Jak określić optymalny moment usunięcia cebuli wystawowej z ogrodu w celu przechowywania
Exhibition to średniopóźna odmiana cebuli wyhodowana w Holandii przez rodzinną firmę nasienną Bejo Zaden B.V. Warzywa imponują wielkością, można je nawet nazwać gigantycznymi. Średnia waga cebulki wynosi około 0,5 kg, niektóre okazy osiągają 1 kg. Ze względu na swój smak Exhibition zaliczana jest do odmian cebuli sałatkowej. Najczęściej spożywa się go na surowo, chociaż wykorzystuje się go także do przygotowywania dań na ciepło (pierwszego i drugiego). W artykule powiemy Ci, kiedy usunąć cebulę wystawową z ogrodu do przechowywania.
Charakterystyka odmiany i jej zalety
W odmianie Wystawa duże cebule z dużą grubą szyjką, podwójnie zagruntowane, owalne. Miąższ jest gęsty, ale jednocześnie soczysty i delikatny, ma słodkawy smak. Łuska cienka, szlachetna, słomkowo-żółta.
Zalety odmiany wystawowej:
- kilka sposobów rozwój - sadzonki, posiew, sevcom;
- siew przed zimą;
- uprawa zarówno na warzywa, jak i na cebule;
- obróbka „bez łez” podczas gotowania, co wynika z obniżonej zawartości olejków eterycznych w porównaniu do innych odmian cebuli;
- wysoka wydajność - od 1 m² do 3-5 kg cebuli;
- prostota żniwny.
Wśród wad kultury odnotowuje się jedynie kapryśność warunków rozwój i stosunkowo krótki okres przydatności do spożycia.
Czas na sprzątanie
Główny znak wskazujący termin zbioru jest taki sam jak w przypadku innych odmian - sucha, wyrośnięta zieleń.Zbiór odbywa się od sierpnia do września. Planując to, biorą pod uwagę warunki pogodowe, czas lądowania i regionalne cechy klimatyczne:
- W centralnej Rosji, przy sprzyjających warunkach pogodowych, zbiory odbywają się na przełomie lipca i sierpnia. Jeśli lato okaże się wilgotne i nie upalne, sprzątanie można przełożyć nawet na 10 dni.
- Na Uralu cebulę wystawową zbiera się zwykle w pierwszej połowie lub połowie sierpnia (jeśli pogoda pozostaje sucha i ciepła).
- W północno-zachodniej części Syberii wykopuje się go pod koniec sierpnia, a jeśli cebule jeszcze nie dojrzały, to na początku września. Najważniejsze jest, aby zebrać plony przed rozpoczęciem pory deszczowej.
Czas zbioru cebuli zależy również od cech odmiany i jej odmian, charakteryzujących się różnymi sezonami wegetacyjnymi. Według tego wskaźnika dzieli się je na 3 grupy:
- Wczesny. Po wykiełkowaniu (w warunkach środkowej strefy) dojrzewają w ciągu 70 dni. Można je usunąć już w pierwszej połowie lipca, około 10-go.
- Środek sezonu. Zbiór zaczyna się na początku sierpnia, a przy upalnej pogodzie pod koniec lipca. Cebule dojrzewają w ciągu 90 dni.
- Późno. Cebule wykopuje się w połowie sierpnia. Dojrzałość techniczną osiągają po 100-120 dniach.
Wielu letnich mieszkańców kieruje się kalendarzem księżycowym podczas sadzenia i zbierania roślin ogrodowych. Uważa się, że przy różnych fazach księżyca zmienia się intensywność ruchu soków wzdłuż łodyg roślin. Odnotowano również jego wpływ na cebulę.
Po nowiu soki kierowane są ku górze, dlatego wykopane w tym czasie cebule nie są soczyste i mniej nadają się do długotrwałego przechowywania. Za najlepszą opcję zbioru uważa się fazę pełni księżyca, w której wraz z ubywającym księżycem owoce zyskują większą wartość odżywczą.
Ważny! Nie należy opóźniać zbioru cebul, spodziewając się całkowitego zażółcenia i wylegania całego pióra - doprowadzi to do przejrzałości plonu.
Oznaki, że plony są gotowe do zbioru
O dojrzałości cebuli decyduje przede wszystkim jej część nadziemna. Pióro dojrzałego warzywa zmienia kolor na żółty i spada na łóżka, łuski powłokowe stają się złote. Jedną z cebul wyciąga się z ziemi i ocenia się jej wielkość. Jeśli jest zadowalający, przyglądają się innym oznakom dojrzewania warzyw. Na przykład połączenie zielonego pióra i żarówki staje się cieńsze i bardziej miękkie.
Zbieranie cebuli z łóżek do przechowywania
Wskazane jest, aby dzień zbioru cebul wystawowych był suchy i ciepły. Przestań podlewać 2 tygodnie wcześniej, w przeciwnym razie korzenie zgniją, co zrujnuje całe zbiory.
Jeśli cebulę posadzono na lekkiej glebie, zbiór jest znacznie łatwiejszy. Każdą żarówkę ostrożnie wyciąga się z gleby za pozostałe pióra, starając się ich nie uszkodzić, po czym glebę strząsa się.
Jeśli grządka ma ciężką glebę, należy wykopać cebule za pomocą widelca, wbijając je w ziemię w odległości 15 cm od cebul. Glebę można wcześniej nieco spulchnić, co ułatwi proces zbioru.
Następnie cebula jest suszona. W ciepłe i suche dni układa się je w rzędach na plandece lub płótnie w pobliżu rabaty ogrodowej i pozostawia tam na dzień lub dwa. Jeśli pogoda jest wilgotna lub spodziewany jest mróz, cały plon należy natychmiast przechowywać w suchym, ciepłym i dobrze wentylowanym pomieszczeniu (strychu, garażu, zadaszonej werandzie). Rozłóż cebulę w jednej warstwie, uważając, aby jej nie uszkodzić, i pozostaw do wyschnięcia, aż szyjki całkowicie wyschną.
Notatka! Podczas obracania cebuli podczas suszenia należy uważać, aby nie uderzyć nią o twarde powierzchnie.Spowoduje to uszkodzenie cebul, co spowoduje ich gnicie i skrócenie ich trwałości.
Gotowość cebul do przechowywania określają następujące znaki zewnętrzne:
- szyja staje się sucha, jej krawędzie całkowicie się zamykają;
- łuska powłokowa staje się gładka w dotyku i charakterystycznie szeleści przy dotknięciu;
- powierzchnia cebulki jest sucha i twarda;
- nie ma oznak przesuszenia cebul, o czym świadczy pękanie łuski (takie owoce nie będą długo przechowywane).
Jeśli cebule są gotowe do przeniesienia do magazynu, zacznij je przycinać. Robią to zwykłymi nożyczkami, odcinając nimi korzenie każdej cebuli, uważając, aby nie dotknąć dna. Suszone pióra przycina się, pozostawiając suchy ogon o długości 3-4 cm, co zapobiegnie przedostawaniu się szkodliwych bakterii do korpusu cebulki. Jeśli planujesz przechowywać cebulki w warkoczach, przy przycinaniu piór zostaw ogon o długości do 10 cm.
Następnie żarówki są sortowane. Warzywa, których szyjki nie są jeszcze całkowicie suche, a także te, które są uszkodzone lub posiniaczone, odkłada się na bok. Nie nadają się do długotrwałego przechowywania, dlatego lepiej jest je najpierw wykorzystać do gotowania.
Zasady przechowywania cebuli
Średni okres trwałości wynosi 4 miesiące. Konserwację ułatwia obecność w cebuli specjalnego związku siarki (to właśnie ta substancja powoduje łzy podczas obierania i krojenia cebuli). Aby zapewnić długotrwałe przechowywanie, należy znaleźć suche, dobrze wentylowane i chłodne miejsce o temperaturze od 0 do +4°C. Ponadto przechowywanie powinno być ciemne, ponieważ światło słoneczne skraca okres przydatności do spożycia.
Ważny! Nie wylewaj cebul na podłogę chłodni ani nie przechowuj ich w jednym dużym stosie.Utrudni to kontrolę warzyw pod kątem uszkodzeń i może doprowadzić do masowego gnicia.
Proces organizacji przechowywania cebuli przebiega w następujący sposób:
- Wszystkie uprawy są dokładnie sprawdzane pod kątem miękkich plam, pleśni lub uszkodzeń mechanicznych oraz oznak kiełkowania. Do długotrwałego przechowywania nadają się wyłącznie całe, suszone cebule.
- Wybrane warzywa umieszcza się w drewnianych lub plastikowych pojemnikach, pudełkach lub kartonach o głębokości nie większej niż 25-30 cm, wiklinowych koszach lub tacach kratowych ułożonych jeden na drugim lub umieszcza w siatkach i zawiesza je pionowo.
- Każdy pojemnik musi mieć otwory wentylacyjne.
- Aby wchłonąć nadmiar wilgoci, żarówki posypuje się trocinami lub popiołem.
Cebulę można też przechowywać w tradycyjny „staromodny” sposób, splatając ją w długie warkocze i wieszając w pomieszczeniu o sprzyjających warunkach przechowywania. Jeśli ich nie ma, możesz zadowolić się warunkami panującymi w mieszkaniu o normalnej temperaturze pokojowej. Najważniejsze jest to, że wilgotność w nim jest zawsze utrzymywana na poziomie 50-70%. Jego wzrost będzie sprzyjał gniciu, kiełkowaniu i pojawieniu się grzybów, a znaczny spadek spowoduje wysychanie cebul.
Uwaga! Nie można przechowywać cebuli w plastikowych torebkach - gromadzi się w nich kondensacja, co powoduje szybkie gnicie i uszkodzenie cebul.
Wniosek
Przestrzeganie wszystkich zaleceń i zasad zbioru cebuli wystawowej pozwoli Ci przechowywać ją do wiosny. Jeśli zapewnisz warzywu optymalne warunki, zachowa ono wszystkie dobroczynne substancje i pierwiastki, których organizm potrzebuje zimą.