Niesamowite kolorowe ziemniaki: odmiany i ich korzystne właściwości

Wielu rosyjskich hodowców opracowuje nowe odmiany ziemniaków o kolorowym miąższu. Wielobarwna barwa miąższu i skórki ziemniaka jest efektem działania naturalnego pigmentu. Główną zaletą kolorowych ziemniaków jest to, że należą do produktów dietetycznych.

Jednak nie wszyscy ogrodnicy lubią eksperymentować i boją się sadzić nowe rośliny. Dlatego szczegółowo zastanowimy się, jakie są cechy kolorowych ziemniaków, czym różnią się od zwykłych i czy warto je uprawiać.

Opis kultury

Kolorowe ziemniaki mają różne kolory miąższu. Wynika to z faktu, że bulwy zawierają pigmenty odpowiedzialne za określony kolor. Nie mają one nic wspólnego z GMO; Ponadto kolorowe ziemniaki mają wiele korzystnych właściwości.

Odniesienie. Im jaśniejszy kolor miazgi ziemniaczanej, tym więcej zawiera antocyjanów, korzystnych dla zdrowia człowieka.

Kolorowe ziemniaki zawierają wiele przeciwutleniaczy. Bulwy niektórych czerwonych odmian mają aromat imbiru. Odmiany fioletowe mają bogatszy, czasem orzechowy smak.

Do uprawy wykorzystuje się odmiany o najintensywniejszym wybarwieniu uzyskanie naturalnego barwnika spożywczego.

Pochodzenie i rozwój

Kolorowe ziemniaki znane są od dawna. Jeszcze przed rewolucją, w słynnym towarzystwie pierwszego rosyjskiego hodowcy E. Gracheva, można było kupić bulwy z niebieskim i czerwonym miąższem.Rosyjscy hodowcy rozpoczęli uprawę podobnych ziemniaków w 2007 roku. Obecnie w Rosji ponad 10 grup hodowców pracuje nad opracowaniem nowych odmian takich ziemniaków.

Odmiany kolorowych ziemniaków

Hodowcy opracowali wiele odmian kolorowych ziemniaków. Najzdolniejsi przedstawiciele:

1. Wszystko niebieskie – odmiana średniopóźna. Bulwy mają niebieską skórkę i jasnofioletowy miąższ. Aby zachować kolor, ziemniaki nie mogą się gotować. Odmiana ma dobry smak.
2. Boro – odmiana śródsezonowa. Bulwy mają brązowy odcień i niebieski miąższ.
3. Eksplozja (Explosion) to odmiana wcześnie dojrzewająca, dająca wysokie plony. Kolor miąższu jest niebieski.
4. Wszystko czerwone (All Red) zasługuje na swoją nazwę, ponieważ skórka i miąższ mają subtelny czerwony kolor. Smak przypomina orzechy.
5. Żurawinowa czerwień (Żurawina czerwona) – odmiana średniowczesna. Bulwy są intensywnie czerwone, miąższ jest różowy z czerwonawym odcieniem. Smak jest aromatyczny i nie traci koloru podczas gotowania.
6. Witelotta – odmiana późno dojrzewająca o prawie czarnej skórce i fioletowym miąższu. Ma słodkawo-orzechowy smak.
7. Liliowy – odmiana śródsezonowa o fioletowym miąższu.
8. Maliny – odmiana o czerwonym miąższu i przyjemnym smaku. Zachowuje kolor po ugotowaniu.
9. Borodyański różowy – ziemniaki wcześnie dojrzewające. Bulwy są okrągłe, ale nierówne.
10. Baron – ziemniaki wcześnie dojrzewające o żółtej skórce, czerwonawych oczkach i jasnokremowym miąższu.

Co decyduje o kolorze miąższu?

Kolorowe ziemniaki zawierają roślinne glikozydy – antocyjany. Są to naturalne pigmenty, które występują w niektórych roślinach w kwiatach, łodygach, liściach, korzeniach, owocach i nasionach: niebieskie winogrona, żurawina, jagody, czarne porzeczki itp.

Uwaga! Aby miąższ zachował swój kolor po ugotowaniu, kolorowych ziemniaków nie obiera się, lecz gotuje w skórkach.

Skład chemiczny, pierwiastki śladowe i witaminy

Ziemniaki kolorowe zawierają dużą zawartość białek, węglowodanów, witamin, mikro- i makroelementów.

Zawartość witamin w 100 g surowych ziemniaków:

• A – 2,9 mcg;
• B1 – 0,14 mg;
• B2 – 0,63 mg;
• B5 – 0,35 mg;
• B6 – 0,34 mg;
• B9 – 0,75 mg;
• C - 21 mg;
• E - 0,11 mg;
• RR – 1,4 mg;
• beta-karoten – 0,02 mg.

Makroskładniki:

• wapń – 11 mg;
• magnez – 22 mg;
• sód – 4,8 mg;
• potas – 560 mg;
• fosfor - 56 mg;
• siarka – 31 mg;
• chlor - 46 mg.

Mikroelementy:

• żelazo – 0,91 mg;
• cynk – 0,31 mg;
• jod – 5,1 mcg;
• miedź – 136 mcg;
• mangan – 0,16 mg;
• fluor – 27 mcg;
• bor – 116 mcg;
• aluminium – 850 mcg.

Zawartość kalorii - 78 kcal.

Wartość odżywcza w 100 g produktu:

• białka - 2,3 g;
• tłuszcze - 0,4 g;
• węglowodany - 16 g;
• skrobia - 15 g;
• popiół - 1 mg;
• woda - 78 g;
• błonnik pokarmowy – 1,45 g;
• kwasy organiczne - 0,24 g.

Okres dojrzewania

Kolorowe ziemniaki mają różne okresy dojrzewania, ponieważ wśród odmian znajdują się odmiany wcześnie dojrzewające, średnio dojrzewające, średnio późno i późno dojrzewające.

Wydajność

Ponieważ biolodzy stoją przed zadaniem opracowania odmian lepszej jakości, mniej uwagi poświęca się zwiększaniu plonów, dlatego kolorowe odmiany roślin uprawnych generalnie dają średnie plony - 110-320 c/ha. Ale na przykład ukraiński czerwonoskóry i fioletowy przystojny wyróżniają się wysoką produktywnością.

Oporność na choroby

Głównym problemem pojawiającym się przy uprawie ziemniaków kolorowych jest niska odporność roślin.. Większość odmian ma średnią odporność na zarazę późną. Ale na przykład odmiana egzotyczna ma dobrą odporność na pospolite choroby roślin uprawnych.

Charakterystyka bulw i krzewów

Krzewy wielobarwnych odmian średniej wysokości, wyprostowane. Liście są ząbkowane, duże, kwiaty średniej wielkości. Średnia masa bulw wynosi 90-120 g. Odmiana charakteryzuje się niezwykłym smakiem, z posmakiem orzechowym i nutami imbiru.

Regiony uprawy i wymagania klimatyczne

Odmiany wielokolorowe dobrze rosną we wszystkich regionach Rosji, ale najlepsze wyniki plonów osiągnięto w środkowych, Wołga-Wiatka i południowych regionach Rosji. Wyjątkiem są północne regiony kraju z krótkim latem.

Zalety i wady

Zalety odmian kolorowych:

• uznawany za produkt dietetyczny;
• zatwierdzony dla diabetyków;
• wysoka zawartość przeciwutleniaczy w bulwach;
• glikozydy zawarte w bulwach spowalniają proces starzenia się organizmu i zapobiegają rozprzestrzenianiu się infekcji;
• antocyjany w bulwach blokują powstawanie komórek nowotworowych;
• przyjemny smak.

Wady ziemniaków wielobarwnych to::

• bardziej złożona uprawa w porównaniu do zwykłych ziemniaków;
• długi okres dojrzewania;
• średnie plony;
• niska odporność;
• wysoka cena.

Różnica od innych odmian

Kolorowe ziemniaki różnią się od zwykłych odmian:

• zróżnicowana barwa miąższu;
• jedzenie ziemniaków nie wpływa na poziom cukru we krwi;
• mniej odporny na niskie temperatury;
• nie uprawianych na skalę przemysłową.

Korzyści dla organizmu ludzkiego

Kolorowe ziemniaki słyną nie tylko ze swojego niezwykłego wyglądu, ale także ze swoich korzystnych właściwości. karotenoidy zawarte w bulwach. Zawiera także glikozydy roślinne (substancje te barwią miąższ morwy, jagód i skórki bakłażana) – są to przeciwutleniacze, które spowalniają proces starzenia się organizmu.A antocyjany zapobiegają rozwojowi różnych infekcji i nowotworów.

Cechy sadzenia i uprawy

Kolorowe odmiany ziemniaków są bardziej wymagające pod względem zgodności z przepisami techniki rolniczej. Plon tych odmian zależy od składu gleby - musi ona być żyzna i oddychająca. Odmiany nie tolerują wysokich temperatur i braku wilgoci.

Przygotowanie przedsiewne

Na 30-40 dni przed sadzeniem należy przygotować materiał siewny. W tym celu wybiera się zdrowe bulwy średniej wielkości z rozwiniętymi oczkami i kiełkuje w skrzynkach ułożonych w dwóch warstwach. Przed kiełkowaniem materiał do sadzenia przechowuje się przez 30 minut w roztworze Fitosporyny lub kwasu borowego (1 g na 10 litrów wody), aby zapobiec wystąpieniu infekcji grzybiczych w okresie wegetacyjnym.

Ważny! Ponieważ odmiany kolorowe mają średnią odporność na choroby, konieczna jest dezynfekcja bulw.

Gdy tylko kiełki na bulwach osiągną 1,5 cm, rozpoczynają sadzenie w otwartym terenie.

Wymagania glebowe

Kolorowe ziemniaki najlepiej rosną na gleby lekkie, średnio gliniaste, piaszczysto-gliniaste, bielicowo-bielicowe i czarnoziemskie. Wiele uwagi poświęca się dezynfekcji gleby.

Terminy, schemat i zasady sadzenia

Przygotowane bulwy sadzi się pod koniec maja, gdy wierzchnia warstwa gleby o grubości 10-12 cm nagrzeje się do +10°C. Daty sadzenia różnią się w zależności od obszaru i zależą od nadejścia ciepła w regionie.

Do sadzenia ziemniaków przydzielany jest dobrze oświetlony obszar. Glebę wykopuje się na początku maja, dodając węgiel drzewny i mocznik.

Otwory są umieszczone w odległości 30 cm od siebie. Pomiędzy łóżkami zachowana jest odległość 65-70 cm.Do każdego dołka o głębokości 10 cm wsypuje się 50 g kompostu i ostrożnie umieszcza wykiełkowane bulwy, nie uszkadzając delikatnych pędów. Posyp luźną ziemię na wierzchu. Kiedy temperatura w nocy znacznie spada, łóżka są najpierw przykryte folią.

Niuanse opieki

Gleba do uprawy musi być pożywnadlatego jesienią, kopiąc głęboko, na każdy 1 m2. m dodać 30 g „Nitroammofoski” i 0,5 kg próchnicy lub obornika krowiego.

Wszystkie chwasty i resztki roślin są usuwane z terenu.

Zaleca się sadzić odmiany kolorowe z dala od zwykłych.aby nie doszło do zapylenia krzyżowego.

Niektóre kolorowe odmiany mają wysokie, mocne szczyty. Rośliny te wymagają stałego nasadzeń.

Podczas procesu uprawy konieczne jest monitorowanie zmian temperatury. Wyższe lub niższe temperatury prowadzą do niższych plonów.

Uwaga! Przymrozki powrotne są szczególnie niebezpieczne dla ziemniaków kolorowych.

Spadek temperatury w nocy do -3°C niekorzystnie wpływa na młode sadzonki.

Tryb podlewania

Ziemniaki odmian kolorowych są bardziej kochające wilgoć w porównaniu do odmian konwencjonalnych. Do wzrostu i rozwoju wymaga wilgotności gleby 70-75%.

Pierwsze podlewanie przeprowadza się, gdy sadzonki osiągną wysokość 7-8 cm. Podlewaj ciepłą wodą w małych porcjach, wydając 1,5-2 litry wody na każdą roślinę.

Przed kwitnieniem Krzewy podlewa się co 7-8 dni, w zależności od suchości gleby. Gleba piaszczysta jest częściej nawilżana niż gleba darniowa.

Podczas kwitnienia i tworzenia bulw rośliny potrzebują więcej wilgoci. W tym okresie na każdy krzak wydaje się 8-10 litrów wody. Podlewanie odbywa się co 3 dni rano lub wieczorem.

Odniesienie. Aby zapobiec wypłukiwaniu bulw z gleby przez duże ilości wody, zaleca się nawadnianie kroplowe.

Pod koniec kwitnienia objętość dodanej cieczy zwiększa się do 12-15 litrów.

Ostatnie podlewanie przeprowadza się, gdy dolne liście wierzchołków zaczynają wysychać.

Najlepszy opatrunek

Na początku sezonu wegetacyjnego stosuje się nawozy azotowe: 10 g azotanu amonu i 10 g siarczanu amonu na 10 litrów wody. Na zmianę z materią organiczną: 50 g humusu na 10 litrów wody. Na początku kwitnienia dodaje się superfosfat i azotan amonu w ilości 20 g każdego nawozu na 10 litrów wody.

Po zakończeniu kwitnienia karmić kompozycją zawierającą bor w celu poprawy jakości bulw: 5 g kwasu borowego na 10 litrów wody.

Pielenie i Hilling

Przez cały okres wzrostu uprawy konieczne jest ciągłe usuwanie chwastów.. Chwasty we wzroście przewyższają krzewy ziemniaczane i zmniejszają ilość składników odżywczych w glebie. Podczas odchwaszczania grządek gleba jest jednocześnie spulchniana, zapewniając dostęp powietrza do korzeni.

Podczas spulchniania łóżek krzewy są pagórkowate, grabiąc ziemię aż do łodyg i tworząc kopiec, który pomaga utrzymać wierzchołki w pozycji pionowej.

Zwalczanie chorób i szkodników

Kolorowe odmiany ziemniaków mają niską odporność na choroby roślin uprawnych. Najczęściej ziemniaki wpływa na zarazę późną. Pierwszą oznaką choroby jest pojawienie się ciemnych plam na wierzchołkach. Choroba szybko rozprzestrzenia się na bulwy i rozpoczyna się w nich proces gnicia.

Gdy pojawią się pierwsze oznaki choroby zastosuj kompozycja nadmanganianu potasu, siarczanu miedzi i kwasu borowego, pobrana po 5 g każdy i rozpuszczona w 10 litrach wody. Roztwór rozpyla się na wierzchołki i wlewa pod korzeń. Jeśli uszkodzenie dalej się rozprzestrzenia, krzaki są traktowane środkami grzybobójczymi „Gamair” i „Oxyx”. Preparaty rozcieńcza się w ilości 15-20 ml na 10 litrów wody i traktuje glebę wokół roślin.

Fusarium jest chorobą grzybową roślin uprawnych. Na łodygach pojawia się grzyb, który zatyka naczynia krwionośne i utrudnia przepływ soku. Wierzchołki żółkną i więdną. W przypadku zarazy fusarium bulwy przestają rosnąć. Dotknięte krzewy traktuje się Trichoderma Veride w ilości 50 ml na 10 litrów wody.

Kolorowe ziemniaki może zostać zaatakowany Stonka ziemniaczana, żywiąc się wszystkimi nadziemnymi częściami krzewu. Aby go zniszczyć, stosuje się środki owadobójcze „Iskra” i „Dowódca”: 2 ml leku rozcieńcza się w 10 litrach wody do opryskiwania krzaków.

Często pojawia się na plantacjach ziemniaków wireworm, żywiąc się miąższem bulw. Aby pozbyć się szkodnika, między rzędami sadzi się zielony nawóz, a glebę traktuje się środkiem grzybobójczym Topaz: 2 ml na 10 litrów wody.

Trudności w uprawie

Podczas uprawy odmian kolorowych należy wziąć to pod uwagęże nie tolerują późnych przymrozków, dlatego gdy temperatura spada, stosuje się materiał przykrywający.

Wiele odmian ma wysokie, rozłożyste wierzchołki, dlatego wymagają regularnego nasadzeń, aby utrzymać krzewy w pozycji pionowej.

Zbiór i przechowywanie

Różne odmiany kolorowych ziemniaków mają różny czas dojrzewania. Wczesne zaczynają kopać na początku września, późno dojrzewające - pod koniec września.

Zbiór odbywa się przy suchej pogodzie, ponieważ po deszczach mokra gleba jest trudna do kopania, a bulwy mogą zostać uszkodzone.

Wykopane ziemniaki są suszone, rozłożyć w jednej warstwie na suchej powierzchni, posortować i przechowywać.

Jak i kiedy zbierać

Zbiór ziemniaków rozpoczyna się, gdy wierzchołki zmienią kolor na żółty. Krzewy wykopuje się widłami i usuwa z ziemi, trzymając je za wierzchołki. Bulwy są strząsane z gleby i sortowane. Uszkodzone trafiają do przerobu, całe i zdrowe układane są do wyschnięcia w cieniu.

Funkcje przechowywania i trwałość

Odmiany wcześnie dojrzewające nie nadają się do długotrwałego przechowywania, więc od razu zabierają się do gotowania. Odmiany późno dojrzewające, takie jak Vitalot i Ves Krasny, mają dobrą trwałość (95%) i są przechowywane przez całą zimę.

Uwaga! Ziemniaki o różnych odcieniach należy przechowywać w osobnych pudełkach.

W magazynie warzyw tworzy się odpowiedni mikroklimat przy temperaturze powietrza +3...+5°C, wilgotności 85-90% i stałej cyrkulacji powietrza. W takich warunkach wielokolorowe ziemniaki są przechowywane 6-8 miesięcy.

Rady doświadczonych ogrodników

Przekonali się o tym ogrodnicy na podstawie własnego doświadczenia bulwy wielokolorowe nie nadają się do przesadzaniazbiory z ubiegłorocznych bulw będą mniejsze. Do sadzenia lepiej kupować nasiona w centrach ogrodniczych.

Odmiany fioletowe mają wysokie wierzchołki i grube łodygiDlatego zaleca się sadzenie takich ziemniaków w dużej odległości od siebie, pozostawiając między krzakami co najmniej 45-50 cm.

Aby zachować kolor miąższu Lepiej gotować ziemniaki w osolonej wodzie nie dłużej niż 20 minut.

Recenzje odmian kolorowych ziemniaków

Recenzje kolorowych odmian ziemniaków są w większości pozytywne.

Olga, Jarosław: „Podobały mi się cechy i zdjęcia ulubionej odmiany ziemniaków. Postanowiłam spróbować, okazało się bardzo smaczne. Szczególnie nadaje się do przecierów – okazuje się po prostu puszysty..

Wiktoria, Omsk: „Posadziłem dwie odmiany – Red Wonder i All Blue. Kupione przeze mnie sadzeniaki okazały się dokładnie takie same jak w opisie. Nie włożyłem wiele wysiłku w jego uprawę. Podobały mi się żniwa. Czerwone bulwy mają normalny smak. Cały niebieski nie zmienił koloru podczas smażenia, smak jest przyjemny”.

Natalya, Moskwa: „Od długiego czasu choruję na cukrzycę. Przeczytałem opis odmiany ziemniaka Lord of Spaces.Od koleżanki dowiedziałam się, że kolorowe ziemniaki można jeść bez ograniczeń. Próbowałem ją wyhodować na własnej działce. Ziemniaki zadowoliły mnie zbiorami. Bardzo podobał mi się smak białych ziemniaków z różowymi oczami.”.

Wniosek

Kolorowe ziemniaki stają się coraz bardziej popularne w wielu krajach. Hodowcy stale udoskonalają walory smakowe i zwiększają odporność upraw na choroby. Dobroczynne właściwości odmian kolorowych są powszechnie znane. Wśród rolników rośnie liczba miłośników nietypowych odmian roślin uprawnych.