Jak sadzić ziemniaki pod słomą w ogrodzie

Istnieje wiele opcji sadzenia ziemniaków, które wymagają mniej czasu i wysiłku niż tradycyjna metoda, a mimo to zapewniają obfite zbiory bez użycia środków chemicznych. Jednym z nich jest uprawa ziemniaków pod słomą. Materiał odżywia rośliny, chroni przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi i zatrzymuje wilgoć.

Uprawa ziemniaków pod słomą

Taki warzywa rosną nie w ziemi, ale na niej. Odżywianie i ochronę zapewnia gruba warstwa słomy pokrywająca bulwy i wilgotna gleba. Sadzenie i pielęgnacja są prostsze: nie wymaga kopania gleby, pielenia ani obsypywania krzaków. Z jednego wiadra materiału do sadzenia można uzyskać do 10–12 wiader ziemniaków.

Cechy metody

Do tej metody dobrze nadają się suszone łodygi zbóż i roślin strączkowych: gnijąc, użyźniają glebę. Jeśli nie ma wystarczającej ilości słomy, użyj siana w połączeniu z tekturą.

Odniesienie! Ta sama słoma jest używana przez kilka lat z rzędu. Po zbiorze jest suszony i ratować do następnego sezonu.

Sadzenie ziemniaków pod słomą w ogrodzie jest bezproblemowe: kopanie, pielenie, nawożenie i podlewanie zostaje wyeliminowane lub ograniczone. Podczas zbioru wystarczy podnieść warstwę słomy i zebrać czyste bulwy.

Zalety i wady

Główne zalety uprawy ziemniaków pod sianem:

• oszczędność wysiłku i czasu na przygotowaniu i konserwacji miejsca budowy;
• ochrona przed zmianami temperatury, mrozem, gradem, zatrzymywaniem wilgoci podczas upałów;
• ograniczenie liczebności szkodników, zwłaszcza stonki ziemniaczanej;
• nawożenie biologiczne (w dolnej warstwie rosną robaki, które tworzą pożywny humus).

Główne wady:

• gryzonie żyją w słomie;
• surowiec sprzyja reprodukcji ślimaków;
• koszty materiału pokryciowego: początkowa powłoka po osiadaniu zmniejsza się o 50% i wymaga uzupełnienia w okresie letnim;
• zazielenienie bulw pod wpływem światła słonecznego z niewystarczającą warstwą słomy.

Opcje sadzenia

Istnieją 2 główne sposoby sadzenia ziemniaków pod słomą: klasyczny i alternatywny.

Klasyczny

Kolejność pracy:

1. Wybrany obszar lekko spulchnia się kultywatorem ręcznym lub kosą płaską, wykonuje się równoległe rowki o głębokości 5–8 cm w odległości między nimi 60–70 cm, w innym wariancie bulwy układa się bezpośrednio na grządce.
2. Kiełkujące ziemniaki umieszcza się w rowkach w odstępach co 30–40 cm.
3. Warzywa przykryj warstwą siana lub słomy o grubości 20–25 cm.
4. Po pojawieniu się pierwszych pędów rośliny unosi się w górę, między nie dodaje się słomę (warstwa do 20 cm wysokości).

Ważne jest, aby unikać dostania się materiału pokrywającego na pędy, aby ich nie uszkodzić.

Alternatywny

W tej metodzie nasiona ziemniaka umieszcza się w małych dołkach, z wierzchu posypuje ziemią i dopiero wtedy całą powierzchnię przykrywa 20–25 cm warstwą słomy.

Ważny! W przypadku suchego klimatu, gleby zmieszanej z piaskiem i gliną, jest to bardziej niezawodna opcja.

Wszystko inne odbywa się jak w metodzie klasycznej: rzędy z otworami - co 30–40 cm, odległość między rzędami wynosi 60–70 cm.

Minimalna słoma

Ponieważ do przykrycia ziemniaków potrzeba dużo słomy, niektórzy ogrodnicy mieszają ją z tekturą gospodarczą. Nadają się do tego skrzynki na urządzenia gospodarstwa domowego.

Materiał układa się na ziemi, w miejscach sadzenia wykonuje się nacięcia krzyżowe i formuje otwory na bulwy w odległości 30 cm od siebie. Zachowaj odstęp 60 cm między rzędami.Całość łóżka przykryj przygotowaną tkaniną. Warzywa sadzi się w przygotowanych dołach, a całą konstrukcję przykrywa słomą o wysokości 10–15 cm.

Zasady lądowania

Podstawę bogatych zbiorów kładzie się z wyprzedzeniem: jesienią teren jest przygotowywany do sadzenia, a nasiona kiełkują wczesną wiosną.

Przygotowanie łóżka

Aby poprawić skład gleby, dodaj:

• kompost lub humus, najlepiej 2-3 letni;
• sucha mielona skórka cytrusów: jej zapach odstrasza gryzonie;
• drobno zmielone skorupki jaj: dezynfekuje glebę;
• popiół: skuteczny przeciwko wirewormom.

Nawozy rozsypuje się na ziemi i lekko rozluźnia grabiami.

W przyszłych grządkach ziemniaczanych sadzi się rośliny nawozów zielonych: lucernę, żyto, owies, facelię, gorczycę. W rezultacie na wiosnę gleba jest nasycona przydatnymi substancjami, bez chwast.

Przygotowanie bulw

Posiew przygotowany w marcu. Bulwy sortuje się, a uszkodzone i zakażone próbki usuwa się. Do sadzenia nadają się małe ziemniaki wielkości jaja kurzego. Zanurza się je w słabym roztworze nadmanganianu potasu na 10 minut, suszy i umieszcza w pudełkach.

Pojemniki z materiałem do sadzenia pozostawia się na 3 tygodnie w chłodnym, suchym miejscu (w temperaturze +5...+15°C). Ten czas wystarczy, aby pojawiły się kiełki.

Cechy pielęgnacji i uprawy

Uprawiając ziemniaki pod słomą lub sianem, przestrzegaj kilku zasad:

1. Roślinę należy sadzić w podgrzanej (co najmniej +10°C) glebie. W przeciwnym razie sadzonki nie pojawią się przez długi czas.
2. Nie umieszczaj działki w zacienionej części ogrodu.
3. Gleba musi być stale wilgotna.
4. Aby ziemniaki nie zazieleniły się, są one zakopywane 5–7 cm w glebie.
5. Warstwa słomy uformowana jest dość wysoko: 20–25 cm, jest lekko ubita lub wysypana na wierzch trochę ziemi, aby wiatr nie niósł materiału po ogrodzie.
6. Jeśli lato jest suche, ziemniaki są okresowo podlewane.

Kiedy wierzchołki wyschną, rozpoczynają się zbiory. Aby to zrobić, podnieś warstwę ściółki i przesuń ją na bok. W razie potrzeby ziemniaki można zbierać również latem, gdy są młode. Ostrożnie rozsuwają suchą trawę, nie uszkadzając krzaków, dzięki czemu pod osłonami nadal rosną.

Porady i wskazówki

Po raz pierwszy ziemniaki sadzi się pod słomą na niewielkim obszarze. Wyniki porównano z wynikami uzyskanymi po uprawie tradycyjnej.

Zdrowy! Ziemniaki do sadzenia w przyszłym roku wybierane są podczas tegorocznych zbiorów.

W ogrodzie zainstalowano ultradźwiękowe odstraszacze gryzoni. Aby zwalczać ślimaki, wokół łóżka ogrodowego rozrzucane są rośliny, których szkodniki nie tolerują: czosnek, chrzan, piołun, pokrzywa, mięta, wrotycz pospolity, pietruszka, melisa. Jeśli to nie wystarczy, stosuje się specjalne leki: „Ślimożerca”, „Burza z piorunami”.

Recenzje ogrodników

Opinie na temat tej metody są różne. Doświadczeni ogrodnicy uzyskują dobre zbiory. Ci, którzy eksperymentowali po raz pierwszy, uzyskali skromniejsze wyniki.

Walentyna, Odincowo: „W zeszłym roku przeprowadziłem eksperyment. Szkoda było wyrzucić resztki porośniętych ziemniaków. Położyła go między rzędami na skoszonej trawie. Przykryłem go słomą, następnie dodałem świeżo skoszoną trawę trawnikową. Ale zrobiłem rzędy zbyt blisko - niewygodne było dodanie ściółki. Spodobała mi się ta półleniwa metoda i w tym sezonie kontynuuję eksperyment. Zbiór jest wygodny: podnieś siano, wyjmij to, co lubisz, zamknij i pozwól mu dalej rosnąć.Na koniec przesunąłem cały słomiany koc i zebrałem czyste bulwy.”

Siergiej, Iżewsk: „Podzielę się swoim doświadczeniem, jak uprawiałem ziemniaki pod sianem: posadziłem 7 odmiany 5–10 bulw każda. Nie spędziłem na tym dużo czasu: położyłem bulwy na ziemi i przykryłem je suchą trawą. Oczywiście jest to łatwiejsze niż kopanie łopatą. Gdy ziemniaki urosły, zapomniałem dodać materiału. Myślę, że dlatego podczas zbiorów otrzymałem dużo zielonych bulw. Były myszy - przyniosłem 2 koty, ale po kilku dniach myszy zniknęły. Zostawiłam w domu 1 kota. Z powodu siana wierzchołki wyszły później niż zwykle. Chrząszczy było niewiele, ale wciąż było ich trochę. Różne odmiany dawały różne plony. Doszedłem do wniosku, że w przypadku tej metody lepiej jest wybrać bulwy. Nie zaszkodzi przykryć obszar czymś nieprzezroczystym, przynajmniej w pierwszej połowie wzrostu.

Aleksandra, Krasnodar: „Kiedy ludzie pytają mnie, jak posadziłem ziemniaki i zebrałem takie plony, odpowiadam: „Pod słomą”. Zachowuje idealną mikroflorę w grządkach. Bulwy pod nim są ciepłe i wilgotne, okazują się smaczne i duże. Sadzę nie więcej niż 2 wiadra i zbieram nie mniej niż 12.”

Wniosek

Uprawa ziemniaków pod słomą jest atrakcyjna ze względu na prostotę i biologiczną czystość uzyskanego plonu. Stosuje się metodę klasyczną lub łączy się ją z metodami alternatywnymi. Ważne jest, aby nie zapominać o ogólnych zasadach rolnictwa: właściwym wyborze materiału do sadzenia, dbałości o żyzność gleby i płodozmianie.