkańcy lata zauważyli, że lepiej sadzić ziemniaki w okresie masowego kwitnienia mniszek lekarski. Dzieje się tak, gdy ziemia wystarczająco się rozgrzeje.
Terminy, schemat i zasady sadzenia
Przy uprawie ziemniaków gubernatorskich szczególną uwagę zwraca się na przygotowanie przedsiewne. Ona obejmuje kilka etapów:
- Zazieleniające bulwy. Materiał siewny usuwa się z piwnicy i w ciągu dnia układa na ziemi, aby skórka zazieleniła się. Odbywa się to w temperaturze powietrza +13...+15°C w cieniu przez 7–10 dni.
- Zapobieganie uszkodzeniom nicieni. Przygotowane bulwy opryskuje się roztworem „Prestige” lub „Tabu” dwukrotnie w odstępie 5 dni.
- Moczenie w roztworze Epin w celu stymulacji wzrostu „uśpionych” oczu.
Glebę pod ziemniaki przygotowuje się jesienią w standardowy sposób: grządka jest wykopana na głębokość 30 cm, chwasty są usuwane. Roślinę wysiewa się według wzoru 50–60 cm między rzędami i 50–60 cm między dołkami. To „oznaczenie” dobrze nadaje się do zwartych krzewów ziemniaków w połowie sezonu. W zależności od jakości gleby bulwy są zakopywane na głębokości 15–20 cm.
Na notatce. Jak każda uprawa z rodziny Solanaceae, ziemniaki nie lubią kwaśnej gleby. Gleby o wysokiej kwasowości wapnuje się mąką dolomitową, kruszoną kredą i skorupkami jaj.
Opieka
Niskie krzewy odmiany Tuleevsky dobrze rosną w zacienionych obszarach i nie wymagają stałej uwagi. Kultura z łatwością toleruje długie okresy suszy, ale wymaga Hillingu.
W sezonie wykonuje się do trzech obsypek z jednoczesnym usuwaniem chwastów:
- 5–7 dni od wschodów.
- W okresie masowego kwitnienia przy jednoczesnym stosowaniu nawozów.
- Przy pierwszych oznakach więdnięcia wierzchołków, po intensywnym podlewaniu lub deszczu.
Jako dodatkowe odżywianie stosować pod krzaki roztwór świeżego obornika krowiego, odchodów kurczaka lub królika w proporcji 1:8.
Uwaga! Ziemniaki Tulejewskiego nie tolerują dodawania do gleby dużych ilości nawozów mineralnych. Preferowany jest humus lub domowy kompost.
Podlewaj warzywo tylko przy suchej i gorącej pogodzie.co trwa około miesiąca.
Możliwe trudności, choroby i szkodniki
Brak boru w glebie może spowodować poważne szkody odmiana gubernatora.W okresie tworzenia kwiatów jajniki „głodujących” roślin szybko opadają, co prowadzi do utraty plonów. Oznakami głodu boru są słaba pigmentacja liści, pogrubienie i skrócenie wierzchołków, wysuszenie ich wierzchołków.
W profilaktyce 30–35 dni po posadzeniu sadzonki opryskuje się roztworem kwasu borowego (w ilości 2 g na 10 litrów ciepłej wody źródlanej). Zrób to wcześnie rano lub późnym wieczorem.
Odmiana jest podatna na uszkodzenie przez węgorza złocistego ziemniaka. Aby zapobiec szybkiemu rozmnażaniu się robaków na danym obszarze, bulwy sadzi się po ogórkach, rzodkiewkach, kapuście, fasoli i grochu.
Przeczytaj także:
Zbiór, przechowywanie i wykorzystanie plonów
Zbiór bulw jest prosty i szybki ze względu na cechy strukturalne krzewu. Materiał siewny do sadzenia w przyszłym roku wybiera się z grządki, myje i suszy na świeżym powietrzu. Przechowywać w piwnicy w osobnym pudełku w temperaturze +5...+6°C. Pozostałe warzywa sortujemy, zgniłe, zaatakowane przez szkodniki i te z uszkodzeniami mechanicznymi odrzucamy. Ziemniaki przechowujemy do wiosny w suchym i ciemnym miejscu.
Bulwy tej odmiany są średnioskrobiowe, doskonałe do gotowania, smażenia i duszenia. Podczas obróbki cieplnej pozostają nienaruszone, nie rozpadają się, miąższ nabiera intensywniejszego odcienia i charakterystycznego ziemniaczanego aromatu.
Zalety i wady
Tulejewskiego daje doskonałe plony w trudnych warunkach syberyjskich. Jeśli lato jest gorące i wilgotne, można zebrać 2 plony w sezonie. Bulwy nie gniją i zachowują swój wygląd i smak aż do wiosny.
Wady ziemniaków:
- nietolerancja bliskości innych odmian podczas sadzenia i przechowywania roślin;
- wrażliwość na nicienie złote;
- potrzeba regularnego Hillingu w celu uformowania bulw.
Dla jakich regionów jest odpowiedni?
Tulejewski jest uprawiany w Zachodniosyberyjski, Wołga-Wiatka, Wschodniosyberyjski i Dalekowschodni region Rosji. Odmiana ze względu na dobrą wytrzymałość w trudnych warunkach klimatycznych jest z powodzeniem wykorzystywana przez dużych rolników i małe prywatne przedsiębiorstwa.
Recenzje rolników
Doświadczeni i początkujący plantatorzy warzyw mają różne podejście do tej odmiany.
Iwan, Czelabińsk: „Po raz pierwszy posadziłem ziemniaki na sprzedaż, zaryzykowałem wybór Tulejewskiego. Z Hillingiem było trochę kłopotu: koszty pracy na tym etapie są najwyższe. Ale lubiłem go czyścić: było szybko i wygodnie, krzaki były zwarte. Z niektórych zebrałem 6,5 kg, bulwy - do 350 g..
Marii, Bijsk: „Na prywatnej działce o powierzchni 12 akrów co roku sadzę 3 akry ziemniaków. Wcześniej sadziłem Adretta przez około siedem lat i uważałem ją za najlepszą w smaku. W zeszłym roku całkowicie zmieniłem bulwy na nowe, odmianę Tuleevsky. Nie żałuję tego. Krzewy są zadbane, nie zabrała ich żadna choroba. Warzywa były aromatyczne i przetrwały do wiosny bez zepsucia. Osobiście polecam sortowanie zimą: zauważyłem, że rośliny nie lubią nadmiaru wilgoci w skrzynkach.”.
Aleksiej, Orel: „Uprawiam Tuleyevsky’ego na polecenie znajomego hodowcy. Zalety: ziemniaki mają doskonały smak, krzewy są małe i wymagają minimalnej pielęgnacji. Wśród niedociągnięć zauważam, że na własnej daczy nigdy nie otrzymałem z krzaka więcej niż 5 kg..
Wniosek
Bezpretensjonalność składu gleby, warunki klimatyczne i trwała odporność na choroby sprawiają, że ziemniaki Tulejewskiego są uniwersalne do uprawy w całej Rosji. Krzewy zwarte dają równie dobre plony, gdy są uprawiane na skalę przemysłową, jak i sadzone na „6 akrach”.