Niezawodna i uwielbiana przez rolników odmiana ziemniaka „Alvara” od niemieckich hodowców

Wysoka wydajność i odporność na choroby wyróżniają niemiecką odmianę ziemniaka Alvara. Jego cechy umożliwiają sadzenie go w większości regionów Rosji i uzyskanie doskonałych zbiorów. Alvara jest rozpoznawana przez ogrodników w regionach zagranicznych i krajowych.

Opis odmiany

Alvara to odmiana średnio wczesna, o okresie dojrzewania wynoszącym 3 miesiące. Powtarzające się sadzenie nie prowadzi do zwyrodnienia, co od razu docenili ogrodnicy. Wierzchołki ziemniaków wyróżniają się gęstymi i dużymi liśćmi oraz fioletowo-czerwonymi kwiatami. W miarę wzrostu bulwy są ułożone zwarto, płytko od powierzchni. Plon odmiany jest wysoki, a smak przyjemny, ponieważ bulwy zawierają wysoki procent skrobi (13-15%).

Odniesienie. Alvara jest używana do produkcji słynnych chipsów Lays.

Na zdjęciu ziemniaki Alvar.

Pochodzenie i rozwój

Odmiana została wyselekcjonowana przez niemieckich braci Franka i Winfrieda Lange w 1975 roku. Ziemniaki uzyskano metodą sadzenia i krzyżowania, do którego wykorzystano dwie bulwy mateczne najwyższej jakości, z których w ciągu 10 lat wyselekcjonowano najlepsze. Rezultatem było kilka zbiorów z rzędu, przy czym najlepsze cechy odmianowe pozostały niezmienione.

Opatentowanie i zarejestrowanie nowej odmiany hodowlanej zajęło 10 lat. W 1999 roku odmiana została wpisana do Państwowego Rejestru Uprawy Warzywnictwa.

Charakterystyczne cechy, wygląd, produktywność

Charakterystykę ziemniaka przedstawiono w tabeli:

Zakład to ziemniak pośredni: główny trzon jest wyprostowany, pozostałe są odchylone. Liście są małe, z falistością o niskiej intensywności na talerzu.

Na krzaku tworzy się około 10 dużych owalnych bulw, którego średnia waga sięga 110 g. Miąższ ma doskonały smak i nie ciemnieje. Oczy nie przeszkadzają w gotowaniu - jest ich niewiele i leżą blisko powierzchni. Nadaje się do przygotowania absolutnie każdego dania. Walory smakowe eksperci ocenili na 4,8 punktu na 5.

Według wyników testów państwowych w Rosji odnotowano plon handlowy wynoszący 295 kwintali z hektara. W obwodzie kaliningradzkim odmiana radziła sobie najlepiej – 440 centów z hektara. Zbywalność bulw wynosi 81-90%, co jest porównywalne ze standardami, a trwałość 90%.

Odniesienie. Ze względu na wysoką zawartość skrobi (12,1-14,1%) Alvara jest aktywnie wykorzystywana do produkcji chipsów, krakersów, a także przecierów skrobiowych i liofilizowanych.

Średni plon odmiany waha się od 300 do 540 centów ziemniaków na hektar, zbywalność - do 93%. Dla ogrodników jest to 500 kg na sto metrów kwadratowych.

Jak dorosnąć

Uprawa tych ziemniaków nie wymaga specjalnych wysiłków i nie różni się z technologii rolniczej innych odmian ziemniaków.

Terminy, schemat i zasady sadzenia

Na działkach osobistych stosują metodę tradycyjną sadzenie ziemniaków:

1. Bulwy przed sadzeniem selekcjonuje się według parametrów zewnętrznych i jakościowych materiału siewnego (średniej wielkości, gładkie, bez śladów zepsucia).
2. Bulwy są wstępnie kiełkowane, tak aby kiełki miały długość 2-3 cm.
3. Sadzenie odbywa się w glebie nagrzanej w temperaturze +8...+10°C.
4. Ziemniaki sadzi się w odległości 50-60 cm od siebie. Głębokość musi być dostosowana do pogody.

Podczas sadzenia gleba musi być wilgotna, ale nie przyklejają się do łopaty i idealnie się kruszą.

Odniesienie. Odmiana nadaje się do sadzenia na siano.

Dodatkowo przeprowadzane są następujące procedury:

• traktowanie gleby środkami dezynfekującymi;
• Przed sadzeniem posypujemy doły lub bruzdy popiołem i humusem.

Opieka

Alvara gwarantuje wysoki plon nawet przy minimalnej pielęgnacji. Muszą zostać spełnione następujące wymagania:

1. Wspinać się w odpowiednim czasie w początkowej fazie wzrostu, gdy wysokość rośliny wynosi 15-20 cm, wspinać się drugi raz po 2 tygodniach.
2. Zastosuj nawozy. Przed sadzeniem jest to humus i popiół, w okresie szczytowego wzrostu - mocznik lub dziewanna/ptasie odchody, przed kwitnieniem - siarczan potasu lub popiół drzewny, po kwitnieniu - "Nitrofoska" lub superfosfat.
3. Podlewaj rzadko, ale obficie. Przez cały okres wzrostu wystarczy podlewać rośliny 4-5 razy. Gleba powinna zwilżyć się na głębokość 40-50 cm, przybliżona ilość wody wynosi 12 litrów na krzak.
4. Usuń chwasty w odpowiednim czasie i poluzuj między rzędami.

Nawet przy jednorazowym zastosowaniu nawozu plon i jakość bulw będą wysokie.

Choroby i szkodniki

Proces uprawy ziemniaków komplikuje walkę ze stonką ziemniaczaną. Skuteczne sposoby na jego zniszczenie:

1. Zabieg na materiał sadzeniowy w celu ochrony sadzenia ziemniaków przez okres 40-60 dni.Produkty specjalistyczne sprzedawane są w sklepach ze sprzętem.
2. Opryskiwanie wierzchołków i łodyg trucizną na chrząszcze.

Opryskiwanie jest konieczne po pojawieniu się larw., Powtórzyć w razie potrzeby.

O innych odmianach „czerwonych” ziemniaków:

Bezpretensjonalne i produktywne ziemniaki „Desiree”

Ziemniaki odporne na choroby „Odwaga”

Bezpretensjonalne i produktywne ziemniaki «Etykieta»

Alwara odporna na większość chorób ziemniaków, pośród których:

• parch;
• ryzoktonioza;
• rak;
• Zaraza Alternaria.

Jedyną rzeczą, na którą odmiana nie jest odporna, jest zaraza górnej, naziemnej części krzewu.. Bulwy są na to częściowo odporne.

Zbiór, przechowywanie i wykorzystanie plonów

Zbiór następuje pod koniec sierpnia - na początku września. Do tego czasu wierzchołki powinny się położyć i wyschnąć. Jeśli jest jeszcze zielona, ​​należy ją skosić na dwa tygodnie przed zbiorem. Przyspieszy to dojrzewanie bulw i stwardnienie skórki.

Kopanie ziemniaków jest łatwe - bulwy znajdują się blisko siebie.

Ważny! Po kopaniu należy suszyć ziemniaki na powietrzu przez kilka godzin, ale nie na otwartym słońcu.

Następnie bulwy są sortowane na duże, małe, uszkodzone i wysiewane. Przede wszystkim będziesz musiał użyć uszkodzonych ziemniaków, a następnie małych. Posortowane ziemniaki pakowane są do skrzynek i składowane w piwnicy. Temperatura przechowywania powinna wynosić +2...+4°C, a wilgotność 90–92%. W takich warunkach bulwy przechowuje się do następnego zbioru, nie tracąc przy tym swojej prezentacji i smaku.

Zalety i wady odmiany

Odmiana Alvara to większość ogrodników wybiera następujące pozytywne cechy:

• wczesne tworzenie zbiorów;
• wysoki plon końcowy;
• stabilny wzrost;
• dużo bulw;
• warzywa korzeniowe o doskonałej jakości i smaku;
• wysoka odporność na choroby;
• szeroki zakres zastosowań;
• długotrwałe przechowywanie;
• minimalne zepsucie;
• długoterminową uprawę bez konieczności wymiany sadzeniaków.

Spośród negatywnych cech odmianowych odnotowuje się::

• niestabilność zarazy;
• wysoka cena materiału do sadzenia.

Przeczytaj także:

Ziemniaki „cygańskie” o fioletowej skórce i białym miąższu

Wysoko wydajna odmiana ziemniaka fioletowego „Chaber”

Dla jakich regionów najlepiej się sprawdza?

Ziemniak doskonale przystosowana do uprawy w dwóch regionach naszego kraju:

• Północno-Zachodni (Wołogda, Kaliningrad, Kostroma, Petersburg, Nowogród, Jarosław);
• Kaukaz Północny (Adygea, Dagestan, Inguszetia, Terytorium Krasnodarskie, Rostów, Osetia Północna-Alania, Stawropol, Krym).

Nadaje się do środkowych i południowych regionów Rosji, Ukrainy i Białorusi. Odmiana uznawana jest za najlepszą wśród odmian czerwonoskórych.

Recenzje rolników

Ziemniaki sprawdziły się wśród ogrodników krajowych i zagranicznych.

Walentyna, 54 lata, Woroneż: „Mamy piaszczystą glebę. Kupiliśmy Alvarę do sadzenia, oczywiście karmiliśmy ją i staraliśmy się częściej podlewać. Krzewy dobrze znosiły upał i piasek. Z jednego krzaka zebraliśmy 4-5 dużych ziemniaków.”.

Siergiej, 34 lata, Krasnodar: „Odmiana Alvara okazała się odporna na nasze upały. W tym roku posadziłam ją modnie pod sianem, żeby później nie kopać. Ziemniaki zaczęły dobrze rosnąć, podlewałam je obficie, ale rzadko. Jeśli chodzi o nawozy, to podczas sadzenia posypałem tylko popiołem, natomiast stonka ziemniaczana w ogóle nie zaczęła rosnąć na sianie.”.

Kristina, 60 lat, obwód rostowski: „Moja dacza znajduje się w pobliżu Glevakha, obok lasu sosnowego, więc ziemia jest czystym „sosnowym” piaskiem. Uprawą ziemniaków zajmujemy się od około 15 lat.Zdecydowaliśmy się na niemiecką odmianę Alvara. Staramy się odnawiać materiał siewny – zbieramy skrzynki i wysiewamy je, dzięki czemu uzyskujemy z nich stabilny plon. Tyle, że zarazy późnej się nie pozbędziemy, jest rzadka, ale atakuje krzaki..

Wniosek

Europejscy hodowcy uznali niemieckiego ziemniaka Alvar za najlepszą odmianę o czerwonej skórce i żółtym miąższu. Roślina jest łatwa w pielęgnacji i zapewnia stabilne i obfite zbiory. Bulwy nie ulegają rozgotowaniu ani nie ciemnieją podczas przechowywania i gotowania oraz mają doskonały smak.